Tanx for the reviews!

Cicillia: Ja, voor mij waren Ravenklauw en Huffelpuf eigenlijk ook al afgevallen...

angelgood: Ja, ik weet best een klein beetje over Wicca. Vint een mooie religie. :)

Writertje: Sorry... haha op school mag ik nooit op andere sites dan de eigen schoolsites en speciale sites voor vakken... ze controleren gewoon de hele tijd. :(

lautjuh: ja, dan heb ik ook een raar gevoel voor wat leuk is... :P

Disclaimer: Do I look like J.K. Rowling? No? Right. I don't own anything. Anders zou ik hier niet op fanfiction schrijven, of wel, als ik Rowling was!

Nog ff een opmerking: Forget the whole 6th book! Anders klopt het verhaal niet.

Waarom doet deze fcking site het -teken niet? Tja, het is-teken dus. Die twee streepjes, weet je wel. Ik háát smileys met dubbele punt. :. Jeetje, wat voor site is dit? Het apenstaartje doet hij ook niet!

Ik heb mijn keuze gemaakt... Read, enjoy & Review!

- Hoofdstuk 12: -

'Zo, Autumn, he? Moeilijk, heel erg moeilijk... Kennis genoeg, o, ja, zeker wel. Huffelpuf is geen optie. Zwadderich? Sluw genoeg. Nee, dat is het niet. Griffoendor? Moed bezit je ook.

Moeilijk... erg moeilijk. Ik denk dat ik toch maar kies voor...'

'Zwadderich!' bulderde de hoed, blijkbaar nog gewend om het door de hele grote zaal te moeten schreeuwen. Ik hoorde hoe het drukke gepraat in de zaal verstomde. Shit, ze hadden het ook gehoord. De hoed werd weer van mijn hoofd gehaald, en Perkamentus stond voor me.

'Ga maar naar je afdelingstafel toe.' zei hij zacht. Hij wisselde een blik met de vrouw die hij Minerva had genoemd, en liep toen weg. Ik stond op van de kruk, die Minerva gelijk wegpakte. Ze liep met hoed en kruk dezelfde richting uit als Perkamentus. En nu? Ik hoorde weer rumoer in de Zaal, blijkbaar waren ze weer doorgegaan met praten. Voorzichtig duwde ik de zware deuren een beetje open. Fout. Het werd weer helemaal stil in de zaal en iedereen keek naar mij. Ik wist niet welke tafel van Zwadderich was, maar zag dat boven de tafel helemaal links groen met zilveren vlaggen hingen, met een slang erop. Dat herkende ik als de kleuren en het logo van Zwadderich en ik begon langzaam naar de tafel te lopen. Als in een droom ging ik zitten aan het uiterste eind van de tafel, terwijl iedereen me nog steeds aangaapte. Toen barstte de hele Zwadderich-tafel uit in een applaus. De andere tafels draaiden zich weer om en gingen door met waar ze mee bezig waren.

Toen drong het pas tot me door. Zwadderich! Dat kan niet! Ik was niet slecht! Toch? Nee! Ik hoorde hier niet! Ik keek even naar de lerarentafel, waar Perkamentus alweer aan het hoofd zat. Hij keek me even aan en gaf een bijna onmerkbaar knikje. Ik bleef hem verschrikt aanstaren. Nee! Ik wilde in Ravenklauw! Ik was niet sluw! Wacht even, wat had de Hoed ook alweer gezegd? Ik was sluw, en bezat ook moed. Hoe kon dat nou? Ik had geen van beiden! Ik kon gewoon goed leren, ik hoorde in Ravenklauw! Hoe konden ze me dit aandoen? Maar voor ik verder kon denken werd ik onderbroken door een beetje lijzige stem.

'Zo, dus jij bent Autumn? Had je moeder soms geen inspiratie toen ze jou kreeg?' vroeg een hoog-, bijna wit-blonde jongen. Hij was langer dan ik, waarschijnlijk als hij stond was hij zo'n 1.80 meter lang. Ik was ongeveer 1.70. De jongen had grijze, kille ogen en keek me nu spottend aan. Ik besloot dat ik deze jongen niet mocht.

'En wat mag jouw naam dan wel wezen?' vroeg ik hem, terwijl ik hem aan bleef kijken.

'Draco. Draco Malfidus.' zei de jongen, blijkbaar erg trots op zijn naam.

'O. Ik weet al waar dat vandaan komt. Toen je geboren werd was je al zo lelijk als een draak.' zei ik rustig, zonder stemverheffing. Even leek de jongeman uit het veld geslagen. Toen wist ik weer waarom hij me toch zo bekend voorkwam. Ik had hem al ontmoet, toen ik met Ron en Hermelien naar de Wegisweg ging. Toen schold hij Ron uit, en Ron had hem 'Malfidus' genoemd. Dat was dus deze jongen. Hij had ondertussen zichzelf weer hersteld en keek me strak aan.

'Zozo, een grote mond? Ik ben een Malfidus, hoor.' zei de jongen, even rustig als ik had gedaan. Hij was echt gigantisch arrogant. Ik mocht deze jongen echt totaal niet.

'Zozo, arrogant? Ik ben een Levada, hoor.' zei ik, terwijl zijn stemgeluid nabootste, wat verassend goed lukte. Ik hoorde hoe een paar meisjes verderop in lachen uitbarstten. Tenminste, ik dacht dat het alleen meisjes waren. Toen zag ik opeens dat er ook een jongen tussenzat. Ik glimlachte naar hem, hij leek aardig. En hij lachte ook toen ik Malfidus terug had gepakt. Misschien kon ik met hem bevriend raken.

'Blaise, lach niet.' zei Malfidus met een stalen gezicht. Abrupt (YAY!) hield de jongen op met lachen. Shit, het was dus een vriendje van Malfidus. Blaise, grappige naam. Had ik ook nog nooit gehoord. Zouden ze allemaal aparte namen hebben hier, misschien? Draco? Blaise? Maar die gedachte werd al snel uit de wereld geholpen.

'Maar Draco, je-je-gezi-hicht!' hikte Blaise. Toen werd hij opeens serieus, hield abrupt (7e keer nou ofzo?) weer op met lachen en begon alle meisjes voor te stellen.

'Dit is Patty. Margriet, Bella, Amy, KT, Jaycee.' Zei hij, terwijl hij één voor één alle meisjes aanwees. Patty, Margriet en Bella begonnen te giechelen, en ze zagen er een beetje lomp uit. Amy, KT en Jaycee glimlachten even, voordat ze verder kletsten. Ik keek weer naar Draco.

'Denk je dat je leuk bent?' siste hij tussen zijn tanden door, onverstaanbaar voor anderen.

'Nee. Ik weet wel dat jíj níét leuk bent.' zei ik, nog steeds rustig, hoewel ik hem graag hard in zijn gezicht had willen slaan op dit moment. Hij keek wel alsof ik hem had geslagen en schoof weer weg van mij, om naast Blaise weer stil te komen zitten. Ik hoorde ze fluisteren en zag ze een paar blikken op mij werpen. Op een of andere manier kon het me niet schelen. Toen stonden Amy, KT en Jaycee op en kwamen bij mij zitten. Amy en KT tegenover me en Jaycee naast me.

'Dat deed je mooi, net met Malfidus.' begon Amy, met zachte stem, zodat Malfidus het niet zou horen. KT knikte.

'Ja, goed bezig.' zei ze. 'Maar we dachten, je kunt wel wat vrienden gebruiken, want ik bedoel, je bent nieuw hier... je word toch in het vierde jaar geplaatst?'

'Ja. Heb ik al veel gemist?' vroeg ik, omdat ik toch pas later in het jaar erbij kwam.

'Nee joh, hier begint het schooljaar op 1 september. Het is nu 15 september. We hebben nog niet zoveel gedaan.' mengde Jaycee zich nu ook in het gesprek. Ik voelde me blij. Deze meisjes wouden mijn vrienden zijn. Misschien werd dit toch wel goed. Misschien wel.

Ik bekeen de meiden eens. Amy was een meisje van ongeveer mijn lengte, met lang, blond haar. Ze had lichtblauwe ogen en een vriendelijk gezicht. KT daarentegen was bijna haar tegenpool. Kort, zwart haar, met donkerbruine ogen. Haar gezicht was wit en een beetje spits, maar nog steeds niet zo spits als Malfidus'gezicht. KT was iets langer dan Amy en ik. Jaycee was weer compleet anders. Ze had bruin haar met blondere plukken tot op haar schouders, en groen/bruine ogen. Qua gezicht zat ze precies tussen Amy en KT in. Ze had een licht gebruinde huid. Ze was even lang als KT. Met mij erbij zouden we precies vier verschillende meisjes zijn. Ik had donkerblond haar en een ondoorgrondbare kleur ogen. Een mengeling van alles, zegmaar. De meisjes hadden mij ondertussen ook opgenomen.

'Wat voor kleur zijn je ogen?' vroeg KT. Ja, leuke vraag was dat.

'Dat weet ik zelf niet eens.' antwoordde ik haar eerlijk. De meisjes barstten weer in lachen uit en ik lachte mee. Het ijs was nu gebroken. Toen verdween opeens al het eten wat net nog op de tafels had gestaan. Mensen begonnen op te staan en al snel was het een gedrang van jewelste om als eerste en snelste uit de Zaal te komen. KT, Amy en Jaycee bleven rustig zitten.

'Moeten we niet naar een les?' vroeg ik ze. Ze schudden hun hoofd.

'Wij kregen een middag vrij, om jou rond te leiden en alles uit te leggen.' legde Amy uit.

'KT, Jaycee en ik hebben daar totaal geen problemen mee, of wel?' vroeg ze toen met een glimlach. KT en Jaycee schudden lachend hun hoofd. Maar toen hoorde ik dat het meisje KT heette, en niet Katie, zoals ik eerst dacht.

'Staat KT nog ergens voor? Sorry, misschien nogal onbeleefd, maar-' begon ik.

'Klarabella Tiniuscosa. Misschien snap je dan waarom ik liever KT heet.' onderbrak KT me. Ze was helemaal niet boos ofzo. Gelukkig maar.

Amy, Jaycee en KT stonden nu langzaam op en begonnen op hun gemak de zaal uit te lopen. Ik liep met ze mee.

'Zo. Dit was dus de Grote Zaal, en zoals je misschien wel zag, is het plafond behekst zodat het het weer buiten laat zien.' begon Amy met de uitleg. We liepen door allerlei gangen, en Amy ratelde maar door over alle lokalen, kantoortjes en andersoortige ruimtes. Uiteindelijk kwamen we bij de kerkers uit.

'Hier geeft professor Sneep, ons afdelingshoofd, Toverdranken. Hier zit ook onze leerlingenkamer. Right... here.' Zei ze, abrupt (gnegne) stoppend, waardoor ik bijna tegen haar aanbotste. Ze tikte met haar toverstok tegen de muur, na eerst gekeken te hebben of er niemand aankwam, en er ontstond een deur die er eerst niet was. Maar de deur had geen handvat, of knop, of wat dan ook. Toen, na ongeveer 30 seconden, was de deur opeens verdwenen en was er gewoon weer muur.

'Zie. Je moet binnen 30 seconden het wachtwoord zeggen om binnen te komen, maar ik wou je nog even laten zien hoe je de deur kunt herkennen.' zei Amy.

'Hier staat een afdruk van een wc-bril, zie je? (Dat komt uit een ander verhaal, waar ik nu even niet op kan komen... van wie was dat! Van James en zijn vrienden... James zei: 'pas als onze pleebril van de muur valt zoen ik Lily' en toen viel hij van de muur... van wie was dat!) vraag me niet hoe hij daar komt, hij zit er gewoon. Daar tik je in met je toverstok. Alleen toverstokken van Zwadderaars worden geaccepteerd. Anders gebeurt er gewoon niks. Het wachtwoord is nu' en ze keek even rond of de kust nog steeds veilig was, wat het geval was, 'eleven thoughts.' fluisterde ze. 'nee, ik weet ook niet wie het heeft bedacht. Het is inderdaad nogal vaag.' babbelde ze weer verder.

KT tikte met haar toverstok op de afdruk van de wc-bril en zei 'eleven thoughts.' De deur zwaaide open en we liepen naar binnen, terwijl Amy nog steeds druk aan het kletsen was. Binnen zaten alleen een paar zesde-jaars die vrije uren hadden over hun huiswerk gebogen. Ze keken even op, bleven even naar mij staren en gingen toen weer verder. We liepen naar 2 grote, zwarte stoelen bij een open haard en ploften er met zijn vieren in. 2 in elke stoel. Dat ging goed, want de stoelen waren echt huge. De leerlingenkamer was vooral zwart en grijs, maar door donkerrode accenten leek het toch wat warmer. Er lag een wollig, donkerrood vloerkleed en er waren veel donkerrode stoelen.

We praatten wat, en besloten toen om maar even naar de slaapzaal te gaan. We liepen de deur door waarboven het bordje hing 'jaar 4' en kwamen op een slaapzaal met 7 prachtige hemelbedden, zwart met donkerrood. Op het bed helemaal achteraan lagen mijn spullen gedumpt. Amy, KT en Jaycee sliepen in de bedden die het dichtst bij die van mij stonden. Ik liep naar achteren, om daar een ontdekking te doen...

Whuhaha, weet je hoe lang dit hoofdstuk is! Meestal heb ik 2-en-een-halve pagina, nu gewoon 3 en een klein stukje! Whihoe! Maargoed. Spanning en sensatie, wat voor ontdekking? Jaha, je leest het in next chap!

Reviews, please!