Hoofdstuk 18
Het Huwelijk

Madison en Draco zaten in de lekke ketel. Ze waren hun huwelijk aan het plannen. Nadat Draco de opdracht had gekregen Madison te vermoorden moesten ze voorzichtig zijn. Zo verschijnselde Madison alleen in de kamer van Draco en konden ze zich samen in het openbaar niet vertonen.
Madison had ook háár problemen verteld, over de genodigde. Draco had daar een idee op gevonden. Ze zouden in het geheim trouwen. Madison vond dat meteen een geweldig idee. Ze hadden besloten twee getuigen mee te nemen. Madison vond dat een makkelijke keuze, zij zou Hermelien en Harry meenemen. Draco had het wat minder op Harry maar Madison nóg minder op Draco zijn getuigen: Vincent Korzel en Karel Kwast.

"Madison, we kunnen meteen vanmiddag trouwen, we kunnen nu naar onze vrienden toe gaan en hun hier heen vragen. Het moet geheim blijven" zei Draco, dit was absoluut niet de bruiloft die ze voor ogen had gehad. Ooit had ze gedroomd van een huwelijk met wel honderd genodigde en een grote bruiloftstaart.
Ze zuchtte, ze had nooit verwacht dat het zo moeilijk zou zijn om met de liefde van je leven te trouwen. Ze wilde wel heel graag trouwen en in het geheim was nu hun enige optie.
"Ik denk dat, dat het beste is wat we kunnen doen ja. En hoe zit het met Elissa?" vroeg Madison.
"Die komt ook kijken natuurlijk" zei hij alsof hij elke dag trouwde en zijn dochter er altijd bij was.
"Ik kan Ginny wel vragen of zij haar wil meenemen" zei ze en Draco knikte. Ze wist dat hij nooit blij was geweest met het feit dat ze met Harry, Hermelien, Ginny en toentertijd met Ron was omgegaan. Maar dat was ook de oorzaak van het probleem, al kreeg Madison soms wel het idee dat Draco ze af en toe wel aardiger begon te vinden.
"Dan zien we elkaar hier aan het eind van de middag. Je moet namelijk nog wel een jurk kopen want we trouwen dan wel in het geheim, we trouwen wel in stijl" Zei hij tegen Madison die lachte en hem zoende.
Ze verschijnselde snel naar het Grimboutplein.
Als verwacht was het er hartstikke rustig. Ze liep naar de keuken en daar zag ze haar vrienden eten. De hele familie Wemel zat er inclusief Fleur die ze te zien zwanger was.
"Fleur je bent zwanger" zei ze vrolijk en ging naast haar zitten.
"Ja, iek ben al bijna vijf maanden" zei ze en wreef over haar buik heen. Madison moest denken aan dat zij zwanger was geweest. Ze was ook erg beschermend geweest.
"Gefeliciteerd" zei ze en wende zich nu tot Hermelien die Elissa op haar schoot had en wat voorgekauwd eten voerde. Madison nam Elissa over, ze kon al aardig zitten.
"Als je wilt oefenen met aankleden of drinken geven mag je altijd met Elissa oefenen" zei Madison en Fleur pakte Elissa nu van Madison over. Elissa speelde met het lange blonde haar van Fleur en Fleur zelf lachte.
"Dank je Madison, je echt eel aardig." Zei Fleur en Madison fluisterde nu snel wat in Hermelien haar oor.
"Hermelien, Draco en ik gaan vanmiddag trouwen, het moet geheim blijven. Jij en Harry moeten als getuigen komen en Ginny ook om op Elissa te letten" toen Madison dat fluistert had stopte Hermelien met eten en keek Madison aan alsof ze net had voorgesteld om vanmiddag gezellig een rondje rond de wereld te lopen.
"Hoe wil je dat onopgemerkt doen?" vroeg ze fluisterend terug.
"Ik wil zo meteen met jou, Harry en Ginny naar de Wegisweg gaan om spellen te kopen" zei Madison en Hermelien rolde met haar ogen.
"Dat snap ik maar hoe wil je hier weg gaan met zijn vieren?" Vroeg Hermelien.
"Dat vraag ik aan jou en Elissa moet ook mee" zei ze en Hermelien zuchtte en Madison voelde haar haast nadenken.
"Harry, Ginny. Madison wilt even naar de Wegisweg willen jullie ook mee voor de gezelligheid" vroeg Hermelien en het tweetal keek op.
"Ik wil eerst even eten" zei Ginny.
"Anders bewaar ik wel wat voor je" zei mevrouw Wemel en Ginny knikte.
Ze stonden op en gingen naar de gang om hun jassen aan te trekken. Het was dan wel bijna lente maar het was nog erg koud.
Toen ze verschijnseld waren verteld Madison het hele verhaal.
"Dus je verwacht van mij dat ik getuige ben samen met Korzel en Kwast?" Vroeg Harry verbaasd.
"Schreeuw het nog harder de Wegisweg over" zei Madison met een streng gezicht, het laatste wat ze nu wel konden hebben was dat Voldemort te weten kreeg dat ze gingen trouwen.
"Sorry, maar bij het idee alleen al krijg ik braakneigingen" zei Harry.
"Harry denk je niet dat zij het walgelijk vinden dat jij komt" zei ze en nu knikte Harry dat ze wel gelijk had, maar ze zag nog steeds aan hem dat hij het niet gedaan had als hij niet zo een goede band met Madison had gehad.

Die middag had Madison samen met haar vrienden en Dochter haar bruidsjurk gekocht. Hij was prachtig vond ze zelf. Hij was crèmekleurig met zilveren diamantjes er op. Ze kocht er een lange sluier bij aangezien de jurk ook erg lang was. Ook kocht ze een mooi kroontje en Madison vond toen ze al die spullen had gekocht, dat ze klaar was om te trouwen.
"En de ring?" vroeg Hermelien toen ze net naar de lekke ketel waren gegaan.
"Draco zou die kopen had hij ooit tegen mij gezegd" zei Madison.
Ze liepen de lekke ketel in en gingen naar kamer 13, niemand was er nog, en dat kwam goed uit want dan kon Madison rustig klaar maken.

"Ik ben zo zenuwachtig" zei Madison toen ze in de badkamer stond en Hermelien haar, haar deed.
"Ik kan het me voorstellen, ik weet dat je het waarschijnlijk zo niet zou hebben gewild maar het is zo gelopen" zei Hermelien terug.
"Hoe weet je dat?" Vroeg Madison en draaide zich om zodat ze oog in oog met Hermelien stond.
"Madison ik zie het aan je" vertelde Hermelien. Madison voelde zich erg ontroert. Hermelien wist precies wat er in haar om ging. Madison omhelsde Hermelien en deed haar ogen dicht.
"Goh wat ontroerend" zei ineens een kille stem achter hen, de deur was open gegaan en een meisje met zwart haar was binnen gekomen.
"Wat doe jij hier?" vroeg Hermelien verbaasd en liet Madison los.
"Nou aangezien er een vertrouwbare hogepriester nodig was en ik de enige ben in de weide omtrek die Draco kon regelen zou ik maar blij zijn dat ik hier ben" zei het meisje en keek Madison kil aan. Het was duidelijk dat er iemand jaloers was en niet zo een klein beetje ook.
"Park, je mag dan wel het huwelijk regelen maar dat geeft je nog geen recht om bij ons te zijn. Ga dus maar weer naar buiten" zei Hermelien, het meisje keek haar beledigd aan en even dacht Madison dat er een gevecht zou uitbreken maar tot haar verbazing liep het meisje weg en liep naar buiten.
"Zo te zien is de duistere kant aangekomen" zei Ginny, ze had Elissa vast. Ze had een schattig pakje voor haar gekocht met een bijpassend mutsje. Madison had helemaal niet meer op haar dochter gelet sinds ze was aangekomen. Nu keek ze echter naar het lieve kopie en pakte haar van Ginny over. Ze groeide als kool en als het zo door ging was ze bang dat ze Elissa niet meer op kon tillen als ze één jaar werd.
"Ik moet nog iets aan je haar doen" zei Hermelien, ze zei een spreuk met haar toverstok en Madison was klaar. Ze draaide zich om en zag zichzelf. Ze zag een meisje met Blond haar en Blauwe ogen. Ze hield een kind van een paar maanden vast. Ze had een mooie bruidsjurk aan en droeg een sluier over haar, haar die prachtig in vorm was gebracht. Madison zuchtte, ze was niet erg zelfverzekerd, Zoals Hermelien al had gezegd had ze haar trouwdag heel anders voorgesteld.
"Geef Elissa maar aan mij" zei Ginny en ze nam Elissa over, zelf had ze een prachtig bijpassende jurk aan net als Hermelien.
Ze ging klaar staan en uiteindelijk liep ze samen met Ginny Hermelien en Elissa de deur uit. Er stonden geen stoelen en iedereen stond. Er was en soort altaar getoverd met een bakje en een stuk touw. Daarachter stond het meisje met het zwarte haar en daarvoor stond Draco die naar Madison keek alsof ze een engel was. Zo voelde ze zich ook wel. Ze zag ook dat alle jongens dezelfde pakken aan hadden met hetzelfde paarse bloementje in hun knoopgaatje hadden zitten.
Ze liep naar Draco toe die zijn hand uit stak om die van Madison te pakken. Hij had zijn armband om en zij die van haar. Ze zouden altijd bij elkaar blijven.
Toen Madison en Draco elkaar hand in hand vast hielden begon de dienst die Patty leed.

"Welkom genodigden, vandaag huwen wij Draco Lucius Malfidus met Madison Theresa Verrera. Voor de eeuwigheid zullen zij bij elkaar zijn en elkaar zij aan zij bij staan. Nooit zal ooit hun band verbreken" vertelde Patty en ze pakte het stuk touw. Draco stak zijn rechterhand uit en Madison deed dat ook maar. Nu hielden ze nog met hun Linkerhand vast en ze wisselden zenuwachtige blikken naar elkaar uit.
"De oudste goden worden aangeroepen, verbind deze twee met elkaar. Ik bind ze nu…" en op dat moment knoopte ze het touw op een rare manier om hun handen heen en vertelde verder.
"Ook zullen wij u bloed geven als belofte" op dat moment pakte ze een athime en sneed in hun handen. Een paar druppeltjes bloed vielen in het bakje, waar hun handen boven hingen. Het deed geen pijn, al voelde Madison het wel.
"Nu komen de getuigen naar voren, zij doen de trouwringen als band voor de liefde in het bakje waar net het bloed van twee geliefden in is gelekt" Harry, Hermelien, Korsel en Kwast kwamen naar voren en deden de ringen in het bakje.
"Leg jullie rechterhand boven het bakje en zeg: ik zorg voor deze geliefde en help ze altijd" De getuigen deden wat er werd gezegd, al ging dat met veel moeite. Uiteindelijk zeiden ze allemaal met tegenzin de zin en haalde hun handen van elkaar af.
"Nu bind ik deze geliefden los en leggen hand in hand hun handen boven het bakje en zeggen: ik zorg voor mijn geliefde en blijf hem trouw, ook help ik hem of haar altijd in goede en kwade dagen in goede en kwade tijden" Madison en Draco deden wat hun werd gezegd toen het touw werd doorgesneden en zeiden hun zin.
Madison keek Draco nu aan die haar ring uit het bakje haalde en bij haar om deed.
"Ik hou altijd van je Madison Malfidus" zei Draco en kuste haar hand. Nu pakte Madison de ring voor Draco en deed die ook bij hem om.
"Ik blijf meer van je houden" zei Madison en kuste hem op zijn mond. Hier en daar zagen ze mensen blij kijken. Al keken ze weer heel luchtig toen ze merkte als iemand hem of haar aan keek.
"Nu zijn jullie getrouwd, goden dit paar bedankt u voor uw komst en verbintenis" zei Patty en ze ging zo snel mogelijk weg, net als de rest. Het was duidelijk dat ze niet te lang met elkaar in één kamer konden zijn.
Uiteindelijk bleven ze met z´n tweeën over en Madison bekeek haar ring waar een grootte diamant in was gezet.
"Vind je hem mooi?" vroeg Draco die achter haar kwam staan en de sluier uit haar, haar haalde.
"Nee, ik vind hem niet mooi, ik vind hem prachtig" zei Madison, ze draaide zich naar haar man toe en zoende hem. Draco zoende terug en versmolten met elkaar.