Hoofdstuk 13
Harry keek nog steeds een beetje beduusd naar Ron. Dit was niet zoals het had moeten gaan. Hij slikte en keek op naar Draco.
"Wat moeten we nu met hem doen?"
Draco keek Harry met een gezicht aan alsof hij zeggen wilde 'dat lijkt me nogal duidelijk'.
"Nou gewoon hier achter laten", zei Draco. "Als hij met jou meegaat wordt hij misschien ook wel 'ziek'", zei Draco sarcastisch.
"Draco", zei Harry een beetje waarschuwend.
"Wat!", zei Draco fel. "Je wilt toch niet zeggen dat je het met hem eens bent!"
"Natuurlijk niet", zei Harry terwijl hij naar Draco toeliep.
"Dat is maar goed ook Potter, want ik was niet van plan je zomaar te laten gaan."
Harry wilde vragen waarom Draco nu weer z'n achternaam gebruikte, maar bedacht dat het nog wel even wennen zou zijn na zoveel jaren elkaar alleen maar bij hun achternaam genoemd te hebben. Tijd om er nog lang over na te denken had hij ook niet omdat Draco hem opnieuw begon te zoenen. Toen Draco eindelijk de zoen verbrak waren zijn lippen wat opgezwollen en hadden zijn wangen een beetje rode kleur.
"Welterusten", zei Draco terwijl hij de gang uit begon te lopen.
"Wacht!", zei Harry.
Draco draaide zich langzaam om.
"Ja?"
Harry keek van Draco naar Ron. Draco zuchtte.
"Ik moet wel gek zijn dat ik dit doe", mompelde hij terwijl hij zijn toverstok tevoorschijn haalde
"Op drie dan oké?", zei Harry terwijl hij glimlachte.
Harry telde af en tegelijkertijd zeiden ze de tegenspreuk. Zodra Ron zich weer kon bewegen begon hij meteen op Harry af te lopen terwijl hij tegen hem begon te schreeuwen. Bijna gelijk zei Draco de paralytis spreuk weer terwijl hij zijn hoofd schudde.
"We hadden die spreuk gewoon op hem moeten laten zitten."
Harry keek een beetje boos, maar moest het dit keer toch met Draco eens zijn.
"Ik stel voor dat je de spreuk er pas afhaalt als je veilig bent. Of als je slim bent laat je hem gewoon achter. Vroeg of laat wordt hij toch wel gevonden. En als we geluk hebben pas laat", zei Draco grijnzend. Draco begon weer weg te lopen en Harry keek hem na totdat hij de hoek om ging.
In ieder geval was er vanavond nog iets goed gegaan, dacht Harry met een glimlach. Hij draaide zich weer om en zuchtte. Ondanks wat Draco had gezegd kon hij Ron toch moeilijk hier laten liggen. Met een simpele leviteer spreuk liet hij Ron voor zich uitvliegen terwijl hij de trappen naar de Griffoendor afdelingskamer opliep. Hij had geluk dat het al laat was en hij niemand meer in de gangen tegenkwam. Voor het portret van de dikke dame stopte hij. Misschien kon hij beter hier alvast de spreuk van Ron afhalen, voor het geval er nog iemand in de afdelingskamer zat. Hij zei het wachtwoord terwijl hij ondertussen ook snel de spreuk van Ron afhaalde. Een eventuele uitbarsting van Ron, die hij eigenlijk nog wel verwachtte, bleef uit. Zonder iets te zeggen of Harry ook nog maar een blik waardig te gunnen liep Ron de afdelingskamer in. Harry besloot dat hij Ron nu beter maar met rust kon laten zodat hij aan het idee kon wennen.
De volgende ochtend liep Harry de afdelingskamer in om naar de grote zaal te gaan. In een hoekje zag hij Ron en Hermelien al met elkaar praten en ze hadden het ongetwijfeld over Draco en hem. Harry had geen zin om al hun bezwaren en verwijten aan te horen en liep gelijk door naar de grote zaal. Nog voordat hij rustig kon gaan zitten om te beginnen aan zijn ontbijt vloog Ginny hem al om zijn nek. Voorzichtig haalde hij haar handen van zich af en ging aan de tafel zitten. Vanaf de Zwadderich tafel keek Draco met samengeknepen ogen toe. Harry zag het en slikte. Hij wilde Ginny wel dumpen, maar hij kon toch moeilijk gelijk tijdens het ontbijt al zeggen dat het over was? Draco's blik werd echter hoe lang er hoe bozer en ook Ginny begon zich langzamerhand af te vragen waarom hij zo stil was. Harry haalde een keer diep adem en besloot om het voorzichtig tegen Ginny te zeggen.
"Ginny je bent een erg aardige meid en…"
"Dank je Harry", zei Ginny met een glimlach van oor tot oor. Harry keek een beetje verward. Hij was nog niet uitgepraat en nu dacht zij dat hij haar een compliment gaf. De blik die hem vanaf de Zwadderich tafel gestuurd werd, was ook vast dodelijk geweest als blikken konden doden.
"Ginny ik uhm..", zei Harry toen hij zag dat Ginny zich hoopvol naar hem draaide. Het leek wel alsof hij het gewoon niet kon zeggen. Waarom was dit ook zo moeilijk?
"Laat maar", zei Harry terwijl hij weer een hap van zijn broodje nam.
Vanaf de Zwadderich tafel stond Draco boos op en Harry zag hem de Grote Zaal uitlopen. Hij zuchtte. Hij zou straks wel uitleggen aan Draco dat dit allemaal niet zo makkelijk was. Hij at z'n brood op en liep stilletjes de grote zaal uit. Ginny was druk in gesprek zodat ze niet zag dat hij de grote zaal uitliep.
Hij liep richting het VTZK lokaal toen Draco ineens op hem af kwam gelopen.
"Heb je het haar verteld?", zei Draco boos.
"Ik uhm", zei Harry terwijl hij Draco niet aankeek.
"Je hebt het haar dus niet verteld", zei Draco boos.
"Nou zo makkelijk is het anders niet", zei Harry een beetje verdedigend.
"Ik geef je de keus Harry. Of je vertelt het haar voor vanmiddag 16 uur, anders doe ik het", zei Draco waarschuwend.
"Wat!", zei Harry.
"Je hebt me wel gehoord."
"Ja maar, ..", begon Harry te protesteren.
"Veel succes."
Draco zoende Harry en liep weg nog voordat Harry zijn eerste protest kon uiten.
Harry liep verder naar het lokaal en ging op zijn gebruikelijke plaats zitten. Toen Ron en Hermelien binnenkwamen gingen ze echter niet bij hem zitten, maar aan de andere kant van het lokaal. Harry zuchtte. Dat kon er ook nog wel bij. Hij moest Ginny dus voor 16 uur zeggen dat het uit was, de vraag was hoe? Hij wilde haar niet kwetsen, maar hij wilde Draco ook niet boos maken. Draco had gezegd dat hij het anders zou vertelen, maar dat was waarschijnlijk toch een loos dreigement. Ginny zou Draco toch niet geloven. Harry keek op toen de hele klas begon te rommelen. Zo te zien moesten ze een oefening doen, maar doordat Harry niet had opgelet had hij geen idee wat hij moest doen. Hij wilde zich naar Hermelien draaien om aan haar te vragen wat ze moesten doen, toen hij zag dat ze er niet zat. Hij was even vergeten dat zij ergens anders was gaan zitten.
Harry zat inmiddels bij zijn laatste les van de dag en nog steeds had hij Ginny nog niet verteld dat het uit was. Deze les zou om half 4 afgelopen zijn, dus dan zou hij nog een half uur hebben om het haar te vertellen. Als hij zich tenminste aan Draco's ultimatum wilde houden. Hij wist alleen niet hoe hij het moest aanpakken. Harry zuchtte en probeerde zich weer op de les te concentreren. Nu hij opnieuw zonder Ron en Hermelien zat leken alle lessen wel twee keer zo lang te duren.
Eindelijk was de les afgelopen en liep hij naar de bibliotheek. Hij had geen zin om naar de afdelingskamer te gaan en in de bibliotheek kon hij Draco misschien nog wel vinden. Hij liep de bibliotheek rond op zoek naar Draco, maar hij kon hem nergens vinden. Wel zag hij Ginny met een paar vriendinnen aan een tafeltje zitten. Snel verborg hij zich achter één van de boekenkasten en liep stilletjes naar de andere kant van de bibliotheek waar hij aan een tafeltje ging zitten. Hij besloot om maar wat huiswerk te maken want hij verwachtte niet dat Hermelien hem nog de kans zou geven om het over te schrijven. Zuchtend sloeg hij z'n boek open en ging aan het werk. Hij had net z'n eerste opdracht af toen hij een papiertje dat niet van hem was op zijn tafel zag liggen. Hij keek om zich heen, maar zag verder niemand in de buurt. Nieuwsgierig maakt hij het papiertje open.
Kom om half 5 naar de zijkant van het kasteel aan de kant van het Verboden Bos.
DM
Harry grijnsde. Draco wilde hem dus spreken. Hij keek op de klok en zag dat het al 5 voor half 5 was. Snel stopte hij z'n boeken weer in z'n tas en propte het papiertje in zijn zak.
Ginny was weer eens met haar vriendinnen aan het praten toen ze ineens Harry de bibliotheek uit zag lopen. Ze wilde hem roepen of vragen of hij er misschien bij wilde komen zitten, maar hij keek haar niet eens aan. Een beetje boos keek ze hem na, als hij het wilde laten lijken alsof ze iets met elkaar hebben mag hij wel wat meer z'n best doen. Ze draaide zich weer naar haar vriendinnen toen ze ineens een papiertje voor zich zag liggen met haar naam erop.
"Heeft één van jullie dit hier soms neergelegd?", vroeg Ginny.
Haar vriendinnen schudde hun hoofd en gingen weer verder met hun gesprek wat er zo geweldig was aan Harry Potter. Nieuwsgierig maakte Ginny het briefje open.
Kom om kwart voor 5 naar de zijkant van het kasteel aan de kant van het Verboden Bos.
Ginny glimlachte. Er stond geen afzender bij, maar Ginny wist zeker dat dit van Harry moest zijn. Daarom liep hij natuurlijk ook zo snel de bibliotheek uit. Hij moest een verassing voor haar voorbereiden.
Zijn plan kon gewoon niet mislukken, dacht Draco terwijl hij naar buiten liep. Een paar briefjes naar een tafel leviteren, en zijn problemen zouden verdwijnen.
"Hey", zei Draco toen hij Harry zag staan.
"Hey", zei Harry glimlachend. "Ik heb je briefje gehad. Ik was wel een beetje verrast dat je buiten wilde afspreken en niet gewoon in 'ons' oefenlokaal."
"Ach, dit is weer eens wat anders, bovendien werd ik het binnen een beetje zat", zei Draco terwijl hij dichter naar Harry liep en naast hem tegen de muur aanleunde. "Heb je het inmiddels al uitgemaakt met de Wezel?"
"Ja", zei Harry terwijl hij Draco's ogen niet ontmoette en wegkeek. Hij kon Draco gewoon niet de waarheid vertellen. Draco was echter niet gek en zag hoe Harry reageerde. Hij heeft het dus niet verteld, dacht hij een beetje boos. Ach, dan zorg ik wel dat het tussen hen uitgaat.
"Dat is mooi", zei Draco terwijl hij glimlachte. "Ik houd namelijk niet van delen."
Harry slikte en keek Draco nog steeds niet aan.
"Eigenlijk heeft dit wel een beloning verdient."
"Vind je?", zei Harry die zich steeds ongemakkelijker begon te voelen.
"Uhuh", zei Draco terwijl hij knikte. "Zeker weten", zei Draco terwijl hij de tussenliggende afstand tussen hen beide overbrugde en Harry begon te zoenen.
Harry wist dat hij dit misschien had moeten stoppen. Dat hij Draco had moeten tegenhouden en hem had moeten zeggen dat Ginny nog van niets wist. Maar waarom zou hij Draco's woede riskeren? Hij zoende Draco terug en begon langzaamaan te vergeten waar ze waren toen ze plotseling een gil hoorde. Verschrikt keek Harry op om in het geschrokken gezicht van Ginny te kijken.
"Ik dacht dat je het haar verteld had", zei Draco terwijl hij een beetje tevreden glimlach niet van zijn gezicht kon houden.
"Ginny dit is niet wat het lijkt!', zei Harry snel terwijl hij een stap naar haar toe zette.
"Oh nee, wat is het dan wel Potter?", zei Draco die de pijn die de woorden hem bracht probeerde te verbergen door woede. Harry slikte. Hij wou dat hij gewoon door de grond kon zakken. En dan wel nu, onmiddellijk om precies te zijn.
"Ik.. wij", stamelde Harry die van Ginny naar Draco keek in de hoop dat één van de twee een oplossing zou aanbrengen.
"Hoe kun je Harry!", zei Ginny boos.
"En dan jij", zei Ginny die Draco nu woedend aankeek. "Ik dacht dat jij mij zou helpen."
"Ach ik blijf een Zwadderaar hè", zei Draco terwijl hij gemeen naar Ginny glimlachte. Hij liep naar Harry toe en legde bezitterig een hand op zijn schouder. Ginny kon het niet langer aanzien. De man van wie ze hield had haar niet alleen bedrogen, hij had haar ook nog eens bedrogen met een man. Terwijl de tranen in haar ogen begonnen te branden draaide ze zich boos om en rende richting het kasteel.
"Moest je dat nou zo doen!", zei Harry die zich boos naar Draco draaide.
"Ik?", zei Draco boos. "Als ik het me goed herinner was jij degene die me net nog zei dat je het haar al verteld had."
Harry keek een beetje schuldig.
"Maar ik..", zei Harry.
Draco onderbrak hem echter. "Ik had je een ultimatum gegeven tot 16 uur vanmiddag en ik had gezegd dat ik het anders zou vertellen."
"Zou vertellen ja", zei Harry boos, "niet laten zien.'
"Ga me nou niet vertellen dat je dat erg vond. Bovendien is het probleem nu toch verholpen? Ginny weet nu dat het over is tussen jullie", zei Draco met een grijns.
"Maar maar", zei Harry die hard op zoek was naar een reden om Draco de schuld te geven.
"Gebruik je mond liever voor wat nuttigs Potter, dan alleen maar onzin uitkramen."
En Harry deed precies dat. Hij zette een stap naar Draco en drukte hun lippen stevig tegen elkaar.
Oké, ik weet dat ik gezegd had de vorige keer dat ook het stukje met Sneep erin voor zou komen...
Zoals jullie al zagen pakte het echter iets anders uit. Het hoofdstuk was al vrij lang en ik wilde jullie ook niet langer laten wachten. Maar ik beloof jullie dat het volgende hoofdstuk hun eerste les zal bevatten.
Alvast een korte teaser voor het volgende hoofdstuk:
"Grappig nietwaar, dat het enige wat jij hoeft te doen om beroemd te worden is te blijven leven, iets wat toch ook duizenden anderen iedere dag doen."