Hoofdstuk 8: Training voltooid
Florian en co hadden na twee dagen eindelijk Wutai bereikt. Ze moesten eerst een plaats vinden waar ze konden aanmeren en dat was natuurlijk niet ergens dicht aan de stad vanwege deze omringd was door steile kliffen. Daarna hadden ze een weg moeten vinden door de grijze bergen die Wutai omringde maar met Ami als gids was dat gemakkelijk. Wutai was een rustig dorpje. De mensen werden niet veel bezocht vanwege ze zo afgelegen liggen. Het was raar dat hier ooit een hevige oorlog is geweest waarvan niemand de reden meer weet. Ami liep direct naar een paar ze kenden. Na een praatje leidde ze Florian en Elena naar een villa die op een verhoging zat. Ze klopte aan maar niemand deed open.
"hm, misschien is ze in de pagode", zei Ami tegen haarzelf.
"Kom mee ik zal je er heen brengen."
Ze liepen terug en volgde dan een klein beekje. Elena keek rond en vond het er zeer mooi en zeker het grote beeldhouwwerk in de berg. 3 mannen waren volledig uitgehouwen in het groot uit een berg. Niemand wist wie het gedaan had maar voor de mensen die hier leefde waren het een soort van beschermers. Ze liepen verder en de pagode kwam in zicht. Het was een toren waarvan ze langs de buitenkant 5 verdiepingen zagen. Ami legde uit dat het daar is waar ze getraind werd door Yuffie. Ze werd daar de vaardigheden van de ninja gegeven en ook hoe ze materia moest stelen. Maar ze was ook een goed vriendin want zij was de enigste die ze nog had. Ze heeft haar ouders nooit gekend, Yuffie had haar in haar familie opgepakt en dan haar opgevoed als ninja. Ze kwam aan de grote deur en stapte binnen. De kamer was groot en vierkant. Op de vloer lag een mat en voor de rest niets. In de linker hoek tegenover de ingang was een trap die naar de volgende verdieping ging. In het midden van de kamer stond een man van middelbare leeftijd.
"Gorki! Is Yuffie boven",vroeg Ami.
"Ja, jongeling, ze is op de bovenste vloer", antwoorde Gorki rustig.
"Oké, bedankt", zei Ami en liep naar de trap. Wanneer ze bijna daar was stond Gorki opeens voor haar.
"Gorki, laat me door, dit is belangrijk", riep Ami geïrriteerd.
"Nee, jongeling."
"Waarom niet!"
"Omdat het tijd is jongeling."
"Wat nu! Waarom nu!"
"Euh, Ami over wat heeft hij het", zei Elena.
"Over mijn voltooiing, mijn laatste test, de pagode test", zei Ami.
"Voltooiing? Pagode test?", vroeg Florian die er niets van begreep.
"Ik ben een ninja in training, om een volleerde ninja te worden moet de leerling de pagode beklimmen en op elke verdieping een leraar verslagen tot aan de leider van ninja's", verklaarde Ami.
"Maar we hebben geen tijd voor dit gezever, Gorki je moet me doorlaten we zijn op een belangrijke missie!"
"Dat weet ik jongeling, en Yuffie weet dat ook, maar als je dit nu niet doet zal je nooit een Ninja worden.", zei Gorki kalm.
"Ami doe het maar we zullen je steunen", zei Florian. Het was wel met tegenzin want hij wou zo snel mogelijk achter die klonen aan.
Ami knikte en keek dan naar Gorki.
"Ik ben klaar Gorki, voor mijn laatste test, mijn laatste les",zei Ami en liep samen met Gorki naar het midden van de kamer.
"vrienden van Ami, jullie mogen in de kamer blijven maar ik vraag je dat jullie niet doen om dit te verstoren, zowel zal ik gedwongen zijn jullie eruit te smijten."
Elena en Florian knikte beiden en gingen aan de kant op de grond zitten.
"Ami Hirasaki ben jij klaar voor de Pagode test", vroeg Gorki met een officiële stem.
"Ja, dat ben ik", antwoorde Ami.
"Ik ben je eerste uitdaging Gorki."
Nadat hij dat gezegd had kwam er een jongedame naar beneden.
"Ik zal de scheidsrechter zijn van dit gevecht", zei de vrouw en ging tegen een muur staan waar ze het gevecht goed kon zien.
Ami trok haar katana klaar.
Gorki pakten iets uit zijn zakken.
"Transformatie der uithouding!", riep hij en liep iets op de grond vallen waardoor hij volledig in rook werd gehuld.
De rook vervaagde langzaam. Ami hoorde geklap van vleugels. Toen de rook volledig weg was zweefde voor Ami een paarskleurig wezen met twee vleugels. Het was even groot dan Ami. Het vloog op Ami af en wou een schop maar Ami kon dit lenig ontwijken. Ze ontliep al de aanvallen en nam dan zelf het initiatief. Ze haalde uit met haar katana. Het wezen probeerde te ontwijken maar werd in de zij juist geraakt. Het wezen schreeuwde even maar ging dan gewoon door met zijn aanvallen. Ami ontweek ze allemaal en haalde dan zelf uit. Ze raakte het wezen soms en bracht diep sneden in het lichaam. Het wezen trok zich niet veel van de verwondingen aan en bleef maar aanvallen. Het gevecht bleef even doorgaan. Ami kreeg er genoeg van en haalde een materia boven. Ze concentreerde zich. De Materia begon groen te stralen. Bliksemstralen vlogen vanuit de bol naar de demon en omringde hem helemaal. De demon krijste het uit en probeerde te ontsnappen maar het lukte niet, het was gevangen in een bol van bliksems. De bol werd kleiner en schichten vlogen op het monster. Tot slot explodeerde de bol en het monster viel op de grond.
Ami bleef even naar de demoon kijken, ze keek vol ongeloof naar het wezen als die probeerde terug recht te geraken. Ami verspilde geen tijd en sloeg toe voordat het monster weer terug kracht had. Ze sloeg bliksemsnel met haar wapen toe. Het monster krijste een laatste keer en viel dan neer op de grond.
"Het gevecht is gewonnen door Ami Hirasaki", riep de vrouw en ging terug naar boven.
De demon verdween gewoon en Gorki kwam weer tevoorschijn zonder één schrammetje.
Ami had al veel over deze transformatie gehoord maar dit was de eerste keer dat ze het zag. Het is of de gebruiker in een monster veranderd maar eigenlijk is het een soort van realistische illusie waar je mee vecht.
Florian en Elena juichten toen ze had gewonnen waardoor Ami even moest blozen.
"Kom mee het is tijd voor het volgende gevecht", zei ze.
Florian en Elena knikten en volgde Ami naar de tweede verdieping.
De kamer was exact hetzelfde als de vorige de jongedame die scheidrechter was stond nu klaar in het midden van de kamer.
"Ami Hirasaki je hebt het eerste deel van de test overwonnen ben je klaar voor het tweede deel", vroeg de vrouw.
"Ja, dat ben ik", antwoordde ami en ging voor de vrouw staan.
"Ik ben je tweede uitdaging, Shake"
Nu kwam er een dame van middelbare leeftijd naar beneden.
"Ik zal de scheidrechter van dit gevecht zijn", zei de vouw en ging aan de kant staan.
Shake pakte ook iets uit haar zakken.
"Transformatie der snelheid", riep ze en liet iets vallen op de grond waardoor ze werd verhuld in rook. Toen de rook verdwenen was stond eer een geelwitte pinguïn voor haar. Het mocht misschien ene kop kleiner dan Ami zijn maar daarvoor zal ze niet ongevaarlijk zijn want ze zit boven Gorki en die was al redelijk sterk. Ami nam haar wapen in de aanslag en haalde direct uit. Het wezen lachte toen ze afkwam en ontliep het zwaard met gemak. Het wezen ontweekt elke aanval van Ami en lachte er altijd mee. De pinguïn rende rond Ami zonder één aanval te doen. Ami werd er duizelig van. Opeens kreeg ze een idee. Ze bleef ter plekke staan waardoor het wezen haar omcirkelde. Ze pakte iets uit haar zijzakje dat ze droeg. Florian zag dat het blonk. Ze deed haar ogen dicht en concentreerde op het geluid van de pinguïn. Ze bracht haar arm omhoog en smeet iets tegen de grond dat vlak voor de pinguïn terecht kwam. De pinguïn struikelde erover en viel vlak op zijn bek. Ami had een kleine ninjaster uit haar zakken gepakt en die zo gesmeten dat het juist voor de voeten van de pinguïn terecht kwam. Ami nam haar zwaard weer in de aanslag en vloog naar de pinguïn. Het wezen probeerde te ontsnappen maar Ami had één van de pootjes beschadigd met haar zwaard waardoor het niet meer kon rennen. Het plannetje was geluk, dacht ze, nu kan ze niet meer wegrennen van mijn zwaard. De pinguïn keek woedend en begon met haar vleugels te wapperen.
"Ha, wat denk dat die van plan is pinguïns kunnen niet vliegen", zei Elena lachend.
Ze nam direct haar woorden in want het wezen begon in de lucht te zweven.
"Ah ik ken die aanval, de rage bomber", zei Florian.
"Euh?", zei Elena niets begrijpend.
"Wel, ik ging soms trainen in de bergen van Cosmo Canyon en daar kwam je ook van die pinguïns tegen, als je ze boos maakt tijden een gevecht doen ze de rage bomber. Ze vliegen dan naar een bepaalde hoogte en vallen dan met grote snelheid op hun tegenstander."
"Gelukkig dat ik niet Ami ben ik zou het niet kunnen verdagen om een pinguïn op mijn kop te krijgen."
Het wezen zat nu bijna bij het plafond en keek naar Ami. Zij keek maar naar het wezen zonder te begrijpen wat het aan het doen was. Opeens liet het wezen op haar vallen met volle snelheid. Ze duwde af tegen het plafond om wat extra kracht te hebben. Ami probeerde nog te ontkomen. Het wezen kwam juist naast haar neer maar de impact gaf een geweldige schok, waardoor je dacht dat de hele pagode aan het trillen was, dat Ami wegvloog.
"Er is wel één nadeel aan rage bomber", zei Florian.
"En dat is?", vroeg Elena.
"Kijk maar naar Ami."
Ami Kwam terug recht een keek woedend. Ze dachten zelfs dat haar ogen rood werden. Ze liep op het wezen af met haar zwaard en bekogelde het met aanvallen. Het wezen kon ze niet meer ontwijken en krijste het uit van de pijn.
"Wanneer een slachtoffer geraakt word door rage bomber is er de kans dat die een woesteling wordt waardoor haar kracht 10 keer vermeerderd maar geen controle meer over haar zelf. Het is gelukkig wel van korte duur.", verklaarde Florian.
"Ah zoiets als die aanvallen dat je gebruikte tegen dat monster dat we in de buurt van Kalm"
"Nee, dat was nog iets anders, die zijn limits genoemd, aanvallen die gedreven worden door een bepaalde emotie. Meest voorkomende woede maar ook het gevoel om iemand te beschermen, verdriet, enz… niet vele kunnen dat. Ze verkrijgen het alleen door een lange tijd van training ofwel dat ze door iemand getraind wordt dat zo'n aanvallen kent.."
"Hm, oké dus jij kent al twee soorten limits ik ben benieuwd wie nog", vroeg Elena zich af.
"Wel dat zal de tijd wel zeggen, ik wou alleen dat ik er meer controle over had want ze zijn zeer sterk", zei Florian.
Ze keken weer terug naar het gevecht en zagen dat Ami gewonnen had van de pinguïn.
"Het gevecht is gewonnen door Ami Hirasaki", zei de vrouw en ging dan terug naar boven.
De wezen verdween en Shake werd terug zichtbaar.
"Bah, das nu de tweede keer dat ik zo'n afranseling krijg. Eerst Yuffie en nu haar leerling", zei Shake.
Ami kon het niet laten om te lachen toen ze dat zei.
Florian en Elena kwamen weer terug recht en volgde Ami naar de volgende verdieping. De vrouw van middelbare leeftijd stond al klaar in het midden van de kamer.
"Ami Hirasaki je hebt het tweede deel van de test overwonnen ben je klaar voor het derde deel", vroeg de vrouw.
"Ja, dat ben ik."
"Ik ben je derde uitdaging, Chekhov."
Een man kwam naar beneden iets ouder dan Chekhov maar jonger dan Gorki.
"Ik zal de scheidrechter zijn van dit gevecht", zei de man en ging aan de zijkant staan.
Ze nam iets vanuit haar zakken en Ami maakte haar al klaar voor het gevecht.
"Transformatie der magie!"
Chekhov werd gehuld in rook toen ze het ding liet vallen dat in haar hand was. Toen de rook verdween stond er in de plaats van chekhov een paarse larve die bijna even groot was dan Ami. Het hoofd had twee grote spleetogen en de mond was een klein rond gatje. Ze glibberde over de grond dichter naar Ami en keek haar gewoon aan. Ami ging in de aanval. De larve deed niets om te ontwijken ze bleef gewoon kijken toen Ami bijna dicht genoeg was gingen de ogen volledig open. De ogen waren volledig geel en lichtte op. Een flitslicht kwam uit de ogen en Ami bleef gewoon stilstaan. Met haar zwaard juist klaar om een aanslag te doen bleef ze stokstijf staan. Het wezen glibberde langzaam naar haar toe draaide zich volledig rond haar. Het had Ami vast in haar greep. Ami begon opeens haar hoofd heen en weer te draaien en vroeg zich af wat er gebeurd was ze kon alleen een fel wit licht herinneren toen ze in die open ogen keek. Ze kon niet bewegen. Het monster was als een touw om haar gewikkeld en werd steeds strakker. Ze wist misschien nog één oplossing. Ze probeerde met haar handen dat nog een beetje vrijheid had iets uit haar zakken te pakken. Ze had in haar linkerhand opeens een materia bol vast, ze begon er op te concentreren. De bol lichtte op maar niet zo fel als ze anders deed. Ze vlammen schoten langs haar heen en het monster schreeuwde van pijn. Het monster liet los en liep weg. Ami viel op haar knieën neer. Ze zat onder de verbrandingswonden.
"Ami!", riep Elena ongerust en wou naar haar toe rennen.
De ninja bracht haar hand en deed het teken dat ze moest blijven zitten.
Ami kwam recht of er niets aan de hand was. Het wezen stond Ami terug aan te kijken. Het deed zijn ogen weer volledig open. Deze keer niet, dacht Ami in haar zelf. Er kwam een rood vuurachtige gloed rond haar. Ze voelde de woede in haar opborrelen dat die haar lichaam bevatte. De gloed ging naar haar zwaard waardoor deze een rode gloed kreeg.
"Dat is een limit", zei Florian
"indrukwekkend", antwoordde Elena.
"Er kan van alles gebeuren dat misschien onmogelijk is voor de gewone mens"
Ami liep snel naar het monster zonder dat het monster de tijd had voor een tweede flits. Ze bracht haar wapen boven haar en en sloeg het zwaard door het monster. Er bleef nog even een gloed achter waar het zwaard doorheen ging. Het monster bleef nog even stilstaan en viel dan in twee stukken van elkaar.
"Dit gevecht is gewonnen door Ami Hirasaki", zei de man en ging terug naar boven.
Elena kwam direct recht en liep naar Ami.
"Gaat het", vroeg Elena bezorgd.
"Ja, het gaat wel", zei Ami.
Het monster verdween en Chekhov kwam weer terug tevoorschijn.
"Je hebt goed gevochten jongeling", zei ze.
"Dank u."
Chekhov pakte een materiabol uit haar zakte en concentreerde er zich op. Ami werd omhuld door groen licht. Aals haar brandwonden verdwenen alsof ze die nooit gehad had.
"Je bent geheeld jongeling ga nu maar naar de volgende uitdaging."
Ami knikte en dankte haar nog is. Ze ging met Florian en Elena naar de 4de verdieping.
De man stond klaar in het midden van de kamer.
"Ami Hirasaki je hebt het derde deel van de test overwonnen ben je klaar voor het vierde deel", vroeg de man.
"Ja, dat ben ik."
"Ik ben je vierde uitdaging, Stanif."
Nu kwam er een persoon naar beneden die volledig een mantel aan had. Je kon niet zien wie het was en of het een vrouw of man was want ze/hij verborg ook zijn/haar gezicht.
De persoon knikte waardoor Stanif iets uit zijn zakken pakten.
"Transformatie der kracht", riep hij en liep iets op de grond vallen waardoor ook hij door mist verhuld werd. De mist verdween en liet een gespierd wezen zien. Het zag er menselijk uit behalve dat het volledig kaal was, rode ogen had en een zwarte huidskleur had. In zijn rechterhand hield hij een ketting vast waar een zwarte kegel aan vast hing. Hij hief die op en begon de bol over zijn hoofd te draaien. Ami stond klaar met haar zwaard maar bleef deze keer staan om het monster de eerste aanval te laten doen. Het monster kwam op haar afgelopen en sloeg met zijn bol naar Ami. De vrouw kon dit gemakkelijk ontwijken. De aanval liet telkens een gat in de grond. Als het nog dieper was ging het recht door de vloer naar de vorige verdieping. Ze ontweek elke aanval die op haar werd afgestuurd. Ami probeerde nu zelf een aanval maar moest steeds voor die bal ontwijken wanneer hij die liet ronddraaien. Ze probeerde telkens de bal ontwijken. Opeens struikelde ze over één van de gaten die werden gemaakt en was ze te laat om te ontwijken. Ze kreeg de bal vlak in de maag en vloog met een geweldige knal tegen de muur. Ze bleef even zitten. De persoon in de kap dacht dat het gevecht gedaan was en wou zijn arm omhoog brengen maar stopte direct toen ze zag dat Ami terug rechtkwam kwam. Er kwam weer een rood vuurachtige gloed rond haar terecht.
"Euh, weer één, is dat mogelijk zo rap achter elkaar", vroeg Elena.
"hm, wel ja maar zeer moeilijk. Ik heb wel het gevoel dat ze het uitdagen voor haar limits", zei Florian nadenkend.
"Misschien willen ze haar iets leren of zoiets."
Ami bracht haar vuist voor haar en de gloed leek op te gaan in de vuist. Ze sloeg dan met al haar macht op de grond waardoor heel de pagode weer zat te trillen. Onder het monster begon de vloer precies omhoog te komen en smeet hem dan in de lucht. Ami nam hiervan gebruiken en sneed dan met haar zwaard de ketting kapot terwijl het monster in de lucht was. Nu het monster geen wapen meer had vloog ze op het monster af en haalde uit met haar zwaard. Het monster viel neer. De persoon bracht zijn hand omhoog en wees naar Ami als teken dat ze gewonnen had.
Elena en Florian juichten weer voor haar.
Ami stak haar zwaard weg en boog naar Stanif die terug tevoorschijn kwam.
"Goed gedaan jongeling maar nu is het tijd voor de 5de uitdaging en die zal niet makkelijk zijn. Er is in totaal maar één die ooit gelukt is die te overwinnen.", zei Stanif.
Ami knikte en ging met haar vrienden naar de volgende vloer.
Toen ze op de 5de verdieping kwamen zagen ze een oude man staan in het midden van de kamer. De persoon in de mantel stond weer aan de kant als scheidrechter.
"Ami Hirasaki je hebt het vierde deel van de test overwonnen, ben je klaar voor het vijfde deel van de test", vroeg de man.
"Ja, dat ben ik"
"Ik ben je volgende tegenstander, Godo, leider van de ninja's."
Godo greep ook naar iets in zijn zak.
"Ah dus dit is het laatste gevecht", zei Elena.
"Ik hoop het want ik denk dat Ami toch vermoeid aan het worden is, zo'n twee limits achter elkaar doet niet goed, ééntje is al zwaar", zei Florian.
"Omni transformatie!", riep Godo en liep iets vallen. Godo werd omhuld door rook maar de rook werd groter en groter. Toen de rook verdween stond er een wezen voor Ami dat zo'n 3 koppen groter was dan haar. Het had twee zwaarden vast en had een gespierd lichaam. Alles leek redelijk menselijk te zijn behalve het hoofd, het had drie gezichten. Telkens als het draaide kwam er één gezicht zichtbaar. Het eerste was een gezicht dat glimlachte, het tweede was één dat verdrietig was en de andere had het gezicht van een demon.
Ami slikte even maar hield dan haar zwaard klaar in de aanslag. Het wezen hoofd draaide en bleef staan op het glimlachende gezicht. Ami ging in de aanslag en wou het monster aanvallen. Het wezen verdedigde met zijn twee zwaarden die 2 keer groter waren dan die van Ami. Ze moest uitkijken hier niet geraakt te worden of het was gedaan. Het wezen haalde ook uit met zijn zwaarden maar Ami kon het gemakkelijk ontwijken. Het wezen was alle sinds niet één van de snelste. Ze wachtte totdat het wezen nog eens uithaalde. Wanneer hij dat deed liep ze langs de zwaarden en deed een succesvolle slag met haar zwaard. Het wezen krijste even maar keek dan naar Ami. Het gezicht draaide weer en bleef dan staan op het droevige gezicht. Het wezen bracht zijn twee zwaarden samen en concentreerde zich. Het werd omringd daar een groen en de diepe wond die Ami maakte verdween terug. Het monster had een soort van genees magie gebruikt. Het gezicht draaide weer totdat het bleef staan op het demon gezicht. Het gezicht grijnsde naar Ami en concerteerde weer en rond Ami kwam een laaghangende rode cirkel te hangen. Opeens sloot de cirkel snel en ontstond er een explosie die Ami wegslingerde. Ze was niet gewond alleen een paar blauw plekken van de klap. Ze stond direct terug recht om uit te halen met haar zwaard. Telkens als ze een slag deed en die was succesvol genas het treurige gezichtje het en werd Ami dan weer weggeslingerd door de explosie van de demon gezicht. Dit bleef zo even doorgaan totdat ze van tactiek veranderde. Ze pakte en rode materia uit haar zakken en begon erop te concentreren.
"Ben je klaar om de water god van Wutai te zien!", riep Ami en werd dan omringd door verschillende lichtjes die uit de bol kwam.
"TIDAL WAVE", riep Ami luid en er kwam een water bel voor tevoorschijn. De bel explodeerde en een grote blauwe zeelslang kwam tevoorschijn. Het wezen zijn hoofd begon te draaien toen het in oog stond met Leviathan heerser van de zee. Het gezicht stond op het droevige gezicht en bracht zijn twee zwaarden weer samen. Ondertussen begon de slang luid te brullen. Achter Leviathan kwam een grote tsunami tevoorschijn. Het wezen verdween en de tsunmai raasde door op het wezen. Het werd volledig tegen de muur gedrukt door de geweldige kracht van het water. Toen het water volledig verdween lag het wezen tegen de muur stil. Ami dacht dat ze gewonnen had maar het wezen kwam weer terug in beweging.
Het wezen stond traag op. Hm, het deed hem ten minste geen goed, dacht Ami.
Ami pakten dan een groen materia bol en bekogelde het met ijspegels. Het monster had nog steeds het droevige gezicht en had een magische barrière opgeroepen die de ijspegels tegen hielden. Ze nam haar zwaard en begon terug met de gewone aanvallen. Ze begon zeer vermoeid te worden maar ze moest winnen. Ze moest de training voltooien. Anders is al haar training voor niets geweest. Ze begon heviger te slagen en het lukte al meerder verwondingen tegelijk aan te brengen op het wezen. het monster was niet meer zo snel meer om zich rap te genezen en te aanvallen. Het gezicht draaide weer en stopte op het glimlachende nu. Mar het gezicht veranderde. Het draaide niet maar de uitdrukking op het gezicht ging van glimlachend naar woedend. Het begon wild met zijn zwaard in het rond te zwieren proberend om Ami te raken. De jonge ninja had veel moeilijkheden ze te ontwijken en soms raakte de zwaarden haar juist. Haar kleren zaten vol scheuren en soms druppelde er wat bloed uit de scheuren.
"Hey, ik dacht dat het maar een test was", riep Elena.
"dacht ik ook, we moeten haar helpen voor ze gedood wordt", riep Florian
Opeens kwam de persoon in die in een mantel gehuld was naar hen en deed het teken dat ze niet mochten storen of ze werden buiten gesmeten. Florian en Elena hadden het er moeilijk mee maar probeerde stil te blijven zitten. ze riepen aanmoedigingen naar Ami toe in de hoop dat het een beetje hielp.
Het bleef nog een tijd doorgaan en Ami kreeg nog meer verwondingen toegedeeld.
Ami had geen idee meer wat ze nog anders moest doen. Ze was de moed bijna verloren. Als ze eindelijk slagen kon toebrengen heelde het monster zichzelf en dan moest ze nog fit zijn wat ze nu niet was. Ze was volledig uitgeput ze had moeilijkheden met het ontwijken van de aanslagen en werd constant trager. Tot slot werd ze naar achteren geslingerd en bleef ze op één knie zitten.
"Denk aan de derde techniek van de ninja", riep opeens de persoon in de mantel en verklapte ze dat ze een vrouw was.
Ami keek de vrouw in de mantel aan
"Meester?", zei ze stilletjes.
Het wezen kwam weer op Ami af voor de laatste slag. Ami kreeg opeen weer energie. Ze kreeg weer een vuurrode aura rondom haar.
"Weer één, als ze zo blijft doorgaan krijgt ze een inzinking", riep Florian.
"Nee, dat zal ze niet, deze pagode is speciaal gemaakt om limits te oefenen, Dit is een heilige plek die je de kans geeft om rapper limits op te roepen en dat je nog volledig intact blijft na de limit", verklaarde vrouw in de mantel.
Ami stond volledig recht en bracht het zwaard recht voor haar. De aura werd sterker rondom haar en toen verdween ze in het niets.
"huh, waar is ze", vroeg Elena die rondkeek.
"3de techniek van de ninja, Doom Of The Living, ze wordt supersnel voor iedereen rondom haar maar voor degene voor wie het bedoelt is zal het nog iets erger worden. Hij zal alleen maar zwart zien en niets anders."
Het wezen zat rond te kijken of alles verdwenen was. Het alleen duisternis. Toen krijste het wezen uit. Ami verscheen even om een slag uit te brengen en verdween dan weer.
"De gebruiker loopt rond de vijand en brengt verschillende snelle slagen op de vijand zonder dat die weet wat er gebeurt. Misschien ziet hij een klein glimp van de gebruiker maar dat is alles", zei De vrouw in de mantel.
Het wezen zat maar te krijsen en er verschenen overal verwondingen over het lichaam van het wezen. Ami zat supersnel aan te vallen zonder op te houden. Na een tijd werd ze terug zichtbaar en borg haar zwaard weg. Het wezen viel op de grond neer na de verscheiden verwondingen die het had opgelopen.
"Dit gevecht is gewonnen door Ami Hirasaki", de vrouw in de mantel.
"Het is nu tijd voor het laatste deel van de test", zei Godo die weer terug tevoorschijn kwam.
"Wat ik dacht dat jij de laatste was", zei Ami
"Nee, om je training te voltooien moet je, je degen verslagen die mij ooit heeft verslagen."
Ami slikte even want ze wist tegen wie ze dan moest vechten.
"Tegen wie dan", vroeg Elena.
"Tegen mij", zei de vrouw in de mantel en wierp de mantel eraf. De vrouw die tevoorschijn kwam had kort zwart haar een beige strake shirt met een wit schouderblad, een korte gele broek en aan haar linker been een houder, dat volgeladen was met kleine ninjasterren.
Op haar rug was een grote chakra bevestigd wat de reden was waarom je het vrouwelijke figuur niet zag in de mantel. De chakra was redelijk groot en lichtbruin van kleur. De punten die aan de buitenste ring bevestigd waren hadden een rode kleur in binnen was er nog een ring die rood was. De binnenste en buitenstering waren bevestigd door staven die tot het midden van de binnen ring met elkaar verbonden waren. Ze noemde het de Conformer en was het sterkste wapen in Wutai.
"Yuffie!", riepen Elena en Florian tegelijk.
Yufie liep naar haar student en keek haar is goed aan.
"Het doet goed om je te zien jongeling", zei ze.
"Dank u meester", antwoordde Ami.
Yuffie ging dan naar de een hoek in de kamer end rukte op een knop. In het midden van het plafond. Kwam een brede trap naar beneden. Yuffie beklom de trap en deed het teken dat Ami en haar vrienden moesten volgen.
Ze kwamen in een kamer die volledig donker was. Er waren geen ramen of verlichting. Ze zagen Yuffie in de duisternis gaan en hoorde dan een klik van een knop, dat ingedrukt werd. Alles rondom hun begon te kraken en een straal licht kwam te voorschijn. Het plafond splitte open in twee. ze waren zo te zien op het hoogste gedeelte van de pagode juist onder het dak. Het dak ging volledig op zodat een arena zichtbaar werd. Ami had dit gedeelte nog nooit gezien.
De trap weer ze vandaan kwamen sloot zich.
"Ami Hirasaki, je hebt de 5 delen van de pagode test overwonnen ben je klaar voor het laatste gevecht", zei Yuffie.
"Ja, dat ben ik", antwoorde Ami.
"Voordat het gevecht begint moet je, je katana wegdoen", zei ze.
Ami wist niet wat ze bedoelde
"maar dan heb ik geen wapen meer."
"Doe het weg", zei Yuffie streng.
Ami gehoorzaamde en legde haar wapen bij Florian en Elena.
Yuffie liep naar een kist dat dat aan de zijkant stond. Ze haalde er een gewone chakra uit. Het had een ijzeren ring met drie scherpe punten. Het was een stuk kleiner dan Yuffie's conformer.
"Jij zult dit wapen gebruiken, leerling", zei ze.
Amin nam de chakra vast. Ze had getraind met een chakra maar vocht liever met de katana ze zei altijd dat een zwaard sterker was maar Yuffie lachte haar vierkant uit.
"Denk je nog steeds een zwaard sterker is, jongeling", vroeg Yuffie.
"Ja, maar ik zal je wel verslagen met deze chakra", zei Ami vol zelfvertrouwen.
"Ha, met die mentaliteit zal je nooit winnen en nog één ding materia is niet toegelaten in dit gevecht."
"Ik ben je laatste tegenstander, Yuffie Kisaragi"
ze pakte de conformer van haar rug en zette zich klaar. Ami ging op haar beurt ook klaar staan.
"hm, deze keer geen transformatie", zei Elena.
"Waarom, vrouwen zijn de grootste monster ter wereld", zei Florian voor te lachen.
Hij hoorde opeens een laag gegrom en kreeg dan een harde klap tegen zijn gezicht.
"pfffffffff, vrouwen", kreunden Florian nog als laatste uit.
Ami liep op Yuffie af met haar chakra. Yuffie lachte om de poging want ze ontliep het wapen zeer vlotjes.
"Je denkt nog steeds dat je een zwaard vasthebt",riep Yuffie haar leerling toe.
Ami probeerde nog een paar keer uit te halen maar het lukte niet.
"Dit is hoe je met een chakra omgaat", riep Yuffie en smeet haar Conformer. De grote chakra draaide vliegensvlug door de lucht recht op Ami af. Ami had maar een seconden om te ontwijken. Ze voelde de wind toen de chakra langs haar heen vloog. Yuffie's Conformer vloog terug naar Yuffie terug. Yuffie smeet nog zo'n paar keer achter elkaar. Ami had het zeer moeilijk om ze te ontwijken en soms raakte de Conformer haar juist waardoor ze vol scharen kwam te staan. Ami vloekte luid, ze kreeg geen enkele kans om met haar chakra uit te halen.
"Wel waar blijf je met die kunsten dat mij zouden moeten verslagen", riep Yuffie.
Ami keek haar woedend aan.
"Ik zeg je één ding, als je mij niet verslaat krijg je de materia niet, want je bent het anders niet waard",zei Yuffie met een strenge toon.
"Nu gebruik die chakra op de juist manier!"
Nadat ze dat had gezegd begon ze weer met de aanval op Ami. De Chakra vloog langs haar heen.
Ami pakte haar wapen nu anders vast en wachtte totdat Yuffie haar Conformer terug smeet. Wanneer Yuffie de chakra had gesmeten smeet Ami haar shakra op dezelfde tijd. De wapens ontmoeten elkaar in het midden. De twee botsen tegen elkaar waardoor spetters van vuur tussen de twee naar alle kanten botsten. De twee wapens gingen terug naar hun gebruikers.
"Eindelijk je begint het al te snappen, maar heb genoeg in huis om mij te stoppen",riep Yuffie lachende.
Ami lachte nu ook
"Natuurlijk heb ik dat."
De twee liepen in rondjes en smeten de chakra's naar elkaar. Telkens ontmoeten ze in het midden waardoor en regen vonken ontstond.
Ami had een ideetje in gedachten. Ze bleef weer staan en liep de Conformer op haar afkomen. Ze ontweek die en smeet dan haar chakra op Yuffie had. Yuffie had de aanval niet verwacht en was te traag bij het ontwijken. De Chakra raakte één van haar benen die dan een diepe snee toonde waar bloed uitliep. De Conformer kwam terug bij haar.
"Sorry, meester. Misschien moeten we ermee ophouden je kunt niet meer goed lopen", riep Ami die zich schuldig voelde.
"hm, Ami het is tijd voor de laatste techniek van de Ninja. De Creation techniek. Ze is voor elke volleerde ninja anders maar nog steeds krachtig", zei Yuffie en ze werd omring door een vurig aura.
"Als je deze techniek onder de knie krijgt dan pas ben je een volleerde ninja. Maar zie eerst dat je mijn All Creation kunt ontwijken", reip Yuffie en stond rechtop. Ze bracht haar Conformer voor haar en deed haar ogen dicht. De aura omringt de Conformer en veranderde nu telkens van kleur. De Chakra werd opeens één geheel en werd steeds groter waardoor Yuffie volledig weg was. De cirkel draaide en was vol verschillende kleuren. Opeens schoot de cirkel een brede cirkel van energie die groter was dan Ami. Ami knielde neer en bracht haar eigen chakra voor haar. De straal vloog recht op haar af en overspoelde haar. Ze was opgezwollen door de straal. Wanneer de straal verdween stond Yuffie hevig te hijgen. Ze keek naar Ami die terug zichtbaar werd. Ze was nog steeds geknield met haar eigen chakra voor haar. Slierten rook stegen op van haar. En haar huid zat vol brandwonden. Ze bewoog voor een tijd niet. Yuffie aarzelde en kwam stil naar haar toe. Opeens bleef ze in het midden staan. Rond de geknielde Ami kwam nu ook een vurig aura. Yuffie bracht haar wapen weer gereed maar had niet veel kracht meer. Ami kwam langzaam recht een keek haar meester kwaad aan. Het aura om cirkelde haar en ook haar wapen. Opeens zag Yuffie dubbel. Een tweede Ami verscheen en kwam rechts van haar staan. Toen verscheen er een derde Ami die links van haar kwam staan.De drie Ami's omringde haar en gingen in een driehoek staan. Yuffie stond in het midden en wist niet welke Ami ze moest aankijken. De drie Ami's brachten hun drie wapens voor hun waardoor deze ook één geheel van licht werden zoals bij Yuffie. De cirkels werden steeds groter en schoten dan alledrie tegelijk een straal van energie. De stralen vlogen alledrie op Yuffie. Wanneer deze elkaar in het midden ontmoeten werd de energie straal een bol van licht die Yuffie gevangennam en in de lucht liet zweven. De drie Ami brachten hun wapens gereed en smeten ze op de bal van licht. Wanneer de drie Chakra's de bal van licht aanraakte explodeerde die met een geweldige knal. Florian en Elena die naar het spektakel zaten te kijken moesten zich vasthouden om niet weg te vliegen. De drie Ami's werden weer één Ami die hevig stond te hijgen. Yuffie viel op de vloer en bleef neerliggen. Ami wou naar haar henen gaan maar viel ook neer en alles werd zwart voor haar ogen. Ze hoorden alleen nog Elena en Florian die luid haar naam nog riep.