'Dus?'

Blu keek geïrriteerd op. Malfidus zat met zijn armen gekruist op een bureau.

'Dus ga eens wat doen!'

Blu gooide een dweil naar hem toe en zonder op te kijken ving hij hem op. Malfidus keek naar de grond en trok zijn wenkbrauwen op. Blu grijnsde, het zag er belachelijk uit. Uiteindelijk stapte hij van de tafel af en dweilde afwezig over de vloer. Blu besloot het even aan te kijken en zuchtte toen uitgebreid.

'Malfidus…'

'Jaaa?'

'Je staat nu al vijf minuten hetzelfde stuk te dweilen. Ik denk dat het nu wel schoon is.'

'Jij hebt erover gelopen. Dus het moet extra gedweild worden.'

Blu's bloeddruk begon al weer gevaarlijke hoogten te bereiken en ze gooide de dweil kwaad op de grond. Verbaasd keek de blonde jongen op.

'Whoe, maak je niet dik, Valiant.'

'Maak je niet dik,' brieste ze. 'Jij staat me aan een stuk door te beledigen en ik moet me niet dik maken? Ammehoela!'

'Beledigen?' Malfidus fronste zijn wenkbrauwen. 'Oh, dat ja… Ik ben er even niet helemaal bij, dus doe me een plezier en wees stil. Anders ga ik je wéér beledigen.'

Blu blies haar wangen boos op en liet kwaad de lucht uit haar neus lopen. Ze wierp een blik op de klok en zag tot haar opluchting dat het nablijven af was gelopen. Ze mikte de dweil in de emmer en draaide zich op haar hakken om.

'Huh? Valiant, wat ga je nou weer doen?'

Blu rolde met haar ogen en draaide zich weer om.

'Ik weet niet of jij langer dan nodig door wilt brengen in Sneeps kerkers, maar we mogen weg... Alhoewel… Het schoothondje wilt waarschijnlijk zo graag mogelijk bij het baasje in de buurt zijn.'

Hij gromde en gooide zijn dweil in de emmer, zodat die spontaan omviel. De twee scholieren keken naar het vieze water, -wat vol zat met restjes toverdrankzooi- dat zich over de vloer verspreidde.

'Oh, ja! Echt heerlijk, Malfidus!'

'Misschien…' mompelde hij meer tegen zichzelf dan tegen Blu.

'Wat! Denk je dat Vilder het gelooft als we weer zeggen dat Foppe het deed?'

'Oké, Valiant. Twee dingen. Ten eerste, praat niet in de wij-vorm. Jij en ik zijn twee onafhankelijke individuen die totaal in niets met elkaar verwant zijn, alleen dat we samen in dezelfde kerker strafwerk hebben en ten tweede: Je bent een heks.'

'TEN EERSTE, MALFIDUS: Je zegt zelf ook dat WE samen in de kerker zitten en ten tweede: je beledigt me weer!'

Malfidus lippen vertrokken zich in een geamuseerde grijns.

'Scherp hoor, Valiant. Maar wat ik bedoelde, ruim het gewoon op met toverkracht.'

Blu liep met grote stappen op hem af en ging recht voor hem staan met haar handen op haar heupen. Ongegeneerd liet hij zijn ogen over haar lichaam glijden alvorens hij haar aankeek.

'Malfidus?'

'Valiant?'

Ze zette nog een stap zijn richting in en plaatste haar hand in zijn nek. Als vanzelf ging zijn hoofd omlaag naar het hare. Toen hun lippen centimeters apart waren fluisterde ze: 'Dat mag je lékker zelf gaan doen.'

En met die woorden draaide ze zich ferm om en liet haar haar in zijn gezicht zwaaien. Draco's vuist maakte gebaren in de lucht die te vergelijken waren met een hand die een nek wurgde. Hij zwaaide een keer kort met zijn staf en de troep verdween. Snel haastte hij zich achter Blu aan, om nog een paar beledigingen naar haar hoofd te gooien.

Blu keek hem vernietigend aan toen hij haar tegemoet liep. Hij schonk haar een oogverblindende lach, waarna ze geïrriteerd snoof. Samen liepen ze door de gangen. Plotseling hoorde hij voetstappen. Hij keek op en zag dat Blu ze ook hoorde.

'Oh, shit!' siste ze. 'Vilder!'

Draco aarzelde geen moment en dook een nis in. Hij trok Blu achter zich aan en klemde een hand om haar middel en de andere om haar mond.

'Mhmbbll!' wist Blu nog uit te brengen.

Hij kon haar gezicht niet zien, maar hij wist bijna zeker dat ze niet lachte. Even worstelde ze nog, maar toen de voetstappen dichterbij kwamen verslapte ze. Blu zette nog een stap achteruit en leunde tegen zijn gespierde borst. Zijn arm klemde haar lichaam dicht tegen het zijne en hij haalde zijn hand van haar mond.

'-denk je wel niet waar je mee bezig bent! Ik klaag je aan wegens ongewenste intimiteiten!' siste Blu razend.

Diep van binnen wist ze dat ze dit niet zó erg vond. Zijn arm om haar middel was eigenlijk wel een fijn gevoel, maar dat zou ze nóóit toegeven.

De persoon die eraan kwam liep nu voor de nis langs en opgelucht liet Blu haar adem ontsnappen.

'Mango!' riep ze uitgelaten. Mango draaide zich om en keek fronsend de nis in.

'Blu, meis!' riep ook haar vriendin opgewekt. Toen Blu Mango's opgetrokken wenkbrauwen zag was ze even verward.

Toen verstijfde ze en trok Draco's arm weg van haar middel.

'Mang, het is níét zoals het eruit ziet. We moesten… We hadden…' Blu werd vuurrood en werkte zijn andere arm ook los van haar lijf. Hij duwde haar zacht weg en stapte kalm uit de nis. Met een hand klopte hij zijn gewaad af en met zijn andere veegde hij het haar uit zijn gezicht. Blu bedacht even hoe hij het vroeger altijd had zitten. Strak achterovergekamd met héél, héél veel gel. Of, zoals Mango Flaire droogjes had gezegd: "Geen wonder dat al die meiden achter zijn reet aan zitten, ze kunnen hun handen niet meer los krijgen van die plakkerige gel."

'Flaire,' doorbrak Draco de stilte. 'Het enige wat ik en Valiant aan het doen waren in die nis is schuilen voor wie we dachten dat het Vilder was. En nou kan ik me niet helemaal bedenken of ik liever Vilder had gehad.'

Mango zette een hand op haar heup en glimlachte naar hem. Hij trok zijn wenkbrauwen op en keek haar strak aan. Brutaal staarde Mango terug en een grijns brak door bij Malfidus.

'Mango Flaire, is het niet?'

'De enige echte,' zei Mango nonchalant. Ze zwaaide haar haar over haar schouders en keek naar Blu.

'Bluutje, we hebben een privé-feestje in de hoofdmonitorenkamer. Blu wilde protesteren, maar Mango legde haar met een blik het zwijgen op.

'Idee van Blaise. Het is alleen voor… Bepaalde mensen.' De blik van Mango ging veelbetekenend Draco's richting in en Blu zuchtte. Bepaalde mensen was, cool, knap of heel invloedrijk. Of een combinatie van die drie.

'Ik vat je al, Mango. Ga je gang. Ik doe mee.'

'Waarom nie-… Wacht, je doet mee?' Mango keek haar verbaasd aan. 'Wauw, ik dacht niet dat je er mee in zou stemmen.'

Draco, die zich een beetje afzijdig had gehouden besloot zich nu ook in het gesprek te mengen.

'Ja, nou. Ik weet niet wat jij denkt, hoor, Flaire. Maar persoonlijk lijkt Blu mij niet zo'n feestbeest.'

Mango lachte spottend en knipoogde. 'Dan ken jij Blu niet,' grijnsde ze. 'Vooral die ene keer met al die mensen toen we vuurwhiskey hadden gejat en Blu-'

'Mango, kop dicht!' riep Blu vuurrood. Draco grijnsde en wiebelde met zijn wenkbrauwen op een manier die Blu érg gewelddadig maakte Om lichamelijk letsel te voorkomen haakte Mango haar arm in die van Blu en trok haar vriendin mee naar de Hoofdmonitorenkamer.

'Draco,' vroeg Mango zonder om te kijken. 'Jij komt toch ook wel mee, hé?'

Malfidus dacht even na en grijnsde toen.

'Ik kom zo,' zei hij nadenkend. 'Eerst nog even wat… Nouja, ik kom zo wel.'

Mango knikte en glimlachte nog een keer lief. Hij tikte tegen een onzichtbare hoed en zei 'Flaire, zie je nog. Bluutje… Nouja, ik hoor nog wel wat er met die vuurwhiskey is gebeurd.'

Blu brieste boos en keek hem kwaad na, terwijl hij zich omdraaide en de gang uit liep.

'Mango, ik kan jou niet geloven!' riep Blu uit. 'Hij beledigt je en alsnog blijf je aardig en lief en flirtend… Heb je dan geen zelfrespect?'

Mango snoof en keek haar vriendin aan. 'Intimidatie, Blu, lieverd. Als je laat zien dat je bang of gekwetst bent gooien ze je voor de leeuwen. Gewoon iemand aan blijven staren en niet bang zijn.' Ze lachte toen breed. 'En als ze je mogen, Zwadderaars blijven het leukst als vriendje.'

Blu snoof, maar kon de lach op haar gezicht niet verhullen. Arm in arm met Mango liep ze door de gangen, naar het schilderij waar Blaise al stond te wachten.

'Héhé, ben je daar eindelijk? Blu, hoe was het nablijven?'

Blaise bukte snel om een tik van Blu's kant te ontwijken. Met een hoffelijk handgebaar bood hij Blu zijn arm aan om haar naar binnen te begeleiden. Mango werd al geholpen door Terry Bootsman, een bruinharige, ietwat serieuze jongen. Blu aarzelde even en haakte toen haar arm in die van Blaise. Samen liepen ze naar binnen en Blu keek verbijsterd naar de kamer. Die was honderd procent zeker vergroot. Op de kamer van Blaise en op haar eigen kamer was een groot en intimiderend hangslot aangebracht. Op tafels langs de wanden stonden bakken met chips, koekjes (Speciaal voor Slof:P) en allemaal andere snacks. De muziek kwam vanuit het niets en zover Blu kon horen werd nu allemaal top-50 muziek gedraaid. Overal waren banken en stoelen gedumpt.

En dat voor hoogstens dertig mensen.

Blaise sloeg een arm om Blu's schouder en grijnsde. 'Indrukwekkend, is het niet, luv?' Blu giechelde. 'Luv?'

'Jaaaa!' riep Blaise enthousiast. 'Ik heb het uit een hele gave film! Mijn nicht is een halfbloed, en daar was ik bij deze vakantie. Ze heeft me meegenomen naar een bioscopos of iets in die trant.' En terwijl Blaise verder ratelde over de film scande Blu de ruimte even door. Mango stond te dansen met Terry en ze had Kat heftig zoenend met een jongen –hij heette iets van Jack, dacht Blu- gespot. Blu keek naar haar spijkerbroek en simpele zwarte t-shirt en keek naar Blaise.

'Blaise, ik ga me even omkleden. Is er nog een spreuk voor dat slot?' Blaise fluisterde de spreuk in haar oor en begeleidde haar als een echte heer naar de deur. Blu opende de deur en knipoogde naar Blaise. Die grijnsde breed en liep de trap af. Blu glipte snel naar binnen en keek keurend naar haar klerenkast. Na vijf minuten tobben viel de keuze op een blauw truitje met witte strepen en een wit rokje. Ze kamde haar haar door en deed snel even wat make-up op. Net toen ze naar buiten wilde lopen werd er loeihard op de deur gebonsd.

'Blúúúúú!' blèrde Kat terwijl ze op de deur bonsde. 'Mango en ik wachten op je! Kom je?'

Blu trok de deur open en keek in de grijnzende gezichten van Kat en Mango. Cynisch keek Blu haar vriendinnen aan. Als Mango en Kat je allebei grijnzend aankeken, daarna naar elkaar keken en vervolgens nog harder leken te grijnzen, zat er iets niet goed.

'Kat, Mango, wat zijn jullie van plan?'

'Wij?'Kat en Mango keken elkaar verbaasd aan. 'Niets!'

'Sure.'

Blu liep de trap af en op dat moment zwaaide het portret open. Draco Malfidus kwam binnen, gekleed in een donkere spijkerbroek en witte blouse met daarover een zwart jasje. Mango en Kat stonden bijna letterlijk te kwijlen en slaakten verrukte kreten toen hij iets achter zich mee leek te leviteren. Blu's ogen vielen zo'n beetje uit haar hoofd toen ze zag wat hij meenam.

Minstens tien flessen… Vuurwhiskey…

Blu wist niet of ze in lachen uit moest barsten of naar Draco toe moest gaan om hem een héle harde klap te geven. Uiteindelijk koos ze niet en liep ze naar beneden toe. Blaise's arm belandde weer om haar schouders terwijl hij bewonderend floot.

'Wow, ronduit schitterend, Dra.'

Draco grijnsde arrogant en keek naar Blaise. Zijn grijns maakte plaats voor een verbaasde blik toen hij Blaise's arm om Blu heen zag. Zijn mond vertrok even en veranderde toen in een spottende grijns.

'Ach, wat een schattig setje.' sneerde hij. Blaise knipoogde naar Blu en fluisterde in haar oor.

'Ik ga even weg. Als Draco vervelend is moet je Patty maar roepen, dan is hij binnen no time verdwenen.' Blu giechelde en Draco keek zuur naar zijn vriend, die opging in de menigte op de dansvloer. Even bleven Blu en Draco ongemakkelijk tegenover elkaar staan. Toen ging Blu zitten op een van de banken en Draco plofte naast haar neer. Hij hield een martiniglas met vuurwhiskey elegant tussen zijn wijs- en middelvinger vast. Blu staarde er even naar en sloeg toen haar ogen neer. Draco schraapte zijn keel en keek haar aan.

'Dus, wat is dat tussen jou en Blaise? Gaat er zeker wild aan toe in die hoofdmonitorenkamers.'

Blu sloeg haar benen over elkaar en keek hem ongelovig aan.

'Jij denkt dat ik… En Blaise…? Haha, dat is belachelijk. Ik zie hem gewoon als een vriend. Meer niet.'

'Aha en wat betreft de vuurwhiskey?'

'Ik ben bang, dat dát voor jou een vraag en voor mij een weet zal zijn.'

Draco grinnikte en draaide zich half om. Blu keek naar zijn rug en haalde afwezig een hand door haar haren. Ze zag Kat en Blaise samenzweerderig staan praten terwijl Mango op Terry's schoot zat. Draco kuchte en ze keek hem aan.

'Vuurwhiskey?' Ze gromde en grinnikte tegelijk, wat een heel raar geluid opleverde. Blu pakte het martiniglas aan en nam een klein slokje. Draco zwaaide naar Blaise, die aangelopen kwam. Blaise ging op de leuning van de bank zitten en grijnsde.

'Gezellig?'

'Zekers,' antwoordde Blu meteen, 'En bij jou en Kat?'

Blaise trok veelbetekenend zijn wenkbrauwen op en wilde wat zeggen. Zijn mond ging wel open, maar bleef halfopen staan, op hetzelfde moment dat Draco zich verslikte in zijn drinken. Blu trok een wenkbrauw op en trok haar rokje recht. Op dat moment kwam Patty aanstuiteren en was het Blu meteen duidelijk wat er met de jongens aan de hand was.

'Haaaiii, Dracie! Leuk feestje, vind je ook niet? Ook erg goede muziek, ze draaien een schuifelnummer, wil je met me dansen?' ratelde ze zonder adem te halen.

Draco's ogen schoten zenuwachtig heen en weer, in een poging onder Patty uit te komen.

'Mijn beste Patty,' zei Blaise gladjes. 'Je bent nét te laat. Draco hier wilde net gaan dansen met onze geliefde Blu Valiant hier.'

Draco's wenkbrauwen schoten de hoogte in. 'Heh, wat bedoe… Ohja. Nou, Va- Blu, mag ik deze dans van je?'

'You owe me bíg time.' fluisterde Blu in zijn oor toen hij haar zijn hand offerde. Ze zette haar glas neer, pakte zijn hand aan en stond soepel op.

'Oh…' Patty keek vuil naar de Ravenklauwer voor haar. ´Blaise, zou jij…

´

'Uhm, ik moet weer naar Kat toe, ajú!'

Binnen een seconde had hij zich uit de voeten gemaakt. Patty keek nog een keer vernietigend naar Blu en plofte toen chagrijnig op de bank. Blu zuchtte en liet haar handen om Draco's nek glijden. Zijn armen rustten om haar middel en langzaam bewogen ze op de maat van de muziek. Draco trok haar ruw naar zich toe en haar hoofd belandde op zijn borst. Boos keek ze hem aan.

'Je mag wel effe wat rustiger doen hoor.'

Draco grinnikte zacht en verstevigde zijn grip op haar middel. Op dat moment begon een ander liedje. Draco liet haar los en stak zijn hand uit. Blu twijfelde en keek hem aan. Zijn grijze ogen twinkelden, alsof ze haar uitdaagden. Even kreeg ze het gevoel dat als ze nu weg zou lopen, ze hem zou laten winnen. Belachelijk, riep ze zichzelf tot orde, dit is niet eens een wedstrijd. Toen ze hem weer aankeek speelde een klein glimlachje om zijn lippen. Blu snoof zachtjes en pakte zijn hand. Hij glimlachte zelfingenomen en hun vingers verstrengelden zich in elkaar. Zijn hand vond zijn weg naar haar middel weer terug en zij legde haar hand weer op zijn schouder. Draco keek haar strak aan en koel staarde ze terug. Plots moest ze denken aan wat Mango had gezegd.

Intimidatie, Blu, lieverd. Als je laat zien dat je bang of gekwetst bent gooien ze je voor de leeuwen. Gewoon iemand aan blijven staren en niet bang zijn.

Ze moest lachen bij de gedachte. Twintig minuten geleden had ze Mango uitgelachen om die opmerking, maar nu wist ze dat haar vriendin gelijk had.

'Wat is er zo grappig, Valiant?' Fluisterde Draco in haar oor.

'Geef me een reden waarom ik dat jou zou vertellen, Malfidus.' antwoordde ze. Hij grinnikte en klakte met zijn tong.

'Ik geef me gewonnen… Blu.'

Ze keek hem recht aan. 'En in welke wedstrijd dan wel… Draco?' fluisterde ze langzaam. Hij boog zich voorover en net toen hij zijn mond opende klonk een hyperactieve fluisterende stem.

'Ik wist het, ik wist het!'

Draco en Blu keken allebei op, om in de betrapte gezichten van Kat, Mango en Blaise te kijken. Draco keek alledrie de studenten aan en liep toen linea recta weg. Blu keek haar vrienden koel aan.

'Uitleg. Nu.'

Blu ging op de dichtstbijzijnde bank zitten en sloeg haar benen over elkaar. Schuldig kijkend ging Blaise naast haar zitten.

'Nou… Mango, Kat en ik dachten… Nou, toen jij je aan het omkleden was bedachten we dat het wel leuk zou zijn als jij en Draco… Weetje, samen zouden komen.'

Kat viel hem in de rede. 'Kijk, daarom sloeg Blaise zijn arm telkens om je heen. Om te kijken of Malfidus jaloers zou worden.'

Mango had tenslotte het laatste woord.

'We bedoelden het allemaal goed hoor. Ik bedoel, ik gaf Malfidus zelfs op, terwijl je weet dat ik hem een ongelofelijk lekker ding vind.'

Blaise sloeg met zijn hand tegen zijn voorhoofd en kreunde. Op Blu's gezicht verscheen een kleine grijns.

'Mango, je bent zo tactloos als een loden deur.'

'Weet ik, weet ik… Vergeef je ons?'

'Laat me denken… Oké dan, omdat ik zo'n enorme goede ziel ben.'

Mango en Kat omhelsden Blu allebei en met z'n drieën vielen ze lachend van de bank. Blu worstelde zich los uit de hoop armen en benen en liet zich overeind trekken door Blaise.

'Wat ik alleen niet begrijp… Waarom rende Dr… Malfidus opeens weg?'

De Italiaanse jongen leek even te aarzelen en zijn donkerblauwe ogen keken haar nadenkend aan.

'Kijk… Ik ken Draco al heel lang en heel goed. Hij draagt een masker tegenover de buitenwereld en toen hij met jou danste… Hij is gewoon niet gewend zoveel emotie te tonen.'

'En dat gedoe met Patty?'

'Een toevalligheid waar geniale improvisatie werd gebruikt.' antwoordde de jongen met een grijns.

Blu keek hem aan met een blik die duidelijk zei: 'Dit gesprek is nog niet afgelopen.'

Blaise zuchtte en ging toen weg om Draco te zoeken. Hij had zo'n vaag vermoeden dat Draco geen genoegen zou nemen met: "Het spijt me" en "Ik zal het nooit meer doen".

-----

Het weekend vloog voorbij. De zaterdag en zondag bestonden het meest uit huiswerk maken, gestoord worden door Mango en Kat, overgehaald worden tot buiten jongens kijken, Malfidus ontwijken en Blaise die haar probeerde te ontwijken om het gesprek uit te stellen.

'Blaise!'

'Sorry, luv. Huiswerk!'

'Lul niet.'

'Ik lul nooit, Blu.'

'Jawel. Je hebt dit weekend al zes keer huiswerk gemaakt.'

'Eeehm… Véél huiswerk.'

'Niet volgens Mango en Kat. Geef nou maar toe, je ontwijkt mij om onder dat gesprek over Malfidus uit te komen.'

Hij zuchtte en ging zitten.

'Je hebt me. Wat wil je weten?'

'Dus jij vertelt me zonder slag of stoot alles over Malfidus?' Blu trok haar wenkbrauwen op.

'Niet álles.'

'Oké… Hoe zat het met dat masker?'

Blaise zuchtte en zakte onderuit in de stoel.

'Dat… Ja, het is gewoon… Pfft, lekkere starter.'

'Blááise!'

'Hmpf… Draco gedraagt zich heel anders dan dat hij in werkelijkheid is. Hij gedraagt zich koud, koel, nonchalant. Maar tóévallig weet ik, dat hij als hij thuis is, het liefst zo snel mogelijk terug wilt naar Zweinstein, soms zelfs bijna ligt te huilen in bed. Hij komt zo vaak mogelijk naar mij toe in de vakanties'

Blu's mond viel open. Dé Draco Malfidus? De Zwadderich Seksgod? Huilend in bed?

'Waarom?'

Blaise's blik verduisterde.

'Bij hem thuis is het anders, Blu. Zijn ouders leven nog onder de oude normen. Eer, vaderland en sterkte. Dat is stressend, na een poosje. Meer kan ik je niet vertellen.'

Blu was even stil en schudde toen haar haren uit haar gezicht.

'Wat zei Malfidus erover dat jullie hem wilden koppelen?'

Een luide kreun was het antwoord. 'Oh, ik heb twee maanden lang de taak om dubbele aantekeningen te maken bij Geschiedenis van Toverkunst.'

'Net goed.'

'Wat een medeleven.'

'Ík ben hier degene die medeleven verdiend. Ik werd gekoppeld aan Malfidus.'

'Haha, alsof jij dat zo erg vond.'

En Blaise vluchtte snel zijn kamer in voor een beledigde Blu hem te pakken kon krijgen.

-----

'Nou,' mompelde Blu toen ze voor het huisje van Hagrid stond. 'Welcome to hell.'

Drie meter achter haar stond Draco Malfidus leunend tegen een boom te kijken naar Blu. Ze droeg een spijkerbroek met vervaagde plekken en een t-shirt met lange mouwen waarop stond "Angelic". Ze zag er inderdaad wel een beetje uit als een engel. Het vage kaarslicht uit het hutje van de halfreus hing als een krans rond haar. Alleen was het dan wel een engel die naar rock luisterde en een irritant grote mond had. Hij besloot dat hij wat meer aandacht wilde hebben en trapte zorgvuldig op een krakend takje. Blu draaide zich met een ruk om en zag toen dat hij het was.

'Oh. Hoi…'

'Hallo Blu. Lekker weertje, vind je niet?'

Ze keek omhoog en zag de donkere wolken door de lucht tuimelen. Sarcastisch trok ze een wenkbrauw op en hij wiebelde irritant met zijn wenkbrauwen. Draco droeg een lichtblauwe spijkerbroek met een zwart vest. Daarover heen had hij een grijze mantel. Hij had dure sneakers aan van een beroemd tovenaarsmerk, zag Blu.

'Zie je iets wat je bevalt?'

'Was het maar waar.'

Toen vloog de deur van het huisje open. Blu gaf een gil en sprong een meter achteruit. Ze struikelde en belandde op haar kont in het gras. Gierend van de lach hield Draco zich vast aan een boom.

'Da-da-dat… Dat gézícht!'

Blu gromde en krabbelde overeind. In de deuropening stond Hagrid met een kruisboog in zijn hand en grinnikte verontschuldigend.

'Sorry, k dee de deur wel 'n beetje te ruig open, issut niet?'

'Ja, zeg dat wel.' Mompelde Blu. Hagrid stapte naar buiten en zag Malfidus staan. Zijn kleine oogjes knepen samen en hij spuugde op de grond.

'Malfidus… Hmm, viel te verwachteh.'

Malfidus spuugde ook op de grond en haalde zijn schouders op. Blu rolde met haar ogen. Het testosteronpeil op deze plek ging de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid érnstig te boven.

'Oké, kom maar met mij mee, jullie twee.'

Malfidus snoof en keek over zijn schouder naar Blu. Die keek hem vragend aan.

'Heb je enig idee wat we moeten doen?'

'Geen flauw benul. Hadden we trouwens nog huiswerk voor Verweer tegen de Zwarte Kunsten?'

'Ja, opstel van een rol perkament. Over hoofdstuk vijf.'

'Damn.'

Blu kuchte en Draco was ervan overtuigd dat hij tussen het hoesten door een keer het woord "kuchloserkuch" hoorde.

'Sta je me te beledigen, Valiant?'

'Ik zou niet durven, Draco.'

'Sinds wanneer noem jij mij bij mijn voornaam?'

'Sinds we bijna een gesprek zonder beledigingen hadden.'

Draco grinnikte zachtjes en Blu grijnsde. Ze manoeuvreerden voorzichtig tussen alle bomen door, terwijl Hagrid een meter of twee voor ze tussen alle planten door banjerde. Tien minuten later kwamen ze zwijgend aan bij een open plek. Hagrid stopte en draaide zich om.

'Kijk, nou moeten jullie hier dus effe…'

Er klonk geritsel. Geïrriteerd keek Hagrid op.

'Hier moeten jullie dus op zoek naar de ingrediënten voor toverdranken. Jullie weten vast nog wel hoe Monnikskap eruit ziet?'

Blu en Draco knikten braaf.

'Mooi. Dan mogen jullie op…'

Weer klonk er geritsel, dit keer gepaard met gesis. Hagrid was meteen op zijn hoede en boog zich over de struiken.

'Wat is dit… Ah, wie hebben we hier?'

De halfreus grijnsde en keek naar de Skreeft die net uit de struiken kwam. Draco slikte en grijnsde dapper.

'Ehm, nou… Ik denk dat ik maar op zoek ga… Verderop.'

Blu lachte ook vriendelijk en knikte.

'Inderdaad. Volgens mij stond er Monnikskap… Daar… Terug.'

Hagrid knikte en aaide liefkozend over het schild van de Skreeft. Blu pakte demonstratief Draco's pols en trok hem mee. Samen liepen ze door het bos heen, op zoek naar Monnikskap. Ze stopten op een kleine open plek, niet ver van de rand van het bos. Blu bleef staan en keek rond. Naast haar grijnsde Draco zelfvoldaan.

'Wát?'

'Ik wist wel dat je geen weerstand aan mijn natuurlijke charmes kon bieden.'

'Waar heb je het in godsnaam over?'

Hij keek veelbetekenend naar beneden. Blu keek omlaag en zag tot haar afgrijzen dat ze zijn pols nog steeds vast had. Snel liet ze hem los en stak haar hand in haar broekzak.

'Ach, ik ben nou eenmaal onweerstaanbaar.'

'Shut up, Malfidus.'

'Kom op, je wilt me.'

'Ja, ik wil niets liever dan jou, Malfidus. Je bent het middelpunt van mijn heelal.'

Draco zette een stap haar richting in. Instinctief ging Blu ook een stap achteruit. Ze merkte dat ze met haar rug tegen een zeer in de weg staande boom stond en ze slikte. Malfidus zette nog een stap haar richting in en boog zich over haar heen.

'Is dat zo?' mompelde hij. Zijn handen stonden aan weerszijden van haar middel, merkte zo opeens. Ook kwam ze erachter dat haar keel wel heel droog was. Wat was er mis met haar?

Draco grijnsde toen hij haar onzekere blik zag. Natuurlijk, zelfs zij kon geen weerstand bieden aan zijn geweldige uiterlijk. Hij boog zich over haar heen en haar warme adem streek over zijn nek. Een hand liet hij naast haar staan. De ander ging van haar middel langzaam naar haar nek, waar hij zijn vingers over haar wang liet glijden. Blu keek hem aan met grote blauwe ogen. Meteen werd hij overvallen door twijfel. Wat deed dit meisje met hem? Hij merkte dat hij alles deed om haar blik vast te houden.

Slechte Draco, bááááád boy, je voelt niets voor die feeks van een Valiant.

Hij liet zijn hand vallen en ging van haar weg. Blu zette haar handen in haar zij en keek hem met een vurige blik aan.

'Wat probeerde je nou dan?'

Hij ontweek haar blik. 'Niets.'

'Fout antwoord. Wát deed je?'

'Ik…-'

Er klonk getrappel en Draco keek op. Hij zag een donkere schim uit de struiken springen, recht op Blu af. Ze gilde en beschermde haar hoofd met haar handen. Als verstijfd keek Draco toe hoe ze achteruit liep en struikelde. De figuur boog zich over haar heen en Blu gilde harder. Nog meer figuren kwamen. Draco keek wanhopig om zich heen. Als dit figuren waren die iets slechts met ze voorhadden zaten ze in de val. Als ratten in de val. Hij slikte en stapte achteruit. Meteen schoot het beeld van een gillende Blu door zijn gedachten. Kreunend bedacht hij waarom hij dit zou doen. Hij sprong naar voren en riep: 'Laat haar met rust!'. De figuur keek op. Draco kneep zijn ogen samen.

Verderop hoorde Hagrid Draco roepen.

Binnen no time was de halfreus bij ze. Met grote ogen keek hij naar de nog steeds bewusteloze Blu.

'Watisser gebeurd?'

'Ze… Ehm… Heeft een…' Plots schoot "Langdradig Weekblad" door zijn gedachten. 'Ze is gebeten door het Langdradig Weekblad. Of iets wat er op leek.'

Hagrid verbleekte en tilde Blu op. Hij greep Draco in zijn nekvel en luid protesterend werd hij meegesleurd naar het kasteel.