Writertje: Yay! Je leest nog steeds... :) Tanx.. ja, op een of andere manier begin ik vaak zielig en wordt het steeds lolliger, ofzoiets... ik weet het ook niet. In ieder geval is Captain Jack finally in da game!
Sue-AnneSparrow: Yay! Je leest ook nog! Woei! Jaja, hier komt Captain Jack...

Captain Jack is back... never trust a pirate.

-Hoofdstuk 6: Captain Jack -

'Erg veel, als de Pearl me eindelijk eens op komt halen.' klonk opeens een stem.

Marain schrok zich rot en deed het eerste wat in haar hoofd opkwam. Dat was de dure fles wijn uit haar tas pakken, zich supersnel omdraaien en de fles wijn op het hoofd van de indringer kapot slaan.
Verbaasd keek ze naar de man met bruine dreads, een rode hoofdband zoals ze die zelf ook had, een witte open bloes, een soort riem met allerlei wapens...

En verder kwam ze niet. De man plofte neer in het zand en keek verdwaasd voor zich uit. Marain vroeg zich af waarom hij niet gewoon bewusteloos was gevallen. Alsof de man haar gedachten kon lezen zei hij:
'Captain Jack Sparrow kan wel tegen een stootje hoor, luv.' En weer schrok Marain. De vent zag er nu echt stoned uit en zo klonk hij eigenlijk ook. O wacht, hij heette Jack Sparrow.
'Jack?' vroeg ze maar, want ze kon even niks anders bedenken.
'Captain Jack voor jou, luv.'
'Aaaaaha. En waar is je boot, Captain?' vroeg Marain achterdochtig.
'Dat zeg ik toch, de Pearl komt me ophalen.' zei Jack nu lichtelijk geïrriteerd.
'En hoe weet je dat zo zeker?'
'Gew-' hij stopte midden in zijn zin toen hij iets zag. 'NOOO! Dat was wijn! DURE wijn! NOOO!' begon hij uit te roepen terwijl hij opstond en rond begon te zwalken.
'O.' zei Marain, die nu ook doorkreeg dat ze een heel duur goedje had verspild. Ze had het nog kunnen verkopen ofzo, om wat geld te krijgen...
'Why is the wine gone?' vroeg Jack zich kreunend af, en hij liet zich weer in het zand vallen.
'Sorry!' zei Marain, terwijl ze zich naast Jack in het zand liet vallen. Ze had besloten dat deze man niet gevaarlijk was. Hoogstens dronken, maar niet gevaarlijk.
'You better be sorry!' zei Jack nog. Toen was het even stil. Er klonk geritsel en nieuwschierig keek Marain naar wat Jack aan het doen was.

'Da's mijn rugzak! MIJN ETEN! HIERRR! MINE!' schreeuwde Marain toen ze doorkreeg waar Jack mee bezig was.
'Hoooo, luv, ik heb het niet gestolen!' zei Jack, verdedigend zijn handen opheffend, wat er erg raar uitzag.
'Onee? En wat denk je dan gedaan te hebben?' vroeg Marain, terwijl ze zich afvroeg hoe ze toch opeens zo slim kon klinken in één zin.
'Lenen!' riep Jack, en gelijk daarna dook hij weg voor de bitchslap van Marain.
'Lenen zonder terug te geven!' riep hij, terwijl hij ondertussen opgestaan was en de rugzak pakte. Marain stond ook gelijk op, maar Jack was al aan het rennen. Als een gek rende Marain achter hem aan, ondertussen schreeuwend.

'JACK! KOM TERUG! HIER! YOU BASTARD! GIVE ME MY RUGZAK BACK! JA-HACK!'
'Captain Jack, luv!' schreeuwde Jack terug, nog steeds hard vooruit rennend. Maar terwijl hij dat riep, keek hij achteruit om te zien of Marain dichtbij was of juist ver weg. En dat had hij niet moeten doen. In volle vaart stootte hij zijn voet tegen een rots en sloeg plat voorover in het zand. Binnen een tel zat Marain bovenop hem en had ze de rugzak veilig buiten Jacks armweidte gegooid. Jack lag kreunend met zijn gezicht in het zand. Marain keek erg triomfantelijk, maar kwam er toen achter dat er niemand was om haar te zien winnen en ging weer van Jack af. Jack draaide zich, kreunend, om en spuugde wat zand uit zijn mond. Toen greep hij naar zijn blote voet die al blauw begon te kleuren.

'Aww... that hurts. That hurts like hell. IT FUCKING HURTS!' schreeuwde hij uit, en hij liet zich achterover in het zand vallen terwijl hij rare bewegingen begon te maken met zijn been, alsof dat de pijn zou verlichten. Marain kon het niet meer aanzien en plofte bovenop Jack zijn benen, zodat Jack ze niet meer kon bewegen.

'Luv, wat doe je nou? Ga van me af!' riep Jack, maar Marain bleef zitten. Ze pakte met haar handen Jacks voet vast, en spontaan begon Jack weer te kreunen. De voet was ondertussen al mooi paars.

'Mooi paars is niet lelijk, Jack, maar zou je niet liever weer je eigen kleurtje terughebben?' vroeg Marain, terwijl ze probeerde te blijven zitten toen Jack zijn benen begon te bewegen.
'Ja, maar that's a little hard now, isn't it, luv?' vroeg Jack, en het sarcasme droop ervan af.
'Jack, als je dat sarcasme van je nou eens opvangt in een bakje hebben we er zometeen misschien wat aan, en LIG NU STIL! Anders lukt het helemaal niet!'
'Wat niet?' vroeg Jack verbaasd. 'AAH!'
'Zo, nu staat hij tenminste weer recht. Je voet was gebroken, bastard. En blijf nog ff stil liggen, wil je?' zei Marain droog terwijl Jack als een gek aan het blazen was alsof zijn neus in de fik stond. Marain trok een sprint naar haar rugzak, en plofte binnen 5 seconden alweer terug op Jacks benen. Jack kreunde.

'Luv, i know dat ik dat soort aantrekkingskracht heb op vrouwen, maar kunnen we het niet iets rustiger aan doen?' Maar meteen begon Marain met het puntje van haar mouw onder Jacks voet te kietelen. Jack proestte het uit.
'Nee, niet mijn voe-hoe-te-hen! Nee! Hou op! Stop it!' riep hij tussen zijn lachaanvallen door.
'Beloof je dan om lief te zijn en naar mij te luisteren?' vroeg Marain terwijl ze nog steeds doorging met Jacks voeten kietelen.
'Promised!' riep Jack uit, en Marain stopte. Ze pakte het bolero-achtige-geval dat ze in haar rugzak had gepropt en scheurde het aan repen. Met die repen begon ze Jacks voet te verbinden. Jack kreunde, maar zei niks meer.

'Zo, klaar. Nu moet je alleen nog een paar dagen rust houden.' zei Marain als een volleerd dokter.
'O, en ik had nu juist zo'n zin om 10 rondjes om dit eiland te gaan rennen.' zei Jack droog.
'O, wacht, dat had ik al gedaan. Als jij hier niet geweest was...'
'Ja, dan had je nu een prachtige, opgezwollen, paarse voet gehad die-'
'Die nog steeds hurts like hell.' vulde Jack haar aan.
'Nou zeg, een beetje meer dankbaarheid mag ook wel.' zei Marain beledigd.
'Ja, wat denk jij dan? Loopt er opeens een meisje op dit godforsaken island, kom ik haar ook nog eens tegen, begint ze achter me aan te rennen, en door haar struikelde ik over die fucking steen.'
'Dit is geen eiland! Dat kan nooit! Ik ben hierheen komen lopen!'
'Luv, tis een waddeneiland. Toen jij kwam kon je er inderdaad nog lopen, nu staat de doorgang onder water.'
'O.'
'That's all you can say? O? Oh, women..' zuchtte Jack.
'Jaja, klaar met je gezeik? Mag ik dan nu gaan slapen?' vroeg Marain, die steeds geïrriteerder begon te raken van Jack's irritante gedrag.
'Je moet niet zo snel aanbranden, luv... maar als jij dat wil, g'night.' zei hij en demonstratief draaide hij zich om, zodat hij nu met zijn rug naar Marain lag.
'G'night Jack.' was het antwoord van Marain, die al half sliep.
'One question, luv... What's yer name?' vroeg Jack toen, terwijl hij nog steeds met zijn rug naar Marain toe lag.
'MMMmm.' Was het antwoord van de halfslapende Marain. Jack draaide zich om en begon aan Marains schouder te schudden.

'Luv? LUV!' schreeuwde hij hard in haar oor. Marain zat gelijk rechtop.
'WAT?' vroeg ze fel.
'Who, easy, luv, easy.' zei een geschrokken Jack, terwijl hij weer van die vage handgebaren maakte alsof hij zich wou verdedigen.
'Hoe durf je me uit mijn slaap te halen? You bastard!'
'Ehm... I just wanted to know yer name, luv.' zei Jack toen kalm.
'Marain. En mag ik nu weer slapen?' vroeg Marain kwaad. 'you bastard.' voegde ze er mompelend aan toe.
'Dat hoorde ik!'
'So what, het is toch waar? En nu wil ik slapen!'
'Jaja, luv, easy... g'night.'
'G'NIGHT!' schreeuwde Marain, die ultra chagerijnig was nu ze in haar slaap gewekt was. Toen ging ze weer liggen en viel al snel in slaap.

Toen Marain haar ogen weer opendeed keek ze recht in het gezicht van Jack. Bijna had ze gegild, maar ze hield zich in. Jack sliep nog. Hij zag er eigenlijk best lief uit als hij sliep...

'Nee, Ana Maria, zeg ze dat ze de zeilen het nog wel even houden, Ana Maria... ANA MARIA!' mompelde Jack, en hij werd met een schreeuw wakker. Verdwaasd keek hij om zich heen, en zag toen dat hij op een godforsaken island zat met een meisje van een jaar of 16.

'Jack? Wat was dat? Had je een nachtmerrie?'
'Nee, een nachthengst.' antwoordde Jack terwijl hij bij Marain kwam zitten. Marain was bij een grote, platte steen gaan zitten waar ze wat etenswaren op had uitgestald. Jack viel hongerig aan.
'Waawovew?' vroeg Marain met haar mond vol brood.
'Ehm.. nou... ovew toew ig' en hij slikte even zijn brood weg 'over toen ik van de Pearl af flikkerde in die vreselijke fucking storm, nu een week geleden.' zei Jack. Bij de naam 'Pearl' kreeg hij een dromerige, verdrietige blik in zijn ogen.
'Jack? Jack!' Marain zwaaide met haar hand voor Jacks ogen op en neer. Jack bleef dromerig en verdrietig kijken. Toen gaf Marain hem een rake klap tegen zijn wang.
'Who, luv, waar was dat voor nodig!' riep Jack terwijl hij met zijn hand zijn zere wang aanraakte.
'Bloody hell, ik dacht even dat je krankzinnig was geworden.' zuchtte Marain.
Nog steeds erg verdrietig kijkend keek Jack naar de horizon, en de rustig kabbelende zee.

'Luv... kijk...'

Woei! JACK! CAPTAIN! SPARROW! YAY! Nougoed, volgens mij is Jack nogal OOC in dit hoofdstuk, maar weet je hoe fucking moeilijk het is om Jack te beschrijven! Jack is gewoon... bijzonder, apart, moeilijk, ingewikkeld, sexy...

O, wacht, ik dwaal af. In ieder geval... review, please!