Hoofdstuk
12
Het oeroude feit ouders en schoonouders.
De daarop
volgende dagen mocht Draco blijven en dat was een opluchting voor
Madison. Echter niet voor andere ordeleden. Als hij in de buurt was
gingen ze weg of liepen met een boog om hem heen.
Hermelien was
een goede peetmoeder samen met Ginny en Maria. Ze waren elke dag in
de weer met Elissa. Ze waren zo veel met haar aan het spelen dat
Draco en Madison haar bijna niet konden zien. Al liet Elissa wel
weten dat ze af en toe bij haar ouders wilde zijn door oorverdovend
hard te huilen en te stoppen als Madison of Draco haar vast had.
Toen Madison een paar dagen geleden uit bed mocht was ze blij dat
ze haar oude kleren weer aanpaste. En het leukste vond ze dat Elissa
precies één maand voor haar jarig was: 27 November.
Madison was zich aan het aankleden. Ze deed een roze trui aan
met een wijde spijkerbroek.
"Wat ga je doen?" vroeg Draco die
in de deuropening van haar kamer stond.
"Ik ga naar de Wegisweg
en daarna naar mijn moeder" zei Madison en kamde nu haar haren.
"Dan ga ik met je mee" zei Draco en liep naar haar toe en
knuffelde haar van achter.
"Is goed maar Maria gaat ook met me
mee" zei Madison, die draaide zich nu om en zoende hem.
Op
de Wegisweg was het hartstikke rustig. Wat logisch was als je naging
dat het motregende buiten. Madison had een draagzak omgedaan en
Elissa daar in gelegd. Maria had haar spullen nog niet in gepakt om
naar huis te gaan. Ze zou de orde helpen. Ze had nu vakantie en zou
zo lang mogelijk blijven.
"Zullen we naar geur en galm gaan,
daar verkopen ze het lekkerste parfum" vroeg Madison aan Maria toen
ze er langs liepen.
"Ja, goed plan" zei ze en liepen er heen.
"Eh, Madison daar ga ik dus echt niet in" zei Draco en met
een vies gezicht keek hij naar de parfumerie alsof er een vloek op
rustte.
"Oké, Maria ga dan maar even alleen. Dan blijf
ik bij Draco wachten" zei Madison, Maria haalde haar schouders op
en liep naar binnen.
"Zullen wij onder het afdakje wachten?"
vroeg hij maar zonder op antwoord te wachten liep hij er al met
Madison heen en begonnen te zoenen. Draco kon nog steeds heerlijk
zoenen, zijn tong gleed over de hare en zo stonden ze een tijdje.
Mensen die voorbij liepen keken ze raar aan. Maar Madison kon dat
weinig schelen. Opeens jammerde de baby en zagen ze Maria weer aan
komen met twee tassen vol rommel.
Madison trooste Elissa
terwijl Maria aan Draco allemaal liet zien wat ze gekocht had. Al zag
ze aan zijn gezicht dat hem dat weinig kon schelen.
Toen ze
uitgeshopt waren gingen ze naar het ouderlijk huis van Madison en
namen ze afscheid van Maria.
"Nou Draco hier woonde ik nou"
zei ze en Draco keek met medelijden naar Madison wat ze wel begreep
aangezien dat Draco in een gouden kooi opgegroeid.
"Madison
leuk optrekje" zei Draco toch maar en lachte naar haar en Madison
lachte terug. Ze liepen over het tuinpaadje naar de voordeur terwijl
Madison op de bel drukte.
Al snel deed haar moeder open en
begroette haar dochter met een innige omhelzing.
"Madison ik
heb je gemist" zei ze en Madison merkte dat haar moeder zo wat
moest huilen.
"Mama ik ben maar twee jaar weg geweest" zei ze
en toen ze dat zei liet ze haar dochter los en liet het gezelschap
binnen.
Binnen kregen ze wat te drinken en gingen ze zitten.
Draco bekeek alles grondig. Van het spelletje speelkaarten op de
tafel tot de televisie.
"Ow ja Draco jij hebt nog nooit een
televisie gezien hé?" zei Madison plagerig, ze pakte de
afstandsbediening en deed de tv aan. Draco schrok zo erg dat hij zijn
toverstok pakte en die naar de tv wees.
"Draco doe rustig aan"
zei Madison en ze deed de tv weer uit.
Toen kwam haar moeder het
hoekje om met een schaal vol koekjes en wat te drinken.
"Tast
toe" zei ze en ging naast Madison op de driezitsbank zitten.
"Mag
ik…"
"Natuurlijk" zei Madison en onderbrak haar moeder
toen ze snapte dat ze Elissa vast wilde houden.
"Ze lijkt op
jou Draco, ik kan weinig Madison terug vinden." Zei ze.
"Elissa
Cassandra Malfidus Verrera heet ze" zei ze toen ze de baby aan haar
moeder gaf.
"Ik ken de naam Malfidus ergens van" zei ze en
dacht diep na. Toen Madison naar Draco keek kreeg hij een kleur dat
zelfs dreuzels zijn naam al kende. Ineens betrok het gezicht van haar
moeder.
"Jouw vader of oom of zoiets was de beste vriend van
mijn man en sinds ze ruzie hadden gekregen werd mijn man bedreigd met
de dood en uiteindelijk vermoord" zei ze zacht en dacht na.
"Mijn
huis uit nu!" schreeuwde ze opeens en iedereen schrok zich een
ongeluk. Ze gaf de baby aan Madison die haar vast hield en stond op.
Madison ging beschermend voor Draco staan die ook op stond en van
verbazing niets wist te zeggen.
"Mama, als je hem er uit stuurt
stuur je mij ook weg" zei ze. Haar moeder kalmeerde weer. Ze kon af
en toe van die opvliegende buien hebben.
"Dan ga jij ook mijn
kind" zei ze en Madison's mond viel open. Niet alleen van
verbazing dat haar moeder wist dat Lucius Malfidus haar vader had
vermoord maar ook dat ze haar de rug toe keerde. Altijd had haar
moeder voor haar klaar gestaan. Madison besloot hard tegen hard te
spelen en maar weg te gaan.
"Oké, moeder dan hebben wij
niks meer tegen elkaar te zeggen. Draco is niet zijn vader anders had
ik allang onder de grond gelegen en Elissa is daar het levende bewijs
van, dat zou jij moeten weten" zei Madison en liep boos de deur
uit. Draco en Maria kwamen snel achter haar aan en Draco pakte haar
spullen die ze bijna vergat. Maria ging snel weg toen ze zag dat de
twee alleen wilde zijn en namen afscheid.
"Madison je hoeft
heus niet…" begon Draco maar Madison onderbrak hem al.
"Draco
ik hou van je en ik heb alles voor je over en trouwens in ben niet de
enige met het probleem genaamd ouders. En ik wil even met je alleen
zijn" zei ze en stond stil. Buiten was het gaan hozen en ze
probeerde Elissa droog te houden. Draco toverde een paraplu te
voorschijn en met z'n vieren liepen ze daaronder. Madison tegen
Draco aanleunend en Elissa in de draagzak die ze weer snel om had
gedaan.
"En waarvoor wilde je alleen zijn?" vroeg Draco en
Madison beantwoorde die snel. Ze had namelijk bedacht dat ze iets
voor Elissa wilde doen. Iets waardoor ze haar ouders herinnerde en
kon herinneren.
"Nou in de dreuzelstad heb ik een fotograaf
geregeld die ons wilt fotograferen. Dan doen we die foto'tjes in
een ketting en dan kan Elissa ons altijd zien en bij zich dragen"
zei Madison en pakte onder haar trui ook een ketting vandaan.
"Mijn
ouders hadden dat ook lang geleden gedaan" zei ze en liet de
foto'tjes zien die er in stonden.
Draco keek er geboeid naar.
"In de tovenaarswereld hebben we dat niet" zei hij.
"Maar
het is wel een topidee" zei hij en zoende haar.
Voor Draco
was het even wennen in de dreuzelwereld, maar begeleid door Madison
liet hij zich meeslepen. Ze lieten foto's maken en deden die in een
ketting terwijl ze die om Elissa heen hingen. Ze hadden ook
portretfoto's gemaakt van zichzelf en deden die in een fotolijstje.
"Zullen we nog even bij mij langs gaan?" vroeg Draco opeens
terwijl ze op een bankje gingen zitten.
Veel mensen keken het
koppel gek aan dat zij in de regen op een bankje gingen zitten met
een klein kind maar veel kon het ze niet schelen.
"Draco, ik
zet nooit een stap bij jou over de drempel met Elissa" zei Madison
serieus, ze was namelijk nog niet vergeten dat Narsissa Malfidus haar
geprobeerd had te vergiftigen.
"Mijn moeder is bijgedraaid
hoor" zei hij en keek naar Elissa.
"Ik zou nooit een risico
nemen om jullie te verliezen. En trouwens ik ben ook bij jou geweest
al was dat ook niet even leuk" Zei hij.
"Nou oké dan"
zei ze en ze stonden op. Madison was best zenuwachtig maar beloofde
zichzelf dat ze zelfs geen druppel water daar aan zou pakken.
Bij
het landhuis Malfidus aangekomen liepen ze de bekende hal in. Het was
even mooi als het altijd was geweest. Ze deed de draagzak af, ze
voelde zich veiliger als ze haar kind vast had. Ze liepen naar de
woonkamer die er nog steeds even fraai uit zag, alleen brandde er nu
een vrolijk vuurtje in de haard. Op dezelfde plaats als Narsissa de
vorige keer had gezeten zat ze nu weer. Ze zat te lezen en legde het
boek neer toen ze het jonge stel zag aankomen.
"Draco, Madison"
zei ze en lachte als een echte gastvrouw iets wat ze de vorige keer
niet had gedaan.
"Moeder, dit is Elissa uw kleinkind" zei
Draco. Narsissa stond op en probeerde het kind van Madison over te
nemen alleen toen ze het kind probeerde aan te raken werden haar
handen als een magneet weggedrukt.
"Madison het is goed. Ik ben
er bij, en ik heb Potter ook aan haar laten zitten" zei hij en
Madison zuchtte. Het was een steek door Draco's hart dat Harry
Elissa had vastgehouden, dat kon Madison op dat moment zien.
Ze
vond het goed, haar 'schoonmoeder' zou haar dochter vastpakken.
Nu kon Narsissa Elissa wel oppakken en schommelde ermee.
"Ze
lijkt op jou Draco het is alsof ik een tweede Draco vasthoud" zei
Nasissa met een glimlach en Madison kon zien dat ze het meende.
"Wat
is haar hele naam?" vroeg ze aan Madison.
"Elissa Cassandra
Malfidus Verrera" zei ze.
"Madison, liefje in de
tovenaarswereld bij de gerespecteerde puurbloeden is het normaal dat
het kind ook de achternamen van de aangetrouwde familie krijgt"
legde Narsissa uit maar Madison snapte het niet helemaal en wendde
zich tot Draco.
"Ja, dat is zo Madison, maar moeder dat doen
wij niet Madison is geen puurbloed en ik vind haar naam nu al een
hele mond vol" zei Draco eerst tegen Madison en wendde zich toen
tot zijn moeder.
Narsissa keek alsof ze een geest had gezien.
"Ik vind dat we traditie's in stand moeten houden" zei ze
en gaf het kind weer aan Madison.
"Wat is de achternaam van je
moeder liefje?" voeg ze.
"Dijk" zei Madison meteen ook al
vond ze dit erg onnodig. Elissa was al opgegeven bij het ministerie
van toverkunst en ingeschreven voor Zwenstein.
"Luister Draco
jij heet ook niet voor niks Draco Lucius Malfidus Zwarts Stoker
Conraad en ik vind dat Elissa ook die namen moet hebben.
"Ow,
moeder hou alsjeblieft op. Kom Madison we gaan" zei hij en trok
haar mee.
"Dat was dus het dagje oma's bezoeken" zei
Madison tegen Draco toen ze neerplofte in de lekke ketel. Ze zouden
er één nachtje blijven slapen en voor de gelegenheid
was er speciaal een wiegje neergezet zoadat Elissa ook kon slapen.
"Zeg dat wel Madison en dat gaan we niet vaak doen en áls
we het doen, doen we maar één tegelijk" zei Draco en
plofte naast Madison neer.
"Zelfs Elissa is er moe van" zei
Madison die over de rand van de wieg naar haar dochter keek die
heerlijk lag te slapen.
"Iets zegt me dat ik vanavond ook
heerlijk zal slapen met jou naast me" zei Madison en zoende Draco
innig.
Bedankt voor de reacties(K)
