Hoofdstuk 12
Het oeroude feit ouders en schoonouders.

De daarop volgende dagen mocht Draco blijven en dat was een opluchting voor Madison. Echter niet voor andere ordeleden. Als hij in de buurt was gingen ze weg of liepen met een boog om hem heen.
Hermelien was een goede peetmoeder samen met Ginny en Maria. Ze waren elke dag in de weer met Elissa. Ze waren zo veel met haar aan het spelen dat Draco en Madison haar bijna niet konden zien. Al liet Elissa wel weten dat ze af en toe bij haar ouders wilde zijn door oorverdovend hard te huilen en te stoppen als Madison of Draco haar vast had.
Toen Madison een paar dagen geleden uit bed mocht was ze blij dat ze haar oude kleren weer aanpaste. En het leukste vond ze dat Elissa precies één maand voor haar jarig was: 27 November.

Madison was zich aan het aankleden. Ze deed een roze trui aan met een wijde spijkerbroek.
"Wat ga je doen?" vroeg Draco die in de deuropening van haar kamer stond.
"Ik ga naar de Wegisweg en daarna naar mijn moeder" zei Madison en kamde nu haar haren.
"Dan ga ik met je mee" zei Draco en liep naar haar toe en knuffelde haar van achter.
"Is goed maar Maria gaat ook met me mee" zei Madison, die draaide zich nu om en zoende hem.

Op de Wegisweg was het hartstikke rustig. Wat logisch was als je naging dat het motregende buiten. Madison had een draagzak omgedaan en Elissa daar in gelegd. Maria had haar spullen nog niet in gepakt om naar huis te gaan. Ze zou de orde helpen. Ze had nu vakantie en zou zo lang mogelijk blijven.
"Zullen we naar geur en galm gaan, daar verkopen ze het lekkerste parfum" vroeg Madison aan Maria toen ze er langs liepen.
"Ja, goed plan" zei ze en liepen er heen.
"Eh, Madison daar ga ik dus echt niet in" zei Draco en met een vies gezicht keek hij naar de parfumerie alsof er een vloek op rustte.
"Oké, Maria ga dan maar even alleen. Dan blijf ik bij Draco wachten" zei Madison, Maria haalde haar schouders op en liep naar binnen.
"Zullen wij onder het afdakje wachten?" vroeg hij maar zonder op antwoord te wachten liep hij er al met Madison heen en begonnen te zoenen. Draco kon nog steeds heerlijk zoenen, zijn tong gleed over de hare en zo stonden ze een tijdje. Mensen die voorbij liepen keken ze raar aan. Maar Madison kon dat weinig schelen. Opeens jammerde de baby en zagen ze Maria weer aan komen met twee tassen vol rommel.

Madison trooste Elissa terwijl Maria aan Draco allemaal liet zien wat ze gekocht had. Al zag ze aan zijn gezicht dat hem dat weinig kon schelen.
Toen ze uitgeshopt waren gingen ze naar het ouderlijk huis van Madison en namen ze afscheid van Maria.
"Nou Draco hier woonde ik nou" zei ze en Draco keek met medelijden naar Madison wat ze wel begreep aangezien dat Draco in een gouden kooi opgegroeid.
"Madison leuk optrekje" zei Draco toch maar en lachte naar haar en Madison lachte terug. Ze liepen over het tuinpaadje naar de voordeur terwijl Madison op de bel drukte.
Al snel deed haar moeder open en begroette haar dochter met een innige omhelzing.
"Madison ik heb je gemist" zei ze en Madison merkte dat haar moeder zo wat moest huilen.
"Mama ik ben maar twee jaar weg geweest" zei ze en toen ze dat zei liet ze haar dochter los en liet het gezelschap binnen.

Binnen kregen ze wat te drinken en gingen ze zitten. Draco bekeek alles grondig. Van het spelletje speelkaarten op de tafel tot de televisie.
"Ow ja Draco jij hebt nog nooit een televisie gezien hé?" zei Madison plagerig, ze pakte de afstandsbediening en deed de tv aan. Draco schrok zo erg dat hij zijn toverstok pakte en die naar de tv wees.
"Draco doe rustig aan" zei Madison en ze deed de tv weer uit.
Toen kwam haar moeder het hoekje om met een schaal vol koekjes en wat te drinken.
"Tast toe" zei ze en ging naast Madison op de driezitsbank zitten.
"Mag ik…"
"Natuurlijk" zei Madison en onderbrak haar moeder toen ze snapte dat ze Elissa vast wilde houden.
"Ze lijkt op jou Draco, ik kan weinig Madison terug vinden." Zei ze.
"Elissa Cassandra Malfidus Verrera heet ze" zei ze toen ze de baby aan haar moeder gaf.
"Ik ken de naam Malfidus ergens van" zei ze en dacht diep na. Toen Madison naar Draco keek kreeg hij een kleur dat zelfs dreuzels zijn naam al kende. Ineens betrok het gezicht van haar moeder.
"Jouw vader of oom of zoiets was de beste vriend van mijn man en sinds ze ruzie hadden gekregen werd mijn man bedreigd met de dood en uiteindelijk vermoord" zei ze zacht en dacht na.
"Mijn huis uit nu!" schreeuwde ze opeens en iedereen schrok zich een ongeluk. Ze gaf de baby aan Madison die haar vast hield en stond op. Madison ging beschermend voor Draco staan die ook op stond en van verbazing niets wist te zeggen.
"Mama, als je hem er uit stuurt stuur je mij ook weg" zei ze. Haar moeder kalmeerde weer. Ze kon af en toe van die opvliegende buien hebben.
"Dan ga jij ook mijn kind" zei ze en Madison's mond viel open. Niet alleen van verbazing dat haar moeder wist dat Lucius Malfidus haar vader had vermoord maar ook dat ze haar de rug toe keerde. Altijd had haar moeder voor haar klaar gestaan. Madison besloot hard tegen hard te spelen en maar weg te gaan.
"Oké, moeder dan hebben wij niks meer tegen elkaar te zeggen. Draco is niet zijn vader anders had ik allang onder de grond gelegen en Elissa is daar het levende bewijs van, dat zou jij moeten weten" zei Madison en liep boos de deur uit. Draco en Maria kwamen snel achter haar aan en Draco pakte haar spullen die ze bijna vergat. Maria ging snel weg toen ze zag dat de twee alleen wilde zijn en namen afscheid.

"Madison je hoeft heus niet…" begon Draco maar Madison onderbrak hem al.
"Draco ik hou van je en ik heb alles voor je over en trouwens in ben niet de enige met het probleem genaamd ouders. En ik wil even met je alleen zijn" zei ze en stond stil. Buiten was het gaan hozen en ze probeerde Elissa droog te houden. Draco toverde een paraplu te voorschijn en met z'n vieren liepen ze daaronder. Madison tegen Draco aanleunend en Elissa in de draagzak die ze weer snel om had gedaan.
"En waarvoor wilde je alleen zijn?" vroeg Draco en Madison beantwoorde die snel. Ze had namelijk bedacht dat ze iets voor Elissa wilde doen. Iets waardoor ze haar ouders herinnerde en kon herinneren.
"Nou in de dreuzelstad heb ik een fotograaf geregeld die ons wilt fotograferen. Dan doen we die foto'tjes in een ketting en dan kan Elissa ons altijd zien en bij zich dragen" zei Madison en pakte onder haar trui ook een ketting vandaan.
"Mijn ouders hadden dat ook lang geleden gedaan" zei ze en liet de foto'tjes zien die er in stonden.
Draco keek er geboeid naar.
"In de tovenaarswereld hebben we dat niet" zei hij.
"Maar het is wel een topidee" zei hij en zoende haar.

Voor Draco was het even wennen in de dreuzelwereld, maar begeleid door Madison liet hij zich meeslepen. Ze lieten foto's maken en deden die in een ketting terwijl ze die om Elissa heen hingen. Ze hadden ook portretfoto's gemaakt van zichzelf en deden die in een fotolijstje.
"Zullen we nog even bij mij langs gaan?" vroeg Draco opeens terwijl ze op een bankje gingen zitten.
Veel mensen keken het koppel gek aan dat zij in de regen op een bankje gingen zitten met een klein kind maar veel kon het ze niet schelen.
"Draco, ik zet nooit een stap bij jou over de drempel met Elissa" zei Madison serieus, ze was namelijk nog niet vergeten dat Narsissa Malfidus haar geprobeerd had te vergiftigen.
"Mijn moeder is bijgedraaid hoor" zei hij en keek naar Elissa.
"Ik zou nooit een risico nemen om jullie te verliezen. En trouwens ik ben ook bij jou geweest al was dat ook niet even leuk" Zei hij.
"Nou oké dan" zei ze en ze stonden op. Madison was best zenuwachtig maar beloofde zichzelf dat ze zelfs geen druppel water daar aan zou pakken.

Bij het landhuis Malfidus aangekomen liepen ze de bekende hal in. Het was even mooi als het altijd was geweest. Ze deed de draagzak af, ze voelde zich veiliger als ze haar kind vast had. Ze liepen naar de woonkamer die er nog steeds even fraai uit zag, alleen brandde er nu een vrolijk vuurtje in de haard. Op dezelfde plaats als Narsissa de vorige keer had gezeten zat ze nu weer. Ze zat te lezen en legde het boek neer toen ze het jonge stel zag aankomen.
"Draco, Madison" zei ze en lachte als een echte gastvrouw iets wat ze de vorige keer niet had gedaan.
"Moeder, dit is Elissa uw kleinkind" zei Draco. Narsissa stond op en probeerde het kind van Madison over te nemen alleen toen ze het kind probeerde aan te raken werden haar handen als een magneet weggedrukt.
"Madison het is goed. Ik ben er bij, en ik heb Potter ook aan haar laten zitten" zei hij en Madison zuchtte. Het was een steek door Draco's hart dat Harry Elissa had vastgehouden, dat kon Madison op dat moment zien.
Ze vond het goed, haar 'schoonmoeder' zou haar dochter vastpakken.
Nu kon Narsissa Elissa wel oppakken en schommelde ermee.
"Ze lijkt op jou Draco het is alsof ik een tweede Draco vasthoud" zei Nasissa met een glimlach en Madison kon zien dat ze het meende.
"Wat is haar hele naam?" vroeg ze aan Madison.
"Elissa Cassandra Malfidus Verrera" zei ze.
"Madison, liefje in de tovenaarswereld bij de gerespecteerde puurbloeden is het normaal dat het kind ook de achternamen van de aangetrouwde familie krijgt" legde Narsissa uit maar Madison snapte het niet helemaal en wendde zich tot Draco.
"Ja, dat is zo Madison, maar moeder dat doen wij niet Madison is geen puurbloed en ik vind haar naam nu al een hele mond vol" zei Draco eerst tegen Madison en wendde zich toen tot zijn moeder.
Narsissa keek alsof ze een geest had gezien.
"Ik vind dat we traditie's in stand moeten houden" zei ze en gaf het kind weer aan Madison.
"Wat is de achternaam van je moeder liefje?" voeg ze.
"Dijk" zei Madison meteen ook al vond ze dit erg onnodig. Elissa was al opgegeven bij het ministerie van toverkunst en ingeschreven voor Zwenstein.
"Luister Draco jij heet ook niet voor niks Draco Lucius Malfidus Zwarts Stoker Conraad en ik vind dat Elissa ook die namen moet hebben.
"Ow, moeder hou alsjeblieft op. Kom Madison we gaan" zei hij en trok haar mee.

"Dat was dus het dagje oma's bezoeken" zei Madison tegen Draco toen ze neerplofte in de lekke ketel. Ze zouden er één nachtje blijven slapen en voor de gelegenheid was er speciaal een wiegje neergezet zoadat Elissa ook kon slapen.
"Zeg dat wel Madison en dat gaan we niet vaak doen en áls we het doen, doen we maar één tegelijk" zei Draco en plofte naast Madison neer.
"Zelfs Elissa is er moe van" zei Madison die over de rand van de wieg naar haar dochter keek die heerlijk lag te slapen.
"Iets zegt me dat ik vanavond ook heerlijk zal slapen met jou naast me" zei Madison en zoende Draco innig.

Bedankt voor de reacties(K)