Een vinger streelde de witte lokken van zijn voorhoofd. De zachte huid deed hem rillen. Hij probeerde zijn armen te bewegen zijn ogen open te doen maar hij had er geen kracht voor. De spreuk op hem woog veel te zwaar. Toen voelde hij een kus op zijn voorhoofd. En warm gevoel verspreide zich van zijn hoofd naar zijn tenen en vingers. "Ryou" fluisterde hij.
"NEE, GEEN RYOU, HOE DURF JE ME BIJ DE NAAM VAN MIJN SLAAF TE NOEMEN!"
Teanna!
Bakura's ogen vlogen open, voor hem stond een grijnzende engel. "Geintje." Fluisterde hij.
Bakura kon weer opgelucht ademhalen, toen merkte hij dat hij aan het bed vastgebonden zat.
"Wie?"
"De wachters van meester hebben je vastgebonden."
Meester geen meesteres. "Meester, bedoel je dat je nu niet meer de slaaf van Teanna bent?" vroeg Bakura vol ongeloof. Hoe was hij ontsnapt? Teanna zou hem nooit hebben laten gaan tenzij ze er iets voor terug kreeg.
"De farao is mijn nieuwe meester. Hij heeft een deal gesloten dat als ze mij aan hem gaf dat zij 2 andere slaven van hem mocht uitzoeken" zei Ryou blij.
"Mooi zo." Fluisterde Bakura. "Ryou zou je niet liever met mij mee gaan?"
"Natuurlijk." Fluisterde Ryou, hij omhelsde Bakura, " Ik zou nergens liever willen zijn dan dicht bij jou."
"Dat geld ook voor mij." zei Bakura. Het tintelend gevoel nam hun lichamen weer over en leidde hen in een kus. De spreuk deed zijn werk, uistekend.
Op de dansvloer ging de gong, het was 12 uur. Tijd om de maskers af te zetten. De invaller farao kwam weer het podium op. 'Iedereen aandacht alstublieft. Hij schraapte zijn stem. Hoe wel ik, een nederige dienaar van de farao ben. Mag ik de grote finale van dit feest aankondigen. Dames en heren het is tijd om de maskers af te doen….'
De zaal was er stil van.
Terwijl ze hun danspartners in de ogen keken deden ze de maskers af.
Mariku en Marik deden hun maskers af.
Marik fluisterde ik hoopte al dat jij het zou zijn en Mariku deelde een lange kus met hem en fluisterde terug. "Ik wist de hele tijd al dat jij het was, niemand anders ruikt zo." Dat gaf hem een stomp in zijn voet terug. "Wil je zeggen dat ik stink!" "Nee, Nee je begrijpt het verkeerd, je ruikt het lekkerste van de hele zaal." Zei Mariku ter verdediging en keek Malik in zijn ogen. Malik staarde terug. Ze hadden elkaar gevonden. Vanaf nu af aan lieten ze elkaar nooit meer los.
De farao en de engel deden ook hun maskers af.
"Yugi." Fluisterde de farao.
"Mijn farao" zei Yugi helemaal verast.
Na een moment stilte. Begon Yugi. " Het spijt me ik wist niet dat u het was, ik heb weer iets verkeerds gedaan." Hij boog op de grond voor Yami.
Yami boog voorover en pakte zijn hand. "Het maakt niets uit" fluisterde hij. " Ik hou van jou."
"Hoe weet je dat zeker…"fluisterde Yugi.
" Seth heeft een spreuk uitgesproken over mij, ik zou vanavond mijn ware liefde vinden en Yugi luister goed."
Hij keek hem in de ogen. "Die liefde heb ik gevonden in jou."
Einde….
of niet….
Teanna vloekte toen ze haar masker afdeed. Voor haar stond de jongen waarmee ze gezoend had. Het was de slaaf die steeds op het podium was verschenen. Ze dacht de het de farao was. Het was een arme slaaf met een etterpuist op zijn neus en vettig haar.
Yami keek naar haar. "Zo te zien heeft nog iemand zijn ware liefde gevonden." Zei hij met een grijns op zijn gezicht. Toen Teanna heel hard weg rende en de slaaf haar achtervolgde. Ze stopte voor Yami, puffend. "Zo je hebt je keuze gemaakt volgens mij, deze slaaf, je ware liefde geldt voor 2." En hij riep naar de slaaf, " dit is je nieuwe meesteres, wees aardig voor haar."
"Okiedokie farao." Toen rende hij naar Teanna die gillend het gebouw verliet.
"HELP. YAMI HAAL DIE SLAAF VAN ME AF. IK HEB NIET GEKOZEN, RYOU KOM ME REDDEN, DAT IS EN BEVEL!."
Ze wachtte tot iemand haar kwam redde, er kwam
niemand…
slaaf kwam steeds dichter bij…
Niemand redde haar… Ze begon weer te rennen.
"JULLIE ZIJN NOG NIET VAN ME AF! Gilde Teanna terwijl ze verdween als een puntje in de verte.
Het Definitieve EINDE van het Verhaal.
A/N Ik weet dat het misschien een beetje kort was, en dat er nog open ruimte is voor een nieuwe chapter, maar het feest is afgelopen en daarom is dit verhaal voorbij, ik hoop dat jullie er van genoten hebben, zoals ik.
Ik ga Pure klanken verder schrijven. En natuurlijk Bakura loves chocolate. De andere fics zullen moeten wachten helaas. In de zomervakantie heb ik gelukkig alle tijd om te schrijven.
Reviews zijn altijd welkom.