Αντικρινό Χάραμα
Κεφάλαιο Τρία
[ Ιανουάριος, 750 Σ.Ε. ]
Η Λιζέτ προχώρησε προς την είσοδο της κουζίνας, πιέζοντας το χερούλι της εσωτερικής τζαμόπορτας ώστε να την ανοίξει κι έπειτα την ξαναέκλεισε, αφότου πέρασε το κατώφλι. Λόγω της απότομης κούρασης, ένιωθε το σώμα της να κρυώνει. Προτίμησε λοιπόν να καθίσει σε μια άνετη πολυθρόνα, κοντά σε έναν από τους εντοιχισμένους θερμοπομπούς. Η Κρόου παρέμεινε στην κουζίνα, κρατώντας συντροφιά στην κοπέλα που έβραζε το τσάι.
"Απ' ό,τι καταλαβαίνω, ανάλογα με τους τύπους μαγείας που καλείστε να ελέγξετε, διαφέρει και ο βαθμός εξάντλησης που ενδέχεται να αντιμετωπίσει η κάθε γητεύτρια;" Ρώτησε η Μίρα. Εκείνη την στιγμή προσέθετε ξύσμα πορτοκαλιού στο ρόφημα, θέλοντας να ενισχύσει την γεύση και το άρωμα του.
"Τα πιο σύνθετα, επιθετικά ξόρκια απαιτούν περισσότερη ενέργεια, ακόμη και στην περίπτωση που δύο ή περισσότερες γητεύτριες συμβάλλουν ταυτόχρονα στην ίδια επίκληση. Η κόπωση έρχεται πιο γρήγορα όταν δεν υπάρχει η αναγκαία εξοικείωση με το εκάστοτε είδος επιθετικής μαγείας που προσπαθούμε να επιτύχουμε. Μεγάλο ρόλο παίζει και η συμβατότητα που χαρακτηρίζει την καθεμία από τις γητεύτριες, σε συνάρτηση με το κυρίαρχο στοιχείο ενός ξορκιού. Για παράδειγμα, η προετοιμασία μιας μαγικής επίθεσης που αποτελείται κυρίως από το στοιχείο της φωτιάς, είναι περισσότερο επίπονη για εκείνες που χειρίζονται με μεγαλύτερη φυσικότητα το στοιχείο του νερού ή του πάγου." Η εξήγηση ειπώθηκε με έναν ανεπιτήδευτο επαγγελματικό τόνο, ενώ η Κρόου ήταν καθισμένη στο τραπέζι, ακουμπώντας χαλαρά τα χέρια της στην επιφάνεια του.
Η Μίρα χαμογέλασε εντυπωσιασμένη, επιβλέποντας το βράσιμο του τσαγιού, "Δεν γνωρίζω την μαγεία των Κάελουμ από πρώτο χέρι όπως συμβαίνει με εσάς, τους βασιλικούς υπερασπιστές. Πάντως, όσα μου είπες μόλις τώρα, ακούγονται πολύ λογικά."
Η Κρόου ένευσε, νιώθοντας πως είχε εξηγήσει επαρκώς κάποιες πτυχές της μαγείας, "Πιστεύω ότι ο λόγος που δεν αισθάνθηκα την ίδια κούραση με την Λιζέτ, σχετίζεται με την υψηλή συμβατότητα που έχω με όλα τα στοιχεία. Το σώμα μου λειτουργεί ως ιδανικός αγωγός όλων αυτών, δίχως να προβάλλει αντίσταση κατά την διάρκεια των επικλήσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην εξαντλούμαι γρήγορα."
"Μια τέτοιου είδους συμβατότητα πρέπει να θεωρείται ταλέντο και μάλιστα ξεχωριστό."
"Θα το χαρακτήριζα περισσότερο ως μυστήριο." Επεσήμανε η Κρόου χαμογελώντας, "Είμαι η μοναδική μεταξύ των γητευτριών με ολική συμβατότητα σε κάθε στοιχείο της φύσης. Κανείς δεν γνωρίζει την αιτία. Ούτε ο Βασιλιάς Ρέγκις φαίνεται απολύτως σίγουρος. Υπάρχει ωστόσο κάτι στο βλέμμα του, το οποίο υποδεικνύει ότι τρέφει ορισμένες υποψίες. Προς το παρόν, δεν τις έχει μοιραστεί μαζί μου."
Η ένοικος επεξεργαζόταν σιωπηλά όσα άκουγε. Στο μεταξύ, είχε ακουμπήσει το χρωματιστό φλυτζάνι και το σεταρισμένο πιάτο επάνω στην γρανιτένια επιφάνεια της κουζίνας.
"Η μαγεία και το μυστήριο είναι δύο έννοιες συνδεδεμένες μεταξύ τους. Μια σύνδση που βλέπω να συμβαίνει και σε κάποιες πρακτικές της επιστήμης που μελετώ. Μερικές φορές, εκπλήσσομαι από τις ευεργετικές ιδιότητες των βοτάνων και της θεραπευτικής δυναμικής που αποκτούν, όταν συνδυαστούν σωστά." Επεσήμανε η Μίρα. Έπειτα συμπλήρωσε, "Η γνώση αναπτύσσεται μέσα από την έρευνα. Υπό αυτό το πρίσμα, θα μπορούσε κάποιος να εξετάσει τον τρόπο που δημιουργούνται οι διάφορες συμβατότητες των Glaives. Κάτι τέτοιο θα ήταν άξιο διερεύνησης. Αναρωτιέμαι τι είδους μεταβλητές καθορίζουν την μαγική κλίση των γητευτριών και των μαχητών, πόσο μάλλον στην δική σου περίπτωση η οποία είναι ιδιαίτερη."
"Έχουν ήδη γίνει κάποιες έρευνες. Ο τόπος καταγωγής φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στις κλίσεις που αποκτά ο καθένας από εμάς στην μαγεία." Την ενημέρωσε η επισκέπτρια.
Σε αυτό το σημείο, η Μίρα στράφηκε προς την φίλη της, ενθαρρύνοντας την να εμβαθύνει σε αυτό το θέμα. Η Κρόου αντιλήφθηκε το ενδιαφέρον της κοπέλας και αναφέρθηκε αμέσως σε σχετικές λεπτομέρειες, "Θυμάμαι μια παρατήρηση που ειπώθηκε από την Βανέσσα Μάρσιν, η οποία είναι μαχήτρια της επίλεκτης ομάδας. Η τιθάσευση της μαγείας δεν είναι τόσο ισχυρή από την πλευρά της ώστε να θεωρείται γητεύτρια όπως η Λιζέτ και εγώ. Παρ' όλα αυτά είναι η μοναδική χειρίστρια της Libra που έχουμε στην ομάδα. Κανείς άλλος από τους συμμάχους μας δεν έχει αναπτύξει αυτή την ικανότητα."
Η Κρόου περιέγραψε συνοπτικά την ιδιότητα της Libra και έπειτα συνέχισε, "Η Βανέσσα διέκρινε ένα μοτίβο, όπως το έθεσε η ίδια, αναφορικά με το προφίλ ικανοτήτων που χαρακτηρίζει τους γηγενείς από την Galahd—δηλαδή το υψηλό επίπεδο επιθετικής μαγείας και η γρήγορη εξοικείωση στην πτητική στρέβλωση. Η υπόθεση της είναι σωστή. Τα μοτίβα καταγωγής είναι υπαρκτά, αλλά δεν εξηγούν επαρκώς την ουσία των συμβατοτήτων. Αυτό θα συνέβαινε μονάχα αν όλοι οι Glaives από την Galahd είχαν κλίση στο ίδιο στοιχείο, αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, ο Νυξ ελέγχει το στοιχείο της αστραπής και της φωτιάς, ενώ ο Λούτσε, ο σύζυγος της Βανέσσα, τιθασεύει μονάχα τον πάγο. Παρ' όλα αυτά, η επιτυχής τιθάσευση του πάγου είναι εξαιρετικά σπάνια, και αυτό είναι ένα από τα σπουδαιότερα πλεονεκτήματα του ως Glaive."
"Όλα αυτά είναι πολύ ενδιαφέροντα. Θα ήταν πολύ σημαντικό αν μαθαίναμε τι πυροδοτεί τα μοτίβα καταγωγής. Σκέφτομαι να ασχοληθώ στο μέλλον με αυτό το θέμα." Συλλογίστηκε η Μίρα ενώ έβαζε τσάι για την Λιζέτ. Είχε ακουμπήσει δύο ακόμη άδεια φλυτζάνια επάνω στον πάγκο, σε περίπτωση που η ίδια και η Κρόου αποφάσιζαν να γευτούν το ρόφημα πιο μετά. Η μεταλλική, ανοξείδωτη τσαγιέρα θα διατηρούσε το τσάι ζεστό για αρκετή ώρα.
"Θα ήθελες να καταταχθείς στην επίλεκτη ομάδα;" Η γητεύτρια ακούστηκε προβληματισμένη, καθώς σηκώθηκε από την θέση της και στάθηκε κοντά στην άλλη γυναίκα, "Σε αυτή την περίπτωση, θα έπρεπε να αλλάξεις καριέρα. Έχω την αίσθηση ότι θα ήταν αδύνατον -για οποιονδήποτε- να ανταποκριθεί σε σπουδές ακαδημαϊκού επιπέδου και συνάμα να αντέχει το πρόγραμμα απαιτητικών προπονήσεων των Glaives."
"Όχι, δεν σχεδιάζω να αλλάξω καριέρα. Μεταξύ των στόχων που έχω θέσει για τον εαυτό μου, είναι να φανώ χρήσιμη στην επίλεκτη ομάδα της Insomnia, με βάση τις γνώσεις που αποκτώ στο Πανεπιστήμιο και όσα σκοπεύω να ερευνήσω ως επαγγελματίας." Παραδέχτηκε με θάρρος η φίλη της Κρόου. "Η ανακάλυψη βαθύτερων γνώσεων σχετικά με τους τρόπους που ενισχύεται ο μυστηριακός δεσμός των Glaives με τον βασιλιά, θα μου επέτρεπε να παρασκευάσω καταλληλότερα και πιο εξατομικευμένα φάρμακα για εσάς."
"Κατάλαβα. Είναι μια θαυμάσια πρόθεση." Της είπε επαινετικά η Κρόου, προτού επιλέξει το δεύτερο κομμάτι της τάρτας που θα έπαιρνε μαζί της.
Η Μίρα τοποθέτησε το σετ τσαγιού επάνω σε δίσκο. Ενώ η ματιά της ήταν επικεντρωμένη εκεί, διατύπωσε μια ερώτηση που αναδύθηκε στο νου της, "Μήπως γνωρίζεις ποιά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά όσων κατάγονται από τις νήσους Accordo όπως η Λιζέτ; Εννοώ το μαχητικό μοτίβο τους."
"Η αντοχή και η ενεργητικότητα. Τα ίδια γνωρίσματα διακρίνουν και τον συμπατριώτη της, τον Πέλνα Κάρα ο οποίος απομνημονεύει γρήγορα όσα διδασκόμαστε και το ηθικό του δεν κλονίζεται σχεδόν ποτέ."
"Θα καταγράψω τις χρήσιμες πληροφορίες που μοιράστηκες μαζί μου... Ναι, η Λιζέτ είναι εξωστρεφές και δραστήριο άτομο. Της ταιριάζει αυτή η περιγραφή." Πρόσθεσε ένα ζευγάρι πιρούνια και τα δύο πιάτα που περιείχαν ένα κομμάτι τάρτα με μύρτιλλα, επάνω στην ξύλινη επιφάνεια του δίσκου. "Λοιπόν, είμαστε έτοιμες να μετακινηθούμε στο σαλόνι τώρα."
Η Κρόου άνοιξε την εσωτερική πόρτα, έτσι ώστε να περάσει πρώτη η Μίρα κρατώντας τον δίσκο. Στο μεταξύ, η κοπέλα από την Altissia είχε αποκοιμηθεί στην πολυθρόνα, με τα πόδια της διπλωμένα επάνω στο κάθισμα. Τα μποτάκια της ήταν τακτοποιημένα κοντά στην είσοδο του σπιτιού. Η ίδια ήταν τυλιγμένη με την μάλλινη εσάρπα που φορούσε, έχοντας την απλωμένη απάνω στο σώμα της σαν πρόχειρη κουβέρτα. Οι δύο κοπέλες που μόλις είχαν έρθει, αντάλλαξαν ματιές και χαμόγελα.
Καθώς η Μίρα ακουμπούσε τα πράγματα επάνω στο χαμηλό τραπέζι που βρισκόταν στο κέντρο του δωματίου, η Λιζέτ μισάνοιξε τα μάτια και τεντώθηκε νυσταγμένα. Αισθάνθηκε για λίγο αμήχανα όταν συνειδητοποίησε ότι είχε υποκύψει στην αγκαλιά του ύπνου, παρά την θέληση της.
"Το τσάι σου είναι έτοιμο." Είπε η Μίρα μαλακά, δείχνοντας το αχνιστό φλυτζάνι.
"Ευχαριστώ. Είναι ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν." Καθώς άλλαζε την στάση του σώματος της, η επισκέπτρια δίπλωσε διαφορετικά την εσάρπα, έτσι ώστε να καλύπτει τους ώμους και την ράχη της. Στερέωσε μερικές τούφες από τα λυτά μαλλιά της πίσω από κάθε αφτί και έφερε πιο κοντά το φλυτζάνι. Η θέρμη και το γλυκό άρωμα του τσαγιού, την αναζωογόνησαν σχεδόν αμέσως.
"Συζητούσαμε για τα μοτίβα των μαγικών δυνάμεων που έχετε εσείς οι Glaives." Την ενημέρωσε η φοιτήτρια. Εκείνη και η Κρόου βολεύονταν στον μεγάλο καναπέ ο οποίος βρισκόταν αντικριστά με ένα από τα παράθυρα του σαλονιού, καθώς και με την πολυθρόνα όπου είχε καθίσει η φίλη τους. "Φαντάζομαι ότι όσοι κατάγονται από τις Ανατολικές Νήσους της Δίκαιης Βασίλισσας, έχουν αντιστοίχως ένα δικό τους προφίλ;"
"Ναι, φυσικά. Οι συμπατριώτες σου που έχουν καταταχθεί στην ομάδα, έχουν εξαιρετικές γνώσεις στην οπλομαχία και αφομοιώνουν εύκολα ό,τι νέο μαθαίνουν." Ανέφερε η κοπέλα από την Altissia αφού ήπιε την πρώτη, απολαυστική γουλιά από το τσάι της, "Αυτό δεν ισχύει μονάχα στην περίπτωση της νησιωτικής πολεμικής τέχνης Nirta-neshom. Το ίδιο συμβαίνει και με την Aertem, την γηγενή πολεμική τέχνη της Insomnia. Βάζω στοίχημα ότι ο Σόνιτους θα είναι ο πρώτος από εμάς που θα έχει ολοκληρώσει την εκπαίδευση του στην παραδοσιακή τέχνη της Insomnia."
"Προσωπικά δεν έχω εντρυφήσει στην Nirta-neshom όσο θα ήθελα. Έχουν περάσει τουλάχιστον τρία χρόνια από εκείνο το χρονικό διάστημα που εξασκούμουν σε αυτή την τέχνη. Όταν πρωτοήρθα στην Insomnia, αναζήτησα μια αντίστοιχη σχολή για να συνεχίσω την προπόνηση μου, αλλά το πρόγραμμα σπουδών που ακολουθώ, δεν μου αφήνει πολύ ελεύθερο χρόνο. Όταν δεν θα είμαι τόσο πιεσμένη, σκοπεύω να συνεχίσω την Nirta-neshom για χάρη της δικής μου προστασίας και για εκείνους που νοιάζομαι." Κοίταξε με νόημα τις δύο κοπέλες, "Αν και δεν νομίζω ότι κάποια από εσάς θα χρειαζόταν την προστασία μου. Είστε ήδη πολύ πιο δυνατές από εμένα."
"Ακόμη κι αν δεν χειρίζεσαι την μαγεία του ηγεμόνα, διαθέτεις γνώσεις φαρμακευτικής· γνωρίζεις επομένως ποιές αποφάσεις θα έπρεπε να παρθούν έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσεις τον κίνδυνο που επιφέρει ένα τραύμα." Αποκρίθηκε η Κρόου κοιτώντας την Μίρα. Η φωνή της ήχησε με σιγουριά.
"Σωστά. Σ' ευχαριστώ, Κρόου."
"Έχεις ήδη μια ψήφο εμπιστοσύνης από την Άλτιους." Είπε ευδιάθετα η Λιζέτ, κρατώντας το πολύχρωμο φλυτζάνι μέσα στα χέρια της. "Σε κάθε περίπτωση, η εκμάθηση μιας πολεμικής τέχνης είναι πάντοτε ωφέλιμη. Η Nirta-neshom είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα μάχης επειδή διδάσκει και την οπλομαχία. Θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μια σχολή μέσα στα όρια της συνοικίας μας ή και λίγο πιο έξω από αυτή."
"Εκτός κι αν κάποια στιγμή συμφωνούσατε με τον Σόνιτους να σου διδάξει μερικά πράγματα." Πρότεινε η Κρόου, έχοντας υπ' όψιν ότι οι δύο νησιώτες είχαν ήδη γνωριστεί. "Κάποιος με πραγματική εμπειρία στο πεδίο της μάχης θα μπορούσε να είναι ένας θαυμάσιος δάσκαλος, έτσι δεν είναι;"
Η Μίρα συμφώνησε, "Η καθοδήγηση από εκείνον θα ήταν ανεκτίμητη. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την χρήση διαφόρων παραδοσιακών όπλων." Όταν άρχισε να δύει το φως του ήλιου, εκείνη σηκώθηκε για να ρυθμίσει τον θερμοστάτη.
Ένα τηλεφώνημα στην σταθερή συσκευή του σπιτιού από συμφοιτήτρια της, κράτησε για λίγο απασχολημένη την ένοικο. Όταν επέστρεψε στο σαλόνι, πρόσεξε ότι η Κρόου είχε μισανοίξει την κουρτίνα του μεγάλου παραθύρου και απολάμβανε το ηλιοβασίλεμα, ενώ η Λιζέτ έπινε αναπαυτικά το τσάι της. Υπήρχε ακόμη μισό κομμάτι τάρτας στα πιάτα των κοριτσιών που επέλεξαν να έχουν ένα δεύτερο κομμάτι.
Η Μίρα κάθισε στην θέση της και συνομίλησε με την Λιζέτ, κάνοντας ένα κομπλιμέντο για την λαμπερή, μπλε εσάρπα που φορούσε η κοπέλα από την Altissia.
"Ντυθήκατε και οι δύο πολύ ωραία για την συνάντηση μας." Σχολίασε, απευθυνόμενη στην συντροφιά της και ρίχνοντας μια ματιά στην γητεύτρια από την Cleigne, η οποία στεκόταν ακόμη κοντά στο παράθυρο.
"Κι εσύ το ίδιο. Αυτή η μάλλινη μπλούζα που φοράς, φαίνεται πως είναι κατασκευασμένη από πολύ μαλακές ίνες."
Έχοντας ακούσει αυτό το σχόλιο, η Κρόου στράφηκε προς το σημείο όπου καθόταν η Μίρα, σαν να ήθελε να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα της συναδέλφου της. Παρέμεινε κοντά στο παράθυρο, έως ότου όλες οι απογευματινές ακτίνες του ήλιου, είχαν βυθιστεί πίσω από τα κτίρια. Έπειτα κάθισε δίπλα σε εκείνη που την είχε καλέσει, παίρνοντας το πιάτο και το πιρούνι, και συνεχίζοντας να απολαμβάνει την τάρτα.
"Έχεις ωραία θέα από εδώ. Οι γειτονιές όπου έχουν εγκατασταθεί οι περισσότεροι Glaives, αλλά και αρκετοί πρόσφυγες του Lucis, είναι αρκετά πυκνοκατοικημένες και δεν έχουμε καλή ορατότητα του ουρανού. Το γεγονός ότι κατοικείς σε υψηλό όροφο, σίγουρα βοηθά σε αυτό." Παρατήρησε η Κρόου.
"Ναι, είμαι τυχερή που βρήκα αυτό το διαμέρισμα και κατάφερα να το νοικιάσω με την βοήθεια των συγγενών μου. Η θέση του, επιτρέπει να διαβάζω με φυσικό φως για περισσότερες ώρες, όπως ακριβώς προτιμώ. Η συγκέντρωση στην μελέτη είναι πιο εύκολη για εμένα νωρίς το πρωί ή τις πρώτες απογευματινές ώρες, ειδικότερα κατά την διάρκεια της Άνοιξης και του Καλοκαιριού. Αντιθέτως, εξαντλούμαι πιο γρήγορα όταν ξεκινώ την κάλυψη της θεωρητικής ύλης, αργά την νύχτα."
"Τότε σίγουρα σου ταιριάζει αυτό το διαμέρισμα. Όσο για εμένα, δεν μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα αν είμαι πρωινός ή βραδινός τύπος. Εκείνο που ξέρω είναι ότι μου αρέσει να χαλαρώνω μ' ένα καλό μυθιστόρημα όταν ο ουρανός σκοτεινιάζει εντελώς και έχω το φως μιας επιτραπέζιας λάμπας στο πλάι μου." Ανέφερε η επικεφαλής γητεύτρια.
Στο μεταξύ η Λιζέτ είχε τελειώσει το τσάι της, ακουμπώντας το φλυτζάνι επάνω στο μικρό, στρόγγυλο πιάτο και λύγισε τα γόνατα κοντά στο σώμα της. Ρώτησε την Κρόου ποιά μυθιστορήματα είχε διαβάσει πρόσφατα και η Μίρα παρακολούθησε την απάντηση, τρώγοντας αργά τις τελευταίες μπουκιές από την τάρτα που υπήρχε στο πιάτο της. Η κοπέλα από την Altissia έδειξε ενδιαφέρον για την πλοκή ενός εκ των μυθιστορημάτων που ανέφερε η συνάδελφος· σκεφτόταν να το προμηθευτεί και η ίδια.
"Πριν αγοράσεις το δικό σου αντίτυπο, μπορώ να σου δανείσω το δικό μου. Αυτό συνηθίζαμε να κάνουμε με κάποιους από τους παιδικούς μου φίλους—ανταλλάσσαμε τα βιβλία που θέλαμε να διαβάσουμε, κι αν κάποιος από εμάς ξεχώριζε κάποιο από αυτά που είχε δανειστεί, τότε εξοικονομούσε χρήματα για να προσθέσει το συγκεκριμένο βιβλίο στην συλλογή του."
"Κρόου, μήπως αυτοί στους οποίους αναφέρεσαι, ανήκουν στην ίδια ομάδα με εσένα και την Λιζέτ;" Διερωτήθηκε η Μίρα.
"Α, ναι. Αυτό που περιέγραψα, συνέβαινε κυρίως με τον Νυξ και την μικρότερη αδελφή του, αλλά και τον Λούτσε. Το γούστο μας στα βιβλία άλλαξε αρκετά έπειτα από την γενικευμένη επίθεση των Niflheim. Πάντως έχω δανειστεί αρκετές φορές από τον Νυξ."
"Ποιό είναι το αγαπημένο σου μυθιστόρημα;"
Η Κρόου αναφέρθηκε στην Γκρίζα Θάλασσα, μια μοντέρνα ιστορία δύο αγαπημένων που κατοικούν σε παράκτια πόλη της Cavaugh και οι οποίοι προσπαθούν να επιλύσουν τις εσωτερικές συγκρούσεις του εαυτού τους, αλλά και αυτές που ταλανίζουν την μεταξύ τους σχέση. Η αναγνώστρια αναφέρθηκε σε στοιχεία της πλοκής και τμήματα του διαλόγου, τα οποία της άρεσαν.
"Ακούγεται ενδιαφέρον. Το βρήκες σε κάποιο βιβλιοπωλείο της Insomnia;"
"Ναι. Είναι ένα από τα πρώτα βιβλία που αγόρασα εδώ."
Οι τρεις κοπέλες μίλησαν για όσα έπρεπε να κάνουν τις επόμενες μέρες. Μια παρόμοια συνάντηση όπως η σημερινή, θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί εντός του επόμενου δεκαπενθημέρου. Συμφώνησαν όμως ότι θα κατάφερναν να επικοινωνήσουν μέσω βιντεοκλήσης.
"Σίγουρα δεν είναι το ίδιο όπως τώρα που βρισκόμαστε όλες εδώ, αλλά είναι ένας τρόπος να κρατήσουμε επαφή." Σχολίασε η Μίρα.
"Οι βιντεοκλήσεις είναι ό,τι καλύτερο στο θέμα της επικοινωνίας από απόσταση. Εκείνοι που ζουν στην Altissia και διαθέτουν υπολογιστή, μπορούν να πραγματοποιούν τέτοιες κλήσεις μονάχα εντός των συνόρων του Accordo. Όπως συμβαίνει και με άλλες περιοχές, εμείς οι νησιώτες δεν διαθέτουμε κινητά τηλέφωνα σαν τους μόνιμους πολίτες του στέμματος." Ανέφερε η Λιζέτ κι έπειτα έριξε μια διακριτική ματιά στο ρολόι της. "Φίλες μου, πρέπει να φύγω σε λίγο, προκειμένω να ετοιμαστώ για την αυριανή δουλειά. Μου έχει ανατεθεί βάρδια φύλαξης σημαντικών προσώπων νωρίς το πρωί." Ευχαρίστησε την ένοικο για την θερμή φιλοξενία και ρώτησε την Κρόου αν θα ερχόταν.
"Θέλω να μείνω λίγο παραπάνω με την Μίρα. Συμμετέχω κι εγώ στην ίδια βάρδια, οπότε θα ιδωθούμε αύριο πάλι." Αποκρίθηκε ήρεμα η συνάδελφος της. "Θα είσαι εντάξει μόνη σου στον δρόμο της επιστροφής;"
"Φυσικά. Εξάλλου αυτή την ώρα κυκλοφορεί αρκετός κόσμος στα μονοπάτια της συνοικίας μας. Θα έχω το νου μου."
Η Μίρα Στρέμπελ ξεπροβόδισε την φίλη της και την ευχαρίστησε που ήρθε. Πάτησε τον διακόπτη του αυτοματοποιημένου φωτισμού για τις σκάλες, παραμένοντας στην είσοδο έως ότου η νεαρή γυναίκα ξεκίνησε να κατεβαίνει προς το ισόγειο. Έπειτα, η πόρτα της εισόδου έκλεισε και η Μίρα άναψε τις επιτραπέζιες λάμπες που βρίσκονταν τοποθετημένες στο σαλόνι.
Έχοντας τελειώσει το δεύτερο κομμάτι τάρτας, οι δύο κοπέλες άφησαν τα πιάτα τους στον νιπτήρα και ετοιμάστηκαν να πιούν ένα φλυτζάνι τσάι. Η Μίρα ζέστανε εκ νέου και για λίγα λεπτά το περιεχόμενο της μεταλλικής τσαγιέρας, ώστε η θερμοκρασία των ροφημάτων να είναι η ιδανική.
Η Κρόου παρακολούθησε την Μίρα να γεμίζει τα κεραμικά φλυτζάνια και να τοποθετεί το καθένα από αυτά επάνω στον μονόχρωμο δίσκο· αισθάνθηκε μια ιδιαίτερη γαλήνη η οποία ήταν πλήρως συνδεδεμένη με την παρουσία εκείνου του κοριτσιού.
Η ατμόσφαιρα στο σαλόνι ήταν αλλαγμένη λόγω του διαφορετικού φωτισμού, όμως εξακολουθούσε να είναι χαλαρωτική και όμορφη. Δοκιμάζοντας το τσάι που είχε γευτεί πρώτη η Λιζέτ, οι δύο φίλες συμφώνησαν ότι η στάλα μελιού που είχε προστεθεί στο καθένα από τα ροφήματα, ταίριαζε πολύ καλά με την ευχάριστη εντονότητα του μαύρου τσαγιού.
Μετά τις πρώτες γουλιές, η Μίρα σηκώθηκε για να ανάψει το μικρό, φορητό ραδιόφωνο που υπήρχε στο σαλόνι. Άφησε την μουσική να παίζει σε μέτρια ένταση και επέστρεψε στον καναπέ όπου καθόταν μαζί με την Κρόου.
"Ώστε σου άρεσε ο εξωτερικός χώρος του Πανεπιστημίου; Μπορώ να σε ξεναγήσω στην ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη ή το κυλικείο της σχολής μου απ' όπου η θέα του ποταμιού της πόλης είναι καταπληκτική. Σύμφωνα με όσα λέγονται, κανένα άλλο κυλικείο, οποιασδήποτε σχολής, δεν έχει τόσο ωραία θέα. Γι' αυτό πολλοί φοιτητές άλλων σχολών προτιμούν συχνά τον δικό μας χώρο για τα διαλείμματα τους."
"Και οι δύο τοποθεσίες κινούν ήδη το ενδιαφέρον μου." Αποκρίθηκε η επισκέπτρια, "Καθώς ερχόμουν για να συναντηθούμε, πέρασε μια σκέψη από το μυαλό μου την οποία δεν έχω μοιραστεί με κάποιον άλλο—αναρωτήθηκα πως θα ήταν αν εγγραφόμουν σε κάποια από εκείνες τις σχολές. Ξέρω ότι η εισαγωγή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Ούτε είχα οραματιστεί έναν τέτοιο στόχο, λόγω των όσων έχω βιώσει πριν ενηλικιωθώ. Μα από τότε που ήρθα στην Insomnia και η ζωή μου άλλαξε, ανακαλύπτω πως ακόμη και σε βάθος χρόνου, υπάρχουν κάποιες ευκαιρίες που θα μπορούσα να αδράξω, ώστε να διευρύνω τις γνώσεις μου."
"Η θέληση για επίτευξη νέων στόχων, δεν αφορά μονάχα λίγους και εκλεκτούς. Την κατάλληλη στιγμή, θα έχεις την δυνατότητα να αξιολογήσεις εκ νέου τις επιθυμίες σου σχετικά με το μέλλον." Φυσικά και δεν γνώριζε όλες τις λεπτομέρειες που σχετίζονταν με την ζωή της γητεύτριας όσο εκείνη έμενε στην Cleigne· παρ' όλα αυτά, η Μίρα Στρέμπελ κατανοούσε ότι οι απρόβλεπτες συγκυρίες που εμφανίζονται στην ζωή κάποιου, δημιουργούν εμπόδια τα οποία δεν είναι πάντοτε εύκολο να ξεπεραστούν. Η ίδια είχε μεγαλώσει σε ένα απομονωμένο σύμπλεγμα νησιών, ανατολικά της Insomnia, όμως δεν αγνοούσε τι συνέβαινε στις ηπειρωτικές περιοχές του Lucis. Η βορειοδυτική Cleigne καταπιεζόταν για πολύ καιρό από τις αυτοκρατορικές δυνάμεις, με ό,τι συνεπαγόταν αυτό για την ευημερία των κατοίκων της περιοχής.
"Υπάρχει κάποιος τομέας σπουδών ο οποίος σε ενδιαφέρει ή νιώθεις να σε έλκει περισσότερο;"
"...Μάλλον ναι, αλλά δεν είμαι έτοιμη να αποκαλύψω ποιός είναι." Η Κρόου δεν εμφάνιζε συχνά μια τέτοια συστολή. Ακόμη κι έτσι, η γλυκύτητα στην έκφραση της, έκανε την Μίρα να χαμογελάσει.
"Α, τώρα είμαι πολύ περίεργη να μάθω! Διαθέτω όμως και την υπομονή να περιμένω, μέχρι να αισθανθείς πιο άνετα."
"Εκείνο για το οποίο είμαι σίγουρη, είναι ότι ο ρόλος μου ως Glaive κατέχει τον πρώτο λόγο· δεν έχω μετανιώσει ούτε για μια στιγμή που επέλεξα να καταταχθώ στην ομάδα. Την ώρα που περιπλανιόμουν στις ακαδημαϊκές εγκαταστάσεις, επέτρεψα απλώς στον εαυτό μου να οραματιστεί ένα μονοπάτι που ίσως διαβώ στο μέλλον."
"Κρόου, δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στα όνειρα, ούτε στην εξερεύνηση των επιθυμιών. Πολλές φορές συμβαίνει να υπάρχουν κλίσεις και πτυχές του εαυτού μας για τις οποίες δεν γνωρίζαμε, μέχρι την στιγμή που κάποιο γεγονός ή πρόσωπο στην ζωή μας, ξεκλείδωσε αυτή την γνώση. Κανείς δεν κατέχει όλες τις απαντήσεις από την αρχή."
Η επισκέπτρια άκουσε με προσήλωση τα λόγια της Μίρα. Ένα εσωτερικό κύμα θέρμης, αλλά και μια γλυκιά ταραχή την κατέλαβαν. Κρατώντας το φλυτζάνι μέσα στα χέρια της, εστίασε την προσοχή της στην υψηλή -αλλά όχι δυσάρεστη- θερμοκρασία των τοιχωμάτων του μικρού κεραμικού σκεύους.
"Υπάρχουν κάποια στοιχεία του εαυτού μου τα οποία δεν έχουν ξεδιπλωθεί ακόμη, ή παραμένουν άγνωστα σε εμένα, όπως για παράδειγμα η αλήθεια σχετικά με τους βιολογικούς γονείς μου. Για πολύ καιρό είχα την εντύπωση ότι μετά το πέρασμα από την εφηβική στην ενήλικη ζωή, θα έπρεπε ο καθένας να γνωρίζει οτιδήποτε αφορά τον εαυτό του. Τα πιο σημαντικά στοιχεία τουλάχιστον. Αν αυτό είναι αληθές, τότε εγώ αποτελώ την εξαίρεση."
"Δεν είσαι η εξαίρεση, φίλη μου. Βλέπω ότι υπάρχουν πολλοί -είτε κοντά στην ηλικία μας είτε μεγαλύτεροι- που εξακολουθούν να μην γνωρίζουν με απόλυτη σαφήνεια τι επιθυμούν ή πως να ορίσουν την προσωπικότητα τους. Είναι μια αναζήτηση με διάρκεια και κάποιες φορές, μας καλεί να φανούμε δυνατοί." Η Μίρα ακουμπούσε την μια πλευρά του σώματος της στην ράχη του καναπέ, κοιτάζοντας την Κρόου καθώς συνομιλούσαν.
"Αυτό που είπες, μου θύμισε μια συμβουλή που είχα δώσει στην Βανέσσα πριν από δύο χρόνια, όταν υποψιαζόμουν ότι ο Λούτσε είναι ερωτευμένος μαζί της και πως κι εκείνη μάλλον αισθανόταν το ίδιο, αλλά δίσταζε να το παραδεχτεί. Δεν ήθελα να επέμβω περισσότερο απ' όσο έκρινα ότι ήταν σωστό. Της είπα ότι τόσο εκείνη όσο και ο Λούτσε θα έπρεπε να φερθούν με γενναιότητα. Είναι μια αναγκαία αρετή όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια αλήθεια που είναι ξεχωριστή και εντελώς πρωτόγνωρη."
"Ακριβώς αυτό ισχύει. Δεν νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει φόβος, ειδικά όταν το συναίσθημα είναι βαθύ και όμορφο. Τέτοιου είδους εμπειρίες, μας επιτρέπουν να γινόμαστε ακόμη πιο ευτυχισμένοι ή και σοφότεροι."
Η Κρόου ακούμπησε για λίγο το δικό της φλυτζάνι επάνω στο χαμηλό τραπέζι. Στις άκρες των δαχτύλων της, είχε διατηρηθεί η ζεστασιά του αχνιστού ροφήματος. Κοιτώντας τα φωτισμένα παράθυρα της απέναντι πολυκατοικίας, η γητεύτρια συλλογίστηκε πόσο τυχερή ένιωθε που είχε γνωρίσει την Μίρα και μοιράζονταν στιγμές από την ζωή τους.
Σε εκείνη η σύντομη σιωπή, η νεαρότερη κοπέλα πρόσεξε γι' άλλη μια φορά πόσο όμορφη ήταν η Κρόου με εκείνο το μαύρο φόρεμα και το κολάν που κάλυπτε τις υπέροχες γάμπες της.
"Μίρα, υπάρχει κάτι που θέλω να ρωτήσω. Δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις αν δεν το επιθυμείς."
"Εντάξει."
"Υπάρχει κάποιο άτομο με το οποίο βγαίνεις αυτό τον καιρό;"
"Εννοείς αν έχω σχέση;" Ρώτησε κάπως έκπληκτη. Η απορία την βρήκε ελαφρώς απροετοίμαστη.
"Ναι." Συμπλήρωσε απαλά η Κρόου.
"Δεν είμαι δεσμευμένη, ούτε έχω σχέση από απόσταση." Η απόκριση της ήταν ήρεμη και θαρρετή. "Εσύ;" Θέλησε να μάθει κι εκείνη με την σειρά της.
"Ούτε κι εγώ. Έχω την συντροφιά των φίλων μου, αλλά δεν έχει συμβεί κάτι ανάμεσα σ' εμένα και κάποιον ή κάποια από τους συναδέλφους μου."
"Αν κατάλαβα σωστά, δεν σ' απασχολεί το φύλο του εν δυνάμει συντρόφου."
"Το συνειδητοποίησα παρά μόνο όταν εγκαταστάθηκα στην Insomnia... Εάν βρισκόμουν ακόμη στην Galahd, πιθανώς θα κυλούσε πολύς χρόνος έως ότου αναγνώριζα αυτό το στοιχείο του εαυτού μου." Παραδέχτηκε η Κρόου με σοβαρότητα. "Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι—όχι, δεν χρειάστηκε να βγω με κάποια γυναίκα προκειμένου να το καταλάβω. Για την ακρίβεια, δεν ξεκίνησα σχέση από τότε που ήρθα εδώ. Μια μεγάλη πόλη προάγει την αυτογνωσία με έναν τρόπο που δεν είναι πάντοτε εφικτός σε μια περιοχή της επαρχίας, όπως η Galahd, ή άλλες γειτονικές περιοχές. Όσο πολυάσχολη κι αν είναι η καθημερινότητα μου, βρίσκω τον χρόνο για περισυλλογή—είναι ένα είδος ξεκούρασης για εμένα. Δεν θυμάμαι να έχω δει ζευγάρια του ίδιου φύλου εκεί όπου πέρασα το μεγαλύτερο διάστημα της παιδικής μου ηλικίας, μα εδώ στην Insomnia, η παρουσία τους είναι ορατή. Αποτελούν μέρος του συνόλου χωρίς διαχωρισμούς. Τότε άρχισα να αντιλαμβάνομαι σταδιακά πως υπήρχε και σ' εμένα μια τέτοια κλίση."
Η Κρόου μιλούσε με έναν συγκροτημένο ρυθμό ο οποίος επέτρεπε στην Μίρα να επεξεργάζεται με άνεση όσα μάθαινε. "Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι έχεις ξεδιαλύνει αυτή την πλευρά του εαυτού σου. Όσο για εμένα, δεν είμαι απόλυτα σίγουρη ότι έχω την απάντηση. Είναι παράξενο, μα ενώ η Insomnia είναι κρυμμένη πίσω από τα τείχη της και τον αόρατο θόλο, ταυτόχρονα καταφέρνει να ανοίγει τους ορίζοντες του νου. Έτσι ένιωσα όταν ήρθα στην πρωτεύουσα για να σπουδάσω."
Αφότου εξέφρασε και η νεαρότερη γυναίκα την προσωπική της σκέψη, παρατήρησε για λίγο την χαμηλή στάθμη του τσαγιού μέσα στο φλυτζάνι της, "Ευχαριστώ που μοιράστηκες αυτή την προσωπική πληροφορία μαζί μου."
"Δεν είχα κανένα πρόβλημα να σου μιλήσω σχετικά με αυτό το θέμα. Πάντως, δεν χρειάζεται να ανησυχείς αν δεν ξέρεις ακόμη την δική σου απάντηση."
"Ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί να περάσει πολύς χρόνος μέχρι τότε." Επεσήμανε χαμογελώντας η Μίρα, θέλοντας να κρύψει το βάρος του προβληματισμού της.
"Η πίεση δεν θα βοηθούσε σε κάτι. Είμαι βέβαιη γι' αυτό."
Συζήτησαν για όσες τοποθεσίες της Insomnia δεν είχαν εξερευνήσει ακόμη και για την κατάσταση της προσφυγικής συνοικίας. Μολονότι ήξεραν και οι δύο ότι η Κρόου θα έπρεπε να αποσυρθεί νωρίς λόγω της επόμενης πρωινής βάρδιας, η αίσθηση του χρόνου που κυλούσε, είχε σχεδόν χαθεί από την συνείδηση τους.
Η γητεύτρια ξαφνιάστηκε όταν έλεγξε την ώρα από την οθόνη του κινητού της. Η Μίρα πρόσεξε την έκφραση της επισκέπτριας και αποφάσισε να παρέμβει, "Μήπως θέλεις να μείνεις εδώ το βράδυ; Μπορώ να σε φιλοξενήσω." Η ευγενική πρόταση αιφνιδίασε ευχάριστα την επισκέπτρια.
"Δεν είναι εύκολο να πω 'όχι' αυτή τη στιγμή. Όμως πρέπει να είμαι έτοιμη για την αυριανή βάρδια. Αν είχα φέρει μαζί μου ό,τι χρησιμοποιώ πριν πάω για ύπνο, αλλά και οτιδήποτε χρειάζομαι στην δουλειά, θα ήταν πολύ πιο εφικτό να δεχτώ την πρόσκληση."
"Καταλαβαίνω." Η Μίρα δεν σκόπευε να παραιτηθεί εύκολα, "Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορώ να προσφέρω σε ό,τι αφορά την ρουτίνα που ακολουθούμε εμείς οι γυναίκες πριν τον ύπνο. Όπως για παράδειγμα άνετα ρούχα ή καλλυντικά. Όσο για την στολή των Glaives, υποθέτω ότι είναι απαραίτητο να ξυπνήσεις νωρίτερα από την συνηθισμένη ώρα, έτσι ώστε να γυρίσεις στο σπίτι και να την φορέσεις. Σκοπεύω κι εγώ να σηκωθώ νωρίς για να μελετήσω ένα δύσκολο κεφάλαιο για τις εξετάσεις. Η ταχύτητα με την οποία αφομοιώνω όσα διαβάζω, είναι σημαντικά υψηλότερη λίγο πριν και μετά το ξημέρωμα. Μπορώ λοιπόν να σε ξυπνήσω την ώρα που θα μου πεις."
Για την Κρόου, περισσότερος χρόνος με την Μίρα, σήμαινε περισσότερες στιγμές ευτυχίας. Η γητεύτρια αποφάνθηκε πως η επιλογή να δεχτεί την πρόσκληση, δεν ενείχε κάτι ανεύθυνο ή επιπόλαιο από την πλευρά της.
"Εντάξει. Αν πρόκειται να ξυπνήσουμε και οι δύο νωρίς λόγω των υποχρεώσεων μας, δεν θα υπάρξει πρόβλημα αν μείνω για ένα βράδυ. Σε ποιό δωμάτιο μπορώ να κοιμηθώ;"
"Το κρεβάτι μου είναι το πιο άνετο μέρος. Είναι διπλό και η καθεμία από εμάς, μπορεί να έχει την κουβέρτα της, το προσκέφαλο και φυσικά τον χώρο της." Της πρότεινε η Μίρα. Η ιδέα δημιούργησε μια ελαφριά συστολή στην Κρόου, καθώς και την γνώριμη, γλυκιά έξαψη που αισθανόταν όποτε η συγκεκριμένη φίλη την εξέπληττε.
"Εφόσον δεν ενοχλείσαι, δέχομαι ό,τι προτείνεις. Κοιμάσαι συνήθως με τα φωτά σβηστά ή αφήνεις κάποιο αναμμένο;"
"Υπάρχει ένα διακόπτης που ενεργοποιεί τα επιτοίχια φώτα νυκτός του διαδρόμου· κάποιες φορές τα αφήνω αναμμένα, ειδικά τις νύχτες όταν μαίνεται μια ασταμάτητη καταιγίδα με διαρκείς αστραπές και κεραυνούς. Εκείνα τα μικρά φώτα με βοηθούν να χαλαρώνω, καθ' ότι δυσκολεύομαι να κοιμηθώ υπό τις συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες. Τις υπόλοιπες νύχτες, ξεκουράζομαι είτε σε απόλυτο σκοτάδι είτε έχοντας ένα μικρό φως μέσα στο δωμάτιο ή αλλού. Εσύ τι προτιμάς στο θέμα του φωτισμού;"
"Κοιμάμαι κι εγώ σε απόλυτο σκοτάδι, εκτός από τις φορές που ξυπνώ λόγω ενός έντονου εφιάλτη. Όποτε συμβαίνει αυτό, ανάβω το πορτατίφ που έχω κοντά στο κρεβάτι προκειμένου να μην χάνω πολύτιμα λεπτά της ανάπαυσης μου. Όσο για απόψε, είμαι βέβαιη ότι θα καταφέρω να κοιμηθώ χωρίς το άναμμα κάποιου φωτιστικού κοντά σ' εμένα."
"Κατάλαβα. Αν παρ' όλα αυτά αλλάξεις γνώμη, μην διστάσεις να μου το πεις."
"Σ' ευχαριστώ, Μίρα."
Ο χώρος της κρεβατοκάμαρας ήταν εξίσου όμορφος και περιποιημένος. Πριν από οτιδήποτε άλλο, η επισκέπτρια παρατήρησε το ζωηρό, ροδακινί χρώμα στις κουρτίνες που κάλυπταν τα παράθυρα ασφαλείας. Το κεφαλάρι του διπλού κρεβατιού βρισκόταν κολλητά με τον τοίχο. Σε κοντινή απόσταση, υπήρχε μια ψηλή ιματιοθήκη ανοιχτού καστανού χρώματος, με διπλές πόρτες και εσωτερικά συρτάρια. Τα δύο αυτά έπιπλα ήταν παρόμοια με εκείνα που είχε η Κρόου στο δικό της διαμέρισμα.
Το χρώμα της μάλλινης κουβέρτας ήταν έντονο πορτοκαλί και οι μαξιλαροθήκες ήταν λευκές με κυκλικά γεωμετρικά σχέδια στο χρώμα της μέντας. Στην μια πλευρά του κρεβατιού, υπήρχε μια χαμηλή συρταριέρα λιτής κατασκευής, ενώ στην άλλη πλευρά, ένα τραπέζι ίδιου ύψους, με κυκλική επιφάνεια που χρησίμευε ως κομοδίνο. Απέναντι από το κρεβάτι, η ύπαρξη της μεγάλης βιβλιοθήκης και μιας πολυθρόνας η οποία ήταν καλυμμένη με ένα ριχτάρι χρυσού χρώματος, κοσμούσαν όμορφα το δωμάτιο. Ορισμένα σημεία του ξύλινου πατώματος καλύπτονταν από ορθογώνια κιλίμια των οποίων τα χρώματα ήταν παρόμοια με εκείνα του ριχταριού και της κουβέρτας. Στο δωμάτιο, υπήρχε ακόμη ένα τραπέζι μικρού μεγέθους πάνω στο οποίο η Μίρα είχε ακουμπήσει μια επιτραπέζια λάμπα με υφασμάτινο, λευκό καπέλο.
Ανοίγοντας ένα από τα συρτάρια της ιματιοθήκης, η Μίρα ξεχώρισε μερικά διπλωμένα ρούχα και τα ακούμπησε στην άκρη του κρεβατιού. "Αυτά είναι τα νυχτικά που έχουν το πιο μαλακό ύφασμα...Μπορείς να επιλέξεις όποιο θέλεις. Θα σου δώσω και μια ρόμπα για να αισθάνεσαι ακόμη πιο άνετα, ή πιο ζεστά."
Ορισμένοι χώροι του διαμερίσματος ήταν πιο δροσεροί συγκριτικά με άλλους, αλλά η Κρόου ήταν αρκετά σκληραγωγημένη ώστε να μην ενοχλείται από τέτοιες διαφορές στην θερμοκρασία. Ούτως ή άλλως, το δικό της διαμέρισμα, όπως και άλλων Glaives, ήταν αρκετά πιο κρύο.
Πλησίασε για να δει τα ρούχα που είχε επιλέξει η Μίρα για εκείνη. Το καθένα από αυτά, ήταν σιδερωμένο και πολύ όμορφο. Η φιλοξενούμενη ξεχώρισε ένα αμάνικο νυχτικό σε σμαραγδί χρώμα, με δαντελωτά σχέδια στο υψηλότερο σημείο του μπούστου. Της άρεσε το μαλακό ύφασμα, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο χυνόταν πάνω από το σώμα της.
"Σου ταιριάζει πολύ αυτό που διάλεξες." Αποκρίθηκε η ιδιοκτήτρια του ενδύματος. Παρατήρησε για λίγο την επιλογή της Κρόου κι έπειτα στράφηκε ξανά προς την ιματιοθήκη. Αφότου εντόπισε την κρεμάστρα που έψαχνε, έδειξε στην φίλη της μια σατινένια, μακρυμάνικη ρόμπα κρεμ χρώματος, "Πιστεύω ότι αυτή ταιριάζει περισσότερο με την νυχτικιά που φόρεσες."
"Ναι, συνδυάζονται πολύ ωραία." Αποφάνθηκε η Κρόου, κοιτώντας τα ρούχα με τα οποία είχε ντυθεί η ίδια για εκείνο το βράδυ.
Παρέμειναν στην κρεβατοκάμαρα, ξεφυλλίζοντας μερικά βιβλία και ταξιδιωτικά λευκώματα που ήταν αποθηκευμένα εκεί. Έπειτα αποφάσισαν να παίξουν ένα παιχνίδι με κάρτες το οποίο ήταν δημοφιλές μεταξύ των φοιτητών. Η Κρόου προσφέρθηκε να δείξει στην φίλη της ορισμένες παραλλαγές από την Galahd. Οι τακτικές διέφεραν, αλλά η Μίρα δεν δυσκολεύτηκε να κατανοήσει τους κανόνες και να δει πόσο καλά μπορούσε να ανταποκριθεί σε νέες εκδοχές του παιχνιδιού.
"Είσαι πολύ καλή παίκτρια." Την επαίνεσε η Κρόου ενώ κάθονταν και οι δύο επάνω στο κρεβάτι.
"Κι εσύ το ίδιο. Δεν συναντώ συχνά άτομα που ξεδιπλώνουν την στρατηγική τους με τέτοια προσοχή. Λες αυτό να σχετίζεται με τον ρόλο σου ως Glaive;" Ρώτησε καλοδιάθετα η Μίρα.
"Δεν θα το απέκλεια. Ένα από τα ζητούμενα της επαγγελματικής θέσης μου, είναι ο σχεδιασμός ευέλικτων τακτικών υπό συγκεκριμένες περιστάσεις. Μέχρι στιγμής, πιστεύω ότι τα πάω καλά στον συγκεκριμένο τομέα."
Όπως είχε συμβεί νωρίτερα με την Λιζέτ, η εξάντληση είχε αρχίσει να φανερώνεται στην έκφραση του προσώπου της Κρόου. Η Μίρα δεν το αγνόησε αυτό, "Μπορώ να σου δανείσω ό,τι καλλυντικά χρειάζεσαι, όπως σαπούνι για το πρόσωπο ή μια βούρτσα για να χτενίσεις τα μαλλιά σου πριν πας για ύπνο."
"Είσαι πολύ ευγενική. Πραγματικά είναι ώρα να ξεκουραστώ, ώστε να είμαι έτοιμη για αύριο." Η Κρόου αφαίρεσε το ρολόι που ήταν περασμένο γύρω από τον καρπό της, όπως και τα δύο βραχιόλια που φορούσε στο άλλο χέρι. Τα έδωσε στην Μίρα η οποία με την σειρά της τα τοποθέτησε στο χαμηλό τραπέζι που βρισκόταν ακριβώς δίπλα της. Τα σκουλαρίκια ήταν ήδη τακτοποιημένα μέσα στην εσωτερική θήκη της τσάντας που η προσκεκλημένη είχε φέρει μαζί της.
Οι δύο κοπέλες βρέθηκαν στο τακτοποιημένο μπάνιο. Η ένοικος παραχώρησε στην φιλοξενούμενη χρήσιμα προϊόντα περιποίησης και άφησε την Κρόου να φροντίσει τον εαυτό της. Έπειτα μπήκε στην κρεβατοκάμαρα και πρόσθεσε μια δεύτερη, ζεστή κουβέρτα στο κρεβάτι. Έσυρε τις κουρτίνες του σαλονιού ώστε να καλύψουν εντελώς τα παράθυρα και ασφάλισε στο τέλος την είσοδο του σπιτιού. Τα νυχτερινά επιτοίχια φωτάκια του διαδρόμου, παρέμειναν αναμμένα για την διευκόλυνση της Κρόου.
Ενώ τα παραθυρόφυλλα της κρεβατοκάμαρας ήταν ήδη κλειστά, η Μίρα γδύθηκε και φόρεσε ένα γαλάζιο νυχτικό με δαντελένιες λεπτομέρειες. Το σχέδιο του ρούχου έμοιαζε με εκείνο που είχε διαλέξει η Κρόου. Αισθάνθηκε ένα ελαφρύ ρίγος απάνω στα γυμνά της μπράτσα και στις γάμπες, το οποίο την ώθησε να φορέσει την ρόμπα ίδιου χρώματος που ήταν διαθέσιμη στην ιματιοθήκη.
Πήρε στα χέρια της ένα από τα τετράδια που χρησιμοποιούσε για την καταγραφή σχολικών σημειώσεων και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού, θέλοντας να μελετήσει συγκεκριμένα χωρία. Καθώς προσπαθούσε να συγκεντρωθεί στο περιεχόμενο των σελίδων, έρχονταν στο νου της στιγμές που είχε μοιραστεί με την φιλοξενούμενη και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο της.
Η γητεύτρια ολοκλήρωσε την περιποίηση της και άφησε τα δικά της ρούχα διπλωμένα επάνω στο μπράτσο της πολυθρόνας. Οι μπότες ήταν τακτοποιημένες σε κατάλληλη θέση στο χωλ. Εκείνη την στιγμή, φορούσε ένα ζευγάρι χαμηλά, διχαλωτά σανδάλια. Σύμφωνα με όσα είχε ακούσει, αυτός ήταν ο αγαπημένος τύπος υποδημάτων των νησιωτών του Lucis. Εκείνο το ζευγάρι ήταν πολύ χαριτωμένο λόγω του ροζ χρώματος του και η Κρόου δεν μπορούσε παρά να χαμογελάσει, διασκεδάζοντας με την θέα του χρώματος, όταν είδε εκείνα τα σανδάλια φορεμένα στα πόδια της· δεν συνήθιζε να προτιμά το συγκεκριμένο χρώμα στον προσωπικό της τρόπο ένδυσης. Όμως τα συγκεκριμένα υποδήματα ήταν άνετα και θα την βόλευαν χωρίς κανένα πρόβλημα για όσο η ίδια βρισκόταν στο σπίτι της Μίρα. Τα μαλλιά της ήταν δεμένα σε μια χαλαρή αλογοουρά, με τις μακριές αφέλειες να καλύπτουν τα πλαϊνά τμήματα του προσώπου της.
Όταν η Κρόου εμφανίστηκε στην είσοδο, η Μίρα την κοίταξε εντυπωσιασμένη, κλείνοντας το τετράδιο που ήταν ακουμπισμένο στα γόνατα της. Δεν πρόσεξε ότι και η επισκέπτρια την είχε κοιτάξει με παρόμοιο τρόπο.
"Σου πάει αυτό το χρώμα που φοράς." Η φιλοφρόνηση της Κρόου συνοδεύτηκε με μια ζεστή έκφραση στο πρόσωπο της. Προχώρησε μέσα στο δωμάτιο, ρίχνοντας μια ματιά στο εξώφυλλο του τετραδίου που κρατούσε η σπουδάστρια στα χέρια της.
"Σ' ευχαριστώ." Η φωνή της ήχησε με την συνήθη, απαλή ένταση. Σηκώθηκε από την θέση της και έδειξε την δεύτερη, μεγάλη κουβέρτα που είχε φέρει, "Μπορείς να χρησιμοποιήσεις εκείνο το σκέπασμα... Η υφή του είναι ίδια με την άλλη κουβέρτα που έχω στο κρεβάτι και θα σε κρατήσει ζεστή. Αν χρειάζεσαι παραπάνω από ένα μαξιλάρια, διάλεξε κάποιο από αυτά που έχω εδώ."
Η Μίρα προτιμούσε την ύπαρξη πολλών μαξιλαριών στο κεφαλάρι.
"Ένα καλό μαξιλάρι μέτριας σκληρότητας είναι αρκετό για εμένα. Σε τόσο μαλακό κρεβάτι όπως το δικό σου, θα μπορούσα να κοιμηθώ εύκολα ακόμη και χωρίς προσκέφαλο." Ανέφερε η Κρόου και χαμογέλασε, "Σε ποιά πλευρά κοιμάσαι;"
"Δεν έχω συγκεκριμένη προτίμηση. Διάλεξε ελεύθερα."
Η κατεύθυνση του κρεβατιού ήταν προς τον βορρά και ένα από τα παράθυρα βρισκόταν ανατολικά του δωματίου. Η γητεύτρια επέλεξε την πλευρά η οποία βρισκόταν πιο κοντά στο παράθυρο. Οι κάτοικοι της βορειοδυτικής Cleigne αλλά και της Tenebrae, φρόντιζαν έτσι ώστε τα κρεβάτια τους να βλέπουν προς την ανατολή, με το σκεπτικό ότι αυτή η θέση λειτουργούσε ευεργετικά στο πρωινό τους ξύπνημα και την αίσθηση ευεξίας. Σε περιπτώσεις που η επιλογή αυτή δεν ήταν εφικτή, τότε την μεγαλύτερη σημασία αποκτούσε η θέση του παραθύρου μέσα στο δωμάτιο.
Η Κρόου ανέφερε αυτή την θεωρία στην φίλη της.
"Ενδιαφέρον. Γνωρίζεις πως προέκυψε αυτό το σκεπτικό;"
"Δεν είμαι σίγουρη για την περίπτωση της Tenebrae, αλλά ξέρω για ποιό λόγο συμβαίνει στην Galahd και τις γύρω περιοχές. Σχετίζεται με την γεωγραφική θέση. Η πόλη μου είναι περικυκλωμένη από ψηλά όρη και ο ήλιος δύει ακόμη πιο νωρίς κατά την διάρκεια του Χειμώνα, έτσι όπως βυθίζεται πίσω από τις κορφές. Προκειμένου λοιπόν οι άνθρωποι να απολαμβάνουν τις ευεργετικές ιδιότητες του φωτός στο μέγιστο, είναι ωφέλιμο να αισθάνονται ακόμη και τις πιο πρώιμες ηλιακές ακτίνες επάνω τους, ειδικά όταν ετοιμάζονται να ξεκινήσουν μια πολυάσχολη και δραστήρια μέρα."
"Ακούγεται πολύ λογικό. Όμως το πολεοδομικό σύστημα της Insomnia και συγκεκριμένα της προσφυγικής συνοικίας, δεν αφήνει πολλά περιθώρια σε μια τέτοια εφαρμογή. Το ύψος των κτιρίων, επιδρά σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο που διαχέεται το φως." Παρατήρησε η σπουδάστρια. "Υποψιάζομαι όμως ότι την Άνοιξη και το Καλοκαίρι, η συνοικία των προσφύγων απολαμβάνει καλύτερες συνθήκες φυσικού φωτισμού."
Η Κρόου επιβεβαίωσε την σκέψη. Έπειτα προσάρμοσε την κουβέρτα επάνω στην πλευρά όπου θα κοιμόταν εκείνο το βράδυ. Εντόπισε αμέσως το κατάλληλο μαξιλάρι για την ίδια, ελέγχοντας την σκληρότητα κάτω από την παλάμη της.
Έβγαλε από την τσέπη της μακρυμάνικης ρόμπας το κινητό της τηλέφωνο και έλεγξε το κεντρικό μενού.
"Χρειάζεται φόρτιση;" Ρώτησε η Μίρα.
"Όχι, η μπαταρία είναι σχεδόν γεμάτη." Ενεργοποίησε την λειτουργία της δόνησης και ακούμπησε την συσκευή δίπλα στο μαξιλάρι. Η σκέψη ότι θα κοιμόταν πλάι στην Μίρα για πρώτη φορά, την χαροποιούσε απερίγραπτα πολύ. Συνάμα ένιωθε και την ανάγκη να ξεκουραστεί...
"Μίρα...; Είμαι έτοιμη να κοιμηθώ, με την άδεια σου."
Η φίλη χαμογέλασε, "Φυσικά. Ξεκουράσου. Εγώ θα μελετήσω κάποιες σημειώσεις πρώτα. Ελπίζω να μην σε ενοχλεί ο φωτισμός της κρεβατοκάμαρας..."
"Είναι πολύ χαλαρωτικός. Δεν νομίζω να υπάρξει πρόβλημα." Κρέμασε προσεκτικά την ρόμπα της στο κεφαλάρι και χώθηκε κάτω από την μαλακή κουβέρτα της οποίας οι άκρες κάλυπταν ένα τμήμα του αντίστοιχου διπλανού σκεπάσματος.
Ενώ η φιλοξενούμενη βολευόταν, η Μίρα μπήκε στο μπάνιο για να βουρτσίσει τα δόντια της. Προτού ξαπλώσει και η ίδια στην δική της πλευρά, στερέωσε τα μαξιλάρια που θα χρησιμοποιούσε, σε κάθετη θέση, και πήρε το τετράδιο με τις σημειώσεις που είχε ξεκινήσει να μελετά νωρίτερα.
"Είσαι εντάξει εκεί;" Ρώτησε την Κρόου, η οποία είχε ήδη σκεπαστεί και το σώμα της ήταν στραμμένο προς το κορίτσι.
"Ναι, το στρώμα που έχεις είναι εξαιρετικό και η κουβέρτα με καλύπτει όπως πρέπει." Έκανε μια μικρή παύση κι έπειτα εξέφρασε την περιέργεια της σχετικά με το περιεχόμενο του τετραδίου.
"Είναι σημειώσεις που κράτησα κατά την διάρκεια των μαθημάτων. Έχουν προστεθεί στην ύλη των εξετάσεων. Τις κατέγραψα κατά την διάρκεια πρόσφατων παραδόσεων και θέλω να βεβαιωθώ ότι τις έχω εμπεδώσει."
Η Κρόου ακούμπησε ξανά το πρόσωπο στο μαξιλάρι και έκλεισε τα μάτια. Ένα κομμάτι του εαυτού της ήθελε να παραμείνει ξυπνητό προκειμένου να συνεχίσει να αφουγκράζεται την παρουσία της Μίρα...
Μισοκοιμισμένη, άκουγε κάθε τόσο τον ήχο των σελίδων που γυρνούσαν. Μισή ώρα αργότερα, το μικρό φως της επιτραπέζιας λάμπας έσβησε. Η Κρόου ένιωθε ήρεμη κάτω από τα σκεπάσματα, μα κάποιο σημείο του νου της, κατάφερνε να παραμένει σε πεισματική εγρήγορση. Είχε αισθανθεί τα λεπτά δάχτυλα της κοπέλας να τυλίγονται γύρω από τα δικά της.
Ήταν ένα χάδι που διήρκησε για λίγα λεπτά. Η αποδέκτρια βίωσε μια συναισθηματική ασφάλεια η οποία παρέσυρε μακριά οποιαδήποτε έγνοια. Η νόηση και το σώμα της είχαν χαλαρώσει ακόμη πιο πολύ, έως ότου παραδόθηκαν στην αγκαλιά ενός ξεκούραστου ύπνου...
Κατά την διάρκεια της νύχτας, η Κρόου είχε ξυπνήσει δύο φορές. Όχι όμως εξαιτίας κάποιου θορύβου. Το γεγονός ότι δεν βρισκόταν στον γνώριμο χώρο του δικού της σπιτιού, επιδρούσε υποσυνείδητα στους κύκλους του ύπνου της. Κάτι παρόμοιο συνέβαινε όποτε περνούσε μια ή περισσότερες νύχτες μακριά από την Insomnia, λόγω κάποιας αποστολής.
Η ελαφριά λάμψη των νυχτερινών φώτων του διαδρόμου, διαπερνούσε την λεπτή χαραμάδα της πόρτας και παρεισέφρεε στο ολοκληρωτικό σκοτάδι. Η Κρόου μπορούσε να δει το γαλήνιο πρόσωπο της Μίρα στο ημίφως. Η κοπέλα κοιμόταν με το σώμα της στραμμένο προς εκείνη. Το κράτημα των χεριών τους -τα οποία ήταν ακουμπισμένα ανάμεσα στα μαξιλάρια που χρησιμοποιούσαν οι δύο κοπέλες- ήταν πιο χαλαρό, αλλά καμία από τις δύο δεν είχε απομακρύνει το δικό της χέρι. Η Κρόου χαμογέλασε. Ένιωθε πραγματικά ευτυχής χάρη στην εγγύτητα που υπήρξε εκείνο το βράδυ ανάμεσα στην ίδια και σ' εκείνο το κορίτσι.
Έπειτα από αρκετές ώρες, η επισκέπτρια ξύπνησε λίγα λεπτά προτού ακουστεί η αφύπνιση του κινητού, μέσω δόνησης. Κρύβοντας την φωτισμένη οθόνη της συσκευής με την παλάμη της ώστε να μην διακόψει τον ύπνο της Μίρα, η κάτοχος του τηλεφώνου έλεγξε την ώρα και απενεργοποίησε την αφύπνιση. Ήταν 5:42 το ξημέρωμα. Για εκείνα τα δεκαοχτώ λεπτά που μεσολαβούσαν μέχρις τις 6:00 π.μ., η Κρόου αφουγκράστηκε την ησυχία και την απαλή ανάσα της κοπέλας που ήταν κοντά της.
Παρ' όλο που η επισκέπτρια δεν έκανε θόρυβο όταν σηκώθηκε από το κρεβάτι, η ένοικος φάνηκε να ξυπνά. Το σώμα της κινήθηκε με νωχελικότητα κάτω από την άλλη κουβέρτα. "Κρόου...;" Ψιθύρισε, χωρίς να έχει ανοίξει ακόμη τα μάτια της.
"Είναι πολύ νωρίς για εσένα. Κοιμήσου." Της απάντησε πολύ απαλά η άλλη γυναίκα, σκύβοντας ελαφρά προς την πλευρά της, "Εγώ θα ετοιμαστώ για την βάρδια μου."
Ακούστηκε ένα σιγανό 'μμ' ως απάντηση και η Κρόου ένευσε. Χάρη στα μικρά φώτα του διαδρόμου τα οποία παρέμειναν αναμμένα το βράδυ, η ίδια κατάφερε να εντοπίσει τα ρούχα με τα οποία είχε ντυθεί την χθεσινή μέρα. Τα συνέλεξε κι έπειτα πήρε το ρολόι και τα βραχιόλια της από το κομοδίνο, δίχως να ενοχλήσει καθόλου την κοπέλα που κοιμόταν.
Πατώντας με γυμνά πόδια απάνω στα κιλίμια που κάλυπταν συγκεκριμένες περιοχές του δροσερού πατώματος, η Κρόου έφτασε στο μπάνιο όπου πλύθηκε και ντύθηκε. Ακούμπησε το νυχτικό επάνω στην πολυθρόνα της κρεβατοκάμαρας και κοίταξε τρυφερά την Μίρα. Καθώς έβγαινε πάλι, έσυρε προσεκτικά την πόρτα του δωματίου, κλείνοντας την.
Υπήρχε ένα μπλοκ σημειώσεων στο τραπέζι του χωλ, ακριβώς δίπλα στην σταθερή τηλεφωνική συσκευή. Εκείνη που θα έφευγε, εντόπισε μια λευκή σελίδα και χρησιμοποιώντας το στυλό που υπήρχε στην τσάντα της, έγραψε ένα προσωπικό σημείωμα. [ Σ' ευχαριστώ για το όμορφο απόγευμα, τις ωραίες συζητήσεις και την υπέροχη φιλοξενία σου. Η τάρτα με τα μύρτιλλα που ψήσαμε, ήταν πεντανόστιμη! Τώρα πρέπει να πάω στην δουλειά μου. Σου εύχομαι καλό διάβασμα και να έχεις μια όμορφη μέρα. -Κρόου Α. ]
Εκείνο το ξημέρωμα ήταν ένα από τα ομορφότερα που είχε βιώσει. Το κρύο του Χειμώνα την περικύκλωνε, μα ολόκληρη η ύπαρξη της ήταν ήδη τυλιγμένη με την αγάπη που είχε αισθανθεί μέσα της. Οι περισσότεροι δρόμοι ήταν έρημοι και ήσυχοι. Μερικές λάμπες του δρόμου εξακολουθούσαν να είναι αναμμένες, θυμίζοντας στην Κρόου τα εσωτερικά φωτάκια στο διαμέρισμα της σπουδάστριας, τα οποία η προσκεκλημένη είχε σβήσει προτού διαβεί το κατώφλι του σπιτιού. Ήταν ένα λειτουργικό στοιχείο διακόσμησης το οποίο η Glaive δεν είχε ξαναδεί σε κανένα άλλο σπίτι, είτε της Insomnia είτε οπουδήποτε αλλού. Η μικρή λάμψη που εξέπεμπαν χαμηλά στον τοίχο του διαδρόμου, της είχε θυμίσει τις πυγολαμπίδες που συνήθιζε να βλέπει τα καλοκαιρινά βράδια στην Galahd.
Έχοντας επιστρέψει στο δικό της διαμέρισμα, η Κρόου έβαλε ένα μεγάλο κομμάτι ξύλου οξιάς να καίει μέσα στην ενεργειακή σόμπα. Έπειτα ζέστανε ένα φλυτζάνι καφέ και μια αφράτη ομελέτα στο μάτι της κουζίνας. Στα χείλη της αχνόφεγγε ένα χαμόγελο καθώς παρακολουθούσε την φωτιά να ζωηρεύει μέσα από το πυρίμαχο τζάμι...