Hoofdstuk 3
Harry liep snel naar het leegstaande lokaal in de bezweringen hoek. Hij was nog even blijven praten met Ron en Hermelien na het diner en was nu aan de late kant. Toen hij de deur van het lokaal opende zag hij Draco al staan.
"Heb je nooit leren klokkijken Potter?", zei Draco die duidelijk geïrriteerd was dat Harry zo laat was.
"Ik kan prima klokkijken, maar ik werd opgehouden door Ron en Hermelien", zei Harry terwijl hij de deur achter zich dicht deed.
"Maar natuurlijk, je twee grootste fans."
"Omdat jij geen vrienden hebt hoef je nog niet zo lullig te doen over de mijne."
Zodra de woorden zijn mond verlieten had hij er al spijt van. Draco's gezichte verharde en hij keek woedend op naar Harry.
"Sorry", zei Harry. "Dat had ik niet mogen zeggen."
Draco staarde hem nog steeds boos aan en Harry begon zich een beetje ongemakkelijk te voelen.
"Zullen we maar beginnen?"
Draco knikte en haalde zijn toverstok te voorschijn om de deur op slot te doen. Hij riep de locking-charm, maar hij was niet de enige. Op hetzelfde moment zei ook Harry de spreuk.
"Bang dat ik de deur niet goed op slot kon doen Potter?", zei Draco met een opgetrokken wenkbrauw.
"Met jou weet je het maar nooit", zei Harry terwijl hij voor de zekerheid voelde of de deur wel echt op slot zat. "Je mag dan wel zeggen dat je niet voor Voldemort gekozen hebt, maar wie zegt mij dat dit niet weer allemaal één groot plot is om mij te vermoorden? Ik vertrouw je nog steeds niet."
"Mooi", zie Draco terwijl hij zijn toverstok op Harry richtte. "Ik hoef jou vertrouwen ook niet."
Draco riep een spreuk die ervoor zorgde dat Harry z'n benen aan elkaar bleven kleven. Harry verloor zijn evenwicht en viel met een klap op de grond.
"Malfidus wat doe je!", zei Harry boos terwijl hij zichzelf in een zittende positie manuvreerde.
"Waar lijkt het op Potter? Ik ben ons duel alvast begonnen."
"Maar dat is niet eerlijk", zei Harry.
"Wie heeft het over een eerlijk duel gehad?"
Draco riep opnieuw een spreuk en alleen door zijn snelle zoekers reflexen was Harry in staat om weg te rollen en de spreuk te ontwijken. Ook hij haalde zijn toverstok tevoorschijn en richtte hem op Draco. Hij riep de bibberkniebezwering. In de tijd die Draco nodig had om de tegenspreuk te zeggen had Harry ook de vloek op zijn benen alweer ontdaan.
De twee stonden nu tegenover elkaar, wachtend totdat er iemand weer een spreuk zou zeggen.
"Is dat alles wat je kan Potter?"
Harry reageerde niet en hield zijn ogen gericht op Draco's toverstok.
"Wat is er aan de hand Potter? Tong verloren?"
Nu opende Harry wel zijn mond, iets wat hij beter niet had kunnen doen.
"Mijn tong zit…"
Meer kon Harry niet zeggen omdat op dat moment Draco een spreuk riep waardoor zijn tong vijf keer zo lang werd.
"Oh nee Potter, ik zie het al. Je tong is er nog steeds."
"Laal lie leuk lan le laf!", zie Harry die door zijn vergrootte tong de woorden niet meer goed kon uitspreken.
"Misschien moet je op spraakles gaan want ik kan je niet zo goed verstaan", zei Draco met een gemene lach.
Harry keek woedend op naar Draco. Hij zei een spreuk, maar er gebeurde niets. Dit zorgde ervoor dat Draco alleen nog maar tevredener ging kijken.
"De jongen die maar bleef leven is toch niet zo sterk en gevaarlijk als iedereen dacht. Ze zouden je nu eens moeten zien zitten."
Dit keer was de drang om Malfidus aan te vallen voor Harry gewoon te groot. Hij kon dan wel geen spreuken meer zeggen, maar hij kon altijd zijn handen en voeten nog gebruiken om Malfidus aan te vallen. Snel liep hij naar Malfidus en begon hem te slaan waar hij hem maar raken kon.
Draco was zo verrast door Harry's aanval dat hij een paar seconden stil bleef staan voordat ook hij tot actie overging. Snel riep hij een spreuk waardoor Harry van hem afvloog en in de andere hoek van de kamer belandde. Hierna zei hij ook een spreuk die ervoor zorgde dat Harry's handen net als zijn voeten samen werden gebonden.
Voorzichtig voelde Draco op de plekken waar Harry hem zojuist geraakt had. Op zijn maag zou morgen vast een grote blauwe plek zijn en zo te voelen had hij ook een bloedneus gekregen. Hij draaide zich boos om naar Harry die nog steeds aan de andere kant van de kamer op de grond zat.
"Dat had je nou niet moeten doen Potter. Zeker niet nu jij degene bent die zich niet kan verdedigen. Dat maakt het voor mij wel allemaal erg makkelijk."
"La log laar lel", zei Harry boos.
"Probeerde je wat te zeggen Potter?", zei Malfidus rustig.
Harry gaf hem alleen een woedende blik. Draco liep richting Harry toe en begon rondjes om hem heen te lopen. Harry volgde Draco met z'n ogen, benieuwd wat Malfidus zou gaan doen.
"Weet je wat ik je nu allemaal aan zou kunnen doen?", zei Draco terwijl hij stopte en zich naar Harry draaide. Hij had een gemene grijns op z'n gezicht. "Ik zou je net zolang kunnen martelen als ik maar wilde en er zou voorlopig toch niemand komen om je te redden."
Harry probeerde los te komen van de touwen, maar die bleven stevig vastzitten.
"Maar ik ben de rotste niet. Ik geef je een kans om er onder uit te komen. Het enige wat je hoeft te doen is dit te zeggen: 'Draco Malfidus is een veel betere tovenaar dan ik. Hij is de beste die ik ooit gezien heb en ik zou hem nooit kunnen verslaan."
Harry keek woedend op naar Draco.
"Dus wat wordt het Potter? Ga je praten?"
Harry bleef Draco boos aankijken.
"Oh ja, bijna vergeten. Met zo'n tong is het natuurlijk moeilijk praten", zei Draco gemeen lachend terwijl hij de spreuk beëindigde. Hij keek Harry afwachtend aan, maar die bleef echter stil.
"Heb je me niet iets te zeggen?"
"Ga toch naar hel Malfidus!"
"Dat was niet echt waar ik op doelde", zei Draco terwijl hij z'n toverstok op Harry richtte. Hij riep een spreuk die Harry door snel weg te rollen nog maar net kon ontwijken. Draco keek Harry met opgetrokken wenkbrauw aan.
"Dus je wilde het zo spelen? Prima."
Opnieuw riep Draco een spreuk en weer rolde Harry snel de andere kant op. Dit keer stond Draco echter dichterbij en het lukte Harry om, terwijl hij wegrolde, de benen van Draco weg te schoppen. Draco verloor zijn evenwicht en belandde met een klap op de grond. Doordat hij automatisch zijn handen gebruikte om de klap op te vangen moest hij zijn toverstok wel loslaten en die rolde nu een stukje bij hem vandaan.
Harry probeerde half kruipend bij de toverstok te komen. Het ging niet erg vlug omdat hij nog steeds half vastgebonden was, maar hij kwam dichterbij. Nog een klein stukje en hij zou de stok kunnen pakken. Net toen hij dichtbij genoeg was om de stok te pakken raapte Draco hem weer op.
Harry keek recht in het boze gezicht van Malfidus.
"Was je iets van plan Potter?"
"Om eerlijk te zijn ja", zei Harry terwijl hij Draco in z'n ogen bleef kijken. "Ik was van plan om mezelf te bevrijden en vervolgens jou zo erg te beheksen dat je zeker een week in de ziekenzaal ligt."
"Als dat jou manier is om mij ervan te overtuigen jou niets aan te doe slaag je daar niet erg goed in", zei Draco.
"Je doet maar wat je niet laten kan Malfidus. Bedenk alleen wel dat je dan helemaal alleen komt te staan."
Draco wist dat Harry gelijk had.Als hij 'the golden boy' iets aan zou doen, was de kans klein dat ze hem nog zouden helpen. Maar ja, oude gewoontes waren moeilijk af te leren.
Hij richtte zijn toverstok op Harry en keek goed naar zijn gezicht. Tot zijn verbazing keek Harry hem nog steeds rustig aan.
"Je ziet er nogal rustig uit voor iemand die behekst gaat worden."
"Dat is omdat je me niet gaat beheksen."
Verbaasd keek Draco hem aan en Harry ging verder.
"Als je me echt had willen beheksen had je dat al lang gedaan en waren we nu niet dit gesprek aan het voeren", zei Harry rustig.
"Ben je daar echt zo zeker van Potter?"
Harry keek Draco recht in z'n ogen en leek ergens naar op zoek. Uiteindelijk knikte hij.
"In dat geval", zei Draco terwijl hij z'n toverstok die hij iets had laten zakken weer op Harry richtte, "Finite incantatem."
De touwen die Harry vastgebonden hielden verdwenen en Harry wreef over zijn wat pijnlijke polsen. Hij stond op en raapte zijn toverstok op die hij tijdens het gevecht verloren had. Hij liep richting de deur.
"Bang Potter? Of zullen we vrijdag een re-match houden?", zei Draco terwijl hij tegen een muur iets verderop leunde.
"Je mocht willen dat ik niet kwam Malfidus, want vrijdag ben ik degene die gaat winnen. Alohomora"
Harry wachtte totdat de deur zou opengaan, er gebeurde echter niets. Draco lachte toen hij Harry zag falen.
"Nog te stom om de deur open te maken", zei Draco terwijl hij opstond en ook naar de deur liep. "Alohomora!"
Ook dit keer gebeurde er niets. Nu was het Harry's beurt om tevreden te kijken.
"Blijkbaar ben jij net zo stom", zei Harry met een lach.
"Wat heb je gedaan Potter", zei Draco pissig.
"Ik heb niets gedaan Malfidus. Ik was hier de hele tijd samen met jou, dus als ik iets had gedaan had jij het ongetwijfeld gezien. Jij aan de andere kant, was hier al lang voor ik er was", zei Harry terwijl hij Draco onderzoekend aankeek.
"Alsof ik ook maar een minuut langer in jou buurt zou willen zijn dan strikt noodzakelijk."
Reacties please!