Hoofdstuk 1 Mag ik even?
Je hoorde een diepe zucht, terwijl hij zich de afgelopen tien jaren voor de geest haalde. Hij sloeg een arm om het meisje naast hem, gelukkig had hij haar nog. Ze glimlachte naar hem en vroeg: "Heb je soms last van zenuwtorren, daar heb ik wel een middeltje voor." Ze keek hem bezorgd aan, op zoek naar de torren.
"Het gaat goed," antwoordde hij "het zijn de herinneringen die weer boven komen. Er is zoveel gebeurd, zoveel verloren."
"Denk ook aan alles wat wel goed gekomen is. Het had zoveel erger gekund. Je grootmoeder zou trots op je zijn geweest."
"Ik mis haar nog steeds, elke dag dat ze me niet uitkafferd," zuchtte Marcel.
"Mag ik even tussendoor?" Vroeg een mysterieuze stem.
"Ik mis haar ook, maar ze vond je toch waardig als kleinzoon. Uiteindelijk heb je toch de erfenis gekregen, die eerst naar je neef zou gaan. Ik vind het jammer dat ze niet bij onze bruiloft kan zijn."
"Wat moest ik zonder jou Loena, heb je trouwens nog reactie gehad op onze uitnodigingen."
Voordat Loena antwoord kon geven klonk er gekuch."Sorry, maar ik heb een zeer brandende vraag?"
Loena gaf antwoord zonder de ander op te merken. "Ron en Hermelien hebben gezegd te komen. Ze willen Harry, Alisia en Tyra graag meenemen, ze wilden weten of het goed was. Ik heb gezegd dat ze alle vijf welkom zijn."
"Oh, wat leuk dat ze komen. Ik ben nieuwsgierig naar Tyra, het is alweer drie jaar geleden sinds we ze voor het laatst gezien hebben," antwoordde Marcel.
"Toch kan ik er niet bij dat ze ons zo in de steek gelaten hebben. Ze hadden ons op zijn minst kunnen helpen," klaagde Loena.
"Ze hebben toch op afstand geholpen met informatie, meer konden we niet van ze vragen," zei Marcel.
"Nou, oké," zuchtte Loena, "ik ben je trouwens helemaal vergeten te vertellen dat we een ontzettend leuke kaart van Ginny hebben gehad. Zij was echt een goede vriendin van ons op Zweinstein, vond je ook niet."
"Ja, ze heeft ons tot het einde toe gesteund, maar wat schreef ze?"
"Nou, ze schreef dus dat zij en Mangus Stoker graag willen komen, maar helaas een belangrijke kwalificatiewedstrijd hebben voor het WK Zwerkbal. Maar om het goed te maken komen ze na onze huwelijksreis een dagje op visite."
"Zijn ze nog steeds bij elkaar dan?" vroeg Marcel verbaasd, "ik dacht dat ze uit elkaar gegaan waren nadat hij per ongeluk een beuker in haar richting had geslagen, ze lag toch twee weken St. Holisto Hospitaal voor magische ziektes en zwaktes. Zeg, nu ik erover nadenk hoe kwam hij erbij om als Wachter een beuker te slaan? Herinnerde hij zich die rampzalige afloop niet in mijn zesde jaar?"
"Tja," zei Loena, "op de een of andere manier raakte er een Drijver ernstig geblesseerd en dacht Stoker dat hij zowel Wachter als Drijver kon zijn, ach je kent hem toch?" Marcel kon een glimlach niet onderdrukken, niet te geloven dat Ginny en Stoker getrouwd waren, als je het van iemand niet verwacht had.
"Hallo mag ik nu eindelijk eens even tussendoor"zei …