Detention with Hell

Yellow! (iedereen: Orange...laatmaar) Dis Prema, Ginevrapsk, ik doe het tweede hoofdstuk... Yup. Dus spaar die arme lieve Faab en stuur eventuele flames naar mij. En Draco en Blaise. Mogen ook naar mij gestuurd worden (iedereen; WTF?) Ahem. K. Dan zallik maar beginne hea...

Hoofdstuk 2

'Drie weken nablijven, jullie twee. Op zijn minst!'

"Geweldig! Ge-weldig! Ge-wel-dig! GEWELDIG!" gilde Blu door haar kamer.

"Weet je dat dat zo ongeveer alle mogelijke manieren waren om het woord 'geweldig' uit te spreken?" kwam een sarcastische stem vanuit de deuropening. Blu keek geirriteerd om, ook al wist ze al wie daar stond. Blaise stond tegen haar deur aangeleund, en keek grijnzend naar haar tirade.

"Wat is er?" vroeg hij nu. Blu keek hem even vernietigend aan, en viel toen op haar bed neer. Met haar gezicht in de kussens gromde ze iets.

"Wat zeg je, Bluutje?" vroeg Blaise. Blu voelde dat hij naast haar op het bed kwam zitten, maar keek niet op. Weer gromde ze iets.

"Schat, misschien moet je wat beter ar-ti-cu-le-ren!" suggereerde Blaise. Blu kneep haar ogen even stijf dicht, om haar zelfbeheersing te bewaren. Ze kwam overeind, en keek Blaise in zijn donkerblauwe ogen.

"Ik moet," brieste ze, "met DRACO MALFIDUS drie weken nablijven! DRIE WEKEN! MET HEM!" Ze gooide er nog een paar onkarakeristieke scheldwoorden achteraan, waarbij Blaise grote ogen opzette.

"Waarom moeten jullie nablijven?" vroeg Blaise. Blu antwoordde niet. Ze was van plan geweest heel melodramatisch in het donker op haar bed te zitten, met heel trieste muziek op de achtergrond zodat alles er nog indrukwekkender en depressiever uit zou zien, maar Blaise die vragen stelde paste niet zo mooi in het plan. Hij verpestte het op deze manier. Dus ging ze staan, zodat ze boven Blaise uit torende, riep:

"Die ongelooflijke EIKEL vervloekt me op de gangen, en omdat die IDIOOT gewoon niet kan mikken, moet IK DRIE HELE WEKEN met HEM NABLIJVEN!"

Blaise keek haar sceptisch aan.

"En jij deed niks waardoor hij jou vervloekte?" vroeg hij.

"NEE! NATUURLIJK NIET! DAT ZOU IK NOOIT DOEN!" gilde Blu. Toen Blaise haar aan bleef kijken, gilde ze nog een keer gefrustreerd.

"DONDER OP!" Ze rende naar de deur, gaf hem in het voorbijgaan een duw die ervoor zorgde dat hij op haar bed viel, en rende naar zijn kamer. Daar deed ze de deur op slot. Ze viel op Blaise's bed neer, om daar kwaad te gaan zijn. Even later hoorde ze al gebonk op de deur.

"Blu! He, Blu, laat me erin! Dit is nota bene MIJN kamer!" Voor het eerst lachte Blu na het strafwerk-incident. Het was dan wel een gemene grijns, maar een grijns was nog altijd een lach...

"He! Wat doe jij hier? Moet je niet in je hoogstpersoonlijke machtige Hoofdmonitor-privekamer zitten?" grinnikte Draco toen zijn vriend naast hem kwam zitten in de Zwadderich leerlingenkamer.

"Die hoogstpersoonlijke privekamer is niet meer zo persoonlijk en prive. Blu heeft 'm geclaimed. Ze is in een rothumeur. Enig idee hoe dat komt?" vroeg Blaise.

"Ik? Het was mijn schuld niet! Zij vervloekte me zomaar ineens op de gangen! En dat dat kreng niet kan mikken, is niet mijn schuld! Ik ontweek gewoon! Maar die trut moest per se Anderling raken! Van alle ouwe trollen die hier rondlopen, moest ze per se ANDERLING kiezen!" begon Draco meteen. Blaise zuchtte dramatisch.

"Oke. Wil je nu de objectieve versie vertellen?" Draco keek mogelijk nog chagrijniger.

"Nou, oke, nadat jullie als laffe meisjes weg waren gerend, toen ik haar kennelijk had beledigd, vuurde ze ineens een spreuk op me af. Maar je was daarbij, je weet zelf dat het helemaal niet zo'n erge opmerking was! En toen vervloekte ze me nog een keer, en toen vervloekte ik haar natuurlijk terug, en toen duelleerden we. Ongeveer. En toen moest dat domme grietje natuurlijk weer per se op hetzelfde moment een vloek op mij afvuren terwijl ik haar vervloekte. En toen raakten die spreuken elkaar. En dan buigen ze vaak af. En als er dan toevallig een oud chagrijnig mens aan komt lopen, kunnen die stralen haar wel eens raken. En dan gebeurt het wel eens dat dat mens kwaad wordt. En dan... wilt dat soort mensen wel eens overdrijven. Zoals drie weken strafwerk geven. En, vriend, dat is nu precies wat mij is overkomen. Drie weken strafwerk, met Blu Valiant, van alle mensen!"

Blaise grinnikte.

"Mooie actie. Draco, gefeliciteerd, maat. Je hebt Anderling vervloekt, en mag drie weekjes doorbrengen met Blu,"

"Wat valt er nou te feliciteren? Moet ik soms blij zijn dat ik met die heks moet nablijven?"

"Moet je nablijven met Anderling?" vroeg Blaise geschokt.

"Nee, idioot! Ik had het over Valiant!" gromde Draco, terwijl hij zijn vriend een duw gaf, zodat deze van de bank af viel en met een harde bonk op de grond terechtkwam.

"Oh! Maar zij valt wel mee!"

"Wat? Ze is een stuudje! Een Ravenklauwer! Opvliegend! En lelijk!" riep Draco. Blaise keek hem aan, nog steeds vanaf de grond.

"Valt wel mee. Ze is niet zo verbazingwekkend mooi als Mango of Kat, maar zeker niet lelijk! Best knap, hoor! En ze is wel een Ravenklauwer, maar alles behalve een stuud!" zei Blaise. Draco keek ongelovig naar beneden.

"Jongen... Sta om te beginnen op. Je ziet er belachelijk uit daar. En verder: Blu Valiant is niet bepaald wat je prettig gezelschap zou noemen. En als ik jou was, zou ik nu mijn kamer gaan opeisen!" zei Draco, terwijl hij Blaise van de grond af hielp, en deze weer op de bank ging zitten.

"Wil je mee? Blu nog even zien? Gezellig met haar praten? Elkaar vervloeken? Elkaar zoenen? Elkaar-..." Blaise werd afgekapt doordat hij weer met een bons op de grond terechtkwam. Draco stond op, en liep grommend weg. Blaise keek hem grijnzend na.

"Blu! Blu! Kom je vanavond ook? Er is een feestje in de Zwadderich leerlingenkamer!" siste Mango in Blu's oor, tijdens een opmerkelijk saaie les Toverdranken.

"Ik kan niet! Trouwens, jullie draaien toch alleen hele vage muziek op jullie feestjes!" siste ze terug, na over haar schouder gekeken te hebben waar Sneep uithing.

"Wij vage muziek? JIJ ben hier degene die naar rock luistert!" fluisterde Mango. Blu snoof.

"Hoe dan ook, ik moet vanavond NABLIJVEN!" zei ze walgend.

"Dus Draco is er niet eens?" pruilde Kat, die zich ook in het gesprek mengde. Blu schudde haar hoofd. Meteen liet Kat zich achterover in haar stoel vallen, met haar armen over haar borst.

"Dan weet ik niet of het voor mij nog wel hoeft," zei ze, terwijl ze met een lok haar speelde. Blu zuchtte geirriteerd.

"Je hebt altijd Blaise nog!" fluisterde Mango, ineens weer opgewekt nu ze zich dit had bedacht.

"Wauw! Nog een slachtoffer voor jullie schaamteloze geflirt!" zei Blu sarcastisch. Af en toe vond ze dat haar vriendinnen geen zelfrespect hadden. Achter elke idioot aanrennen die een beetje een goed lichaam had...

"Nog vijf minuten!" snauwde Sneep. Altijd gezellig, zo'n man zo vroeg in de ochtend...

"Draco kijkt anders ook niet zo blij," zei Mango, terwijl ze over haar schouder naar Draco en Blaise keek.

"Hmm... Maar hij is nog steeds mooi," mompelde Kat zuchtend, terwijl ze met haar wimpers knipperde.

"Kat! Stop daarmee! Je wimpers draaien overuren!" snauwde Blu.

Tegen lunchtijd was Blu alweer in een goed humeur. Tijdens het eten vertelde een meisje aan de tafel van Ravenklauw over iets dat kennelijk die ochtend in de Ochtendprofeet had gestaan.

"-echt zo erg! Ik voel me helemaal niet op mijn gemak!" klaagde het meisje.

"Dat valt toch wel mee! Dooddoeners kunnen niet in het kasteel komen!" zei haar vriendin gerustellend. Blu leunde iets naar hen toe.

"Misschien niet nee, maar wel in Zweinsveld! En dat is al dichtbij genoeg!" rilde het meisje.

Op dat moment stonden de meesten op, en Blu raakte het gesprek van de meisjes kwijt, toen deze ook naar de uitgang liepen. Ze was nieuwsgierig geworden. Dooddoeners?

Op dat moment zag ze Kat en Mango lopen, pratend met een paar jongens van Zwadderich.

"Kat! Mango! Wacht eens!" riep Blu, terwijl ze naar hen toe rende. Met een handbeweginkje gebaarde Mango de jongens door te lopen.

"Hebben jullie iets in de Ochtendprofeet gelezen over Dooddoeners?" vroeg ze. Kat trok een wenkbrauw op.

"Dooddoeners? Sinds wanneer lees jij de krant niet meer, Blu?" vroeg ze. Blu haalde haar schouders op.

"Ik lees hem wel! Ik weet niet. Ik was vanochtend niet met mijn hoofd erbij, denk ik. Ik moet het gemist hebben," zei ze.

"Nou, het was ook niet echt voorpagina nieuws ofzo. Stond ergens er tussendoor. Er waren Dooddoeners, die een echtpaar in Zweinsveld hebben vermoord. Weet ik veel," zei Mango nonchalant.

"Vast de vader van onze lieve Draco," zei Blu walgend. Kat knikte ongeinteresseerd.

"Wie weet," gaapte Mango. Blu zuchtte gefrustreerd.

"Kom op! Je gaat me toch niet vertellen dat jullie Zwadderaars dat normaal vinden? Wedden dat Dracolief ook een Dooddoener gaat worden?"

"Misschien. Wel zonde, om dat mooie gezicht achter een masker te verstoppen," zei Kat. Blu gromde.

"Kom op! Wat vinden jullie er van dat een klasgenoot, een jongen die hier rondloopt, later een martelaar en moordenaar gaat worden?" vroeg Blu. Kat zuchtte.

"Weetikveel. Ik weet het echt niet, Blu. Kun je hier over op houden?" Blu zuchtte. Ze liep richting de kerkers. Haar uil, Aetos, had haar bij het ontbijt een briefje bezorgd van Anderling. Over het eerste strafwerk. Ze moesten de kerkers schoonmaken. Gelukkig wel zonder Sneep. Dat zou alles alleen maar veel erger maken...

Toen ze bij de kerkers aankwam, stond Malfidus al tegen de deur van Sneep's kerker aangeleund. Hij had haar nog niet gezien. Ze dook snel achter een (oerlelijk...) standbeeld van een waterspuwer. Ze bekeek hem. Ze zag misschien wel waarom Mango en Kat en de rest van de vrouwelijke studenten hem knap vond. Hij had heel licht blond haar, zodat hij niet typisch blond meer was. En grijze ogen. Lichtgrijze ogen. En een hooghartig gezicht, dat was wat minder. Maar verder had hij een goed lichaam. Alleen jammer van zijn karakter...

Blu bestudeerde hem nog eens. Zou hij een Dooddoener worden? Ze hoorde Malfidus even kuchen.

"Je mag daarachter vandaan komen, Valiant. Ik zit hier namelijk te wachten. Denk je dat je klaar bent met je ongetwijfeld interessante bezigheid daarzo? Ik heb meer te doen," zei hij, zonder op te kijken van zijn nagels die hij aan het bestuderen was.

Blu schrok. Ze beet even op haar lip, maar besloot toch gewoon tevoorschijn te komen. Niet blozen, Blu.

"Was het boeiend daar?" vroeg Malfidus.

"Geweldig!" snauwde ze.

"Mooi. Blij te zien dat je hobby's hebt," antwoorde hij. Blu snoof. Ze liep op de deur af, waar hij nog steeds tegen stond.

"Malfidus, ga aan de kant!" snauwde Blu.

"Vragen we dat niet gewoon even lief?" vroeg hij spottend.

"Malfidus, donder op. Ik heb daar strafwerk, dus ik moet daarheen. Het kan me niets schelen of jij hier buiten blijft. Ik heb meer te doen," zei ze, de laatste zin precies op de manier waarop hij het had gezegd. Hij trok zijn wenkbrauwen even op.

"Moest dat een imitatie van mij voorstellen?"

"Wat denk je zelf. Vond je het op jezelf lijken?"

"Nou, om te beginnen ben je niet knap genoeg om mij te imiteren," zei hij. Blu rolde met haar ogen.

"Donder gewoon op. Ik wil er langs," zei ze.

"Wat krijg ik ervoor?"

"Wat je kunt krijgen? Een schop voor je-..." Blu kapte zichzelf af. Ze haalde even diep adem. Hou je in, Blu. Denk aan wat de dokters hebben gezegd. Hou jezelf in.

Malfidus stond te grijnzen.

"Nou?"

"Oke. Wat wil je hebben?" vroeg ze chagrijnig. Malfidus begon te grijnzen.

"Wat wil ik van Blu Valiant?" Hij dacht na, en zijn grijns werd groter.

"Ik weet het al! Een...zoen!" zei hij treiterend. Blu voelde haar ogen opensperren en haar mond viel open.

"Hoe bedoel je, een zoen?" snauwde ze.

Draco kwam dichterbij. Steeds dichterbij. Blu zag hem op haar af komen en wist niet wat ze moest doen. Hem slaan? Misschien leerde hij dit af als ze op hem in zou meppen...

Draco stond nu tegenover haar. Ze keek in zijn grijze ogen, en zag hoe hij een beetje voorover boog, naar haar toe. Op het moment dat hij zijn ogen sloot, kreeg ze een ingeving. Ze schoot ineens langs hem heen. Ze liep naar de deur toe en wilde naar binnen gaan. Op dat moment hoorde ze Draco grinniken.

"Oh, en Blu, schat: we moeten de vooraadkelder schoonmaken. Ik heb dus geen flauw idee wat je wilt gaan doen in de kerker van Sneep. Maar als je daar belangrijke dingen te doen hebt, ik merk het wel als je nog komt helpen," Grinnikend draaide hij zich om en hij liep naar de tegenovergestelde deur. Toen de deur achter hem dichtviel, kneep Blu haar ogen dicht en moest ze een gil van frustratie onderdrukken.

Ze hoefde er niet aan te denken hoe stom het zou zijn geweest als ze hem wel had gezoend. Was het toch voor niks geweest, en dat wist hij.

"Sukkel," gromde ze, terwijl ze ook naar binnen ging.

"GATVERDAMME! DONDER OP! RUIM DAT MAAR LEKKER ZELF OP!" gilde Blu. Ze stond in de voorraadkelder, tussen allerlei Toverdrankingredienten. Het opruimen was niet zo best gegaan. In het begin ging alles goed, totdat Draco een paar opmerkingen maakte over hoe het haar schuld was dat ze hier zaten. Blu gooide een pot met paddendarmen naar zijn hoofd, die kapot viel op de grond. Vanaf dat moment waren ze alleen maar bezig met elkaar bekogelen. Draco had zojuist per ongeluk een grote ton met palinghersens omgegooid, en de inhoud dreef over de toch al overbeladen vloer.

"DAT DEED IK NIET!" brulde Malfidus, terwijl hij bijna uitgleed over een kikkeroog.

"WEL! IK DEED HET IN ELK GEVAL OOK NIET!" gilde Blu weer terug.

"IK GA DAT NIET OPRUIMEN! EN KRIJS NIET ZO!" schreeuwde Malfidus.

"IK KRIJS NIET! JE KRIJST ZELF, SUKKEL!" krijste Blu.

"IK BEN GEEN SUKKEL, FEEKS DIE JE BENT!"

"IK BEN GEEN FEEKS, EIKEL!''

"IK BEN GEEN EIKEL, TRUT!"

"IK BEN GEEN TRUT, TROL!"

"IK BEN GEEN TROL, KRENG!"

"IK BEN GEEN KRENG,..." Blu viel stil.

"HA! JE WEET NIKS MEER!"

"HEUS WEL! HOU JIJ JE KOP, KLEUTER!"

"IK HEB GEEN KOP!"

"WEL!"

"NIET!"

"WELLES!"

"OH, HEEL VOLWASSEN, VALIANT!"

"LALALA IK HOOR JE TOCH NIET!" gilde Blu met haar handen voor haar oren.

"DOE NORMAAL EN LUISTER GEWOON!" schreeuwde Draco.

"NEE! IK HOOR JE NIET!" gilde Blu. Draco liep naar haar toe, maar recht voor haar gleed hij uit, en greep haar bij haar kraag. Ze gleden allebei uit.

"KIJK WAT JE DOET IDIOOT!" gilde Blu, terwijl ze walgend en kletsnat opstond. Haar uniform zat onder de mestkevereieren en meer van dat soort Toverdrankingredienten.

"DAT WAS JOUW SCHULD! MOET JE MIJN GEWAAD ZIEN!" riep Draco, terwijl hij ook opstond.

Blu gilde, terwijl ze een pot naar zijn hoofd probeerde te smijten. Ze miste, en de pot vloog aan scherven tegen de muur, terwijl de glibberige inhoud over de vloer gleed.

"WAAR WAS DAT VOOR NODIG! JE HEBT HIER AL GENOEG TROEP AANGERICHT!" schreeuwde Draco.

"IK TROEP AANRICHTEN? DOE NORMAAL! DAT HEB JIJ GEDAAN!" gilde Blu, terwijl ze een fles met gedroogde muizenlevertjes ontweek. De fles vloog een meter naast haar kapot.

"IK HEB NIKS GEDAAN!" brulde Draco.

Plotseling hoorde Blu voetstappen. Ze keek geschrokken naar de deur. Toen naar de kelder die ze moesten opruimen. De vloer was drijfnat, er dreven overal ingredienten en er lagen overal scherven. De kelder was een grote puinhoop. Toen keek ze met grote ogen naar Draco, die al even geschrokken leek. Ze stond als verstijfd.

Opeens begon Draco haar richting op de rennen. Hij kwam slippend tot stilstand bij de deur, trok deze open, en rende naar buiten. In het voorbijgaan greep hij haar pols, en trok haar mee. Op de gangen liet hij haar weer los, terwijl ze door renden.

Ze schoten een zijgangetje in, en hoorden achter zich Vilder brullen. Hij heeft vast de kelders gezien, dacht Blu gejaagd, terwijl ze zo hard rende als ze kon. Draco gromde iets, maar Blu kon het niet verstaan.

"MALFIDUS! VALIANT! KOM ONMIDDELIJK HIER!" hoorden ze Vilder uit de verte krijsen. Blu rende nog iets harder. Ze kon Vilders voetstappen horen, hij rende achter ze aan. Blu wist allang niet meer waar ze heenrende. Ze volgde Draco, die iets voor haar uit liep. Opeens sloeg hij linksaf, en tok haar weer aan haar pols mee. Hij trok haar in eens nis in de muur. Blu zat tussen de muur en Malfidus ingeperst. Iets waar ze niet bepaald van genoot. Na een paar tellen tegen Malfidus aangedrukt te zitten, hoorde ze Vilder piepend en hijgend voorbijrennen. Ze zag hem niet, want Malfidus stond voor haar, maar niemand in het hele kasteel kon zulke geluiden produceren...

Toen Vilder voorbijgerend was, stapte Malfidus uit de nis, en draaide zich om. Hij holp Blu er ook uit.

"Wat gaan we zeggen? We kunnen Vilder niet eeuwig blijven ontlopen!" zei Blu, nog buiten adem van het rennen.

"Ik was ook niet van plan hem eeuwig te ontlopen. Jij wel dan?"

"Nee! Wat ga je dan zeggen?"

"Dat Foppe binnekwam en ons wegjoeg. En dan moet hij dat allemaal aangericht hebben,"

"En Foppe zal het waarschijnlijk niet eens ontkennen," zei Blu.

"Inderdaad! Dus, wat zeg je dan?"

"Weet ik veel. Wat zeg ik dan?"

"Dat Draco Malfidus de beste is,"

"Draco Malfidus mocht willen dat hij de beste is. En nu komt Draco Malfidus weer mee naar de kerkers. Want Draco Malfidus heeft nog steeds strafwerk," zei Blu, en ze liep terug naar de kerkers. Draco gromde iets en volgde haar toen.

In de kerkers wachtte Sneep op hen. Blu stopte abrupt toen ze hem zag staan, zodat Malfidus tegen haar opbotste. Toen zag hij Sneep ook. Hij zuchtte even, schoof Blu toen aan de kant en liep naar binnen.

"Dag Professor,' zei hij. Sneep draaide zich om, met een blik die maakte dat Blu het liefst omgedraaid was en recht het Meer in was gerend.

"Malfidus. Wat heeft dit te betekenen?" vroeg Sneep zacht. Blu keek nog eens om zich heen, terwijl Malfidus een verhaal ophing over Foppe. Sneep leek het allemaal niet te geloven.

"Ruim dit op. Ik ben zo terug, en dan is alles schoon. Ik zal Foppe intussen gaan zoeken,' zei hij. Blu's mond viel open.

"Waarom gelooft hij je? Niemand zou dat slappe verhaal van net geloven!" riep ze uit.

"Sneep vind me aardig," zei hij, rillend bij het idee. Blu snoof.

"Dus. Begin al die troep die JIJ hebt gemaakt maar op te ruimen dan!" zei ze. Draco fronste.

"Die IK heb gemaakt? Doe normaal, Valiant JIJ gaat deze zooi opruimen!"

Toen Blu die avond naar haar slaapzaal ging, was het allereerst wat ze deed een douche nemen.

In de kerkers lag een grotere hoeveelheid aan ingredienten en scherven op de grond...

"EN? Hoe was het?" Toen Blu die ochtend naar beneden ging, waren Kat en Mango meteen opgesprongen en sleepten ze haar naar de Zwadderichtafel.

"Hoe was wat?" vroeg Blu onschuldig.

"Blu Valiant! Hou daarmee op! Zeg hoe het was! Nablijven met Draco!" zei Mango. Blu keek even naar Malfidus, die een paar plaatsen verderop zat. Blaise was hem uitgebreid vragen aan het stellen, maar hij leek er niet op in te gaan. Blu grinnikte. Blaise kon soms erg irritant zijn... Op dat moment keek Blaise haar kant op. Hij knipoogde. Blu corrigeerde zichzelf, terwijl ze naar hem glimlachte. Blaise was ALTIJD erg irritant...

"Saai. Hoe was jullie feestje?"

"Geweldig! Maar even serieus, vertel ons nou hoe het was! We dachten er de hele nacht aan!" zei Mango. Kat grinnikte.

"Op de momenten waarop jij niet aan het flirten was dan..." mompelde ze, maar Mango duwde haar, zodat ze bijna van het bankje af viel.

"Oke!" Blu zuchtte, en ze vertelde globaal wat er was gebeurd. Kat slaakte een vaag kreetje op het moment dat ze vertelde over dat ze in de nis werd gepropt, zodat Blu en Mango haar allebei duwden en ze dit keer echt van het bankje afviel.

"En toen Sneep weg was, zei ik dat hij het moest opruimen. En hij zei van niet. En op een gegeven moment kreeg ik weer een pot met een of andere vage substantie die voor mijn gemoedsrust maar beter ongeidentificeerd kan blijven, naar mijn hoofd gesmeten. En toen gooide ik een of ander aftreksel van iets doods naar zijn hoofd... En toen... Nou, toen kwam Sneep terug, en twee tellen voor hij binnen kwam, is het nog gelukt om alles met magie op te ruimen. En toen mochten we weg. En dat was het," vertelde Blu allemaal achter elkaar.

"Wauw! En vanavond mag je weer?" vroeg Mango.

"Ik MOET vanavond weer. Geloof me, het is niet vrijwillig,"

"Ik zou best vrijwilig gaan!"

"Dat weten we, Kat!"

En Blu duwde haar maar weer het bankje af.

De rest van de week ging hetzelfde. s'Avonds ging Blu naar de kerkers, waar ze zich ergerde aan Malfidus. Ze maakten meer ruzie dan dat ze opruimden, en s'nachts vond Blu vaak dingen als rattenstaarten in haar blouse.

De laatste nacht, toen Blu Malfidus net achterna zat met een dweil, kwam professor Anderling binnen. Malfidus struikelde bijna toen hij omkeek, en Blu deed gauw alsof ze de vloer aan het dweilen was. Professor Anderling trok haar wenkbrauwen op toen Malfidus stuikelde, een paar tellen doorwankelde, en uiteindelijk tegen Blu aanknalde, en bovenop haar neerviel.

"Ik zie dat het hier goedgaat?" vroeg ze, terwijl Malfidus zo snel mogelijk van Blu afkrabbelde en opstond.

"Best wel," zei Blu, die ook opstond.

"Mooi. Ik wilde even zeggen wat jullie volgende strafwerk inhoudt," zei hun professor Transfiguratie.

"Zeg het eens," zei Malfidus verveeld vanuit zijn hoekje.

"Jullie gaan planten zoeken in het Verboden Bos. Zonder Hagrid, daar zijn jullie inmiddels wel oud genoeg voor. Zelfde tijd, s'avonds, vanaf morgen,' zei ze. Blu sloot haar ogen even. Geweldig. s'Nachts met Malfidus in een donker, duister, gevaarlijk bos.

Ze hoorde Malfidus iets mompelen dat op "ik sta te springen," leek. Ze keek hem even aan en hij trok een gezicht. Ze kon een grijns nauwelijks onderdrukken. Toen Anderling een verontwaardigd en afkeurend geluid had gemaakt, dat op 'hnnggg!' leek, liep ze weg. Blu smeet de dweil weer weg, en plofte neer op de grond.

"Gezellig!" riep Malfidus sarcastisch uit.

"Twijfel ik niet aan..." mompelde Blu.

Does... dat was mon chappie. Sorry mensen, dattet zo lang duurde, maar dr waren wat probleempjes... Dus, volgend chappy is weer voor Faabdearest, en kijk op het profiel van Femmates! Profiel van moi, SilverOpal (voormalig: Faabjuh), Sue-AnneSparrow, Autumn Avaia, writertje, BonnieLassie en me-loves-Orli!

Ennos... laat een review achter! We moeten weten of de combi Faab+Preem YAH WORST NIGHTMARE is... Dus... review please! En we houden van je... SERIEUS!

Kiss! Ginevra-psk (die zeer spoedig en btw random dr naampje ook gaat veranderen... yeah whatevv)

Heel vaag gesprek... Faab heeft me btw gedwongen dit te schrijven mensen. TIS WAAR!

Blaise: "Ik hou echt zo van paarse olifanten! Jij niet?"

Draco: ? WTF, mate:

Blaise: "Paarse olifanten, man! Je weet wel! Hou jij daar ook zo van?"

Draco: "Ehm...NEE!"

Blaise: "Niet?"

Draco: "Tuurlijk niet, man! Hoe kom je daar bij?"

Blaise: " Ehm... Geen flauw idee. Is HAAR schuld!"

Prema wordt voor beeldscherm gesleept door Blaise: "Wot?"

Blaise: "Zie je wel! Ik moest van haar zeggen dat ik van paarse olifanten hou!"

Prema: "Ik? Wat? Vinden jullie paarse olifantjes niet onwijs hip dan?"

Blaise en Draco: "NEE!"

Prema: "Tsssk... Sukkels. En nog is het mijn schuld niet!"

Blaise en Draco: "Van wie dan? Jij zit als een maniakale geobsedeerde freak te typen daar!"

Prema: "NIETES!"

Draco: "Heel volwassen..."

Blaise: "En wiens schuld was het dan wel?"

Prema: "HAAR SCHULD!"

Faab wordt door Prema voor beeldscherm gesleept: "Hoi!"

Blaise, Draco en Prema: "Ehm... Hoi..."

Prema: "JOUW SCHULD! Jij hebt me gedwongen om Blaise te laten zeggen dat hij van paarse olifantjes houdt!"

Faab fluit onschuldig: "IK? Zou niet durven..."

Prema: "ECHT WEL!"

Faab: "Niet! Trouwens, jij hebt het bedacht!"

Prema geschokt: "IK?"

Blaise en Draco geschokt: "ZIJ?"

Prema: "Koppen dicht,"

Faab: "Ja, zij, ja! En weet je wat ze nog meer heeft gedaan? Ze heeft jullie ballonnen gejat! En jullie ijsjes uit het raam gegooid! En jullie tekeningen verscheurd!"

Draco, Blaise en Prema: "Echt?"

Faab: "Nou...ehm... Vast wel!"

Draco, Blaise en Prema: "Oooooooohh!"

Prema: "Wacht...Das niet waar!"

Draco en Blaise: "Wat?"

Faab: "Wel waar!"

Draco en Blaise: "Wat?"

Prema: "KOPPEN DICHT JULLIE! Het was Faabs idee om jullie een gesprek te laten hebben en toen vroeg ik alleen, waarover? Over paarse olifantjes misschien? En toen zei zij dat ik dat moest doen! Zie je wel! HAAR SCHULD ALLEMAAL! HAAR EVIL IDEE!"

Draco en Blaise: "Oooooohh!"

Prema: "JA! En weten jullie wat ze nog meer heeft gedaan? Ze heeft jullie ballonnen-..."

Draco en Blaise en Faab kappen haar af door tegelijk haar mond dicht te houden: "STOP OVER BALLONNEN!"

Faab: "Balonnen zijn btw best vet..."

Prema nog steeds stilgehouden door Draco, Faab en Blaise: "MWWWHHH!"

Faab: "Nu weet de wereld dat het mijn schuld niet was..."

Blaise: "Vast..."Rolt met ogen.

Draco en Blaise: "Laten we maar weer gaan. Dis eng..."

Faab: "Nee! Ik wil ook in het verhaal voorkomen! En jullie komen er en voor en ik niet en…'

Draco en Blaise: "We bewijzen de wereld een dienst, Faab"

Faab: kijkt boos "Nu moeten jullie zeggen dat het verhaal zonder mij niet compleet is en ik erin MOET!"

Prema: "Mwwhble!"

Draco, Faab en Blaise: "WAT?"

Prema: "Ik wilde alleen even zeggen dat het nu wel héél vaag wordt… En dat we maar verder moeten gaan."

Faab: "Maar ik…"

Draco, Prema en Blaise: "KOP DICHT!"

Faab: "Maar ik…"

Draco: "Ik haal de tape."

Blaise: "En ik de touwen"

Faab: "Uhoh…"

Prema: "Eh, ja… Laten we maar verder gaan met het verhaal"

Allemaal tegelijk: "Doei!"

Blaise: "En dan nu om het af te sluiten, een liedje van Blai- OEF!"

Draco: Haalt vuist uit Blaise's maag. "Dagdag!"