Nou..jullie weten nu dat Albus in de kamer is verschenen. (moet niet gekker worden).
Hoofdstuk 3 : Een deel van me verleden.
' mijn...mijn..nieuwe school?':zei ik erg verbaast. En ik rechter zitten op mijn bed.
' inderdaad...ik wist dat je zeker niet mog aar Zweinstein...dus daarom..ben ik hier' :zei Perkamentus.
' Zweinstein?...wat is dat...?':zei ik en ik keek hen nog steeds verbaast aan.
'dat is een Toverschool voor jonge heksen en tovernaars':zei Perkamentus.
' heksen en Tovernaars?':zei Ik.
' ja..dat zei ik':zei Perkamentus.
' sorry hoor...ten eerste...ik ben geen heks...en ten tweede ik kan niet toveren':zei ik. en ik stond op.
' het is wel wat lastig uitteleggen...maar je zult het begrijpen':zei Pekamentus.
' wat begrijpen':zei ik. Ik vond het erg vreemd wat die ouwe zat te lullen.
' maar goed...laten daar later over hebben':zei Perkamentus en ging op mijn stoel zitten.
' ik wil het wel begrijpen...maar...wilt u alstubliefd vertellen waarom ik naar die school moet?':zei ik en ik zelf op mijn bed zitten.
' jou famillie is een tovernaars famillie...daarom..zal jij ook naar die school moeten...dat wouden je ouders erg graag':zei Perkamentus.
Die had ik niet zien aankomen, kon mijn famiellie toveren...waarom wist ik het niet.
' hoe kan..dat..mijn famillie is de pijp uit':zei ik kwaad.
' nee..nee...een deel van je famillie leefd nog':zei Perkamentus.
' maar waarom zat ik dan hier hele jaren?': zei iknog steeds kwaad.
' je grootouders van je vaders kant...konen niet voor je zorgen...':zei Perkamentus.
'waarom niet!':schreeuwde ik uit.
' Kiri...je groot ouders...werden met de dood bedreigt...je groot moeder...gaf jou aan je tante...en zij bracht jou later hier':zei Perkamentus klam.
' en waarom dat?' : zei ik en ik begon wat klamer te worden.
' zij was erg ziek...en je oom..was op zakken reis...ze vroeg mij raad...en ik zei uiteindelijk...dat je bij een pleeg gezin..zonder vrees kon op groeien':zei Perkementus.
Er viel een stilte, ik kon geen woord uitbrengen, was dit een puzzel stukje van me verleden, en hoe waren mijn ouders gestroven, of...leefde zij nog?.
' en?...waren me groot ouders..vermoord...of leven ze nog?':zei ik met een twijvel in me stem.
' ze leven nog...maar ze zijn naar Ierland verhuist...net als je tante die erg ziek was...maar zij leeft nog en ze ik ook een beetje zwak..maar het gaat':zei Perkamentus.
Ik was opgelucht, ze leefde nog. En misschien was mijn oom en mijn grootmoeder van mijn moeders kant, ook nog in leven. En waren mijn ouders misschien daar.
' maar genoeg er over...wil je naar zweinstein?...je kan er een nacht over slapen...morgen vertrek ik naar londen..met of zonder jou' :zei Perkamentus.
' ik..ik..denk er nog over na':zei Ik.
' goed..ik zie je morgen wel...en maak morgen je keuze':zei Perkamentus en verdween als sneeuw voor de zon.
Ik kan misschien wel, naar die school, ik was nog niet zo vaak, naar buiten geweest, en misschien ligt daar wel mijn antwoorden, en toveren, dat lijk me wel wat.
Ik pakte een oude koffer die ergens op mij kamer stond.
Ik legde hem voor mijn bed.
Die nacht. Kon ik amper slapen, ik moest de hele tijd denken wat Perkamentus zei.
Misschien is het beste om naar Zweinstein te gaan, dan kan ik ook anderen kinderen ontmoeten. Uiteindelijk viel ik in slaap, in gedachten verzonken.
Wat zal Kiri beslissen?. Blijf R&R en dan kom je er achter.