Disclaimer: De meeste personages & plaatsen in dit verhaal zijn niet van mij, maar van de geweldige schrijfster van de Harry Potter Boeken: JK Rowling!
Inleiding
Zweinstein, 27 januari 1997
Lief, lief Dagboek,
Maaike. Dat was de naam die mijn ouders me hadden meegegeven en dat was één van de laatste dingen die ze hebben gedaan. Het is de naam die ik haat, maar die ik nog altijd gebruik. De naam die me teveel herinnert aan mijn ouders, al heb ik die nooit gekend. De naam die mij voor altijd aan mijn ouders zal doen linken. De naam waar ik me mee voorstel, waarmee ik door anderen wordt aangesproken. De naam die mijn naam is.
Mijn naam. De naam die mijn ouders mij hadden gegeven, één dag voordat ze stierven. Mijn naam, die door mijn adoptieouders was overgenomen. Mijn naam is mijn naam.
Hoe mijn ouders zijn gestorven is niet bekend. Hoewel de dokters niets aan ziekte of hartstilstand hebben kunnen vinden, zijn ze ervan overtuigd dat ze aan een natuurlijke dood zijn gestorven. Ik niet. Ik ben ervan overtuigd dat ze zijn vermoord, maar er zijn ook geen sporen van geweld of gif gevonden.
Dat mijn ouders zijn gevonden, was geluk. Mensen klagen altijd over het geluidsoverlast, maar in dit geval konden ze blij zijn. Mijn buurvrouw hoorde mij constant huilen en ze ging kijken wat mijn ouders aan het doen waren.
In eerste instantie zag ze mijn ouders niet eens. Toen ze vanuit een ander oogpunt keek, zag ze hun lijken liggen. Zij dus gillen, de hele buurt kwam erop afgerend. Meteen werd de politie gebeld, die het huis opende, mij uit mijn wiegje haalde en mijn ouders meenamen. Hele onderzoeken volgden, met als resultaat dat ze natuurlijk gestorven waren. Yeah, right. Daarom lagen ze naast elkaar en een beetje verscholen...
Nu ben ik bij adoptieouders. Het zijn schatten van mensen, die ik altijd als mijn eigen ouders beschouw. Zelfs toen ze me vertelden dat ik geadopteerd was, bleef ik van ze houden.
Toch zijn er nu wel vragen bij me opgekomen, over wie mijn ouders eigenlijk waren, wat ze deden. Hun namen weet ik wel. Maar die vertel ik niet, zeg ik tegen iedereen en dus ook tegen jou.
Waarom vertel ik dit eigenlijk tegen je? Hoe kwamen we hier ook al weer op? O ja, via mijn naam. Maaike dus. Maaike McPiliph, een doodnormaal meisje, op een school genaamd Zweinstein.
Nee, Zweinstein is niet normaal. Het is een toverschool, waar je leert toveren dus. Mijn ouders schijnen tovenaars geweest te zijn, en ik dus ook (anders zat ik niet op Zweinstein. Logica hé?). Ik kreeg mijn brief toen ik elf was.
Nou ja, dat is weer een ander verhaal en ik vertel het je later wel.
Maaike
Zo, dit was de inleiding. Reacties please!
