Hoofdstuk 20: De Opoffering

Messias lichaam begon te scheuren en een grijze massa kwam tevoorschijn. De massa werd steeds groter en begon vorm aan te nemen. Het werd steeds groter en groter. Nog 10 koppen groter, en hij zat tegen het plafond. Het wezen had een gespierd lichaam dat vol stekels zat. Zijn handen waren grote klauwen net als zijn voeten. Zij gezicht was volledig glad met bloedrode.

"Wat vinden jullie van mijn ware gedaante", zei Messias met een diepe grauwe stem.

"Walgelijk", bracht Ami er nog juist uit.

"En nu, mensen is het tijd om een en voor altijd met jullie uit te schakelen", zei Messias en sloeg met zijn reuze klauw naar het groepje. Iedereen ontweek de klauwen en sprong alle kanten op zodat ze verdeeld rond hem stonden. Florian en Dean haalde samen uit met hun Ultimate Blade en Venus Gospel. De twee wapens sneden door het vel van het wezen als boter maar op de plek waar de sneden stonden groeide het gewoon dicht. Karin en Lee schoten met hun Death Penalty's maar de kogels verdwenen gewoon in het lichaam. Messias haalde weer uit met zijn reusachtige klauw maar de twee konden het lenig ontwijken.

Dion, Elena en Am haalden alle drie een materia bol boven. Dion's bol gloeide als eerst waardoor de aarde rond Messias openbarsten en hem bekogelde met scherpe stenen. Ami volgde daarachter en bekogelde het wezen met een regen van ijspegels en Elena stuurde bliksem op het wezen af. Messias lachte luid terwijl hij de magie aanvallen gewoon absorbeerde.

"Jullie denken toch niet mij met zo'n zwakke aanvallen te verslaan", riep het wezen luid.

De jongeren luisterde niet en deden gewoon voort met hun aanvallen. Messias geïrriteerd door de aanvallen en sloeg met beiden vuisten op de grond. De grond begon hevig te beven waardoor iedereen hun evenwicht verloor. Ze moesten ook zo snel mogelijk ontwijken want stukken van het plafond viel naar benden. Sommige van de jongeren zaten al terug met schrammen over hun hele lichaam.

"Nu is het genoeg", riep Lee en hing zijn wepen weer weg end eed zijn mantel uit dat al vol gaten zat. Karin volgde zijn voorbeeld en deed haar mantel ook uit.

"Chren Halen Abios Ori Salvos!"

"Tario When Ion Salvos Talen!"

Het teken op Lee en Karin's polsen begonnen alle twee op te lichten waarna ze in Chaos en Twist veranderde. De twee stegen op en beschoten het wezen met bliksmem -en vuur ballen.

Florian sprong is omhoog en deed een neerwaartse slag op het wezen terwijl Dean ook sprong en zijn speer in het lichaam plantte. De aanvallen bleken niets uit te halen en het wezen lachte steeds.

"Zijn jullie hier om mij te kittelen of om mij te bevechten", riep hij.

Ami liet grote conformer vliegen die gewoon door het lichaam sneed. De wond die er achterbleef groeide gewoon dicht.

"Iedereen achteruit", riep Florian toen hij een groene materia pakte en erop begon te concentreren. De materia gloeide snel en Messias werd omring door een groene mist. De mist begon opeens naar één punt te verzamelen waardoor er een geweldige explosie ontstond. De grond daverde en iedereen bedekte zijn gezicht voor rondvliegend puin. Toen de knal gedaan was keken ze terug waarna iedereen zijn gezicht spierwit werd. Er was de helft van Messias zijn lichaam weg geknald dat langzaam aan het regenereren was.

"Wat kan dit ding stoppen", riep Dion.

"Niets, ik kan niet vernietigd worden", riep het wezen.

"Het kan me niet schelen, sterven ga je", riep Dean en pakte een rode materia. Hij concentreerde erop en de materia begon snel op te lichten.

"MEGA FLARE!"

De grote draak kwam tevoorschijn en begon energie te verzamelen. Hij schoot dan een brede energie bal naar Messias die bij aanraking ontplofte.

Toen de stofwolk optrok lachte het wezen luid want hij had de aanval gewoon geabsorbeerd.

"Verdekke, wat kan dat tegenhouden", riep Florian.

"ik weet het niet", zei Elena.

"Wacht misschien hebben wij een idee", riepen Chaos en Twist.

"Gaan jullie de grot uit, wij komen direct", riepen de beide.

Iedereen knikte want ze wisten wat ze van plan waren en liepen de gang in.

"Zo, jullie gaan vluchten, jullie weten eindelijk dat het geen zin heeft om mij te bevechten", riep Messias hen achterna.

"En jullie, moeten jullie niet meegaan", riep hij toen hij zag dat Chaos en Twist er nog rondzweefden.

De grijnsde en vlogen rond hem om hem te bekogelen.

De groep liep zo snel mogelijk door om de grot uit te zien zodat de twee het plan in werking konden zetten. Ze zagen in de verte het daglicht al toen ze opeens een zwaar gerommel achter hun hoorden. Ze sprintte de grot uit en stonden weer in de ruines van Midgar. Ze liepen wat verder van de ingang en wachtte dan af op de twee. De grond begon te beven en delven van de grond stortte in.

"Kom, nu, kom eruit", riep Dion. Iedereen begon hetzelfde te herhalen. De grond begon harder te beven en heel Midgar was aan het instortten waardoor de groep veder weg moest lopen. Ze keken om en zagen één grote stofwolk opstijgen van Midgar die volledig in de grond verdween.

Iedereen begon stil laan sip te kijken en tot slot naar de grond behalve Dion. Hij bleef maar steeds naar de wolk kijken in de hoop dat ze eruit vlogen.

"Dion ik denk dat ze…", begon Florian.

"Kijk daar!", riep Florian naar twee wezens dat uit de stofwolk vlogen en dan naar hun. Chaos en Twist vlogen naar hun en landde voor Dion. Ze transformeerde terug naar menselijke vorm waarna ze hevig stonden te hijgen.

"En? Is hij", begon Dean.

"Hij is begraven ander al dat puin", zei Karin.

"Dan is eindelijk weg, hoe kan iemand dat overleven een heel stad op zich krijgen", zei Florian.

"Het ziet er naar uit hé", zei Elena.

"Kom misschien is het beste dat we naar Cosmo Canyon gaan. Er moet toch een manier zijn om die meteoren te stoppen", zei Dion.

Het groepje had hun rug gedraaid toen opeens de grond weer begon te beven.

"Nee, dat kan gewoonweg niet", riep Ami uit.

De grond waar Midgar ooit stond barste volledig open en Messias steeg vanuit de pijn.

"Jullie dachten toch echt niet dat jullie me konden begraven", riep Messias woedend. Hij richtte zijn hand naar de groep waarna er een straal naar ze vloog en bij aanraking van de grond explodeerde. Iedereen vloog naar alle kanten.

Dion en Elena stonden snel terug op en bekogelde Messias weer met magie aanvallen.

Al snel volgende Dean, Florian en Ami ook in de magie aanvallen. Het was een gecombineerde van vuur, ijs, bliksmem en aarde. Messias lachte luid terwijl hij alle aanvallen gewoon absorbeert.

"Ik denk dat het tijd is", begon Lee.

"Voor een Twist en Chaos weer te fusioneren", zei Karin.

Ze brachten beide symbolen bij elkaar waardoor ze oplichtte. Karin verdween en het symbool van Twist zweefde op haar plaats. Het symbool fusioneerde samen met dat van Chaos om zo het nieuwe teken te vormen.

"Terrias Angelicien Oburis Darkus!", riep Lee uit en het symbool begon op te lichten.

Hij veranderde weer van lichaam met de twee ravenvleugels op zijn rug. The Angel Of Darkness stond in de plaats van Lee. Hij maakte weer twee ballen elke in één hand en fusioneerde die om zo op Messias te smijten. De magie explodeerde maar Messias leek er niet veel van te voelen. Hij bleef nog zo een tijd magie's te smijten samen met de rest van de groep maar veel effect had het niet.

"Iedereen zoek dekking ik deze keer volluit", riep de demon en begon te concentreren.

Iedereen ging achter een stevig rots staan terwijl de aura rond de engel steeds groter werd. Een grijze mist ging naar Messias en omringde hem. Er kwam steeds meer en meer mist opzetten wardoor Messias bijna niet meer te zien was. De engel knipte in zijn vingers waarna de mist begon rond te draaien en in één punt samen te komen. De Engel vloog snel achter de rots. De mist ging steeds sneller en explodeerde tot slot. Het leek of heel de aarde beefde. Iedereen voelde kracht van de explosie ook al zaten ze achter een rots. Achter de rots werd het opeens volledig verlicht dat 1000 kilometer veder nog ook gezien werd. Op de plaats van Messias was er een vuurbol ontstaan die groter was dan Midgar zelf.

Toen de explosie stopte, keek de groep en zagen ze dat de rots waar ze achter schuilde volledig weg was. The Angel Of Darkness was verdwenen en Lee en Karin zaten te hijgen op te grond. Ze waren volledig uitgeput van die aanval.

Toen ze wat dichter kwamen kijken zagen ze dat er een enorme krater was ontstaan nog groter dan de Noordere krater.

"Als hij nu niet weg is, weet ik het ook niet meer", riep Dean.

"Gaat het met jullie twee", vroeg Florian bezorgd.

"Ja, het gaat, een nachtje slapen en het is in orde", zei Lee en liet een geforceerde glimlach zien.

"Wacht ik gebruik wel een genees materia, dat haalt een deel van de vermoeidheid weg, toch genoeg om weer op te staan", zei Dion en gebruikte het op Karin en Lee. De twee bedankte hem en gingen weer terug rechtstaan.

"Wat een hel", zei Ami.

"Kom we zijn weg", zei Florian en draaide zich om. Iedereen volgde zijn voorbeeld en volgde.

"Zeg, hoe komen we eigenlijk thuis. De Scraper staat nog steeds in de stad der Ancient", zei Elena.

"Wel, we nemen dan de route die we gebruikt hebben om naar hier te komen zei", stelde Florian.

"Ah, die route, de bliksemroute", zei Elena en liet een kwaadaardige grijns zien. Florian slikte even want hij herinnerde zich wat ze bedoelde. Iedereen moest lachen om het duo.

"Wat valt er te lachen", riep een stem vanachter hun.

Iedereen bleef opeens stilstaan een keek langzaam om.

"Dat kan niet", riep Karin.

"Hahahahahaha, je zou beter moeten weten dan iedereen dat ik niet te verslaan ben", riep Messias zonder één schrammetje.

"Ik moet wel toegeven het was een sterke aanval, maar ik ben sterker en nu is het gedaan met jullie", riep hij.

Messias begon zicht concentreren waardoor de lucht pikzwart werd. In de lucht blonken opeens een paar lichtjes. De lichtjes werden steeds groter en groter en vormde zicht tot kometen. Ze vlogen recht op de groep af.

Dion haalde direct een materia boven en activeerde het. Een kleurig schild kwam tevoorschijn die heel de groep omringde. De kometen werden nog steeds groter en sloeg dan in. De impact brak het schild en blies iedereen weg.

"Hahahahahahahahahaha, het is eindelijk gebeurd", riep Messias toen de groep vechters niet meer recht kwamen.

"Nu nog wachten op de meteoren en het is gedaan met de wereld!"

Messias draaide zich om en liep langzaam weg.

"Mess…Messias!", riep een stem vanachter hem.

"Wat!"

Dion was moeizaam terug overeind gekomen half leunend op zijn staf.

"Wat … wat je ook naar ons smijt…wij zullen steeds volhouden", riep de Ancient.

"Hm, jij denkt dat, jullie mensen zijn een zielig zwak ras", riep hij.

"Als wij een zielig zwak ras… zijn, waarom heb je… dan zoveel moeilijkheden met ons", zei Florian die op zijn beurt moeizaam recht kwam.

"Wij zijn … sterker dan he verwachtte", riep Ami.

"Daarom…dat je…ons wilt uitschakelen", riep Karin.

"Je vreest ons…dat wij ooit hetzelfde… bij jullie gaan doen", riep Elena.

"Wij zullen overwinnen…en jij kunt daar niets aan verander", riep Lee.

Iedereen kreeg een vuurachtig aura rond hem die steeds harder en harde begon te stralen. Iedereen brulde dan van de woede en kracht die in hun lichaam opbouwde en wezen dan naar Dion. De aura's vlogen door de lucht en omringde Dion die bijna niet meer zichtbaar was door al de aura's. het licht verdween in zijn staf waarna de steen fel begon op te lichten. Hij plantte de staf in de planeet maar hield hem nog stevig vast.

"Het is tijd dat je voorgoed verbannen wordt", riep Dion en alles rond Messias begon op te lichten. Gras, rotsen, kleine diertjes, alles. Er kwam een groene witachtige aura vrij die door de lucht begon te dansen. De aura begon rond Messias te dansen in steeds nauwer rond hem. Tot slot was Messias volledig omring door het aura en ontsond er een fel wit licht toen de aura in contact kwam met Messias. Het wezen schreeuwde van woede, dat stilaan verdween in het niets. Toen het fel wit licht weg was, stond Messias niet meer op de plaats. Hij was weg, eindelijk verlagen voorgoed. Iedereen viel neer van vermoeidheid en bleef liggen waar hij/zij gevallen was.

"Proficiat met jullie overwinning", zei een stem opeens. Dion deed zijn ogen open en zag Aeris over haar gebogen staan.

"Euh, waar ben ik, terug in het beloofde land", riep Dion opeens.

"Nee, we zijn in Cosmo Canyon", zei de vrouw langzaam.

"Maar hoe ben jij hier dan geraakt", vroeg de Ancient.

"Gaia heeft hier en daar wat gefikst voor ons", zei de vrouw en lachtte.

"Gaia? Ons, bedoel dat iedereen…?"

De vrouw knikten en glimlachte naar de jongen.

"Kom, je vrienden wachten op je", zei de vrouw en ging dan de naar buiten.

Dion volgde haar naar buiten en zag de groep rond het eeuwige vuur zitten. Ze glimlachtte allemaal toen ze de Ancient zagen en gingen dan naar hem toe en praatte allemaal door elkaar.

"Kom nu, straks vallen zijn oren eraf", zei een vrouwen stem achter hun.

Marlene kwam erbij staan en keek naar de jongen.

"Zo, we zien elkaar terug", zei de vrouw. Dion lachtte en gingen dan gezamenlijk rond het vuur zitten.

"Waarom ben je hier eigenlijk", vroeg Dion aan de vrouw.

"Vader vroeg het aan mij, ik ben dan direct gekomen. Jullie hebben nogal een lichtshow gecreëerd in Midgar", zei de vrouw.

Iedereen bloosde wat.

"Goed werk, jullie allemaal", zei een andere stem.

Red kwam erbij die gevolgd werd door de rest van de oude groep. Marlen vloog naar hara vader want het was al een tijdje dat ze hem gezien had. Cloud en Elena gingen naar Cloud en Tifa die niet konden geloven dat Tifa er ook bij was.

Lee en Karin gingen op hun beurt naar Vincent.

De oude groep smeten complimentjes op de jongeren af waardoor ze nog meer gingen blozen. Na een tijd een gingen ze weer rond het vuur zitten.

"Zeg, wacht is. Wat is er nu met de meteoren aan de hand", vroeg Dion opeens.

"Die zijn nog steeds op komst, ze zullen hier over een dag zijn", zei Aeris die er ook bij kwam zitten.

"Wat, moeten we dan niet een manier vinden om ze proberen te stoppen", riep Florian.

"We hebben een manier, zoon", zei Cloud.

"Welke!", riep Elena.

"Met behulp van deze", zei Aeris en liet de zwarte en witte materia zien.

"Wacht is hoe ga je dat doen, Holy is niet sterk genoeg en de zwarte roept er alleen mere op", riep Dion.

"We hebben een plan, we gaan de twee laten combineren tot de zilveren materia. Een oeroude materia speciaal gemaakt om de planeet te beschermen. Het zal een schild rond de planeet brengen die de meteoren tegenhouden", zei de vrouwelijke Ancient langzaam.

"Dan kunnen we de planeet toch redden", riep Dean opegwekt.

"Wat is er aan de hand", vroeg Elena die iets miszag aan de gezichten van de ouderen.

"Om de zilveren materia te laten maken en werken zijn zielen nodig. We hebben bestudeerd en er is juist genoeg als het onze zielen zijn", zei Cloud.

"WAT, nee. Is er geen andere manier", riep Florian.

"Ja, jullie zijn eindelijk terug samen, en nu gaan jullie opofferen er moet toch nog een andere oplossing zijn", riep Elena.

"Soory, maar er is geen andere", zei Vincent.

"Wij gaan onze zielen gebruiken om jullie een toekomst te geven", zei Barret. Bij Marlene kwamen de tranen omhoog en ze omhelsde Barret.

Ami kon zich ook niet meer inhouden. Yuffie was de enigste die voor haar had gezorgd en nu ging ze weg.

"Neem afscheid van Shera voor mij", vroeg Cid aan Dean.

"Waarom moet het nu juist zo verlopen", zei Dean.

"Je weet dat het moet zoon", zie Vincent.

"Ja, maar ik ben al twee ouders kwijtgeraakt ik wil gene derde kwijt", zei Lee.

"Je zult mij niet kwaijt zijn, Ik zal altijd bij je zien. Karin zorg goed voor hem", zei Vincent.

"Zal, ik doen", zei Karin en een traan rolde over haar gezicht.

Elena was ook beginnen te wenen en omhelsde Tifa. Ze had haar tante maar ze Tifa als haar moeder gaan zien en nu ging ze weer weg.

"Kom, kom, we zullen altijd over jullie waken. Het schild zal blijven eens de materia geactiveerd is zodat er geen meteoren en kometen door kunnen maar ook wezen zoals Messias en Jenova", zei Red.

"Ik zie in jullie toekomst niets anders dan goed dingen", zei Cait Sith.

"We gaan wel nog iets doen voordat we van start gaan", zei Aeris en riep iemand.

Er kwam een man af met een kodak rond zijn nek.

"Iedereen droog die traantjes, we gaan een foto trekken die onze band voor altijd zal laten herinneren", zei Aeris. De meisjes droogden hun tranen en gingen dan samen met de rest n positie staan.

"Lachen", zei de man en een flits verscheen.

"Ik zal hem zo rap mogelijk ontwikkelen", zei de man en liep weg.

"Oké, het is tijd", zei Aeris.

De jongeren gingen opzij staan. Aeris hielde de zwarte en witte materia vast terwijl Cloud en de rest rond haar begonnen te verzamelen.

"Vergeet niet we zullen altijd over jullie waken", riep Aeris en een traan rolde over haar gezicht.

"Vaarwel", riepen ze allemaal toen de twee materia begonnen te lichten. Iedereen verdween één voor één en de twee materia begonnen harder en harde te schijnen. Eerst verdween Cait Sith gevolgd door Barret dan Yuffie, Vincent, Tifa, Red, Cid, Cloud en als laatste Aeris. De Twee materia's begonnen dichter en dichter bij elkaar te komen en smolten dan samen. Er zweefde nu een zilvere materia in de lucht. Dion paktte hem vast en ging in de groep staan. Ze stonden in een cirkel. Dion stak zijn hand met de materia uit en iedereen stak dan zijn hand uit. Ze concentreerde er zich op en dachten dan terug aan hoe het allemaal begon. De reis naar Kalm, de vlucht uit Midgar, De ontmoetingen met elkaar de gevechten en de nieuwe –en oude vrienden, dat was de belangrijkste herinnering. De materia begon helder te schijnen en steeds feller. De lucht begon te blinken rondom hun en voelde zacht aan.

We zullen altijd over jullie waken

Hoorde ze galmen rondom hun. Een breder zilver straal vloog uit de bol naar boven. Toen de straal buiten de atmosfeer was spreidde de zilver straal over heel de planeet die dan een doorzichtig schild werd. Iedereen keek nog is op en zei gedag tegen de oud strijders die hun leven geven om de wereld te redden een tweede maal.

Iedereen in de wereld keek naar de lucht toen verscheidene meteoren naar de planeet stevende. De meteoren kwamen dichter en dichter en sloegen dan stuk tegen het onzichtbare schild dat was opgezet en dat voor eeuwig stand zal houden om de planeet te beschermen. Jaren gingen voorbij terwijl iedereen zijn eigen gang ging. Florian en Ami zijn een koppel geworden en zijn samen in Nibelheim gaan wonen om rustig te leven. Dean is terug naar Rocket Town gegaan om het werk van zijn meester voort te zetten en om Shera te vergezellen die kapot was van het nieuws. Samen hadden ze de stad terug heropgebouwd en zelf uitegbreid. Dion en Elena hebben ook samen het geluk gevonden en zijn in Kalm gaan wonen om Marlene te helpen in het kindertehuis. Lee en Karin zwerven samen over de wereld rond. Ze hebben nog geen zin om ergens te gaan nestelen en willen zo de hele planeet zien. Maar één keer op het jaar komen ze allemaal terug samen in Cosmo Canyon om rond het eeuwige vuur te zitten. Nadenken over de reis die ze hebben gemaakt. Ze kijken dan ook naar boven naar het doorzichtige schild dat nog steeds stand houdt en de planeet beschermt tegen alle indringers. Maar vooral denken ze aan die 9 strijders dat hun leven hebben gegeven om de planeet een toekomst te geven. Ze pakken dan de foto erbij die gemaakt is om terug het moment te zien dat ze nog allemaal samen zijn.