Hoofdstuk 10 : Onderweg en een nieuw vriendin.

Ik keek nog steeds naar de mooie rode trein, maar.

'Schiet op kind…de trein vertrekt..zo':zei Professor Fleury die ook uit de muur kwam.

Ik liep over het perron, met mijn zware koffer aan me hand. De koffer werd gepakt door een meneer en zette het in een wagon, waar veel koffers zaten.

'kom op…kom op in de trein kom op': zei Professor Fleury, en ik stapte in de trein.

'nog..bedankt Professor…':zei Ik en keek even achterom.

'graag gedaan…ik zie je wel op zweinstein..':zei Professor Fleury.

Er stapte er veel kinderen in. Ik liep door de trein maar toen, hoorde ik mijn naam roepen.

'Kiri!…ik zit hier!..Kiri!':riep iemand. Ik liep een stukje door en zag Suki in een leeg wagon. Ik makte de deur open, en toen ik de deur dicht deed, plofte ik op het bankje, tegenover Suki.

'fijn om je te zien…heb je mijn brief gelezen?':zei Ik.

'ja…gelukkig dat je heb geschreven dat Okky goed geland is':zei Suki. Opeens hoorde we een fluit. Toen begonnen we te rijden, het werd langzamerhand een beetje lichter.

De trein reed door de bergen van Schotland.

'ik ben nog zo moe':zei Suki en rekte zich uit.

'waarom moesten we dan laat in de nacht op het perron zijn?':zei Ik.

'volgens mij opa…deed perkamentus dat, om te verkomen dat Dreuzels ons zien':zei Suki.

'oh..ja':zei Ik. Ik moest aan me groot ouders denken, ik weet nog steeds niet of ze nog leven, of mijn ouders.

'wat is er Kiri?':zei Suki die me zo droef zag.

'oh….eh..niets bijzonders':zei Ik snel, ik voelde wat, bij mijn benen.

'kijk een rat':zei Suki en wees op een witte rat.

Ik pakte hem op.

'volgens mij is hij van iemand..':zei Ik en ik bekeek het Ratje.

Opeens schoof de deur open, er stond een meisje in de deur opening. Ze had een zwarte gewaad aan, ze had licht bruin haar, tot aan haar schouders, ze was ongeveer 11 jaar. Ze was kennelijk geschokt.

'weten jullie misschien….waar mijn witte rat is?':zei Het meisje.

'eh…ja…is deze van jou?':zei Ik en liet de witte rat aan haar zien.

'Lidy!…oh..bedankt..ik was haar kwijt..erg bedankt':zei het meisje en ging naast mij zitten. Ik gaf Haar de rat.

'nogmaals bedankt…eh…':zei Het meisje.

'mijn naam is Kiri en dit is Suki':zei Ik.

'aangenaam Ik ben Dioni…leuk om jullie te ontmoeten':zei Dioni.

'ben jij ook zenuwachtig….waar hoop jij op…in welke afdeling zou jij graag willen?':zei Suki.

'ik hoop in Grifoendor….daar zaten mijn oma en mijn moeder in':zei Dioni.

'waarom heb je een zwarte gewaad aan?': zei Ik en ik keek haar aan.

'oh…dit is ons school uniform…als ik jullie was zou ik die zo aan doen, we zijn er over een paar uur':zei Dioni.

Ik had niet in de gaten, dat iemand naar me keek.

'ik zie dat ze wat vriendinnen heeft':zei Harry en hij, Ron en Hermelien liepen langs de wagon waar ik en de anderen zaten.

'wie?':zei Ron.

'hoe moet ik het weten?': zei Harry.

'laten we gewoon doorlopen voordat ze ons ziet…jullie weten nog dat we haar in de gaten moeten houden':zei Hermelien en ze liepen door.

Ik had ondertussen mijn zwarte gewaad aangedaan.

Na een paar uur was het mooi licht.

'kijk!..daar is zweinstein':zei Suki en wees naar buiten naar een kasteel.

'wauw..ik wist niet of we in een kasteel moesten zijn':zei Ik.

'ik heb er veel zin in';zei Dioni opgewonden.

'ja ik ook…het word.misschien wel een te gek jaar':zei Suki.

Ik had er ook wel zin in, het leek me zo leuk. Maar waarom, voel ik me dan raar, misschien was ik gewoon moe, omdat ik weinig geslapen heb.

Zweinstein lag in zicht. De trein remde af en stopte.

R&R!