Hoofdstuk 10
"Wat heeft dit te betekenen?"
Geschokt keek professor Anderling van Draco naar de 3 Griffoendors die om hem heen stonden.
"Juffrouw Griffel en Wemel dit is een jongensslaapzaal en jullie zijn meisjes. Wat doen jullie hier? Ga naar je eigen slaapzaal of de afdelingskamer!"
Ginny en Hermelien stonden op en met nog een laatste medelijdende blik op Harry verliet Hermelien samen met Ginny de slaapzaal.
"Meneer Malfidus."
"Ik ben een jongen", zei Draco alsof hij daarmee kon verklaren waarom hij hier was.
"Dat weet ik", zei professor Anderling met een streng gezicht. "Potter wat doet Malfidus in jouw bed?"
Draco's ogen werden groot toen hij dit hoorde. Hoe dronken was hij wel niet? Het was dus niet Ginny's bed waarin hij lag maar Potter's bed.
Ondertussen zat Harry ook met een probleem. Hoe moest hij dit nu weer verklaren? Hij wist wel dat hij snel iets moest zeggen voordat Malfidus weer een of andere idiote verklaring gaf.
"Nou.. uhm.. Ziet u. Hij eh.. ik.."
Professor Anderling keek hem onderzoekend aan.
"Had ik u niet duidelijk gezegd dat ik u samen niet weer moest betrappen? En toch, hier betrap ik jullie in je bed nog wel."
"Wat! Professor nee!", zei Harry die professor Anderling geschrokken aankeek en die door haar woorden wat rood begon te worden.
"Nee? Wilde u zeggen dat meneer Malfidus nu niet in jouw bed lag?"
"Nou nee, maar.."
"Dan lijkt het mij allemaal wel duidelijk. Hoe jullie met elkaar omgaan kan echt niet langer. Dit gaat mij te boven. Ik moet jullie doorsturen naar het schoolhoofd", zei professor Anderling.
"Maar professor..", begon Draco.
Harry onderbrak hem echter snel, bang voor wat Draco zou gaan zeggen.
"Hoe laat moeten we naar professor Perkamentus toe?"
"Hij is op dit moment niet op school, maar morgenavond komt hij weer terug. Ik verwacht jullie morgen om 19 uur bij mijn kantoor en dan zullen we samen naar hem toegaan. Meneer Malfidus het lijkt me het beste dat u nu de Griffoendor afdelingskamer verlaat."
Harry schrok. Hij wist niet hoeveel alcohol Draco op had, maar aan het aantal lege flesjes dat hij op het tafeltje in 'de drie bezemstelen' had zien staan was het niet te weinig. Straks dacht Anderling nog dat hij hem dronken gevoerd had. Hij moest snel iets doen.
"Ik loop wel met hem mee."
Zowel Anderling als Draco keken verbaasd naar hem op.
"Ik beloof u dat ik daarna gelijk terug zal komen", zei Harry terwijl hij Malfidus bij z'n pols overeind trok.
"Goed Potter, maar ik wacht hier totdat je terugkomt."
"Prima professor", zei Harry terwijl hij Draco al de slaapzaal uittrok.
Het was niet totdat hij de afdelingskamer inliep dat hij zich herinnerde dat hij Draco via de onzichtbaarheidsmantel mee naar binnen had genomen. Veel mensen keken verbaasd op toen ze Harry en Draco de slaapzaal uit zagen komen. Verschillende mensen trokken hun toverstok, klaar om Draco te beheksen terwijl anderen Harry bestookten met vragen waarom Malfidus hier was. Harry weigerde echter antwoord te geven op de vragen en trok Malfidus de afdelingskamer uit. Hij slaakte een zucht van verlichting toen ze eindelijk de gang uit waren. Hij had straks heel wat uit te leggen.
Ondertussen had Draco weer wat meer tijd gehad om te bedenken wat er allemaal gebeurd was. Het laatste wat hij zich kon herinneren was dat hij samen met de Wezelin in 'de drie bezemstelen' zat en dat toen Potter en het modderbloedje binnenkwamen. Daarna was alles een grote waas tot hij vervolgens wakker werd in Potter's bed.
Zodra ze de afdelingskamer uit waren trok Draco zijn pols snel terug.
"Ik ben niet invalide hoor Potter, ik kan prima zelf lopen.'
"Het is goed dat je dat zegt Malfidus, maar met de hoeveelheid lege glazen die ik op je tafeltje zag staan nam ik liever geen risico."
"Fijn dat je zo bezorgd om me bent Potter", zei Draco met een zelfvoldane lach.
"Ik.. dat was geen bezorgdheid", zei Harry.
"Weet je dat wel zeker?"
Harry besloot zijn mond maar te houden en liep verder richting de Zwadderich afdelingskamer.
"En hoe ben je van plan om mijn aanwezigheid in jouw bed te verklaren tegenover Perkamentus? En nog belangrijker, hoe wilde je dat gaan verklaren tegenover mij?", zei Draco terwijl hij stopte met lopen en Harry afwachtend aankeek. Harry stopte ook met lopen en draaide zich naar Draco.
"Jij was met je dronken kop ergens tegenaan gelopen en wij waren zo aardig om je te helpen."
"Als je wilt dat ik je smoes geloof zal je toch iets overtuigenders moeten verzinnen", zei Draco rustig. "En dan nu de waarheid graag."
Harry zuchtte.
"Oké, jij zei een aantal nare dingen en ik zei een spreuk. Jij vloog tegen een tafelpoot en was bewusteloos. Hermelien en Ginny vonden dat we je niet zomaar konden achterlaten en kwamen met het idee om je naar onze afdelingskamer te brengen."
Draco luisterde aandachtig.
"Dat verklaart nog steeds niet hoe ik in jouw bed beland ben."
"Het was nogal druk in de afdelingskamer dus we besloten om je naar de slaapzaal te brengen. Mijn bed stond het dichtste bij."
Draco begon weer verder te lopen. Hij was opgelucht dat er verder niets tussen hem en de Wezelin of hem en Potter gebeurd was. Dit verklaarde een hoop.
"Ik neem aan dat je van plan bent om dit ook aan Peramentus te vertellen?", zei Draco.
"Ben je gek!"
Draco stopte en draaide zich weer om naar Harry.
"Nee, ik niet. Jij geloof ik wel. Wat was jij dan van plan om aan Perkamentus te vertellen?"
"Nou..uhm", zei Harry die er eigenlijk nog niet echt over nagedacht had. Draco keek hem ongeduldig aan.
"Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik denk niet dat die oude gek met de uitleg 'nou..uhm' voldoende neemt", zei Draco.
Harry was het zat. Hij wist dat wat hij ook zou zeggen, het enige waar Draco genoegen mee zou nemen was als het hem in de problemen bracht. Harry draaide zich om en begon terug te lopen naar de Griffoendor afdelingskamer.
"Awww, krijg ik weer geen nachtzoen?", zei de jennende stem van Draco.
Harry besloot om ervoor te zorgen dat Draco zijn mond eens hield. Zonder eerst over de mogelijke gevolgen na te denken draaide hij zich om en liep met grote passen richting Draco. Draco, die de blik in Harry's ogen maar niets vond, deed snel een stap achteruit.
"Wat ben je van plan Potter?", zei Draco een beetje argwanend terwijl hij inmiddels met z'n rug tegen de muur stond.
Harry grijnsde maar zei verder niets. Voordat Draco ook nog maar iets kon zeggen voelde hij Harry's lippen al op de zijne. Onmiddellijk kwam zijn verdediginsmechanisme in werking en met een harde duw duwde hij Harry van zich af.
"Waar denk je dat je mee bezig bent Potter?"
"Met je nachtzoen natuurlijk", zei Harry die grijnsde om het geschrokken gezicht van Draco.
"Wat! Maar ik.. jij.. wij", zei Draco. Hij vervloekte zichzelf bij z'n gebrek aan een antwoord. Normaal had hij hier nooit moeite mee, maar de gebeurtenissen van die avond hadden hem behoorlijk van z'n stuk gebracht.
Harry grijnsde ondertussen nog steeds naar Draco. Als hij geweten had dat het geven van een nachtzoen zo een reactie bij Draco teweeg zou brengen had hij het al veel eerder gedaan. Niet alleen was hij eindelijk een keer sprakeloos, zijn verwarde gezicht was ook onbetaalbaar. En tot zijn eigen verbazing voelde het zoenen van Draco zo erg nog niet. Het was in ieder geval stukken beter dan het fiasco dat Cho heette.
Hij keek weer naar Draco en zag tot zijn verbazing dat hij begon te glimlachen.
"Wie had dat gedacht? Harry Potter, The Boy Who Lived, de redder van de tovernaarswereld is homo. Ik ben benieuwd hoeveel de ochtendprofeet over heeft voor dit exclusieve verhaal."
Harry keek Draco met grote ogen aan.
"Dat meen je niet", zei hij geschrokken.
"Misschien wel 100 galjoenen als ik het goed speel", zei Draco met een grote glimlach.
"Maar ik ben helemaal geen homo", zei Harry die in paniek begon te raken. Hij zag de krantenkoppen al voor zich en ook het gestaar en gefluister wat zo'n verhaal ongetwijfeld met zich meebracht.
"Hoe wilde je het dan noemen als je met jongens zoent?", zei Draco.
"Jij zoende ook mij dus dan ben jij ook homo", zei Harry.
"Als ik het me goed herinner stond ik tegen de muur en kon ik geen kant meer op waarna jij je mond op de mijne drukte. Ik duwde je daarna echter gelijk weg. Bovendien staat mijn seksuele voorkeur nu niet ter discussie. Ik heb nooit ontkend dat ik geen homo was."
"Dus je bent homo", zei Harry die Draco met grote ogen aankeek.
"En opnieuw het bewijs dat je behalve een bril ook een gehoorapparaat nodig hebt. Ik zei dat ik het nooit ONTKEND had. Ik heb het echter ook nooit bekend. Maar ik ga nu maar naar m'n kamer, ik heb nog een interessante brief te schrijven naar de ochtendprofeet."
"Dat kun je niet menen", zei Harry.
"Oh nee? Let maar eens op", zei Draco terwijl hij zich omdraaide en de gang uitliep. Harry staarde naar Draco's verdwijnende vorm. Wat was er zojuist allemaal gebeurt?
"Ow Potter!", zei Draco.
Harry keek op en zag Draco aan het einde van de gang staan.
"Welterusten", zei Draco terwijl hij op z'n een hand een kusje gaf en het naar Harry toeblies. Lachend draaide Draco zich weer om en verdween de hoek om.
Nog bedankt voor de reviews :) Sorry dat het zo lang duurde voor het volgende hoofdstuk. Ik heb het alleen nogal druk met school dus ik weet niet hoe lang het duurt voor ik weer een hoofdstuk af heb. Ik zal het verhaal in ieder geval wel afschrijven.
Ik hoop dat jullie het weer een leuk hoofdstuk vonden. Laat aub een review achter!
In het volgende hoofdstuk: Wat staat er in de ochtendprofeet? En hoe gaat het gesprekje met Perkamentus?