Hoofdstuk 10: De drager van Chaos ontwaakt
Twist steeg op en vloog met een duik op het groepje af. Ze vloog terug naar boven voor een nieuwe duikvlucht. Ze konden haar steeds maar net op tijd ontwijken.
"Jullie drie, ren ga hier weg, jullie kunnen haar niet aan. Ik en Vincent zullen haar wel tegenhouden", riep Red.
"maar jullie kunnen haar ook niet aan", riep Dean.
"Wij hebben meer ervaring dan jullie. Vlucht nu", snauwde Red.
"Maar…", begon Lee.
"Weg, meteen", snauwde Vincent hem af.
Ze knikten en liepen een steeg in. Twist wou ze achterna gaan maar Red sprong op haar en plantte zijn nagels in haar rug. De demon krijste en wierp de leeuw van haar af. Vincent schoot met zijn geweer op haar maar de kogels hadden niet veel effect op haar.
"Hm, oké als jullie het zo willen reken ik eerst met jullie twee af", riep de demon en vloog eerst op Vincent af. Ze sloeg zijn wapen uit zijn handen en wierp hem dan tegen een muur. Red probeerde nog is haar aan te vallen maar het mislukte en werd gewoon tegen een muur gegooid. Ze stapte langzaam naar Red die probeerde recht te raken. Ze wou de laatste slag toebrengen toen Vincent haar vast nam. Hij perste de vleugels bij elkaar en probeerde haar weg te smijten maar hij kon haar nog niet eens optillen, ze plakte bijna aan de grond.
"Hm, en hoe denk je me zo te verslaan mens", zei ze met een geamuseerde toon.
Ze opende haar vleugels en Vincent werd zo naar achteren gegooid.
Ze liep langzaam naar Vincent toe en werd dan door een vuurbal in de rug geraakt.
"Wat, jij onbenullig ding", riep ze Red toe. Hij had een Materia bol bij hem. Hij had een ketting rond zijn nek die niet opviel. De ketting hingen drie materia bollen, twee groen één rode, die verborgen waren in de vacht van de leeuw.
Doordat Twist afgeleid was had Vincent zijn shotgun weer genomen en beschoot Twist weer op afstand. Twist keek naar de man en bracht haar hand voor haar. Boven de hand begon een bol van paarse bol te zweven. Rond de bol vlogen elektrische schichtjes rond. Ze vuurde bol op Vincent af en was te laat om die te ontwijken. Hij werd geraakt en vloog door een muur. Hij zat geknield neer en kon niet meer bewegen. Hij was omgeven door een elektrisch veld die hem vasthield.
"Oké, die blijft even stilzitten, nu die leeuw", zei ze en draaide zich om. Ze trok haar ogen open toen ze zag dat hij omgeven was door gekleurde lichtjes. ze steeg op en vloog op hem af om hem tegen te houden maar het was te laat.
"TERRA FLARE", riep Red luid en de lucht werd donkerder. Twist keek rond maar zag niets. In de ruimte vloog een groot wezen naar de planeet aarde. De machtige draak Bahamut Zero vloog op de aarde af en bleef juist buiten de dampkring zweven. Hij spreidde zijn zes vleugels en verzamelde energie van rond hem. Hij deed zijn grote mond open en die begon op te lichten. De energie die hij had op opgezogen verzamelde zich aan de mond. De bal van energie werd groter. De draak schoot de bal af en een blauwe straal vloog op de aarde af. Twist hoorde iets boven haar. De wolken begonnen te draaien en maakte dan een opening voor de straal die recht op haar af kwam. De straal maakt impact gevolgde door een grote explosie die het hele eiland liet trillen. De helft van de huizen waren gewoon in de explosie verdwenen. Toen het felle licht weg was van de explosie zat Red 13 te hijgen. Hij strompelde langzaam naar Vincent die eindelijk terug kon bewegen. Hij concentreerde zich op de tweede groende bol en genas zichzelf en Vincent.
"Is ze verslagen", vroeg Vincent.
"Wel, Bahamut Zero was de tweede sterkste van alle summons", zei Red.
Ze gingen naar de grote krater en keken ze of ze een lichaam van de vrouw vonden. Ze keken rond en zagen niets.
"Wel, het ziet er naar uit dat ze volledig opgebrand is in de explosie", zei Red.
Ze wouden zich omdraaien om de jongens te gaan zoeken totdat ze iets in de lucht hoorde. Ze keken en werden en konden het niet geloven wat ze zagen.
"Sorry dat ik jullie moet teleurstellen, maar zo gemakkelijk geraak je niet van mij af", zei Twist.
"Maar hoe, je hebt zelf geen schrammetje", zei Red met een trillende stem.
"Wel, als het een volttreffer was had je mij kunnen verwonden maar ik was sneller", zei ze geamuseerd.
De drie jongens keken vol ongeloof naar het gevecht. Ze hadden nog nooit zo'n kracht bezig gezien.
"Ze kunnen nooit winnen", zei Lee koel.
"We moeten ze toch helpen", riep Dion.
"wat kunnen wij nu doen, zij is veel te krachtig", zei Dean.
Ze bleven kijken naar hoe Red en Vincent een tweede poging maakte om haar tegen te houden maar vergeefs.
"zeg kan jouw vader niet normaal ook in zo'n monster veranderen", vroeg Dean.
"Normaal, maar hij heeft er geen controle over en de laatste tijd lukte het minder", zei hij.
Ze bleven naar het gevecht zien dat gewoon hopeloos waren. Lee zag hoe zijn vader in elkaar werd geslagen. Hij kon het gewoon niet aanzien. Hij moest iets doen.
"Ik heb misschien een idee", zei hij opeens.
Dion en Dean keken hem aan.
"Maar iemand moet mij knock-out slagen."
"Wat", zeiden de twee tegelijk.
"Doe het gewoon nu, ik heb een plan"
"Wacht is je bent toch niet plan om het nu te doen", vroeg Dion bezorgd.
Dean keek de twee vragend aan.
"Wat is hij van plan", vroeg hij.
"Lee is van plan om in de droomwereld Chaos op te zoeken", zei Dion.
"Was dat niet gevaarlijk."
"Ja, maar als hij de krachten van Chaos wilt opeisen moet hij hem confronteren, maar hij kan erbij sterven", zei Dion.
"Wat ben jij getikt."
"Wel, ik zal het toch ooit moeten doen, het is de enigste manier en als ik hem kan opeisen kan ik Twist misschien tegenhouden", zei Lee.
"Ja, maar…"
"Je weet dat dit de enige manier is Dion, en me deze keer niet volgen, ik moet dit alleen doen"
Dion keek zijn broer recht in de ogen en zag de vastberadenheid. Uiteindelijk knikte hij en pakte zijn staf. Hij ging naast zijn broer staan en sloeg dan met zijn staf. Lee voelde even pijn maar alles werd opeens zwart.
Lee stapte rond in de duisterniszoekend naar de grijze demon die hij al een paar keer in zijn dromen had gezien. Hij doolde rond maar zag niets. Na een tijdje lopen stond hij weer terug aan de ingang van de begraafplaats. Hij liep over het pad naar de drie grafstenen. De twee grafstenen van zijn ouders met in het midden de grote grafsteen met de 5 woorden en het teken. Bekeek de steen en wachtte dan een tijd maar de demon kwam niet opdagen. Hij riep ernaar maar niets. Verdomme nu dat ik hem zoek vind je hem natuurlijk niet, dacht hij. Hij bestudeerde de steen en ook de 5 woorden erop. Hm, misschien werkt het als dat pentagram gedoe, mompelde hij.
"Chren Halen Abios Ori Salvos", riep hij uit. Er gebeurde niets. Hij bleef een tijd staan maar hij kwam niet opdagen. "Zeg stom beest kom is tevoorschijn", riep hij kwaad uit. Opeens begon het teken op de steen op te lichten en flikkerde. Het teken op zijn hand begon ook op te lichten en flikkerde samen met het andere teken. Hij bracht zijn pols met het teken voor de grafsteen en de twee tekens verbonden met elkaar. De omgeving rondom hem verdween, alle grafstenen vervaagden behalve de grafsteen met de woorden. De grafsteen zelf begon lichtjes op te lichten. Lee stapte achteruit wanneer de steen een fel licht afgaf. Hij bedekt zijn ogen voor het licht. Toen hij zijn handen weghaalde was het licht volledig weg en de grafsteen ook. Hij keek verbaasd naar waar de grafsteen gestaan had want er stond nu een persoon in de plaats. Het was alsof hij in een spiegel keek want hij keek naar zichzelf. De twee keken elkaar gewoon zonder dat ze bewogen.
"Euh, halo", begon Lee aarzelend.
De kopie bleef hem aankijken zonder emotie.
"wie ben jij", vroeg hij aan de kopie.
"ik ben jij", zei de kopie.
Lee keek hem verward aan.
"Hoe kan je nu mij zijn, ik ben mezelf", zei hij.
"Ik ben jouw, ik ben een deel van jouw"
"deel, welk deel"
"Het deel dat jij zoekt, het deel dat jij wilt, het deel dat jij moet verdienen"
"jij ben chaos, ik dacht dat je er anders uitzag"
"ik kan veel vormen aannemen in de droomwereld, maar als ik één wil worden met jouw zal ik aan jouw vorm moeten gewoon raken"
"Dus, je gaat akkoord, om je krachten te geven", vroeg hij.
"Eerst wil ik weten, wat ben je van plan om met mijn krachten te doen", vroeg Chaos.
"Mijn doel is om mijn vrienden te helpen, te verdedigen tegen Messias"
"is dat zo", vroeg Chaos met een opgetrokken wenkbrauw.
"ja"
"ben je niet zeker dat het niets om kracht te maken heeft, dat je verlangt naar al de kracht die ik je zal geven."
"Nee, dat kan me geen zier schelen", riep Lee kwaad.
"hm, ik kan je ziel zien, ik zie dat je naar de kracht verlangt, je wilt het zo graag voor jezelf, als een demon als ik één wordt met een onrein hart zal zullen wij een monster worden, dat de wereld zal teisteren", zei Chaos.
"Ik doe het niet voor kracht, ik wil alleen mijn vrienden helpen, ik wil mijn vader helpen", riep hij.
"Hm, de man die jij vader noemt is niet je echte vader, hij heeft een deel van mij in zich is het niet"
"Ja, hij was gedwongen"
"hoe?"
"Hij wou iemand tegenhouden maar het lukte hem niet, hij werd vastgehouden. Toen ze mij gevonden hadden hebben ze mijn bloed gebruikt om op hem en andere te experimenteren, hij was het enige succes."
"Ja dat zie ik maar hij heeft niet volledige controle over de krachten, dat komt omdat hij de eigenschapen van een harmonixer niet heeft, het is al zeer indrukwekkend dat hij nog leeft, ik vraag me af hoe"
"Hij heeft gezegd dat ze ook experimenten met Jenova aan het doen waren en dat deel van haar ook in hem zit"
"hm, interessant, buitenaards bloed met harmonixer bloed, ik wist niet dat het mogelijk was. Maar waarom noem jij hem vader als hij je biologische vader niet is"
Lee keek hem raar aan, naar waar leid dit gesprek toe. Het had niets te maken met het feit dat hij zijn hulp nodig had.
"zeg, ik wil niet klagen maar Twist zit buiten Red en mijn vader af te maken, er is niet veel tijd meer"
"hm, ja Twist, mijn partner, het is zij dat jij wilt tegenhouden, maar als jij mijn krachten wilt is het best dat je mijn vragen beantwoord"
Lee keek hem woest aan.
"Hij heeft mij gevonden en mij vrijgelaten, daarna heeft hij mij opgevoed. Ik had geen herinneringen. Hij leerde mij de wereld, ik ben hem veel dankbaar, hij mag mijn biologische vader niet zijn, maar voor mij is hij mijn echte vader en daarvoor zal ik hem altijd dankbaar zijn en ik denk mijn biologische vader ook", zei Lee waardoor een traan over zijn wangen liep. Hij liet nooit veel emotie zien, dit was dan ook de eerste keer dat hij ooit een traan liet vallen.
"Als je mijn krachten heb, wat ga je Twist dan aandoen", vroeg de demon.
"ik ga er alles omdoen om haar tegen te houden", zei Lee met een vastberaden stem
"Maar zou ze geen waardevolle partner zijn", vroeg Chaos met een grijns.
"Maar, zij wilt niet naar rede luisteren, zij luister alleen naar Messias."
"Ja, dat vervloekt wezen, dat jou ook in zijn macht wou en ook zou gelukt zijn als ik en je broer er niet waren."
"Daar ben ik je zeer dankbaar en mijn broer ook, maar dat verandert niet het feit dat Twist niet zal luisteren naar ons", riep Lee.
"Ze luistert niet vanwege ze niet weet, zoals jij, als ik het me goed voorheb"
"Wat wil je dan dat ik doe, dat ik ze in dat pentagram stop en ze verplicht die woorden te zeggen."
"Zou dat geen goede oplossing zijn", zei de demon met een geamuseerde toon.
Lee had altijd gedacht dat demonen niet het praatachtige type waren en ook niet op zo'n toon parten, hij dacht dat ze stijf waren en meestal grauwde. Dat kon hij natuurlijk niet weten want hij had er nog nooit met één gesproken. Een harmonixer communiceert pas met een demon op de leeftijd van volwassenheid.
"Dat zou fantastisch zijn, maar hoe wil je dat voor elkaar krijgen", riep hij.
"hm, zij hoeft de woorden niet te zeggen, als jij haar vasthoud en de woorden zegt werkt het ook, je zal dan haar herinneringen dan wel mee delen en zei zal de jouwe ook zien", zei de demon.
"Maar dan moet ik nog eerst haar daar krijgen en zij is veel te krachtig voor een gewone mens."
"Ja, dat is waar maar niet voor iemand van hetzelfde kaliber als zij"
Lee keek verbaasd toen er op de demon een glimlach kwam.
"dus dat betekent…"
"Ja, Drakian Hirougi"
Lee vond het raar, het was de eerste keer dat hij bij zijn echte naam was genoemd, hij was al zolang met Lee aangesproken.
"Oké, wat moet ik doen."
"Kom hier voor mij staan"
Lee knikte en kwam voor zijn tegenbeeld staan. De demon bracht zijn hand met het symbool naar boven.
"Leg je hand met het teken op de mijne"
Lee knikte en bracht zijn hand omhoog.
"Nu, zeg de woorden en de éénwording kan beginnen, je zult dan mij krachten verkrijgen, gebruik ze goed"
Lee knikte en hoefde niet te weten welke woorden dat hij bedoelde.
"Chren Halen Abios Ori Salvos", riep de jongen harmonixer. De twee symbolen begon op te lichten. Stralen van wit licht begonnen uit de symbolen te vliegen en vlogen rond de twee. Ze begonnen zachtjes in de lucht te zweven. De stralen begonnen feller op de te lichten en rappen rond hen te draaien. De demon begon woorden te zeggen die hij niet begreep. "ClarioKolara craga smelting Hirougi!"
ze werden omsingelt in een bal van licht en Lee begon zich raar te voelen. Hij voelde of hij werd opgevuld, een leeg deel dat hij al lang had werd nu opgevuld. De demon begon langzaam voor hem te vervagen.
"Gebruik mijn krachten wijs, jonge harmonixer"
waren de laatste woorden die hij zie voordat hij volledig verdween. Het licht werd feller en feller dat hij zijn ogen moest bedekken.
"Hij wordt wakker", zei Dion.
Lee deed zijn ogen open en zag Dean en Dion over hem hangen. Ze leven nog dacht hij bij zichzelf. Hij wou rechtstaan maar voelde opeens een pijnscheut. Hij wreef met zijn hand over de bult die Dion had veroorzaakt met het slaan.
"Ik had gezegd me knock-out slagen, niet een hersenschudding veroorzaken"
Dion kon het niet laten van te lachen.
"Is het gelukt", vroeg Dean.
Lee grijnsde en knikte dan.
"Hoe is het met vader en Red", vroeg hij.
"Niet goed Twist heeft ze juist de beiden buiten westen geslagen. Ze staat klaar om het af te maken", zei Dion.
"Oké, jullie blijven hier, als ik met haar bezig ben gaan jullie Red en Vincent in veiligheid brengen", zei Lee.
"Wat ben je niet snik, zelf die twee samen konden het niet aan en die hebben meer ervaring dan ons", riep Dean kwaad.
Dion keek in Lee zijn ogen en zag dat er iets veranderd was, hij was niet dezelfde meer, hij was compleet nu.
"Oké, we doen het", zei hij dan.
"Dank, broer."
"Wat, jullie zijn beiden getikt, maar als je, je eigen dood opzoekt doe dat dan maar."
Lee lachte even en ging dan naar het gevecht.
"Hij is veranderd, hij lacht meer, het doet goed om hem te zien lachen", zei Dion.
"Misschien, ik ken hem niet lang genoeg, maar hij weet precies wat hij moet doen", zei Dean die terug rustig werd.
"Wel, jullie hebben lang volgehouden maar nu komt er een einde aan", zei Twist die neerdaalde en naast Red en Vincent landde. Ze waren niet in staat meer te bewegen. Ze hadden alles gegeven wat ze hadden maar ze weerstond alle aanvallen die naar haar werden gegooid.
Ze nam Vincent bij de kraag vast en hief hem omhoog zodat zijn voeten juist boven de grond hingen. Ze bracht haar vrije hand omhoog om het af te maken.
"Als jullie nu niet zo hadden doorgedrongen, dan had ik jullie niet hoeven te doden maar ja", zei de demon en wou juist toeslaan toen iemand haar naam riep.
Ze keek om en zag de jongen met lang zwart haar zwart haar staan.
"Zo, kom je jezelf overgeven omdat je eindelijk weet dat je mij niet kunt ontlopen."
"Nee", zei Lee koel.
"hm, je denk toch niet mij tegen te houden"
"Ja."
Twist begon luid te lachen.
"Hoe ga je dat doen, snotaap, die twee samen konden nog niet eens iets doen", riep twist geamuseerd.
"Wel, ik geef je een kans, ga stil met mij mee en ik laat je zien wie je werkelijk bent"
"Hm, wat ga je dan doen als ik niet meekom", riep de demon.
"Wel dan zal ik u moeten dwingen",zie de jongeman.
Twist begon weer te lachen.
"En hoe ga je dat doen dan?"
"dat zul je dan wel zien, ga je mee of moet ik je dwingen!"
"Héhé, dwing me, ik ben wel is zien wat jij gaat doen als deze twee nog niet eens iets konden doen"
"Ik hoopte dat je dat ging zeggen", zei de jongen en deed zijn blauwe mantel uit. Dan verwijderde hij zijn gele handschoen en liet het teken zien.
"Wat, nee, dat kan niet", riep Twist.
"Chren Halen Abios Ori Salvos", riep Lee luid. Hij kende de woorden nu alsof ze deel van hem waren. Het teken begon op te lichten en hij begon langzaam in de lucht te zweven. Zijn huid begon te veranderen en werd grijs. Op zijn rug scheurde zijn hemd en kwamen twee grote leerachtige vleugels tevoorschijn. Op de plaats waar Lee stond, stond nu een mannelijke versie van Twist.
"Ik ben Chaos, brenger van doem", zei de demon.
"Dit kan interessant worden", zei Twist.
"Klaar om te dansen chaos"
De demon keek Twist met een glimlach en vloog dan gelijktijdig met Twist de lucht in. Ze vlogen met grote snelheid op elkaar af om zo met hun klauwen de andere te verwonden. Ondertussen kwamen Dion en Dean, Vincent en Red weghalen. Ze bukte zich telkens dat ze een luide knal horen van de twee demonen die tegen elkaar botsten.
Ze brachten ze achter een paar muren zodat ze uit het zicht waren. Ze brachten al snel de genees materia boven. Ze begonnen te kreunen toen ze een dosis van de magie gekregen hadden.
Vincent was als eerste die terug bij zinnen kwam. Hij keek rond en zag alleen de twee jongens.
"Waar is Lee", vroeg hij.
Dion en Dean wisten niet hoe ze het moesten zeggen dus wezen ze gewoon naar boven.
Vincent keek om de muur naar boven en zag de twee demonen wild in de lucht vechten. Hij zag Chaos en herkende hem direct.
"Het is hem eindelijk gelukt", zei hij.
De twee demonen zaten wild naar elkaar uithalen zonder enig succes. Ze gingen allebei achteruit en keken gewoon elkaar aan. Twist bracht haar hand omhoog en creëerde weer een elektrische bal. Chaos bracht op zijn buurt zijn hand omhoog en creëerde op zijn buurt een bal van vuur. Ze vuurde de ballen op elkaar af die dan in het midden elkaar ontmoeten. De botsing creëerde zo'n kracht dat een paar huizen gewoonweg wegvlogen. De twee demonen vlogen door de lucht en beschoten elkaar met ballen van vuur en elektriciteit. Na een tijd vlogen ze weer op elkaar af en begon ze weer met een klauwen uit te halen. Ze waren evenwaardig in kracht en snelheid. Chaos vloog weer op Twist af meer ontwijkt haar deze keer en vloog weg. Ze vloog hem achterna. De demon leidde Twist naar de villa met het pentagram. Wanner hij aan de villa was maakte hij een duikvlucht naar beneden en boorde zich door de grond naar de kamer. Twist vloog door het gat wanneer ze in de kamer bereikt zag ze Chaos niet. Ze keek rond en werd opeen in de rug vastgepakt. Chaos hield haar stevig vast. Twist verzette zich langs alle kanten maar ze geraakte niet los. Chaos bracht haar snel naar het pentagram want hij kon ze niet langer meer vasthouden.
"Dormeos Constante Helos Memorus!", riep de demon uit. Het pentagram begon weer op te lichten en omringde de twee demonen. Chaos liet Twist los, ze probeerde weg te raken maar ze raakte niet door de wand. Twist pakte haar hoofd vast en begon te schreeuwen. Beelden vlogen door haar hoofd. Ze riep constant dat het leugens was.
"ja, ze hebben het geactiveerd", riep Dion toen die de kamer binnenkwam. Red, Vincent en Dean kwamen ook de kamer af.
"Wat denkt hij te doen", riep de jongen ingenieur.
"Haar terug te laten herinneren", zei Dion zachtjes.
Dean keek verward.
"Zij behoord ook tot het ras van de harmonixer, maar ik dacht dat ze een gewone kloon was", zei Red.
"ik weet het niet maar ze ziet er exact uit als het meisje dat we vroeger kende, het meisje van hiernaast", zei Dion.
"De rode cirkel vervaagt", riep Dean.
De cirkel verdween en twee gedaantes kwamen zichtbaar. Het waren Lee en Karin ze waren uit hun demonen trasformaties. Toen de velden verdwenen waren vielen beiden neer op de grond. Vincent liep meteen op hen af.
"Ze leven nog, ze zijn gewoon volledig uitgeput", riep Vincent.
"Dat is goed, we zullen haar meenemen en hier eindelijk vertrekken voor er nog meer ongenodigde gasten komen", zei Red.
Dion en Dean droegen Karin terwijl Vincent Lee droeg. Ze gingen direct naar de Scraper zodat ze daar konden uitrusten. Toen ze bij de scraper aankwamen zag Vincent de Highwind wat verderop staan.
"Hm, ik denk dat Cid blij zal zijn om zijn schip weer terug te zien",zei Red.
"Blij, is nogal zacht uitgedrukt", zei Vincent.
"Zo, jullie hebben mijn kloon afgepakt", zei een stem opeens.
Buiten stond een jongeman in zwarte broek, rode shirt en bruine leren vest. Alles was normaal aan hem behalve zijn ogen en zijn stem. Zijn ogen waren bloedrood en zijn stem leek op dat van een beest. Zwaar en grauw.
"Messias", zei Dion stil.
"Shit", riep Vincent uit.
"Eigenlijk moet ik jullie dankbaar zijn, nu kan ik twee harmonixer onder mijn controle krijgen. Ik moet alleen hun geheugen weer uitwissen", zei Messias lachend.
"En, jij Ancient, misschien kan ik met u ook iets aanvangen."
Dion keek zijn vroeger stiefbroer kwaad aan.
Vincent draaide zich naar Red en besprak iets met hem. Hij zag de leeuw eerst hevig nee schudden maar ging dan akkoord. De man stapte dan uit het schip.
"Dean stijg op en vertrek nu meteen",riep Vincent.
"Wat en jouw hier alleen laten,dat meen je toch niet", riep hij terug.
"Doe het gewoon", riep hij woedend.
"Doe het maar Dean, hij kan voor zichzelf zorgen", zei Red.
Dean had het er moeilijk mee. Hij kon hem zo niet achterlaten maar als ze allemaal bleven waren ze er allemaal aan. Hij ging achter het stuur zitten en vertok met een schok.
"En Vincent Valentine, hoe denk je mij te stoppen", vroeg Messias.
Vincent vertoonde een grijns en een vuurachtig aura verscheen rondom hem. Zijn hele lichaam begon op te lichten en hij liet de woede zijn hele lichaam overnemen.
"Ah zo, waarom denk je me zo tegen te houden", vroeg Messias.
"Misschien kan ik je niet tegenhouden maar ik zal je wel lang genoeg bezighouden", riep Vincent voordat zijn lichaam volledig veranderde. Op zijn plaats stond nu Chaos die woest zat te brullen.
Hij vloog op Messias en begon hem met zijn scherpe klauwen aan te vallen. Messias ontweek elke aanval alsof het kinderspel was. Chaos snauwde altijd als hij miste. Messias pakte opeens zijn pols vast en smeet hem achter zich. Chaos kon op tijd boven de lucht zweven. Hij vloog weer op hem af maar hij kan geen enkele keer raken.
"Wordt het niet tijd dat je serieuzer gaat vechten, geef is alles wat je hebt", zei Messias.
De wilde demon gromde en vloog dan de lucht. Hij concentreerde zich en stuurde een energie straaltje in de grond.
"Was dat alles!"
Chaos grijnsde naar hem.
Opeens begon de aarde onder Messias te trillen en omhoog te komen. Hij was verrast en kon de aanval niet meer ontlopen. De grond vormde een skelet hoofd en liet Messias boven de mond zweven. De mond van het hoofd ging open en verscheidene vliegende skelethoofdjes vlogen in het rond en vielen Messias. Ze vlogen allemaal door hem en Messias begon te kreunen. Opeens kwam boven de mond een soort van draaikolk terwijl die zeer langzaam zat te sluiten. Messias werd in de kolk opgezogen en verdween samen met het hoofd.
Chaos kwam langzaam naar beneden en veranderde weer in Vincent. De man was aan het hijgen en kon elk moment neervallen van vermoeidheid. Dat gevecht met Twist had hem geen goed gedaan. Hij wankelde langzaam naar de Highwind. Opeens bleef hij stilstaan. De grond begon te beven.
"Dat kan niet, niemand overleeft Satan's impact", zei Vincent in zichzelf.
Opeens hoorde hij een ijzingwekkend gelach waardoor zijn gezicht krijtwit werd. Voor hem brak de grond. Uit het gat kwam een gedaante, dat zachtjes naar boven zweefde.
"Je dacht toch echt niet dat je met zo'n aanval kon verslaan", zei Messais geamuseerd.
"Ik denk dat het tijd is om af te reken en daarna zal ik de andere aanpakken"
Vincent liet zijn hoofd zakken en sloot zijn ogen. Het spijt me jongen, ik kon hem niet tegenhouden, ik hou van je.
De Scraper was al ver weg van de het eiland toen opeens in een grote explosie achter hun verdween. Het schip schudden van de kracht dat het uitzon.
"Vaarwel, oude vriend", zei Red stil en iedereen boog zijn hoofd.