Hoofdstuk 8

Harry prikte in de eieren die hij had opgeschept voor z'n ontbijt. Hij keek op naar Hermelien en Ron en ging toen weer verder met prikken. De woorden van Draco bleven maar in z'n hoofd hangen. Heftige relatie… zoensessie… schat… nachtzoen…

Hij keek weer naar Ron en Hermelien. Zou hij het aan hun vertellen wat er gebeurd was? Nee, dat kon hij maar beter niet doen. Ze zouden hem vast uitlachen. Bovendien moest hij z'n ontmoetingen met Malfidus geheim houden.

Hij keek op naar de Zwadderich tafel en z'n ogen zochten onbewust Draco weer op. Toen Draco zag dat Harry naar hem aan het staren was knipoogde hij. Snel keek Harry weer naar z'n ontbijt. Hij voelde dat hij rood aan het worden was.

"Harry zeg jij er nou wat van", zei Hermelien.

Ron en Hermelien draaiden zich allebei naar Harry. Het was duidelijk dat ze zojuist in een hevige discussie geweest waren, alleen had Harry er niets van gehoord. Langzaam keek hij op.

"Uhm..", zei Harry terwijl hij z'n vrienden aankeek.

"Harry voel je je wel goed? Je hebt toch geen koorts?", zei Hermelien die Harry gelijk bezorgd aankeek.

Hij had nog steeds een rood hoofd en z'n vrienden dachten dus dat hij ziek was.

"Ik voel me prima", zei Harry.

"Zo zie je er niet uit maat", zei Ron.

"Je kunt beter even bij de ziekenzaal langs gaan", viel Hermelien hem bij.

Harry zuchtte. Ron en Hermelien waren echt geweldige vrienden, soms waren ze alleen echt iets te overbezorgd.

"Awww, is zielige Pottertje een beetje ziekjes?"

"Ik ben helemaal niet ziek!", zei Harry terwijl hij zich boos omdraaide.

Draco stond achter hem.

"Dan moet er toch een andere reden zijn voor je rode hoofd. Is Pottertje misschien een beetje verliefd?", zei Draco met een vreemde grijns.

Harry stond op en liep boos de grote zaal uit.

"Ga toch iemand van je eigen afdeling lastigvallen", zei Ron boos terwijl ook hij opstond. Samen met Hermelien liep hij snel achter Harry aan.

Er was weer een week voorbijgegaan zonder verdere incidenten. Het Zweinsveld weekend kwam ook steeds dichterbij. Draco zuchtte. Het was nu precies 1 week na de ruzie met Potter. En hoe erg hij het ook vond om toe te geven, hij miste de sessies wel. Niemand in z'n eigen afdeling sprak tegen hem. De enige die nog met hem leken te praten waren de leraren. Tijdens de sessies had hij tenminste nog iemand anders om tegen aan te praten, al was het alleen maar om beledigingen uit te wisselen. Hij was deze week ook gewoon op dinsdagavond naar 'hun' lokaal gegaan. Het werd hem echter al snel duidelijk dat Potter niet zou komen. Hij was er zeker een uur blijven wachten voordat hij het opgaf en weer naar z'n eigen kamer ging. Iedereen had hem nu echt in de steek gelaten. Die vrijdagavond ging hij opnieuw naar het lokaal, opnieuw was hij ook de enige die kwam opdagen.

Het was nu zaterdagavond en hij zat weer alleen in z'n kamer. Morgen zou hij het vriendje van de jongste Wemel spelen. Hij haalde z'n neus op. Hij zou blij zijn als dat achter de rug was. Hij had nog het geluk dat die stomme broer van haar het voor elkaar kreeg om tijdens de zwerkbaltraining tegen een van de doelpalen te vliegen. Nu hoefde hij in ieder geval van hem geen onmiddellijke moordneigingen te verwachten.

De volgende ochtend brak aan. Draco kreunde toen hij de tijd zag. Het was al 10 uur en om half 11 had hij met de Wezelin bij de grote zaal afgesproken. Een ontbijt zat er dus niet meer in. Hij kleedde zich aan en liep om half 11 zijn kamer uit.

Toen hij bij de grote zaal aankwam stond, zoals hij al verwachtte, de jongste Wemel op hem te wachten.

"Hoi Draco", zei Ginny.

Draco rilde. Hij zou er toch nog aan moeten wennen dat iemand als een lage Wemel zijn voornaam zomaar gebruikte.

"Zullen we dan maar?", zei Draco terwijl hij al naar de deur liep.

Ginny ging snel naast hem lopen.

"Misschien zou je mijn hand vast kunnen houden?', zei Ginny terwijl ze een beetje onzeker naar Draco opkeek.

Draco pakte Ginny's hand vast, maar trok daarbij een verafschuwd gezicht. Dit wekte Ginny's woede echter op. Het was de bedoeling dat hij haar vriendje speelde en dat kon hij dan ook wel met iets meer overtuiging doen. Bovendien hoefde hij ook niet zo'n verafschuwd gezicht te trekken, het was niet dat ze een of andere enge ziekte had ofzo.

Ze liepen verder richting Zweinsveld en Ginny wilde er net wat van zeggen toen ze Draco's gezichtsuitdrukking weer zag veranderen. Zijn nog vrije hand ging richting de zak waar zijn toverstok in zat. Ginny was nieuwsgierig wat deze reactie veroorzaakt had en volgde zijn blik. Daar, ongeveer 15 meter verderop, stonden Patty Park en Blaise Zabini. Ginny slikte. Ze herinnerde zich het gevecht van twee weken geleden nog goed, en hoewel Malfidus weigerde te vertellen wie hem toen hadden aangevallen was ze er toch vrij zeker van dat hun twee er toen bij waren.

"Drakie toch, een paar weken geleden vertelde je me nog dat je niet op dieren viel. Leg me dan eens uit wat jou hand nu in de poot van de Wezel doet?", zei Patty terwijl zij en Blaise hem lachend aankeken.

Onbewust kneep Draco een beetje in Ginny's hand.

"Wat is er Park? Jaloers?", zei Draco.

Patty lachte gemeen. "Nee hoor, meer verbaasd dat uitschot elkaar altijd zo goed kan vinden."

"Ah, dus je ziet nu ook eindelijk in dat jij en Zabini tot de categorie uitschot behoren", sneerde Draco.

Hij wilde wel verder lopen, maar het leek hem niet verstandig om nu z'n rug te keren naar Zabini en Park. Hij was er namelijk van overtuigd dat hij dan de ziekenzaal sneller terug zou zien dan hij wilde.

Vanuit z'n ooghoeken keek hij in het rond, zoekend naar een manier om hier veilig weg te komen toen hij een groepje Huffelpufs hun kant op zag lopen. Perfect, hij kon hun mooi gebruiken om hier weg te komen.

Patty's gezicht was behoorlijk rood geworden na zijn uitspraak, hij kon zien dat ze zich er erg druk over maakte. Ze stond net op het punt om wat terug te zeggen toen hij haar snel onderbrak.

"Nou, het was weer heel erg gezellig om een beetje bijgepraat te hebben, maar ik moet nu weer verder met m'n date."

Snel trok hij Ginny mee zodat ze net voor het groepje Huffelpufs kwamen te lopen. Hij zuchtte. Deze 'date' begon al goed.

"Uhm Draco, zou je m'n hand misschien los kunnen laten? Hij begint een beetje pijn te doen", zei Ginny langzaam.

Het was niet totdat Ginny dit zei, dat hij in de gaten had dat hij haar hand nog steeds stevig vast hield. Snel liet hij haar hand los en schudde z'n hoofd. Hoe kon hij nou vergeten dat hij haar hand nog vast had? Straks ging ze nog denken dat hij haar leuk vond ofzo?

Ze liepen verder in stilte totdat ze Zweinsveld bereikten.

"En, waar wil je heen op onze date?", zei Draco terwijl hij het woord date met afschuw uitsprak.

"We kunnen iets gaan drinken", zei Ginny, die voordat ze naar Zweinsveld gingen Hermelien en Harry had horen praten over 'de drie bezemstelen'.

"Hier bijvoorbeeld", zei Ginny terwijl ze naar de deur van 'de drie bezemstelen' liep.

Aangezien het nog vrij vroeg was, was het nog rustig in het cafeetje. Ginny zocht een tafeltje uit in de buurt van de deur, waar ze het grootste gedeelte van het café goed kon overzien. Harry was er nog niet, maar dat had ze eigenlijk ook nog niet verwacht.

Madame Rosmerta kwam op hun tafeltje afgelopen om hun bestelling op te nemen.

"Een glas pompoensap alstublieft", zei Ginny terwijl ze een beetje glimlachte.

Rosmerta draaide zich nu naar Draco.

"Doe mij maar een boterbiertje."

Rosmerta en Ginny keken hem geschokt aan.

"Wat!", zei Draco een beetje geïrriteerd. "Is er een probleem ofzo?"

Rosmerta schudde haar hoofd en ging weg om de bestelling klaar te maken.

"Dat dacht ik ook", mompelde Draco haar na.

"Waarom ga je nu al aan de drank?", vroeg Ginny.

Draco keek haar aan met een blik van 'je maakt een grapje'.

"Het was dit of vuurwhiskey", zei Draco. "Ik moet toch iets doen om deze date door te komen."

Ginny zuchtte maar zei niets. Wat had ze ook kunnen verwachten? Ze had gehoopt dat hij zich in ieder geval nog een beetje als haar vriend zou gedragen, maar daar zag het niet naar uit. Misschien was dit allemaal toch niet zo'n heel goed idee.

De drankjes werden gebracht en ze nam snel een slok pompoensap. De stilte die er hing begon op haar zenuwen te werken, maar Draco zag er niet naar uit alsof hij zin had in een gesprek met haar.

Hoe ze de twee uur daarna doorgekomen is, weet ze nu nog niet. Het was in ieder geval met veel drinken en weinig praten. Een paar keer had ze geprobeerd om een gesprek met Malfidus aan te knopen, maar ze merkte al gauw dat het zinloos was.

Ze hoorde de deur van het café weer opengaan en keek, net als de afgelopen twee uur, op om te kijken wie er binnenkwam. Dit keer kwam er echter een glimlach op haar gezicht toen ze zag dat Harry samen met Hermelien naar binnenkwam. Ze schopte Draco onder de tafel en geïrriteerd keek hij op. Ginny knikte met haar hoofd richting de deur en verveeld keek Draco om om te kijken wie er binnenkwam. Hij draaide zich weer terug en nam een grote slok vuurwhiskey. Na drie boterbiertjes had hij besloten dat hij wel wat sterkers nodig had.

De show kon beginnen.

Bedankt voor de reacties!
Volgende hfdst: dronken Draco en jaloerse Harry (a).