Er zijn dus twee Jack's, ik hoop dat het niet voor verwarring zorgt. Ik probeer zo duidelijk mogelijk aan te geven over welke Jack het gaat.

Bedankt voor de reviews! Sue-AnneSparrow en Crazy Elf Ireth! LUVJAH!

Hoofdstuk 6
Hey, you!

"Mama, weetje!" Riep het meisje dat net binnen was gekomen. Jack die genoeg had van het geschreeuw liep naar buiten. "We hebben een meisje gezien! Bij de kust!"

"Ow ja?" zei Elizabeth met een moederlijke stem.

"Ja! Ze was blind en liep tegen een paal aan omdat ze niets kon zien!"

"Hoe heette ze?" Elizabeth hielp haar dochter op een stoel.

"Amy!"

"Amy?" vroeg Will, die vanuit de keuken aan kwam lopen. "Dat is het meisje dat gisteren met Jack mee kwam, zij zit dus ook niet op the Pearl."

"We moeten haar halen," zei Elizabeth, "ze moet weten dat Jack ook nog in Port Royal is."

"Volgens mij mag ze niet mee," Zei het jongetje, "ik hoorde die vrouw iets zeggen over dat het geen goed idee was om de stad in te gaan."

"Jack," Zei Elizabeth tegen haar zoon, "kun je me naar haar toe brengen?"

"Ik was net iets ouder dan jij nu bent, ik was als enige van mijn gezin gevlucht uit de cel," Amy luisterde naar het verhaal dat Aisly haar vertelde. "Ik rende tot ik niet verder kon, ik viel neer in de sneeuw en weet niet hoe lang ik daar gelegen had, maar ik werd wakker in een warm bed. Bij een hele lieve mevrouw. Zij had me gezien en geholpen."

"net zoiets als jullie bij mij hebben gedaan."

"Ja, dat is waar. Toen ik weer helemaal beter was, ben ik op zoek gegaan naar mijn familie, ik heb ze alleen nooit gevonden." Aisly zuchtte. "Ik was zo woedend en heb uit wraak de bood van de man gestolen die mij en mijn familie heeft gevangen genomen, nadat ze ons op zee hadden gevonden. Ik ging samen met een vriend die ik destijds had op weg. Dat waren de beste jaren van mijn leven, we roofden, kaapten schepen. En beleefden van alles. Tot ik hopeloos verliefd op hem was geworden en ontdekte dat de liefde wederzijds was. Ik werd zwanger." Aisly's slem werd een beetje schor en Amy wist dat ze haar tranen probeerde weg te slikken. "Hij heeft haar meegenomen. Mijn enige dochten. Alleen omdat hij het niet leuk vond dat we niet meer vaarden." Ze was nu duidelijk aan het snikken, "sorry, maar ik kan er niets aan doen, het is gewoon…"

"Ssst…" Zei Amy, "Ik snap het heus wel." Het was even stil en toen vroeg Amy: "Mag ik je misschien wat vragen?"

"Ja, natuurlijk."

"Hoe zie je eruit?" Aisly lachte door haar tranen heen en Amy hoorde dat ze opstond en naast haar neer knielde. Amy's handen werden opgepakt en ze voelde haar. Ze gleed langs de haren naar beneden, het waren krullen, en de punten stopten net naast haar kin. Ze voelde verder, een kleine neus en daaronder een mond. Ze voelde kuiltjes in de Aisly haar wangen. Ze voelde naar boven en voelde ogen, wenkbrauwen en het voorhoofd van de vrouw. Ze gleed naar de zijkant en voelde oren, in het linker oor zaten 3 oorbellen en in de andere 4, waarvan eentje in het puntje.

Amy glimlachte en haalde haar handen terug.

"Je hebt mooi haar." Zei Amy naar een tijdje.

"Dankje."

"Het is bruin of niet?"

"Ja, voelt het bruin?" Grinnikte Aisly.

"Eigenlijk wel een beetje ja."

Amy zelf had blond haar, lang ook krullend. Ze had sproeten en bruine ogen. Een ketting met een zilveren rondje met een amethist erin hing om haar nek. Ze had het ooit gevonden en voor de grap omgedaan. Verder had ze een topje aan, tot net boven haar navel, dat groen was. Een driekwarts broek met gaten erin bedekten haar benen. Ze had een doek dat ooit wit was om haar middel geknoopt, net op het randje van haar broek. Haar schoenen waren heel erg versleten, maar dat vond ze niet erg. Erin zat een dolk, dat ze ooit van Jack had gekregen.

'Als je ooit vast komt te zitten,' Had Jack gezegd, 'is dit het handigste dat je bij je kan hebben.'

Vreemd dat ze het niet gebruikt had toen die man haar vast hield, toen ze naar the Pearl wilde komen.

"Amy," Kelly was binnen komen lopen, "Er staan mensen buiten, ze beweren je te kennen."

"Ik ga wel even kijken." Zei Amy en Kelly hielp haar naar buiten.

"Amy!" Zei een jongetje, Amy herkende de stem gelijk.

"Jack!" Zei ze terug.

"Hallo Amy," Zei een vrouwenstem. "Ik ben Elizabeth." Amy draaide haar hoofd weg van de jongen en richting de vrouw.

"U bent de vrouw van Will." Zei ze.

"Dat klopt."

"Waarom bent u hier?" Vroeg ze beleefd.

"Jij bent niet de enige die niet op the Black Pearl zit."

"Nee!" Riep Amy verbaast uit. "Wat dan?"

"Jack is ook niet aan boord."

"Wat! Jack?" Van alle personen was net Jack achter gebleven, dat had Amy niet verwacht. "Waar is hij dan? Toch niet gepakt?"

"Hij is veilig bij ons. Misschien wil je met me meekomen." Amy knikte en draaide zich richting Kelly.

"Als jij dat ook goed vind."

"Als je dat wilt, moet je dat doen." Antwoordde Kelly.

"Dankje." Zei ze en liep naar Kelly toe, "Dankje, voor het redden van mijn leven."

"Geen dank." Amy omhelsde Kelly en bracht toen haar handen naar Kelly's gezicht en voelde. Dunne lippen en net als Aisly een kleine neus. Ze had geen oorbellen in. De haren van Kelly waren stijl en lang, langer dan de haren van Aisly in ieder geval.

"Blond…" mompelde Amy en lied haar handen toen zakken. "Dankje," zei ze opnieuw. "ik wil nog wat zeggen tegen Aisly, kan dat?" vroeg ze aan Elizabeth.

"Natuurlijk, ga je gang." Kreeg ze als antwoord en liep toen de bood weer op.

"Aisly?" vroeg ze.

"Ja?" riep iemand terug en Amy liep richting het geluid.

"Aisly, ik ga met Elizabeth mee, het blijkt dat Jack, de captain van the Black Pearl bij hun is. Ik wilde je bedanken."

"Voor wat?" Vroeg Aisly.

"Wat denk je, voor het redden van mijn leven natuurlijk!" Zei Amy, "en het vertellen van je verhaal. Als ik ooit een meisje tegen kom die in het verhaal past, zal ik haar terug brengen en dat geloof ik je." Aisly lachte een trieste lag en omhelsde Amy.

"Dat is lief van je, maar denk ook vooral aan jezelf. Ik zou niet willen dat jou wat overkwam. Vooral niet door mijn verhaal."

"Maak je geen zorgen, mij overkomt niets!" Glimlachte Amy.

"Dat hoop ik, dat hoop ik echt." Mompelde Aisly en kneep zachtjes in Amy's schouder. "nou, ze staan allemaal op je te wachten." Amy knikte.

"Doei!" Zei ze en keerde zich toen om. "Ik zal je missen!"

De nacht was bijna aangebroken dat ze terug konden varen met the Pearl. Anamaria wilde graag terug, maar aan de andere kant, ze wilde niet ontdekken dat Jack en/of Amy er niet meer was omdat ze waren opgehangen. Zouden ze dat doen? Een meisje van 11 ophangen? Nee toch? Ze schudde de gedachten van haar af en draaide zich om op het matras. Ze was eigenlijk klaar wakker alleen had ze geen zin om de hele avond te kijken hoe de hele crew zich klem aan het zuipen was. Gisteren had ze er zelf een beetje aan meegedaan. Tot ze door had dat het nogal lullig was om een feestje te vieren terwijl Amy misschien wel in een cel zat te wachten op de doodstraf. Ze had daarna geen slok meer gedronken.
Amy liep het huis van Will en Elizabeth binnen, Jack had haar de hele weg geholpen door haar hand vast te houden en haar te begeleiden. Toen ze de kamer binnen kwam werd ze gelijk aangevallen door een meisje die enthousiast aan haar shirt begon te trekken.

"Amy! Amy!" Riep het meisje, "Je bent toch gekomen!"

"Jup!" Antwoordde Amy. "Waar is Jack?"

"Hier" Antwoordde het jongetje.

"Ik bedoel de andere Jack."

"Ow…" Zei het jongetje een beetje teleurgesteld.

"Die is net naar buiten gegaan, die komt zo wel terug." Ze had het nog niet eens gezegd toen Jack inderdaad de kamer in kwam lopen.

"Amy?" Vroeg hij. "Jij ook hier?"

"Yeah, verbaast?"

"Uh… nee niet echt, maar jij weet zekers niet waar mijn Pearl is?"

"Nee, ik weet niet waar jouw Pearl is…" Antwoordde ze. Jack zuchtte en dronk wat van één van de flessen rum die hij had meegenomen.

"jammer…" Hij liep naar de bank en ging zitten.

"Ook leuk om jou te zien hoor!" Riep Amy, grinnikend.

"Jack!" Riep Elizabeth. Ze kreeg twee antwoorden, één van de Jack die met een fles rum op de bank zat vaag te doen en één van haar zoon die achter Elise aan het rennen was door de kamer. De rum drinkende Jack keek op.

"Jullie hebben jullie kind Jack genoemd?" Riep hij verbaast uit. Het zoontje keek op van zijn zus en riep terug.

"Ja! Vet hè?" Jack keek even naar het jongetje en toen naar de moeder.

"Nou, we hebben hem vernoemd naar iemand die min of meer ons beide heeft gered en bij elkaar gebracht."

"Ik!" Jack nam een grote slok rum en even vroeg Elizabeth zich af hoe hij eraan kwam. Amy kwam de kamer binnen.

"He Jack!" Zei ze en keek (nou ja keek…) richting Jack.

"Hoe wist je?"

"Simpel…" ze wees even naar haar neus en knipoogde. "Rum ruik je nogal goed. Heb je trouwens enig idee hoe we the Pearl terug gaan vinden?" Ze ging zitten op één van de stoelen vlak bij Jack.

"jep, heel simpel." Zei hij, "we kapen een schip en varen er heen."

"Oké, stel, we kapen een schip, hoe gaan we dan in hemelsnaam the Pearl terug vinden?" Vroeg Amy.

"Nu vergeet je iets heel belangrijks, mate. I'm captain Jack Sparrow!"

Voor de gene die het nog niet was opgevallen, Elise de dochter van Will en Elizabeth, haar naam komt van Elizabeth. So ya know!


REVIEW! PLEASE! I BEG YOU! Heheh… ow, nou mag ik de nette manier niet vergeten.

Ik zou het erg op prijs stellen, wanneer u een review achterlaat en zo mij inspireert het volgende hoofdstuk zo spoedig mogelijk te plaatsen.