Glamour Girls.

Hoofdstuk 1: Feestje plannen..

Moon werd wakker in haar bed, het vertrouwde bed met de donkere kleuren.

Monalita Rachella Vilijn is een meisje van 17 jaar oud, met zwart haar tot op haar schouders, en kille grijze ogen. Ze noemt zichzelf Moon, aan al haar bijnamen heeft ze een gigantische hekel, ze is Moon, en blijft Moon. Degene die haar volledige namen heeft bedacht kan maar beter blij zijn dat hij is zijn graf ligt, want Moon zou diegene persoonlijk vermoorden als ze de kans kreeg. Dit jaar zou Moon beginnen aan haar 7e en laatste jaar op Zweinstein, in Zwadderich.

Nadat ze zich had omgedraaid keek ze op de grond, Claire lag blijkbaar nog vast te slapen.

Leve de zomervakantie! Deze kans was té mooi om waar te zijn!

Zachtjes sloop Moon uit haar bed en maakte Claire wakker door hard BOE te roepen.

"Aaaaaaaaah!" riep Claire verschrikt, en wild om zich heen slaand, "Wat doe je me aan!"

Bellaclaire Anne-Fleur Claudine Hélène Tagné is een meisje met kort, blond haar met ogen waar je de kleuren blauw, groen en grijs in zou kunnen ontdekken. Ze is bijna 17 jaar oud en noemt zichzelf Claire, net als Moon haat ze tweede namen en dan vooral de hare, met name haar voornaam.

Na de zomervakantie gaat ze samen met haar beste vriendin Moon, over naar het 7e jaar van Zweinstein, ware het niet dat Claire in Griffoendor zit en dus 'verboden' met Moon omgaat.

"Ik maak je wakker!" zei Moon lachend, weliswaar duivels maar lachend.

"Ga toch weg jij, tenzij je wilt dat ik je beheks!" zei Claire boos.

"Jij mág nog niet toveren..!" zei Moon treiterend.

"Als ik daar zin in heb doe ik dat toch, mijn pappie staat hoog in het aanzien bij het Ministerie" zei Claire al even treiterend.

Moon trok een gezicht.

"Ik wou dat ik wist wie mijn vader was, het schijnt wel dat hij mijn moeder heeft vermoord na mijn geboorte maar dat Perkamentus, mijn pleegvader, mij nog net kon redden."

"Het spijt me Moon, ik vind het echt erg dat hij dood is.." zei Claire schuldbewust.

"Ja het was wel erg, maar ik weet dat hij wou dat ik verder ging met mijn leven, nu is dit huis van mij.." zei Moon verdrietig, maar toen knipperde ze haar tranen weg, ze was niet van plan haar emoties te laten zien, dat kon ze bovendien ook niet goed.

"Heeft hij je nooit verteld wie je echte vader is…?" vroeg Claire voorzichtig.

"Nee nooit!" zei Moon enigszins snibbig, ze wou niet over haar vader praten en zeker niet nu.

"Sorry!" zei Claire snibbig, zij kon ook, net als Moon, een echte bitch zijn.

"Ik blijf het je zeggen Claire." Zei Moon hoofdschuddend, "In Zwadderich had je meer gepast…"

"Ja maar een brave Griffoendor, ahum, zijn heeft zo zijn voordelen" zei Claire grijzend.

"En dat is..?"

"Simpel, ik word nooit metéén ergens van verdacht, de Zwadderaartjes zijn altijd de klos!" zei Claire grijnzend, maar die grijns werd weggevaagd doordat Moon een kussen behekst had en die haar overal mepte.

"Moon ik waarschuw je!" zei Claire lachend onder het kussen.

"Wat meen je?" zei Moon onschuldig, maar grijnzend.

"Levicorpus!" dacht Claire, terwijl ze met haar toverstok probeerde te zwaaien, maar Moon had haar al geblokkeerd.

"Ah niet eerlijk, geen Legimentie op mij gebruiken Moon!" zei Claire verontwaardigd.

"Ik houd op, als jij mij nou een EINDELIJK al je namen verteld!" zei Moon pestend.

Maar voor ze nog verder iets konden doen vloog er een uil binnen met een brulbrief in zijn snavel.

Zuchtend pakte Claire hem aan.

"Maak je hem niet open, of denk dat je pappie een beetje boos is!" zei Moon pestend.

Achterdochtig keek Claire naar de brief. "Na, ik laat hem maar ontploffen."

De brief krulde op en viel vlammend op het bed.

"BELLACLAIRE TAGNÉ!" klonk een brullende stem door de ruimte.

Claire keek woedend, haar vader had haar naam gezegd die ze al zo lang geheim probeerde te houden,

Tevergeefs.

"WAAR DENK JE IN HEMELSNAAM DAT JE MEE BEZIG BENT!" "WEET JE MISSCHIEN HOE ERG IK MIJN BEST HEB MOETEN DOEN OM ZE ERVAN TE OVERTUIGEN DAT JE TOCH OVER EEN WEEK THUISKOMT OM JE VERJAARDAG TE VIEREN EN IK JE DAN WEL ONDER MIJN HOEDE NEEM, PLUS HET FEIT DAT JE OOK BIJNA MEERDERJARIG BENT!"

"NU WE HET TOCH OVER DAT FEIT HEBBEN, JE BENT VERDOMME AL BIJNA MEERDERJARIG, NEEM TOCH EENS WAT VERANTWOORDELIJKHEID, ALS JE TREED IN 'DE CIRKEL' DAN ZAL JE OOK KARAKTER MOETEN TONEN MEISJE!"

"IK HOOP DAT JE HIERVAN LEERT EN LAAT IK HET NIET MERKEN DAT JE NOG TOVERKUNSTEN VERTOONT JONGEDAME, BOVENDIEN LEEK HET ME NIET DAT JE SPREUK HELEMAAL VOLTOOID WAS, DUS WAARSCHIJNLIJK HEEFT MONALITA JE GEBLOKKEERD…!"

Nu keek niet alleen Claire razend, maar ook Moon, nu die vader van Claire haar bij haar volledige naam had genoemd.

"…KUNNEN GEEN FOUTEN VEROORLOVEN CLAIRE!"

"Gelukkig" dacht Claire opgelucht, "Hij noemt me niet meer bij mijn volledige naam.."

Claire liet de brief nog even schreeuwen, waar een hoop oninteressante woorden in voorkwamen zoals:
'Verwend', 'geen gevoel voor regels', 'verantwoording', 'Moeite die ik heb moeten doen…'

Nadat de brief zijn zegje had gedaan krulde deze op en veranderde in as. Claire keek schuldbewust naar Moon.

"Zo 'BellaClaire' "zei Moon grijnzend, "Foei hoor, wat heb je allemaal gedaan, je arme vader boos gemaakt, stout hoor!"

"Noem me geen BellaClaire, Monalita.." zei Claire boos.

"Whaaaaaaaaaa, noem mij ook geen Monalita" zei Moon zuchtend, "Oké, heb je nog meer namen nu je de mijne ook helemaal weet..?"

"Ja maar alleen als je jouw tweede naam, waarvan in zeker weet dat je die ook hebt, ook verteld Moon!" zei Claire uitdagend en ze ging uitgebreid liggen op Moon's bed en keek aandachtig naar haar vriendin.

"Goed dan, mijn volledige naam.." begon Moon boos, alleen omdat ze Claire haar namen ook wou weten, "..Luister goed, is Monalita Rachella, en je weet mijn achternaam.."

"Niet meer namen?" zei Claire ongelovig, ik heb er wel vier, VIER!"

"Nou zeg ze maar" zei een grijnzende Moon, "Ik wacht.."

Claire zuchtte diep.

"Goed dan, en luister jij ook goed!" snauwde Claire, om de een of andere reden was ze weer eens kwaad.

"Opvliegend karakter heb je weer eens, last van je geweten?" zei Moon grijnzend.

"Grr houd op over mijn geweten!" zei Claire boos. "

"Mijn volledige naam is…"

"Jaaaaaaaaaaaa?" zei Moon verwachtingsvol.

"Is, BellaClaire" begon Claire walgend, "Anne-Fleur Claudine Hélène Tagné... "

De rest werd overstemd door het ijzige gelach van Moon.

"Whaha ben jij met die achtelijke namen opgescheept, nou das wel een mond vol hoor!" lachte Moon, "Nu ben ik een stuk blijer met mijn eigen naam!"

"Mens, je zou niet lachen!" zei Claire boos.

"Heb ik dat gezegd dan?" zei Moon vol leedvermaak.

"Nou nee Moon, maar we zijn vriendinnen, ik had gehoopt dat je niet zou gaan lachen!" zei Claire boos.

"Wat denk je nou van mij?" zei Moon onschuldig, "Je kent me onderhand toch wel?"

"Hmpf" mompelde Claire, "Alsof ik zo blij met die namen ben, blaime my parents!"

"Zal ik doen!"

"Wie heeft jouw je namen eigenlijk gegeven Monalita Rachella?" zei Claire zuur.

"Weet ik het, maar ik neem het diegene zéér kwalijk!" zei Moon boos, maar ze herinnerde zich iets.

"Claire wat bedoelde je vader.." begon ze, en haar blik gleed naar de tot as vergaande brulbrief, "Met 'treden in de cirkel'?"

Claire werd wit maar zei toen nonchalant, alsof het niks was.

"Nou je weet dat mijn ouders Dooddoeners zijn..?" begon ze doodleuk.

"Ja, maar wat heeft dat er nou weer mee nodig?" zei Moon ongeduldig, zij was de enige die op de hoogte was van Claire' ouders.

"Nou ze willen dat ik ook in 'de cirkel' , van dooddoeners dus, treed.." zei Claire schouderophalend.

"Bleh, daar ga je toch niet aan mee doen?" zei Moon, al trok het kwade haar wel erg aan.

Claire keek haar vriendin beledigd aan.

"Heb ik me OOIT iets aangetrokken van mijn ouders?" zei ze beledigd tegen Moon, "Je weet dat ik 'bad' ben, maar dat, nou nee daar heb ik niet zoveel zin in, verbonden worden met een halfdood lijk, gatver de gedachte alleen al!"

"Ook een leuke manier om Voldemort te beschrijven!" zei Moon grijnzend.

Claire had met veel geoefen geleerd om Voldemorts naam uit de spreken, omdat haar ouders hem altijd 'de heer van het duister' noemden, maar kon een huivering niet onderdrukken toen ze die naam weer hoorde.

"Bellaclaire!" zei Moon streng, "Stel je niet zo aan!"

Claire maakte een geïrriteerd geluidje.

"Ik spreek zijn afschuwelijke naam toch al uit, ik weet alleen dat hij in het verleden 'Marten' heette, zijn achternaam weet ik geen eens!" zei Claire geïrriteerd.

"Wie wel, ik bedoel wie is er nou in hem geïnteresseerd?" zei Moon schouderophalend.

"Na, niet veel mensen denk ik, mijn ouders wel maar ik denk niet dat ze het willen weten.."

"Maar we gaan over 3 dagen naar jouw huis toch?" zei Moon.

"Ja, dan gaan we mijn 'verjaardag' vieren, eindelijk meerderjarig!" zei Claire vrolijk.

"Weet je al wat je aan gaat trekken?" zei Moon bezorgd, beiden waren wel gek op kleding, vooral het soort waarmee je jongens kon 'lokken' en ze dan schaamteloos afwijzen.

"Nou nee, ik twijfel…" zei Claire, "En op mijn feestje moeten ook dé mensen van het moment komen!"

"Ik snap het…" zei Moon zuchtend, "Wil je Malfidus soms uitnodigen?"

"Alsjeblieft niet zeg!" zei Claire snoeverig, "Dat joch is verschrikkelijk arrogant!"

"Ja maar ik heb dingen over hem gehoord Claire…" zei Moon mysterieus, "En het is toch wel de moeite om zijn knappe vriend Zabini uit te nodigen?"

"Wat heb je dan over hem gehoord?" zei Claire nieuwsgierig, als het om roddels ging waren Claire en Moon er als eerste bij.

"Hij schijnt nog knapper zijn geworden in de zomer.." zei Moon geheimzinnig, "En dan is knap nog een understatement!"

"Ach welja waarom ook niet, werk zijn arrogantie maar omhoog…" zei Claire snuivend.

"Laten we erheen verschijnselen!" zei Moon met twinkelende ogen.

Claire keek haar sceptisch aan, "Jij mag dan wel je brevet hebben, maar IK nog niet!"

"Nou en?" zei Moon, "Je hebt vorig jaar toch lessen genomen!"

Claire had Moon ervan kunnen overtuigen, dat ze er NIET heen zouden gaan!

Maar ze had dan wel moeten beloven hem uit te nodigen op haar feest, en dat ze zichzelf dan lekker uitdagend kleedden, zodat alle jongens weer lekker konden kwijlen.

Even later waren ze bezig een gastenlijst samen te stellen.

"Patricia Loster?" zei Moon.

"Ja die moet komen!" zei Claire beslist.

Op een gegeven moment hadden ze de meiden, waaronder:

Patricia Loster, Ginny Wemel(zij was 1 van de weinige Griffoendor vrienden van Claire), Chloe Fraski, Madison Trinks, Parvati en Padma Patil, (die net aan de cool meter hadden gehaald), Hermelien Griffel(Claire wou het eigenlijk niet, maar Ginny stond erop), Brooke Lane en nog een paar anderen mensen.

"Goed welke jongens?" zei Claire, al wist ze welke Moon in ieder geval wou uitnodigen.

"Malfidus!" zei Moon, tot Claire's walging, beslist.

"Juist…" zei Claire duister, "Wie nog meer?"

"Nou Zabini.." zei Moon glimlachend.

"Moon hij is een eikel, een zak een arrogante…!"

"Jaha maar heb je dat lichaam en dat gezicht en dat haar en dat KONTJE wel eens gezien, HALLO meid leef eens in het heden!" begon Moon zwijmelend, "Dan heb ik tenminste nog wat vermaak, en bovendien staat zijn hot + cool meter WAY boven de normale mensen!"

"Net als de onze.." voegde Claire eraan toe.

"Ja schat, maar JIJ gééft het feestje al, en bovendien wordt jij sowieso overal uitgenodigd.." zei Moon zuchtend.

"Niet bij de Griffoendors en Huffelpuffers altijd!" protesteerde Claire, "Die vinden me te 'slecht' voor hun feestje!"

Claire lachte, "Alsof ik hun zielige feestjes nodig heb!"

"Precies, laat ze lekker.." zei Moon al even gemeen lachend.

"We MOETEN Frank Stones uitnodigen!" zei Claire.

"Ja je heb gelijk, de enige Griffoendor die er nog héél goed uitziet!" zei Moon beslist.

"O ik heb nog een beroemdheid nodig voor mijn feest…" zei Claire lachend, "Laten we de 'jongen die bleef leven' vragen!"

"Gatver, POTTER!" begon Moon krijsend van het lachen, "Altijd al geweten dat je een oogje op hem had!"

Claire deed alsof ze moest kotsen in het boek dat Moon bestudeerde.

"Man het was maar een grapje, maar ik nodig hem toch maar uit!" zei Claire vinnig, "Ginny zal het op prijs stellen, en doe die zielige 'Rob' Wemel ook maar!"

"Hij heet denk ik Ronald" zei Moon lachend.

"Whatever!"

"Tot nu toe hebben we, Malfidus(Claire trok een gezicht), Zabini(Moon trok een gezicht, alleen dan alles behalve walgend), Stones, Potter, Wemel.."

"Ja en je moet ook nog Daniel Stalp uitnodigen, en Joshua Riskiti en.." zei Moon.

"Oké dan zet ik Stalp en Riskiti er ook op" zei Claire, "Zaten die nou in Ravenklauw?"

"Stalp zit in Ravenklauw en Riskiti zit in Zwadderich.." zei Moon schouderophalend.

Uiteindelijk hadden ze een gastenlijst van 100 mensen, inclusief wat mensen die al van school waren, waaronder Olivier Plank.

De dagen die volgden vlogen voorbij en op de dag dat ze zouden vertrekken pakte ze nog stel hun spullen in.

"Echt jammer dat we hier weg moeten.." zei Claire spijtig, "Bij mij thuis heb je zeurende ouders en zijn we niet helemaal alleen aangezien ik twee broers heb.."

"Je bent jarig en je geeft een knallend feest!" zei Moon streng, "Je ouders zijn er dan niet en jouw huis is veel groter!"

"Dat is waar." Gaf Claire toe.

"Heb ik gelijk?" zei Moon verbaasd, "Olé!"

Ze maakte een vaag vreugdedansje voor Claire haar zei dat ze even normaal moest doen.

Ze pakten een snufje Brandstof, en nadat Moon nog een trieste blik had geworpen op het huis van haar adoptievader, stapte ze na Claire het haardvuur in met haar koffers.

"BELLACLAIRE!" schreeuwde een woedende stem die Claire bij haar beetpakte.

Moon keek sceptisch op en zag dat diegene die haar vastpakte Claire' oudere broer Matthew, hij zag er best leuk uit maar kon ook vreselijk vervelend zijn, wist Moon uit ervaring.

"Laat me los en noem me niet zo Boudewijn Arnout!" siste Claire woedend en ze rukte zich los uit de greep van haar 21jarige oudere broer.

"Man, je hebt pa harstikke pissig gemaakt en daar heb ik onder moeten lijden, en noem mij nooit meer… bij mijn namen.." zei hij woedend.

Claire zette haar handen in haar zij.

"Zeik niet Boudewijntje" zei ze sceptisch, expres om haar broer bozer te maken.

Even leek het alsof haar broer zijn geduld zou verliezen maar toen kwam de vader van Claire de hal binnen.

"Daar gaan we dan weer" dacht Claire vermoeid, maar ze zette haar handen opstandig in haar zij.

Moon moest moeite doen om niet te lachen toen ze de situatie eens bekeek.

Een woedende broer die zijn best moest doen zijn zus niet te wurgen, de zus in kwestie die arrogant van hem naar haar vader keek en een vader die op het punt stond te gaan schreeuwen, wat ook zou gebeuren.

"BELLACLAIRE!" schreeuwde haar vader.

"Ik heet Claire, mocht je het nog willen weten!" zei Claire kil.

Haar vader liep op haar af en siste: "Als je zo door gaat jongedame, gaat dat feest mooi niet door!"

Claire zette haar ene hand op haar heup terwijl ze met de andere door haar, haar heen streek terwijl ze met een verveelde blik langs haar vader keek, alsof ze weg wou.

Die nonchalante manier van doen had altijd effect op haar vader, dan had hij het idee dat het haar toch niet kon schelen.

Deze keer slaagde ze ook weer met succes, haar vader ging niet door op het feestje, wat dus betekende dat zijn woorden geen betekenis hadden.

In plaats daarvan ging hij weer door op haar staaltje ongeregeld toverkunst.

"Jongedame, dus we mogen we wat verantwoordelijkheid van je verwachten!" zei haar vader zuchtend, "Je bent nog niet meerderjarig dus tover dan toch ook niet, ik heb ontzettend mijn best moeten doen en ik heb de boel toen gesust door te zeggen dat mijn dochter verantwoordelijk is en een lief meisje!" Claire's broer snoof laatdunkend.

"Dus daarom stuur je een brulbrief?" zei Claire kil.

Haar vader leek weer kwaad te worden.

"Luister eens, miss verwend, hoe moet ik anders door die schedel van je doordringen!"

Claire vond het leuk om haar vader te pesten en daarom ging ze nog even door.

"Nou het enige wat tot me doordrong was het feit dat mijn trommelvliezen op springen stonden!" zei ze schouderophalend.

Voor haar vader nog een keer kon ontploffen kwam haar moeder binnen.

"Claire liefje!" zei ze enthousiast, en ze kwam gracieus naar Claire toe.

"Eindelijk iemand begrijpt dat ik Claire heet en niet BellaClaire…" dacht Claire.

"En Moon!" zei ze toen ze Moon zag, "Leuk je weer eens te zien meisje!"

"Dankje, ook leuk om je weer eens te zien" zei Moon, ze mocht 'je' zeggen tegen Claire haar ouders en daar maakte ze handig gebruik van, ze werd namelijk moe van het 'u' zeggen tegen de leraren.

"Gustaaf, je bent toch niet te hard geweest voor Claire?" zei Claire's moeder lijzig.

"Ze moet weten wat voor gevolgen het kunnen hebben Marie!" zei Claire's vader bars.

"Is het nu weer Marie?" zei haar moeder kil, "Soms noem je me Marie en soms Louise, mijn volledige naam is Marie-Louise en zo wens ik ook aangesproken te worden of je noemt me gewoon Louise, niet om en om want daar word ik langzamerhand gek van!"

Claire wenkte Moon en ze gebaarde met haar hoofd naar boven. Moon begreep de hint en ze pakte haar koffers en de meiden waren ongemerkt naar boven geglipt als Claire's broer niet weer vervelend moest doen.

"Mam, BellaClaire Anne-Fleur Claudine Hélène ontsnapt.. " zei Matthew grijnzend.

"Houd je kop Mathijs Boudewijn Arnout Melchior Reinout!" zei Claire woedend, maar keek vol leedvermaak toe hoe haar broer bleek van woede werd nadat hij al zijn 5 namen had gehoord.

Snel gingen Moon en Claire naar boven om zich daar helemaal leeg te lachen.

Nadat ze na een uur uitgelachen waren gingen ze de uitnodigingen schrijven en versturen.

De eerste was aan Brooke Lane, en de uitnodiging zag er zo uit:

Geachte Juffrouw Lane,
Zoals U ongeacht weet, is de verjaardag van Claire Tagné in aantocht en U
bent uitgenodigd voor het feest.

Zorg wel dat U gepast gekleed gaat, anders zult U jammer genoeg niet worden
geaccepteerd.

Met vriendelijke groeten

Claire Tagné

Zodra Claire die brief had geschreven, toen had de het hokje achter 'geachte juffrouw' opengelaten en kopieerde toen de brief 50 keer.

Bij alle brieven schreef ze, samen met Moon, de achternamen van de meiden erop.

Hetzelfde deed ze bij de brief van de jongens en toen verstuurden ze de uitnodigen, met 10 uilen, 10 brieven per uil.

Claire en Moon waren al knap geweest in hun 6e jaar, maar ze waren nu nog meer veranderd en dus nog knapper geworden.

"Wij? Arrogant!" Moon lach dubbel van het lachen toen Claire vertelde over een kleine Griffoendor die de meisjes 'árrogant' had genoemd.

"Laten we nu maar boodschappen doen.." zei Claire schouderophalend, "We moeten toch wel Drakenchips, Vuurwhiskey, Boterbier enzo neerzetten…"

"Ja, laten we maar gaan naar de WegisWeg, via het haardvuur.." knikte Moon.

Een uurtje later…

Claire en Moon stapten uit de haard, met hun armen vol met spullen.

Drakenchips(zo heet dat je mond er bijna uitbrandde!), wat snoep van Zacherius dat ze ook daar verkochten, Vuurwhiskey, Boterbier, Pompoensap(voor de gevoelige zielen), drop toverstokken en nog heel veel meer!

Ook hadden ze een aantal kaarsjes gekocht, en ze zouden een 'knus' hoekje maken, raad maar waarvoor die bedoeld was, niet om te gaan zitten als je alleen wou zijn in ieder geval…

"Nou dat wordt een knalfeest!" zei Moon tevreden.

"Inderdaad, maar waarom moest Malfidus ook alweer komen…?" zei Claire zuchtend.
"Omdat hij lékker is Claire!" zei Moon ongelocig, "Snap dat nou eens!"
#Diepe Zucht#
"Goed dan…"

Maar de dagen vlogen om en de dag brak aan dat Claire jarig was..

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

heeeeeeeeey mensen, dit was onze eerste Chap
Hope You like it!
And plies review,
Weet je wel, dat knopje met "Go" hieronder, kost maar een héle kleine moeite en het maakt ons superblij!
We luuuuuuuuuuuf you peepz!
XXX
Bo and Lins