Hoofdstuk 17:Het begin van het einde
Nicolai stormde op Ami af en haalde uit met zijn zwaard. Ami verdedigde met haar Conformer en sloeg elke aanval af. Toen Nicolai achteruit ging smeet ze haar Chakra maar de kloon sloeg het grote wapen met gemak weg.
"Hm, is dat alles wat je kunt vrouw", riep Nicolai.
"Wacht maar af", riep Ami en liep haar grote Conformer door de lucht vliegen. Terwijl die op haar doel afstevende nam ze snel de bliksmem materia en concentreerde erop. De materia begon op te gloeien en schichten van bliksemen vlogen op Nicolai af. De kloon sloeg de Conformer weg die op hem afkwam maar werd dan geraakt daar de bliksemen. Hij vloog naar achter door de schokken.
"En, denk je nog steeds dat ik geen partij voor je ben", riep de vrouw.
"Ja", zei de man en liet een grote vuurbal los die Ami tegen de muur van de grot smeet. De kloon hij tijdens dat hij neerlag de magie gereed gemaakt en afgevuurd zonder dat zij iets zag. Ze kwam kreunend recht en bracht direct haar wapen voor zich om tegen de slagen van Nicolai te beschermen.
"Je zult nog veel moeten leren om mij aan te kunnen", zei de man met een sissende toon.
"hm, allemaal woorden, maar woorden betekenen hier niets", zei ze en sloeg het wapen van de kloon weg om zelf uit te halen.
"Denk je echt te winnen van mij, de vorige keer konden mij nauwelijks met twee aan", zij de kloon toen de twee wapens tegen elkaar schuurde en al hun kracht er tegen zetten om de andere weg te duwen.
"Ik heb veel geleerd sinds die dat gevecht, en ook al moest ik verliezen dan zullen de andere je wel verslagen", riep de Ninja.
"Hm, ik denk het niet, ook zij zijn nu in hevig gevecht met mijn collega's en ook zullen sterven aan de hand van mijn collega's", zei de kloon en duwde haar weg van hem.
"Ken je mijn Demon Slash nog", zei de man en zijn zwaard begin een roodzwarte kleur te krijgen. Hij liep op haar af maar veel sneller. Wanneer hij bij haar was begin hij haar te bekogelen langs alle kanten. Ami kon nauwelijks hem bijhouden en kreeg allemaal diepe snede op haar lichaam. Wanneer hij er mee ophield viel ze met haar knieën op de grond en druppelde het bloed uit de wonden.
"Ha, heb je al genoeg", riep Nicolai. Ami veegde het bloed af en stond terug recht.
"Waarom zou ik", zei ze kalm en werd omgeven door gekleurde lichtjes.
"TIDAL WAVE!"
Voor Ami kwam de grote waterbel in de lucht tevoorschijn. In de zaal kwam er water tevoorschijn die tot hun enkels kwam. De bel plofte en het grote water serpent leviathan keek naar zijn vijand. Hij brulde luid naar hem en het water trok weg. Achter de slang kwam er geruis van water dat stroomde. Een grote Tsunami ging richting Nicolai en perste hem plat tegen de muur. Toen het water weg was viel hij op zijn knieën.
"Ik zei toch dat ik niet zo gemakkelijk ging zijn", riep de vrouw maar slikte dan. De kloon kwam terug recht zonder enig hinder, het was alsof hij gewoon even uitrustte en nu klaar was om er echt tegen aan te gaan.
"Je zult nog veel moeten trainen om mij te verslaan", riep hij en liep met zijn zwaard op haar af.
"En, waarom denk je dat ik niet de echte Karin ben", vroeg de vrouwelijke harmonixer.
"hm, omdat ik het in je ogen zie, jij bent leeg, slecht een omhulsels dat door Messias en Jenova worden gecontroleerd", zei Lee kalm. Karin keek woedend en schoot met haar geweer op hem. Lee ontweek dit en schoot terug.
"Ben je daar zeker van, Jenova had mijn lichaam gevonden in de stad der Ancients, zij heeft mij leven gegeven, dus maakt mij dat de echte Karin toch", riep de vrouw terwijl ze de kogels van haar tegenstander ontweek en dan terugschoot.
"De reden waarom ik zeker ben is omdat ik weet dat jij de ziel van Karin hebt. Jij bent maar een pop die wordt gestuurd", riep Lee en haalde een groene materia boven terwijl hij schoot. Hij concetreerde er zich waarna de materia begon te gloeien. Rond Karin wervelde een klien windje. Ze keek rond maar zag niets op haar afkomen. Opeens horode ze zich boven haar iets en zag ze een enorme rotsblok op haar af komen. De Blok viel enz e verdween uit het zicht.
Lee zuchtte even en liep wat dichterbij. De rotsblok ontplofte opeens door een grote vuurbal.
"hm, dus jij denkt dat ik de ziel niet heb waar is die dan als ik het vragen wag", riep Karin en begon er weer op los te schieten.
"Die is in mij, ze heeft mij haar ziel toevertrouwd en ik ben niet van plan om haar te valen", riep Lee en begon ook te schieten.
"Interessant dus als ik jouw dood door ik ook direct haar", riep de vrouw en nam nu zelf een groen materia bol. Ze begon erop te concentreren waarna die begon op te lichten. Boven Lee werd alles zwart en leek alsof hij de ruimte zag. Toen zag hij iets bewegen dat razend snel op hem afkwam. Er vloog een komeet recht op hem af die begon de branden toen hij dichterbij zijn doel kwam. Lee sprong juist opzij maar werd door de kracht van de impact van de komeet tegen de muur gegooid. Er stroomde een klein straaltje bloed van zijn voorhoofd.
"Je zult toch meer nodig hebben om mij te kunnen verslagen", riep Lee.
"hm, misschien wel", zei de vrouw met een grijns en begon terug weer te schieten.
Lee vuurde terug en nam ondertussen weer een materia bol dat hij achter zich verstopte. Terwijl hij de aanvallen ontweek concentreerde hij op de materie.
"Wat hou je daar achter u verborgen weer een groen materia", zei de vrouw met een grijns.
"Ja, ik houw een materia achter mij", zei de jongen harmonixer en werd omgeven door gekleurde lichtjes.
"Maar het is geen groen. HELLFIRE!"
Voor de vrouw ontstond er een pillaar van vuur. Wanneer de vlammen verdwenen kwam de machtige Ifrit heerser van vuur tevoorschijn. Hij werd omringd door een bal van vuur en vloog recht op Karin af. Voor Lee werd heel de zaal een zee van vuur. Toen de vlammen afnamen zag Lee niemand meer. Hij zuchtte even.
"Wat je denk toch niet dat je nu gewonnen hebt", riep een stem spottend. Hij keek op en zag Karin staan met halfverbrande kleren.
"Jij weet ook niet van ophouden", riep Lee en nam zijn Death Penalty terug vast.
"Nee , ik hou niet op totdat je vernietigd bent en daarvoor zal ik volluit moeten gaan", riep ze en begon een zuurachtig aura rond haar te krijgen.
"Wat, dat meen je niet", riep Lee. Hij wist wat er nu ging gebeuren. Hetzelfde bij zijn vader als hij zo'n gloed krijgt. Karin's lichaam begon langzaam te veranderen. De kleur van haar lichaam werd volleig grijs, haar handen werden klauwen en op haar rug kwamen twee leerachtige vleugels tevoorschijn. Lee stond nu oog in oog met Twist.
"Wel, jij bent niet de enige met deze trukjes", riep Lee. Hij trok zijn ijzeren handschoen en keek dan verbaasd op. Het teken dat altijd op zijn pols had gestaan was verdwenen. Hij had geen teken niet meer. Hij probeerde de woorden te zeggen maar niets gebeurde.
"Shit, waarom nu", riep hij en dook dan vlug weg voor Twist die op hem afgevlogen kwam.
Twist concentreerde op haar hand die ze voor haar bracht waardoor een elektrische bol ontstond. Ze smeet die naar Lee waardoor de jongen tegen de muur werd gegooid en niet meer kon bewegen. Uit zijn mond vloog er een druppeltje bloed en uit de wnd van zijn voorhoofd kwam ook weer bloed uit.
"Wist je dat je vrienden aan het verliezen zijn jongen", zei Messias met een geamuseerde toon.
"Je klets maar, ze zullen winnen wees daar maar zeker van", zei Dion en hield zijn staf stevig vast.
"Je gelooft mij niet, zie dan zelf", zei het wezen en er verscheen twee schermen die in de lucht zweefden net zoals Gaia had laten tonen toen hij in het beloofde land was.
Op de eerste scherm zag hij Ami geknield neerzitten tegenover Nicolai en op de tweede zat Lee geknield met bloed op zijn gezicht.
"Nee", zei dion stil aslof hij niet geloofde wat hij zag.
"Jawel, het is ze zijn aan het verliezen en zullen snel afgemaakt worden door hun tegenstander", zei Messias met een geamuseerd.
Dion knielde op de grond neer, hij kon het niet aanzien dat zijn vrienden zo lijdde.
"Spoedig zullen ze afgemaakt worden, door mijn perfect klonen", zei Messias en begon te lachen. Dion keek nog is naar de schermen en begon opeens te glimlachen.
"Ik zou nog niet te rap lachen", zei Dion. Messias keek naar de schermen en zijn ogen werden groter. Ami stond op en was terug intensief ana het vechten alsof ze nooit moe was geweest. Hetzelfde gold voor Lee, hij stond op en begon alle aanvallen van Twist te ontwijken.
"Wat, waar halen ze die kracht vandaan", riep Messias.
"Ha, weet je dat dan niet, jij denkt dat wij mensen maar zwakke wezen zijn maar asl je ons tot het uiterste drijft kunnen wij alles doen", zei Dion.
"Zwijg stuk onbenul", riep Messias en liet zijn hand door de lucht zwieren. Er ontstond een windvlaag die Dion wegbloes.
"Wat is er, komt de waarheid hard aan", zei Dion.
"hm, ook al slagen ze die twee, de 4 andere zullen falen, let op mijn woorden", zei Messias en begon weer te lachen.
"Zo, je staat weer recht", zei Nicolai.
"Je zult me nooit verslagen", zei Ami en verstevigde de greep op haar wapen.
"hm, we zullen dit afmaken met een laatste Demon Slash", zei de kloon waarbij zijn zwaard weer begon te gloeien. Hij liep op haar af en begon haar langs alle kanten te bekogelen met zwaardslagen. Er was wel een probleem, hoe rap hij ook was, Ami kon hem bijhouden en sloeg al zijn aanvallen af. Nicolai stopte met de aanval en ging wat achteruit. Hij stond te hijgen. "Hoe…hoe kon je me bijhouden", vroeg hij.
"Heb je weer die versnelling magie gebruikt?"
"Nee, maar ik herinner dat uw aanval veel op de Doom Of The Living techniek lijkt en dan, wist ik hoe ik u moest blokkeren", zei ze met een grijns.
"Jij klein wicht, ik zal je vermorzelen", riep de kloon woedend en liep op haar af.
"Sorry maar het spel is uit", zei Ami en er kwam een vuurachtige gloed om haar. Nicolai aarzelde even toen hij het zag. Er kwamen twee Ami's bij en de drie gingen in delta formatie rond Nicolai staan.
"Wie is de echte", riep Nicolai verward.
De Drie Ami's brachten hun Conformer vuur hun die begonnen op te lichten. Een grote cirkel van energie kwam tevoorschijn waaruit een straal van geconcentreerd energie op Nicolai vloog. Nicolai werd gevangen door een een bal van energie en zweefde laag boven de grond. De drie Ami's werden dan terug één. Ze nam haar Conformer stevig vast en smeet dan met al haar macht op de bal van enrgie. De bal ontplofte bij de aanraking met het wapen. De kracht die vrijkwam liet heel de grot beven en delen van het plafond vielen naar beneden en creëerde een stofwolk. Ami kuchten van het stof en probeerde te zien wat er met Nicolai gebeurd was. Toen het stof op klaarde zag ze de kloon op de stapel met rotsen liggen. Hij lag in een plas van zij eigen bloed. Hij kreunde even en keek even omhoog.
"Jullie zijn …echt…sterk…maar mijn…meester zal…de meteoren…al opgeroepen hebben", zei de man en ademde dan niet meer.
Ami boog even haar hoofd. Ook al hoorde hij bij Messias je moet altijd respect hebben voor de doden. Ze keek om en ging dan door de ging die de rest van de groep had genomen toen ze voorgingen.
"Hahahahaha, wat denk je tegen mij te doen in deze vorm", riep Twist lachend.
"Da zullen we wel zien maar ik laat je niet winnen, vervloekt schepsel", riep Lee en groene materia boven. "Ga je me weer met magie bevechten, je van iedereen zou moeten weten dat magie niet veel effect heeft", riep Twist.
De materia begon te gloeien en een groene bel kwam tevoorschijn. De bel vloog naar Twist en voor dat ze kon vluchten was ze erin gevangen.
"Wat is dit voor magei", riep ze kwaad.
"Dat is de magie vergif. Het zal je energie opzuigen door je lichaam te vergiftigen. Je zult als maar zwakker en zwakker worden totdat je niet meer op je eigen voeten kunt staan", zei de jonge harmonixer.
"Oh, nee wat ga ik nu doen, hij gaat me vergiftigen, wat een wereld ", zei over dramatisch en prikte dan met haar vinger de bel kapot waardoor ze gevangen was.
"Jochie, het was leuk geweest maar nu sterf je", riep ze ze wapperde met haar grote leren vleugels waardoor Lee door de windstoten de lucht invloog en tegen de muur nog is vloog. Hij viel naar beneden en kwam niet meer recht.
"Ha, het is bijna gedaan", zei de demon. Ze lande en ging op haar gemak naar hem toe.
Ik heb gefaald, het spijt me, zei Lee in zichzelf.
Geef niet op, je kunt nu nog niet sterven
Riep een vrouwelijke stem van ergens
Karin?.
ja, ik ben het. Je mag niet opgeven, je bent sterker
Maar ik kan ze heeft me als een lappenpopje weggesmeten, ik kan zelf niet meer veranderen. Chaos heeft me verlaten, het teken van hem is weg.
Nee dat is niet waar, hij is hier net zoals de echte Twist en net zoals ik
Maar wat moet ik dan doen.
Geloof in jezelf en laat mij je helpen die bedriegster te bevechten
Wat ga je dan doen.
Iets wat nog nooit gebeurd is. Je hebt het al gezien toen je de laatste keer in de droomwereld was. Die symbolen, de woorden. Herinner je het nog? Dit gaat nu in het echt gebeuren
Bedankt Karin, ik hou van je.
En ik hou ook van jouw
"En ben je klaar om te sterven", zei Twist die bijna bij hem.
"Sorry Twist maar vandaag niet", zei Lee en kwam langzaam terug recht.
"Zo je hebt nog pit. Daar hou ik van, maar sterven zul je", zei de demon.
"Niet vandaag, jij zult verliezen", zei de harmonixer en keek vastberaden.
"Wat jij brutale kleine …", begon ze en keek toen verbaasd naar de jongeman. Een zwart aura verscheen rond hem en kwam van hem los. De aura kwam voor de harmonixer staan en nam vorm.
"Wat dat kan niet", riep de demon.
"hm, alles kan, als je elkaar vertrouwt en helpt. En in ons geval gaat dat zelfs nog dieper", zei de geest die de vorm van Karin aannam.
"Ik dood jullie beiden rottige wezens", riep ze.
"dat denk ik niet en daar zal ik voor zorgen", zei de geest en veranderde weer van vorm. Nu kwam er voor Lee twee tekens zweven één dat van Chaos en het andere van Twist. De twee smelten samen en vormde het nieuwe teken dat Lee in de droomwereld had gezien. Het teken ging naar de pols van de harmonixer, op de plaats waar ooit het teken van Chaos stond.
Nu is het uw beurt, Lee
"Tijd voor je ondergang. Terrias Angelicien Oburis Darkus!"
Het symbool begon op te lichtten en gaf een fel wit licht af. Twist brulde woest naar de harmonixer en wou toeslaan voordat hij veranderde in wat hij ook ging worden. Ze vloog naar hem maar werd opeens neergesmeten door een onzichtbare kracht.
Lee's ogen begonnen langzaam te veranderen van bloedrood naar pikzwart. Zijn lang zwart haar dat in de wind wapperde verkleurde naar donkergrijs. Zijn rode kleren kregen een paarse kleur. Zijn laarzen veranderde ook en werden schoon afgewerkte laarzen met een gouden versiering erover. Zijn mantel vloog eraf en op zijn rug verschenen twee vleugels. Deze keer waar het geen grijze leerachtige maar twee zwarte ravenvleugels. Het licht nam af en Twist zag eindelijk haar tegenstander.
"Wat…wat ben jij", stotterde ze toen ze in die zwarte ogen van hem keek.
"Noem me maar The angel Of Darkness", zei het wezen op een koele toon.
"hm, zo jij moet mij stoppen, dat zullen we direct zien", riep ze en maakten een elektrische bal en smeet die op de engel. De engel keek even met een opgetrokken wenkbrauw en ving dan de elektrische bal op. Hij sloot zijn hand en liet de bal verdwijnen.
"Hm, noem je dat magie", zei hij verontwaardigd.
"Sterf jij", riep de demon en vloog op de engel af. Ze haalde uit met haar klauwen en de engels nam de moeite niet om te ontwijken. Alle slagen die ze deed maakte nog geen krasje in het kledij van de engel.
Ze vloog terug naar achteren en concentreerde zich weer. Voor haar begon zwarte energie in het rond te draaien totdat het een dimensionale poort werd. Zwarte stralen vlogen uit de poort en vielen de engel aan. Maar telkens als de stralen in zijn buurt kwamen verdwenen de stralen in het niets. De poort probeerde hem erin te zuigen maar hij bleef hangen.
"Nu is het mijn beurt denk ik", zei de engel en bracht beiden handen naar voor. Op de linker kwam een bal van vuur tevoorschijn en op de rechter een bal ven elektriciteit. Hij bracht de twee ballen bij elkaar waarbij ze fusioneerden. De bal werd een zwarte vuurbol die omringd werd door bliksemschichtjes. Hij liet de bal vliegen die recht op Twist vloog. Twist ging opzij maar de bal volgde haar. Ze vloog vlug door de kamer maar uiteindelijk haalde de al haar in en er ontstond een grote explosie. Twist werd hard tegen de muur gesmeten en viel op de grond.
"Zo, je leeft nog, had ik wel verwacht maar ik neem aan dat je moeilijk kunt bewegen", zei de engel. Twist probeerde te bewegen maar het lukte niet. ze had totaal geen controle meer over lichaam.
"Wel ik denk dat het nu tijd is om het af te maken", zei de engel maar zag dan het zakje met de materia's van Karin. Ze waren uit de zak gerold waardoor hij de rode zag.
"hm, misschien lukt het wel. Dan zal ik de energie maar niet te krachtig maken.", zei de engel.
Hij stak zijn hand uit en wees in de richting van Twist. Hij begin zich te concentreren en werd omgeven door een zwarte aura. De aura gleed door zijn lichaam naar zijn arme en kwam in de vorm van grijze mist uit zijn hand. De mist zweefde rond Twist rond terwijl die machteloos toekeek.
"Dit zal wel genoeg zijn denk ik", zei de engel en knipten in zijn vinger.
De mist begon rond Twist te draaien en ze verdween in een grijze bol van energie. De bol begon langzaam te verkleinen totdat deze explodeerde en de hele zaal liet trillen. De stofwolk die opgestegen was verdween langzaam en de engel zag Karin weer. De energie van de vrouw werd volledig opgezogen, door de knal, waardoor ze niet genoeg had voor in Twist vorm te blijven.
"Wat ben je van plan met mij, je had mij duidelijk kunnen doden als je, je volledige kracht in die aanval had gezet", zei de vrouw kwaad.
"Hm, met minder ging ook, als ik de volledige kracht had gebruikt had ik iedereen die in deze grot was gedood en dat willen we nu ook weer niet", zei de engels spottend.
"De reden waarom ik je liet leven is vanwege dat ik je lichaam nog nodig heb. Er is iemand die zere graag haar lichaam terug wilt"
"Dat kun je niet, alleen Jenova en Messias hebben de kracht om de zielen te besturen", riep ze kwaad.
"Normaal niet nee maar met een beetje hulp van een legendarische summon wel. Weet je welke summon Karin had uitgekozen",vroeg de engel en liet de materia naar zijn hand zweven.
"Nou welke dan", vroeg ze kwaad.
"Het is de legendarische vuurvogel Phoenix waarvoor ze gekozen had. De Summon kan gebruikt worden om de vijand aan te vallen maar hij heeft ook de kracht om mensen weer te laten verrijzen, als je ziel en lichaam in het bezit hebt natuurlijk. Een ziel kan niet op zijn ééntje naar zijn lichaam teruggaan daravoor is Phoenix hier om dat te doen", zei de engel.
"Nee, ik laat dat niet toe, ik ben de echte Karin", riep ze wanhopig.
"Zwijg, jij bent maar een levensloze pop. Jij hebt geen ziel jij wordt gewoon bestuurt door Jenova en Messias maar nu niet meer", zei de harmonixer en begon te concentreren. De bol lichtte direct op en de engel werd omring door gekleurde lichtjes.
"REBIRTH FLAME", riep de engel en er viel vanuit het niets een klein gouden druppeltje in de grond. De grond rimpelde als water en werd dan een cirkel van vuur. Uit het vuur steeg een machtige vuurvogel met twee prachtige vleugels die de kleuren van de regenboog hadden. De Phoenix krijste luid waardoor Karin haar oren dicht moest houden. Uit de Phoenix verscheen er een fel licht die heel de zaal verblindde. De engel verdween en werd weer Lee. Vanuit Lee kwam er een zwarte aura die naar het lichaam ging. Karin begon in het wild te slagen en riep constant dat het aura moest wegblijven. Het aura verdween in het lichaam en het licht nam af. De phoenix maakte een duikvlucht en verdween in de grond. Lee zat geknield op de grond en hijgde hevig.
Karin had nog geen beweging gemaakt. Hij strompelde naar haar toe en knielde dan bij haar neer.
"Karin, ben je in orde, zeg iets", riep de jongen en schudde haar lichaam. Toen ze een tijd niets zij en ook niet bewoog. Boog Lee zijn hoofd en er rolde een traan over zijn wang. Het is mislukt het spijt me. Dacht hij en wou dan opstaan maar opeens kwam Karin recht nam de Lee vast en kluste hem zonder los te laten. Hij was eerst verschoten maar legde dan zijn armen om haar heen en bleven zo een tijd zitten.
"Als ik iets stoor zeg het dan maar", riep opeens een vrouwelijke stem achter. Ze keken opeens op en zagen Ami staan.
"Karin, je leeft nog maar hoe", riep de vrouw toen ze haar duidelijk zag.
"Lee heeft me terug gehaald, dankzij hem leef ik nog", zei de vrouw en kwam dan recht.
"Zo te zien, heb je een hevig gevecht gehad Ami", zei Lee toen ze de ninja zag. Overal waar scheuren in haar pak en hier en daar liep er een stroompje bloed.
"Jij hebt niet veel te zeggen", riep de vrouw.
"Kom we moet de andere gaan helpen."
Lee en Karin knikten en volgden haar nadat ze al hun grief gepakt hadden de grot in naar de volgende zaal.
"Komt niet zo goed uit he", zei Dion spottend.
"Lach maar, maar de andere zullen niet valen", riep Messias kwaad.
"Ze zullen falen net als de eerste twee", zei Dion en kreeg dan weer een windstoot waardoor hij tegen de muur vloog.
"We zullen zien, het gevecht van Kong zal beter verlopen en die van Sephiroth ook", zei Messias en twee nieuwe schermen kwamen tevoorschijn waarop ze de twee volgende vechters zagen.