Hoofdstuk 25 : Klokslag bij volle maan.

Harry, Ron, Hermelien en IK liepen door de poort. Het was muisstil in de leerlingen kamer.

We liepen voorzichtig naar onze slaapzalen.

Die avond kon ik slecht slapen, altijd vroeg me af waarom Lira al die studenten ontvoert. Wat tante Melina ook had verteld, bracht mij ontzettend in de war.

Misschien zat Melina er naast, of de draak. Zonder gedachten viel ik in slaap.

De volgende ochtend bij Kruidenkunde van Professor Stronk, waren weinig leerlingen. Er waren vijf van Grifoendor en vier van Ravenklauw.

'goed vandaag leren we de spreuk Kanamie...die je gebruiken als je aangevallen word door planten die giftig zijn...wie kan er één opnoemen?':zei Professor Stronk.

'de Floraplant':zei Suki.

'goed...Flora planten zien er praas uit met geel, in de nacht zijn zwart, met goud. Ze zien er mooi uit...maar eg gevaarlijk':zei Professor Stronk en vertelde verder.

'Kiri?...':zei Suki en duwde met haar elleboog.

'wat is er?':zei Ik.

'weet je zeker dat we vanavond naar het bos moeten?';zei Suki.

'ja jij wil toch ook weten waar Lira zich schuil houd?':zei Ik.

'ja...maar is het niet gevaarlijk':zei Suki.

'weet ik niet...we zien wel':zei IK.

'Jufvrouw Dentel en Anneveld...willen jullie alsjeblieft bij de les zijn diit is belangrijk, misschien komt deze spreuk eens goed van pas.':zei Professor Srtonk. En vertelde verder.

'misschien heeft ze wel gelijk':zei Suki.

Na de lessen van Stronk, Sneep, Anderling en Baning liep ik samen met Suk buiten.

'oké...hoe komen we vanavond in het bos zonder dat niemand ons ziet of hoort':zei Suki.

'ja...daat word lastig...zal ik het vragen aan Harry?':zei Ik.

'kan...':zei Suki. Na een minut of twee, liepen we naar Waarzegerij.

Professor Zwandrift kan altijd zo overdreven vertellen. Na de lunch in grote zaal.

'oké...heb jij je verlag af en heb je het aan Harry verteld?':zei Suki.

'ja...en nee...ik kwam er niet aan toe':zei Ik.

'daar heb je hem':zei Suki en wees op het terrein.

'oké...ik zie je zo':zei Ik en rende naar buiten.

'HARRY!':riep toen ik buiten was. Harry draaide zich om.

'Kiri?..wat is er':vroeg Harry.

'heb jij een manier om vanavond het kasteel uit gaan, zonder dat niemand ons ziet':zei Ik zacht mogelijk.

'ja...met me onzichtbaarheids mantel':zei Harry.

'een onzichtbaarheids mantel?':vroeg ik verbaast.

'daarmee kan je ontzichtbaar worden':zei Harry.

'oké...vanavond...bij klokslag':zei IK. Die avond liepen we met zijn vieren onder de mantel van Harry, naar het bos.

'au..je staat op mijn voet Ron":zei Suki.

'sorry':zei Ron.

Rustig liepen we verder. In het bos deden we de mantel af.

'Lumos':mompelde Ron Harry en Ik.

We liepen verder.

'het is eng hier':zei Suki.

Ze had wel een beetje gelijk, je weet maar nooit of er een halver gaare gek op dit moment naar ons zat te loeren.

'hoe ver nog Kiri?':vroeg Ron.

'we moeten helemaal naar de open plek':zei Ik. Maar de vraag was, waar was der openplek.

'misschien...WAAAAHHHH!':zei Harry en viel naar beneden.

'Harry!...is alles goed?':zei Ron.

'alles goed hier':zei Harry.

'goed Harry je heb het gevonden...dit is de plek':zei Ik en Ron,Suki en ik liepen naar Harry.

De openplek was groot, in het midden zat een een grote ronde cirkel.

'wow...is dit het?';zei Harry die zijn toverstok bijscheen.

'ja..hoe laat is het?':vroeg ik aan Suki.

'nog tien seconde':zei Suki.

De maan kwam bijna te voorschijn.

'7...6...5...4...3...2...1...':zei Suki.

De vollemaan scheen nu erg helder, de cirkel werd gloeiend rood.

Er kwam een luid gekrijs, en er verscheen een witte schim boven de cirkel. Wel liepen verder weg van de cirkel.

De witte schim veranderde in een mooie vrouw, ze had heel lang blond haar, ze had een zwarte heksen jurk aan. Ze keek onze richting op, ze had mooie groene ogen.

Opeens schoot me iets te binnen, ik had z'on vrouw in mijn droom gezien, dit kon niet waar zijn.

Ze krijste nog eens en kwam op de grond.

'wie zijn jullie?':vroeg ze kill. En liep richting ons.

'de vraag is wie ben jij?";zei Ik zonder twijvel.

'dat gaat jullie stervenlingen niets...aan...':zei de vrouw.

'jij bent Lira...waarom ontvoerd je studenten?';zei Harry.

'Harry Potter?...ik had je niet verwacht...':zei Lira. Het leek wel of ze een slangenstem had.

'je hebt me vraag niet beantwoord":zei Harry klam. Hoe kan hij in godsnaam klam zijn?.

'denken jullie soms dat ik het voor mijn lol doe?...nee...ik ontvoerd ze om levenskracht te maken...zo dat ik erg sterk ben...samen met mijn Heer voldemoord...ik zal jullie vernietegen...omdat jullie mijn rituweel hebben verstoord':zei Lira woest. Ze stak haar hand naar ons uit. Uit haar hand kwam een paarse magie bol.

Ze gooide het naar ons, we kregen het tegen ons aan en vielen met een smak op de koude grond.

'nog...spruken?';zei Ron.

'WEERRIA!':riep Suki die opgestaan was. Uit haat toverstok kwam een witte straal. Lira kreeg het in haar rug en viel neer.

'kleine dwaas...denk je nou echt dat me kan verslaan met je magie?... LO-KORRA!':riep Lira. Tot vrbaasing van ons kwamen uit de grond allemaal Floraplanten. We waren omsingeld.

'eens kijken wat jullie nu doen...jammetr kan ik niet zien hoe jullie sterven..ik moet mijn vooraad aanschaven...vaarwel Potter en Dentel':zei Lira en verdween in de cirkel.

'oké wat nu?':zei Harry.

'die spreuk Kiri weet je het nog?';zei Suki.

'ja':zei Ik.

We richten onze toverstoken op de floraplamnten.

'KANAMIE!':schreeuwde we. Uit onze toverstoken kwam donker groenen straalen, die alle Floraplanten verwoeste.

'Professor Stronk had gelijk...deze spreuk kwam nog goed van pas':zei Suki.

'niet geloven...we hebben haar gezien':zei Ron.

'ja wat ik niet begrijp is dat Lira jullie achternamen kende':zei Suki.

'vreemd...':zei Harry.

'laten we daar later over...we gaan terug':zei Ik snel en we gingen terug naar het kasteel.

BLIJF R&R!