Hoofdstuk 15: Het beloofde Land
"Waar was je, we hebben heel deze stad afgezocht, waren zeer ongerust over", ratelde Elena door op een kwade toon.
"Euh, sorry daarvoor, ik wou niemand ongerust maken hoor", zei Dion en glimlachte naar haar. Weer die glimlacht, ik haat het wanneer hij dat doet, dacht Elena en kreeg rood blosje op haar wangen.
"Waar was je nu ", vroeg Ami.
"Ik was bij haar", zei Dion. Iedereen keek hem raar aan. Wie bedoelde hij ging door iedereen zijn hoofd behalve bij Red.
"Heb je haar gezien, hoe en waar", vroeg Red opgewonden.
"Ik weet het niet zeker, ik werd getrokken naar dat pleintje. Bij de aardbeving bracht het licht mij ergens henen. Ik stond op een veld vol bloeiende bloemen, zo ver je kon zien. Toen kwam ze, een slanke mooie vrouw in een roze jurk en gele armbanden. Lang bruin haar dat gevlochten was en dan die grote groen ogen", zei Dion. Elena trok even een wenkbrauw toen hij het deel van die mooie vrouw zei. Ze vloekte in zichzelf waarom ze opeens nijdig over werd, het was niets voor haar.
"Heeft ze iets gezegd", vroeg dean.
"Alles van wat er gebeurd is in de noordere krater", zei de jonge harmonixer. Iedereen keek weer sip.
"Dus je weet het dan ook van Karin", zei Florian.
"Ja, ik weet het, ik zal direct met hem gaan praten, maar Dean zou je eerst iets willen doen voor mij", vroeg Dion.
"Wat?"
"Ga, Cloud, Cid, Barret, Yuffie en Cait Sith halen, ze moeten naar hier komen", zei Dion.
"Waarom?", vroeg Red.
"Ze vroeg het, ik zal alles zeggen als ze hier zijn", zei Dion.
Dean knikten en liep direct naar de Scraper.
"wat moeten wij doen", vroeg Elena.
"Rust wat uit, we kunnen niets voorlopig niets doen, dit kan goed één van de laatste momenten zijn", zei Dion en ging dan terug naar buiten.
"Makkelijker gezegd dan gedaan, daar lopen twee wezens rond met de sleutel om de wereld te vernietigen en hij zegt gewoon wat rusten", zei Florian.
"Wat is hij van plan", vroeg Red zich af.
Lee had het lichaam van Karin op een klein stukje grasveld gelegd dat er nog groeide. Dat nog steeds vocht om te blijven bestaan. De jonge harmonixer zat op een steen naar het lichaam te kijken. De hele gebeurtenis bleef zich steeds afspelen voor zijn ogen. Hoe de straal die eigenlijk voor hem bedoeld haar doorboorde. De kus die ze hem gaf en de laatste woorden die ze zei voordat haar hart stopte met kloppen. Hoe dat haar leven langzaam verdween in zijn armen. Hij schrok toen hij opeens een hand op zijn schouder voelde. Hij keek op en zag zijn broer staan. Dion zei niets en ging naast hem zitten. Ze keken elkaar niet aan alleen het lichaam van de vrouw.
"Ze gaan boeten", zei Lee opeens. Dion moest niet raden wie hij bedoelde met ze.
"Ik dood ze allebei", zei de harmonixer koelbloedig.
"Dan loop je, je eigen dood achterna", zei Dion.
"Kan me niet schelen al sterf ik, ik jaag ze op alle twee."
"Dat ga je niet doen, je kunt ze niet aan, en dan was haar offer voor niets geweest."
"Ik kan hier niet blijven zitten terwijl die twee daar vrij rond lopen!"
"Lee, ze heeft haar leven opgegeven voor dat van u te redden, als je dat nu vergooit heeft ze dat voor niets gedaan!"
Lee keek naar de grond, hij wist dat Dion gelijk had maar hij moest ze gewoon laten boeten. Ze waren weer alledrie bij elkaar en dan word ze weer zo snel weggenomen. Ze had eindelijk vrijheid gevonden, vrienden gevonden en ze heeft maar kort van kunnen geniet. Hij had haar maar voor een korte tijd bij hem.
"Kom, het is best dat je wat gaat slapen, je bent volledig uitgeput", zei Dion en leidde Lee naar de herberg.
"Ik zal altijd bij jou zijn Drakian Hirougi, ik zal altijd een deel van je zijn". Lee keek op toen hij die woorden hoorden maar zag niets dan alleen duisternis. Beelden kwamen tevoorschijn in de duisternis als televisieschermen. Één toonden hem, Karin en Dion als kinderen die speelde in de straten van Shayul Gull. Een andere was de dag dat ze het RDE terug verenigd was. Dan was er een andere dat hij de rode mantel aan haar gaf. Hoe de twee samen streden tegen de duisternis, dat ze samen in de Scraper praatte over het voorstel van samenwonen en dan als laatste de gebeurtenissen in de Noordere krater.
Je gaf precies veel om haar
Lee schrok even toen Chaos in zijn hoofd tegen hem praatte.
"Natuurlijk geef ik om haar, we waren eindelijk verenigd, wij drieën, we waren eindelijk samen", zei Lee kwaad.
Dat bedoel ik niet
Lee keek raar op, waar is hij nu weer mee bezig.
Je hield van haar
"Wat?"
Je hield van haar of niet soms?
"Waarom wil je dit weten!"
Beantwoord de vraag gewoon
"Ja, ik hield van haar, maar daar is het nu te laat voor ze is weg, voor altijd!"
hm, waarom wachten jullie mensen altijd zo lang met die woorden te zeggen, het zijn toch maar drie simpele woordjes
"Weet ik veel."
De eerste dag dat je haar terugzag voelde je al iets voor haar, dat gevoel werd met de dag sterker en toch zei je niets, het is zo vreemd
"hm, kun je mijn gevoelens voel"
Ja, je woede, verdriet, liefde, bezorgdheid, schuld. Ik kan ze allemaal voelen. Het is een zeer unieke ervaring om er zoveel tegelijk te voelen
De demon klonk voor een stuk opgewonden maar ook droevig. Het was raar om hem zo te horen. Hij kwam hem opeens door waarom.
"Het spijt me"
Waarom zeg je dat nu
"Twist is ook weg, ze is samen met Karin gestorven"
Denk je dat
"Huh?"
Een demon is moeilijk te doden en een Demongod zoals ik en Twist nog veel moeilijker, weet je nog Karin's laatste woorden
"Ja, natuurlijk, ze zwerven de hele tijd door mij"
Het is waarheid wat ze zegt, ze is een deel van u net als Twist
"Wat, waar heb je het over?"
Ga, naar de begraafplaats en je zult het zien
"Wat, waarom?"
De demon antwoordde niet meer. Lee wist totaal niet over wat hij het had. Hij ging maar naar de begraafplaats om te zien wat hij bedoelde. Hij liep het padje af tot aan de drie grafstenen. Lee bleef opeens staan. Er was iets veranderd, de middelste waar het teken van Chaos opstond, er stond een tweede teken naast. Hij ging dichterbij staan en zag dat het teken van Twist was met de vijf woordjes. Onder te tekens en de woorden stond nog wat. 'Ik zal altijd bij je zijn Drakian Hirougi, ik zal altijd een deel van je zijn. Karin Newling Harmonixer'.
Lee legde zijn had op de grafsteen en het was alsof hij Karin voelde, alsof hij naast haar stond.
Ze is hier in je hart, haar ziel, ze is één met jouw
"Bedankt"
Het is niets, maar let nu eens op de twee symbolen
Lee keek naar de twee symbolen en zag dat de woordjes bij de symbolen veranderde. De twee zinnetjes van 5 woorden werden één nieuw zinnetje van vier woorden.
'Terrias Angelicien Oburis Darkus'
"Wat betekent het"
Dat zul je wel merken
Toen begonnen de twee tekens naar elkaar te schuiven. Ze gleden in elkaar en versmolten met elkaar tot een nieuw symbool.
"Wat is dit allemaal"
De liefde tussen jou en Karin hebben dit gedaan, het was nog nooit eerder voorgevallen dat de drager van Chaos en de drager va Twist zo'n sterke band met elkaar deelden. Dit is haar geschenk aan u. Een nieuwe kracht ontstaan tussen de fusie van mij en Twist
"Een fusie van demongoden, is dat wel mogelijk"
Zo te zien wel anders zag je het symbool niet ofwel
"Maar hoe werkt het"
Dat is zelfs een vraag voor mij, ook al is het de gecombineerde kracht van mij en Twist, dit is de eerste keer dat zoiets is voorgevallen. Maar Karin heeft je dit gegeven dus als het tijd er is zal de kracht wel komen
"Bedankt, voor alles Karin en Twist"
hm, ik denk dat het tijd is dat je weer naar de gewone wereld gaat ze roepen je, je vrienden
"Jij ook bedankt Chaos, voor alles"
Lee verdween in het niets na die laatste woorden.
Dit is echt een unieke ervaring bij deze jongen
"Lee,kom het is tijd", zei Florian die hem wakker schudde.
Lee kwam langzaam recht en wreef in zijn ogen.
"Tijd voor wat", zei de jongen harmonixer
"Wel, ik hoop dat Dion dat eindelijk gaat zeggen", zei Cloud.
Lee stapte uit bed en pakte zijn wapen en materia.
"Zeg, het spijt me van Karin, als ons hadden beter voorbereid op het gevecht met Sephiroth had dit misschien niet gebeurd."
"Het is niets, en het had geen verschil gemaakt, ze koos voor deze weg en ze was blij dat ze zoveel vrienden had gemaakt", zei Lee opgewekt.
"Bedankt, kom we zullen maar gaan, Dean is juist geland"
Florian en Lee stapte de herberg uit en gingen naar het open plein waar de Scraper juist landde. De deur ging open en een vrouw liep direct het vliegtuig en braakte achter een muur.
"Ha, nog even luchtziek als altijd zo te zien", riep een twee man die uit het vliegtuig stapte. Het was Barret maar niet meer in burgemeester kledij. Hij had een donker bruine slodderbroek aan en een groen bodywarmer zonder hemd onder zodat je zijn gespierde lijf zag. Ze ijzeren hadn was vervangen door machine geweer.
Barret werd gevolgd door Cloud en Cid. Beiden leken volledig genezen te zijn. Ze hadden alle twee hun aller eerste wapen terug om, de Buster blade en Spear. Wanneer ze buiten waren werden ze gevolgd door iets groot. Het leek op een mog maar dan de grote van een mens en zeer breed. In plaats van stappen moest het springen om voorruit te komen. Het vreemde was dat op de hoofd van de mog nog een ander wezen zat. Het leek op een zwarte witte poes met een rode mantel om en een gouden kroontje. In zijn linker poot hield hij een megafoon vast. Iedereen keek met verbazing naar het wezen. Ze hadden veel over hem gehoord maar dit was de eerste keer dat ze hem zagen. Hij zou een spion van Shinra geweest zijn maar hij heeft voor de kant van Cloud gekozen. De mog is een mechanisch wezen dat door de kat zou bestuurd worden.
"Goedendag iedereen", zei Cait sith. Niemand zei wat en keek het gewoon aan.
"euh, is er iets mis, heb ergens in gesprongen of wat."
Iedereen knikte neen waardoor de kat bij Cloud en de andere kwam.
"Oké, mogen we nu weten wat er juist gaande is ", vroeg Florian.
"Ja, als jullie mij allen willen volgen, dan gaan we naar het ondergrondse gedeelte voor de uitleg", riep Dion en leidde de groep naar de ondergrondse stad. Toen Cloud en de andere voorbij het meer kwamen keken ze er even in en bogen hun hoofd. Ze wisten nog goed genoeg wat er gebeurd was zoveel jaar geleden.
Dion leidde ze allemaal naar beneden en ging dan naar het pleintje waar hij verdwenen was.
"Ze wil je nu een eindelijk uitleggen wat er aan de gaande is", riep Barret ongeduldig.
"Ik zal de uitleg niet geven", zei Dion en sprong van zuil naar zuil om op het pleintje te raken.
"Iedereen hierheen, vlug", riep Dion.
Één voor één sprongen ze over de zuilen naar het pleintje. Red moest niet op de zuilen springen en kon met een grote sprong er direct op springen.
"En nu", vroeg Florian.
"Even geduld."
Dion deed zijn ogen dicht en leek in zichzelf te praten.
Hij stond daar een tijd zonder één woord te zeggen.
"Red, wat is hij aan het doen", vroeg Cloud.
"Ik weet het niet, maar het heeft met Aeris te maken", zei de leeuw waardoor de zwaardvechter raar opkeek.
"Wat, is het dan waar, is het gelukt", vroeg Cloud opgewonden.
"Dat zullen we volgens mij direct zien."
"Duurt dat hier nog lang", riep Yuffie die zich begon te vervelen.
"Niet als het aan mij liegt meisje", riep een vrouwelijke stem achter hun.
Iedereen keek om en keek dan vol angst. Cloud en Barret keken verbaasd.
"Tifa?", zeiden de twee teglijk.
"Nee, pa, dat is mam niet, dat is Jenova", zei Florian.
"Wat, verdomme, dat die dat lelijke freak in Tifa's lichaam", riep Barret woedend.
"Wat kom je hier doen, boel zoeken met de grootste Ninja ooit hé dat is het hè, ja ik zie dat je al beeft in je schoenen", riep Yuffie.
Iedereen schaamde toen ze dat zei.
"hm, wat gezellig dat jullie hier allemaal zijn, ik had dit niet verwacht maar het komt goed uit dan kan ik jullie allemaal te samen vernietigen", zei Jenova lachend.
"Sorry het zal voor een andere keer zijn want wij moeten weg", zei Dion die vanuit zijn trance kwam.
"hm, en wie zegt dat ik jullie laat gaan hè"
"Ik", zei Dion en een hels licht omvatte iedereen die op het pleintje stond.
Jenova moest haar handen voor haar gezicht houden voor de felheid. Wanneer ze haar handen liet zakken stond er niemand meer op het pleintje.
Jenova schreeuwde zeer luid toen ze weg waren.
"Waar zijn we", vroeg Barret.
"Op een bloemenveld, zo te zien", zei Red.
"Dion waar heb je ons henen gebracht", vroeg Lee.
"Ik zal het haar laten uitleggen", zei Dion.
Iedereen keek naar de vrouw die langzaam dichterbij kwam. Cloud kon zijn ogen niet geloven. Daar is ze, ze is er nog steeds.
"Aeris!", riepen de oud-strijders allemaal tegelijk.
"Leuk dat jullie me niet vergeten zijn", zei de vrouw met een zachte stem.
Yuffie liep naar haar toe en omhelsde haar. De rest kwam ook bij haar staan.
"leuk om jullie allemaal weer te zien", zei ze met een glimlach.
"Aeris, het…", begon Cloud.
"Cloud…ik weet dat je er helemaal niets aan kon doen, ik verwijt je helemaal niets", zei de vrouw en omhelsde Cloud dan.
"Voordat ik begin met de uitleg zijn er nog twee personen die jullie heel graag willen zien. Het heeft me veel energie gevergd om ze te vinden en hier te brengen maar het is gelukt."
Achter Aeris kwamen twee personen tevoorschijn. Één was een vrouw met een witte shirt, korte zwarte broek en lang donker bruin haar. De andere was een man met rood kledij aan, rode mantel en lang zwart haar.
Lee herkende de man direct.
"Pap", riep hij en liep naar Vincent toe.
"Mam", riep Florian en liep naar Tifa toe samen met Elena.
Cloud bleef even ongelovig kijken.
"Schatje", zei hij zacht. Tifa keek hem even aan en lachte zacht naar hem. Hij liep naar haar toen en kuste haar.
"Zo, we zijn terug allemaal samen", zei Aeris.
"Wacht is en Karin", vroeg Ami.
"Ja, ik heb geprobeerd naar haar te zoeken maar ze is niet in de levensstroom, ik kan haar nergens vinden", zei Aeris.
"Waar is, ze dan", vroeg Elena.
"Ik weet het niet, normaal wanneer een persoon sterft keren ze terug naar de levensstroom.", zei Aeris.
"Maak je maar geen zorgen om Karin, ze is inorde", zei Lee.
"Huh?", zeiden iedereen tegelijk.
"Ah, ik zie het", zei Aeris en ze glimlachte naar Lee.
"Aeris hoe heb je in hemelsnaam ons hier allemaal kunnen krijgen, en wat heb je al die tijd ervoor dan gedaan", vroeg Red.
"hm ja, ik denk dat ik wat uitleg schuldig ben. Voordat ik stierf, hadden jullie gezien dat ik aan het biddden was tot de planeet om Holy los te laten en de meteoor te stoppen. Wat me verbaasde was dat ik door de planeet werd aangesproken. Holy zou geactiveerd worden wanneer het tijd was, zei de planeet en ook dat ik me geen zorgen moest maken over de toekomst. De planeet wist dat Sephiroth mij ging doden en had al een plan voor mij bedacht. Toen ik gedood werd kwam ik in de levensstroom terecht maar werd dan naar hier gebracht. De planeet liet me zien wat er allemaal gebeurde, hoe jullie vochten om Sephiroth en Jenova tegen te houden en ondertussen trainde hij mijn kracht ook. Hij heeft me geleerd hoe ik soms dingen in de echte wereld kan laten gebeuren, een soort van duwtje in de rug of als hulp in benarde situatie. Tijdens het trainen, zijn mijn krachten sterker geworden en heb ik de geheime krachten van de Acients kunnen ontsluieren. één ervan heeft zo te zien heel de wereld gezien", zei ze en liet een bescheiden glimlachje zien.
"Ja, we wisten dat jij het was, we konden je voelen", zei Cloud.
"Marlene zei zelfs dat ze je gezien had", zei Barret.
"Ja, Marlene en al de andere kinderen van Kalm hebben mij inderdaad gezien. Omdat ze nog zo jong zijn kunnen ze dingen zien die een gewone volwassen niet kan zien. Toen de Meteoor vernietigd was, wist ik al dat het verhaal nog niet gedaan was. Ik begon me voor te bereiden en mogelijke plannen uit te werken hoe ik met jullie moest communiceren. Jaren verstreken en ik had steeds minder tijd, ik voelde dat Messias wakker begon te worden. Ik volgde hem zonder dat hij me kon voelen. Er gebeurde dan iets wat ik niet verwachtte, twee jongens kwamen Midgar binnen", zei ze en keek naar Dion.
"Ik had nooit gedacht dat er een tweede Ancient zou opstaan, maar daar was hij. Ik liet alle voorzorgsmaatregelen los zodat hij kon ontsnappen. Ik liet hem zijn krachten ontsluieren zodat hij kon ontsnappen en naar hulp kan gaan zoeken. Dan gebeurde het tweede onverwachte, hij loopt Florian, Lee en Elena tegen het lijf. Wel, het was zeer favorabel vond ik. Ik zag hun krachten in de gevechten en de nieuwe vrienden die ze maakten", zei ze en keek naar Ami en Dean.
"Ik begon jullie meer op de voet te volgen en kwam de geschiedenis van Lee en Dion te weten. De planeet vertelde me van het ras en hoe ze aan hun einde waren gekomen. Ik hoopte al dat Red er ook van wist en zo de jongens naar hun thuisplaats kon brengen voor hun herinnering. Dan kwam Karin, ik had nooit verwacht dat ze ook bij jullie gingen horen maar het was zo e ze maakte een waardevol lid van het team. Maar Messias werd ongeduldiger door steeds een paar snotapen dat hem in de weg staan. Hij versnelde zijn proces en creëerde Jenova en Sephiroth en vertrokken direct naar de noordere krater. Ik was ze aan het volgen totdat ik voelde dat er weer een Ancient in de ondergronds stad van de Ancient was. Ik concentreerde op die plek en zag Dion. Toen hij op de plek stond waar ik gestorven was ontstond er een band tussen mijn krachten en die van hem en kwam hij hierheen. Daar was ik eer verrast, ik wist tot nu toe dat ik dat kon. Wanneer dit was gebeurd had ik aan Dion gevraagd om iedereen hierheen te brengen. Wanner hij terug weg was heb ik met de planeet gepraat om de groep mensen hierheen te halen die voor hem streden. Hij ging akkoord en gaf me genoeg kracht om jullie hier allemaal heen te brengen en juist op tijd ook", zei ze.
"Indrukwekkend, en dit is dan het beloofde land dat in vele sprookjes en legendes werd vernoemd", vroeg Red.
"Ja, ik was door de planeet hierheen gebracht vanwege mijn opoffering dat ik had gedaan en omdat hij wist van Messias maar niets kon doen", zei ze.
"En waar is de planeet nu waar jij zoveel met praat", vroeg Yuffie.
"Hij is hier en overal, hij heeft deze plek gemaakt waar uitverkoren Ancients en speciale taak krijgen, het mee beschermen van de planeet."
"Zijn er dan nog andere Ancients", vroeg Dion.
"Een paar, ze lopen hier ergens rond, Ik heb met ze gepraat maar ze spraken allemaal in de originele taal van de Ancients en dus begrijp ik ze niet, maar ze kunnen ons spijtig genoeg niet helpen, om één of andere redenen hebben ze hun krachten verloren. Ik ben de enigste die hier geraakt is met krachten. Zo te zien had dat virus, dat Jenova verspreide en ze doodde, hun krachten afgenomen. Ik, Dion en onze ouders waren de enigste die daar aan ontlopen zijn", zei ze.
"Oké, maar wat nu, wat gaan we nu doen om Messias en Jenova nog tegen te houden", vroeg Florian.
"Ja, we hebben hier wel een klein legertje maar als zei de meteoren oproepen end e planeet vernietigen kunnen wei niets doen", zei Elena.
"Wel, eigenlijk gaan de oud strijders zich niet verwikkelen in het gevecht", zei Aeris en iedereen keek haar aan.
"Wat, we zouden hun hulp wel kunnen gebruiken", riep Dean.
"Hm, wel ik denk dat ze meer in de weg zouden lopen", zei Aeris en krege boze blikken van Barret en Yuffie.
"Hoe bedoel je in de weg lopen, ik schiet ze allemaal aan flarden", riep de man en vloekte er luid bij.
"Barret, ik heb hun krachten gezien, ze zijn op dit moment sterker dan ons allemaal te samen en daarbij sommige onder jullie beginnen misschien wat oud te worden voor dit soort dingen", zei ze en keek vooral naar Barret en Cid.
"Te oud, ik zal je is vertellen meisje dat ik nog steeds genoeg in huis heb om elk leger te verslaan", riep Cid. Aeris lachte even. Toen Cid zit aansloot bij de groep was hij al de oudste en iedereen had al twijfels dat hij het ging volhouden. Nu is hij al bijna voor bij de 60 en hij is tot veel in staat.
"Wel, het spijt me maar het hangt af van de deze jongeren, de nieuwe generatie van strijders", zei ze. Florian en de rest kreeg een krop in hun maag toen ze hoorde dat het allemaal op hun rug kwam. Iedereen had zijn eigen reden wanneer hij/zij aan deze reis was begonnen. Lee was meegekomen om mij en Elena bij te staan en later om zijn verleden terug te vinden. Voor Dion was het om Cloud en de rest te waarschuwen. Ami was meegekomen om ons te helpen en Dean ook. Ik en Elena waren alleen maar op weg naar Marlene toen alles begon. Eerst Dion, dan de aanvallen, dan Cloud en nu die materia's. Hoe moesten zij nu de planeet redden van twee wezen die sterker waren dan zij allemaal.
Stop met die negatieve gedachten jongeman
Florian schrok en keek in het rond. Zo te zien had iedereen het gehoord en zaten allemaal rond te kijken, alleen Aeris leek rustig.
"Wie was dat", vroeg Cati Sith.
"Dat, was de planeet", zei Aeris.
Iedereen was verbaasd toen ze dat horoden.
"Euh, waren Ancients niet de enigste die normaal met de planeet konden communiceren", vroeg Ami.
"Normaal wel, maar hier kan iedereen met hem praten, ook al is hij/zij geen Ancients", zei ze.
Ik heet jullie van harte welkom in deze plaats van vreugde en geluk, het doet me deugd om de twee generaties van vechters te zien die strijden voor deze planeet.
"Dit is gewoon ongelofelijk, dit gaat meteen de boeken in", zei Red opgewonden.
"Gaia, wil jij alles uitleggen", vroeg Aeris.
Zoals jullie ongetwijfeld weten hebben de wezen die zichzelf Messias en Jenova noemen de zwarte en witte materia in handen. Ze zijn nu voldoende energie aan het verzamelen om de beiden te activeren. Ze moeten gestopt worden voordat ze lukken in ze te activeren
"Maar hoe moeten we dat doen, ze zijn sterker dan ons, we hebben ze al een keer uitgedaagd en zie wat er toen gebeurd was", zei Florian.
hm, ja een tragisch ongeval maar voorbestemd
"Wat, wat bedoel je daar mee", vroeg Elena.
Na verloop van tijd zul je dat wel zien, maar jullie onderschatten jullie eigen mogelijkheden. Jullie allemaal hebben voor gevaren gestaan en overwonnen. Jullie hebben zijn klonen verslaan die al op hun zich verschrikkelijke wezens waren en jullie hebben Sephiroth. Jullie zijn sterk, jullie moeten alleen vertrouwen hebben in jullie eigen kunnen
"Dat was gewoon geluk"
Nee, dat was het niet. Jullie hebben allemaal de kracht om hem tegen te houden het enigste wat jullie moeten onthouden is op elkaar vertrouwen en elkaar bij te staan, jullie hebben in korte tijd zoveel moeten leren en het zal jullie lukken
"Zoon, we hebben allemaal vertrouwen in jullie, anders zou het Ultima Blade niets anders dan prul in je handen zijn", zei Cloud.
"Elena, het zou jouw anders nooit gelukt zijn om de ultieme aanvaltechniek te leren en ze succesvol gebruiken", zei Tifa.
"Ami, anders was jouw test gewoonweg een flop geworden als je niet sterk was geweest en zou de laatste techniek van de Ninja kunnen leren", zei Yuffie.
"Dean, ik zou je nooit mijn Venus Gospel gegeven hebben als ik wist dat je er niet klaar voor zou zijn", zei Cid.
"Lee, je hebt veel overwonnen, veel verloren maar je bleef steeds vechten, je bent zeer sterk geworden, ik ben trots op je zoon", zei Vincent.
"En Dion, jij hebt een groot hart en geeft om andere. De Prince Guard heeft jouw uitegkozen als zijn nieuwe meester. Je krachten zijn zeer bijzonder en dat zul je wel merken", zei Aeris.
"Jullie mogen dan nog jong zijn, maar wij hebben vertrouwen in jullie allen, het als jullie dat verdomd wezen niet in elkaar slagen zal ik jullie een pak rammel geven", zei Barret en grijnsde.
"Jullie toekomsten zien er zeer goed uit, jullie zullen slagen, het moet wel gewoon als jullie zien wat jullie allemaal al doorgemaakt hebben", zei Cait Sith met tarrot kaarten in zijn handen.
"We hebben allemaal vertrouwen in jullie zoals je al gehoord hebt, jullie zullen hem tegenhouden, de nieuwe generatie", zei Red.
Iedereen keek vastberaden en knikten, alle twijfels die ze hadden, alle angst die ze bezatten waren verdwenen. We kunnen alles aan als we samen werken, dachten ze allemaal.
"Bedankt allemaal", zeiden ze tegelijk.
Dat is nu opgehelderd, het is tijd om hem eindelijk te confronteren
"Maar waar zijn ze eigenlijk", vroeg Ami.
Ze zijn naar een plek waar veel energie vloeit
"Bedoel je de Noordere Krater?"
Nee, daar stroomt genoeg voor de zwarte materia maar niet genoeg voor de beiden, waar ik het over heb is waar de levensstroom vrij stroomt
"Bedoel je in Mideel?"
Nee, de plaats waar het allemaal begonnen is
"Wat, je bedoelt toch niet Midgar"
Ja, de stad die jullie Midgar noemen, daar is hij
"Maar de laatste keer dat ik daar was heb ik geen levensstroom gezien", zei Dion.
"Maar ik wel, ik wist het alleen niet tot nu toe", zei Aeris.
"Het is op de plek waar ik altijd heen ging, waar ik me goed voelde en het beste mijn moeder kon horen."
"Je bedoelt de kerk in sector 6", zei Cloud.
Ja, de kerk stond bovenop de levensstroom, Messias heeft dit ontdekt en is nu daar met jenova.
"Wacht is maar wat deed Jenova dan in de stad van de Ancients", vroeg Barret.
Ik denk dat de jullie hier gingen zijn, maar ze had nooit verwacht dat ook de oud strijders hier zouden zijn, maar ze is nu bij Messias
"Oké, dan maken we ons klaar voor de laatste aanval", zei Florian. Iedereen knikten en gingen nu bij elkaar staan.
Ik zal jullie naar een plek brengen dicht bij Midgar zelf, ik kan jullie spijtig genoeg in de stad zelf niet brengen
De jongeren knikten en namen allemaal afscheid van Cloud en de anderen.
Zijn jullie klaar
Ze knikten en werden dan door een wit licht omringd, wanneer het licht weg was waren de jongeren allemaal verdwenen.
"En wat moeten wij nu doen, Aeris", vroeg Cloud.
"Eigenlijk ik moet jullie iets vragen, iets zeer belangrijk. Als jullie het doen, kan het zijn dat jullie nooit meer terug kunnen", zei ze met een stille stem.
"Wat is het?"
"Wel…"