High School Life

Disclaimer: Hindi akin ang Naruto o ang mga kantang pinaglalagay ko rito…Waaa! How sad:'(

Kabanata9: Maligayang Bati! (at Palit Character Muna)

Hiya! Ako nga pala si Uchiha Sasuke. 13 y.o. at ang pinaka popular na estudyante sa skul (ayon sa poll na ginawa ng skul newspaper noong isang araw,) namin: ang Konoha High School. Ngayon ang pinakamasaya at pinakanakakatakot na araw sa buhay ko. Bakit? Kasi July 23 ngayon, b-day ko. Sigurado hahabulin nanaman ako ng fan club ko buong araw. Hirap talaga maging mayaman, gwapo at matalino. Nyahahah…

Kainis! Di man lang nagabsent sina Sakura, Ino at Mio ngayon. Palagi nalang nila ako inaaway kahit wlang dahilan! Din a ba sila nagsasawa? Anyway, balik sanangyari sa akin.

Simula kaninang umaga ay nagtatago na ako sa likod ng paso sa lobby ng skul o kya dun sa cabinet ng janitor (kaso nga lang lagi akong nahahanap at din a ako pinayagan lumapit sa lalagyan ng mga cleaning materials kasi dati raw may nagtago raw doong estudyante kasi hinahabol ng mga fan girls niya. Hidi siya nahanap tapos natuklasan ang katawan niya kinaumagahan nung nacheck ng attendance kasi nung tinawag yung pangalan niya, sabi nng kaklase niya"Absent" pero may nagsabi "Present" kaya ngayon hindi oral ang pagcheck ng attendance sa amin.)

Kahit na may klase, lagging may tumitingin sa akin, magblu-blush, tapos tatalikod. Pati na yung mga lalaki! Yuck! Okey lunchtime na! Takbo ako palabas, sumunod lahat ng kaklase kaya nagtago ako sa likod ngbasurahan. Oo, mabaho. Pero it was worth it dahil wala naming nakakita sa akin. Pagkaalis ko sa likod ng mabahong basurahan, nakita ako ni Naruto.

"Pare! Kaen na tayo ng lunch!" Offer niya. Lintak kapag nalaman ng mga fans ko na andito ako.. Graa! Ayoko na isipin!

"Oi! Sasuke! Narinig mo ba ako!" sigaw niya uli.

"OI! ANDUN SI SASUKE,O!" sigaw ng isa sa mga hard core fans ko (hindi naman sa nagyayabang ako pero madami lang talaga sila.)

"Oo nga! Habulin uli natin siya!" sigaw pa ng isa.

LAGOT! Naruto! Kapag nabuhay man ako, isiguraduhin ko na may ilalagay na ako sa ipinareserba kong puntod mo sa parke na sementeryo malapit ditto sa skul. Pero bago iyon… TAKBO MUNA PARA SA BUHAY KO!

"OI! Bilis! Tumatakas siya!" sigaw ng isa pang fan at agad naman sila kumilos para mahabol ako. Buti nlang ako yung pinakamabilis na tmakbo sa klase naming kaya maali ko silang natakasan at takbo ako kaagad sa rooftop. Dun usual hangout ko kasi kapag andun ako, parang nakakarelax kasi wala masyadong pumupunta doon kaya tahimik at mapayapa kaya makakapag-isip ka ng mga bagay-bagay…

Bilis! Konti pa! Konti pa! Yes! Wahoo! Naka abot! Agad ko inilock yung pinto at umupo sa tabi nito… Huh? May ibang tao ba rito? May sounds!

Maybe I'm a little addicted
Maybe I just can't get out of this
Maybe it is just too soon to say

I've seen you blow right past my window
You flew away and I was left inside
Without a clue

But if you think I'm too stoned to write
Don't think twice

Free your mind
Don't let me down
We'll find a way to make it go away

Dragonfly? Uh, yeah. So curios ako kung sino yung nagpapatugtog kaya tumingin ako sa paligid.

"Palitan mo!" sabi ng isang pamilya na boses. Parang si… Parang si… Parang si Sakura yun, a! Hindi ako lumanghap ng rugby o delusional, siya nga iyon. Peste! Masama na nga araw ko makikita ko pa siya tapos yung kasama niya… si Mio! What da hell? Biglang may kumalabog sa pinto sabay ng mga sigaw, "Sasuke! Maligayang Bati! Happy B-Day!"

WAAAA! Lalong lumala ang bangungot na ito! Pinuntahan ni Mio tapos tinanon kung ano yun problema. Sabi nila na may nakakita raw sa akin na pumunta rito. PATAY!

Lumapit naman tong si Sakura ang babaeng amazona! Alam ba ninyo na siya lang ang nakatalo kay Neji sa Arm Wrestling Competion na ginanap para i-welcome ang mga bagaong estudyante? (ganun tlaga ritwal dito. Si Mio ng, lumaban kay Naruto tapos nanalo siya! Samahan ng mga Babaeng Amazona!) Tinanong niya kung ano nangyari tapos sabi nila pumunta raw ako rito.

"Wala siya rito. Kaming dalawa lang ni Mio ang kanina pang andito." Sagot ng babaeng amazona. Di ko alam na darating ang araw na ito pero.. Salamat sa kanya!

"Schedule at kinaroroonan ng boyfriend mo, di mo alam!" sabat ng isang fan.

"O kaya, ayaw mo lang sabihin sa amin na andito siya para ma solo mo siya habang tumutugtog si Mio sa keyboard ng You Are My Love at Lost Wings!" sabat pa ng isa. Si Mio nga pala, magaling siya tumugtog ng piano at ang paborito niyang piesa ay ang Towa no Omoi o Eternal Emotins. Sabi iya yun daw ang paboritong kanta ng mama at papa niya (uh, nung buhay pa sila). Minsan ka-duet niya si Makoto na magaling din sa piano kya nga sila ang tinatawag na "Yellow Loveteam" Pero kapag nalaman ni Mio na sinasali ang pangalan niya sa mga usapan tungkol sa mga loveteam, binubugbog niya sila.

"OO NGA!" sigawan nila lahat.

"HINDI YAN TOTOO!" sigaw ko at dahil doon nalaman nila kung saan ako nagtago at agad sila sumugod.

"STAMPEEEEEEDEEEE!" Sigaw ni Mio.

Pagtapos nun, na office kami dahil masyadong maraming tao sa rooftop, muntik na gumuho yung building. Hay! Kainis! B-day ko ngayon tapos puro kamalasan na ang inabot ko! Buti nalang ang punishment naming ay… linisan ang buong campus!

Walang kwentang buhay toooooooooooooo!

Hapon na at lima na lang kami natira: ako, si Mio, si Sakura at dalawa pang fan. Isang building nalang at tapos na kami! Agad naming nilinisan kaso ngalang, nung nagmop kami ng hagdan, nasagi ni Kimi (isa sa mga fans ko) ang lalagyan ng tubig at natapunan si Sakura! BWAHAHAHA! Woooh! Yung na yata pinaka magandang regalo ng natanggap ko! Pero nung sinubukn niyang tumayo… nadulas siya at nahulod… Sa Akin!

Tapos may flash! Langya! Pinikturan kami ni Mio! Agad kaming tumayo at hinabol siya.

"MIO, I-DELETE MO IYAN!"sigaw ni Sakura. (Cellphone na may Camera yung gamit ni Mio)

"Belat! Niyahaha!" sabi ni Mio habang tumakbo pababa ng hagdan. Agad naming siyang sinundan ni Sakura. Pakiramdam ko, biglang uminit ang mukha ko, sino ba naming hind… Imagine mo… kulang nalang maglapit mukha namin! Sinubukan din kaming habulin ni Kimi pero sabi ni Miyu kailangan daw nilang tapusin maglinis para hindi ako lalong mapagalitan. Alalahanin ko nalang pasalamatan ko sila mamaya

GRAAA! Ang panget ng buhay! Sa lahat pa ng tao! Kainis!

a/n: Sensya kung mahaba at kung walang nakaintindi (Kahit ako) Anyway salamat sa pagbabasa: )

Fudge: Bwahaha! Ano miserable ka na ngayon, no? Nyahaha!

Sasuke: Papatayin kita!

Fudge: Sakura, pasensya nga pala kanina. Nadawit ka pa sa gulo.

Sakura: Anong pasensya! Papatahimikin kita for eternity!

Fudge: Subukan niyo lang! Papakalat ko ke Mio yung pic! 'Di ba, Mio?

Mio: Oo, basta yung chocolate ko, a!

Fudge: Ano? Lalaban pa? Nyahaha!

SasuSaku: Life is so Unfair!