Ik heb m'n rijbewijs! Ik heb m'n rijbewijs!

#springt rondjes door haar kamer#
Heb eerst drie keer moeten zakken, maar heb nu eindelijk mijn rijbewijs gehaald :D :D (of nou ja, het papiertje waarmee ik mijn rijbewijs morgen bij de gemeente kan ophalen, maar dat is toch bijna hetzelfde?(A) )

#is helemaal happy#
Nou om jullie een beetje in mijn vreugde te laten meedelen is hier een nieuw chappie!

Enelaya: Fijn dat je m'n verhaal leuk vind :) Ik kan je natuurlijk niet te lang laten wachten (A). Hier is weer een nieuw stukje.

Autumn Avaia: #gaat hard op zoek naar de steen der wijzen # Als ik nog duizenden jaren verder moet schrijven hoop ik wel dat ik die steen der wijzen op tijd vind, anders vrees ik dat het niet gaat lukken (A).

TMLM: #ziet de computer van TMLM opgelucht kijken# Was dit weer snel genoeg:P

Hoofdstuk 5. Kapotte vaas en dictees

"Waar denk jij mee bezig te zijn!"

Oké misschien had hij iets te vroeg gejuicht. Hij besloot gewoon door te gaan met Draco te negeren in de hoop dat hij het dan vanzelf zat zou worden en weg zou gaan.

"Ja hoor, loop maar weer weg, doe maar alsof je me niet hoort. Denk je nou echt dat dit ons gaat helpen Potter?"

Harry luisterde niet en liep naar het balkon. Hij opende de deuren en keek uit over de stad.

"Denk je dat ik hier blij mee ben Potter? Denk je dat ik het leuk vind om een geest te zijn die alleen door jou kan worden gezien?"

Harry werd afgeleid van Draco's preek door een uil die zijn kant op kwam gevlogen. Met een sierlijke landing stopte de uil op de railing van het balkon. Nieuwsgierig liep Harry er op af en maakte het stukje perkament dat hij bij zich droeg los. Hij vouwde het open en begon te lezen.

Lieve Harry,
ik hoorde van Ron en Hermelien dat je eindelijk een huis gevonden hebt. Gefeliciteerd.

Voor de oorlog maakte je het uit omdat je je voor honderd procent daarop moest concentreren. Nu de oorlog echter voorbij is vroeg ik me af of je misschien zin had om morgenavond uit eten te gaan.

Veel liefs, Ginny.

Terwijl Harry de brief las verscheen er een glimlach op z'n gezicht.

"Dat is nou echt zielig, die Wezelin smeekt je zowat om met haar uit te gaan."

Verschrikt draaide Harry zich om en zag dat Draco vlak achter hem stond en over z'n schouder had meegelezen.

"Daar ga je toch niet serieus op in hè?", zei Draco terwijl hij een vies gezicht trok.

"Waar bemoei je je mee", zei Harry boos.

"Ah, dus je ziet en hoort me nog wel Potter", zei Draco met een tevreden grijns.

Harry keek Draco alleen boos aan terwijl hij snel naar binnen liep. Hij deed de balkondeuren hard achter zich dicht. Hij wist dat het nutteloos was omdat Draco er toch ieder moment doorheen kon komen, maar hij kon toch hopen dat hij weg zou blijven.

"Potter doe je een beetje voorzichtig met de deuren. Ik wil namelijk niet in een krot terugkomen."

Harry werd het zat. Zonder erover na te denken pakte hij het eerste wat bij hem in de buurt stond, wat een oude vaas bleek te zijn. Hij gooide het naar Draco, maar het ging dwars door hem heen en belandde met een klap tegen de muur waar het in stukken op de grond viel. De stilte die hierna ontstond was om te snijden. Draco keek boos van de scherven op de grond naar Harry terwijl Harry even boos terugkeek. Zo stonden ze zeker een minuut voordat Harry de stilte doorbrak.

"We moeten praten."

Draco knikte terwijl hij meeliep met Harry naar de bank. Harry wachtte totdat Draco zat voor hij zich naar hem toedraaide.

"Het is duidelijk dat het zo niet verder kan. Het is dat jij een geest bent, anders weet ik zeker dat we elkaar al lang afgemaakt hadden. Omdat het duidelijk is dat we om de één of andere vreemde reden met elkaar opgescheept zitten stel ik voor een soort 'wapenstilstand' in te stellen. Als we dit niet doen weet ik zeker dat we beide gillend gek worden, ik in ieder geval wel. Ik stel voor dat je stopt met het belachelijk maken van m'n vrienden. Tevens wil ik dat je m'n privacy respecteert en dat als er hier bezoek komt je uit onze buurt blijft."

Draco keek Harry boos aan, duidelijk niet blij met deze nieuwe 'regels' die Harry in wilde voeren. Harry ging daarom snel verder.

"In ruil hiervoor zal ik er proberen achter te komen wat er met jou gebeurt is en wat er aan gedaan kan worden. Een echte win-win situatie dus als je het mij vraagt", zei Harry terwijl hij opkeek naar Draco, benieuwd wat hij ervan vond.

Draco leek Harry's woorden te overdenken en knikte uiteindelijk.
"Ik denk dat dit zo wel moet lukken."

"Ow nog één ding."

Draco keek een beetje waarschuwend op naar Harry. Hij vond dat hij al vrij veel moest doen voor deze 'wapenstilstand'.

"Aangezien het blijkbaar erg moeilijk voor jou is om er aan te wennen dat mijn achternaam Evers is en omdat we waarschijnlijk nog wel een tijd met elkaar vastzitten stel ik voor om elkaar bij de voornaam te noemen Draco."

Draco stond al klaar om te protesteren, maar het protest bleef uit.

"Prima Harry", zei Draco terwijl hij de naam Harry misschien met iets meer venijn uitsprak dan absoluut noodzakelijk was.

"Afgesproken dan", zei Harry terwijl hij z'n hand uitstak om de deal te sluiten. Hij zag Draco hem een vreemde blik geven en kwam achter z'n fout. Een beetje beschaamd liet hij z'n hand weer naast zich neer vallen.

"En? Hoe ben je van plan om me te gaan helpen?"

Harry had er nog niet echt over nagedacht, maar kon dit moeilijk aan Draco vertellen.

"Uhm… Je hebt vrienden nietwaar? Die eh… David bijvoorbeeld met wie je op de foto staat."

"Wat hebben mijn vrienden met mijn huidige staat te maken", zei Draco verbaasd.

"Niets waarschijnlijk", zei Harry langzaam. Draco rolde met z'n ogen.

"Ze hebben er waarschijnlijk niet voor gezorgd dat dit met je gebeurt is, maar ze kunnen ons misschien wel vertellen wat er met…" Harry stopte even terwijl hij naar Draco gebaarde. "nou met je lichaam gebeurt is."

Draco knikte, die Potter was misschien toch nog niet zo achterlijk als hij dacht.

"Klinkt als een plan. Waarom bel je David gelijk niet?"

"Bellen?", zei Harry terwijl hij Draco met grote ogen aankeek.

"Potter", zei Draco geërgerd. Hij zag hoe Harry hem een boze blik toewierp. "Ik bedoel Harry. Ga me nou niet vertellen dat je niet weet wat een telefoon is. Die dreuzels waar je bij leefde moeten er toch vast een gehad hebben."

"Jawel, ik was gewoon verbaasd om jou over een telefoon te horen."

Draco besloot deze opmerking te negeren.

"Hij staat naast de televisie. Op snelkeuzetoets 1 staat het nummer van David."

Hij zag hoe Harry opstond en naar de telefoon liep.

"Ow, en hij weet niet dat ik een tovenaar ben."

Harry keek een beetje verbaasd na dit te horen.

"Oké, verder nog iets wat ik moet weten?"

Draco opende z'n mond, klaar om iets te zeggen, maar hij bedacht zich op het laatste moment en schudde z'n hoofd.

Harry maakte een afspraak met David om hem nog diezelfde avond te spreken. David klonk als een aardige man en Harry vertelde dat hij via via aan zijn nummer was gekomen. Nadat Harry had uitgelegd dat hij een oude bekende van Draco was en graag wilde weten wat er met hem gebeurt was stemde David uiteindelijk in om hem te ontmoeten.

"Oké, ik heb vanavond met hem afgesproken", zei Harry terwijl hij de telefoon neerlegde. Draco leek verbaasd om dit te horen maar zei niets.

"Zou je me dan nu even alleen willen laten zodat ik een brief kan terugschrijven naar Ginny?"

"Maar natuurlijk Harry", zei Draco in een suikerzoet stemmetje terwijl hij opstond en door de slaapkamerdeur verdween.

Harry vond de manier waarop Draco zich nu zo aardig gedroeg maar eng, maar wist dat hij hier zelf om had gevraagd. Hij las de brief van Ginny nog een keer over voor hij een stuk papier pakte om zijn antwoord op te schrijven. Lieve Ginny, Hij stopte terwijl hij naar het papier bleef staren. Wat moest hij er nou verder op zetten. Hij begon wat te schrijven voor hij z'n hoofd schudde en het papier in een prop op de grond gooide. Hierna volgde nog vijf proppen voor hij het opgaf. Het leek wel alsof hij niet in staat was om een normale brief te schrijven. Ze klonken te lief, te sappig, te afstandelijk of gewoon te stom. Hij zuchtte terwijl hij z'n stoel naar achteren schoof.

"Is het schrijven van je brief gelukt?", zei Draco terwijl hij de verschillende proppen papier op de grond zag liggen.

"Wat denk je zelf?"

Draco beet z'n tong om te voorkomen dat hij een sarcastische opmerking gaf.

"Ik denk dat je mijn hulp wel kunt gebruiken", zei Draco uiteindelijk.

Harry keek Draco een beetje warrig aan, niet echt zeker of hij hem wel kon vertrouwen. Denkend dat het toch niet erger kon worden dan wat het nu was en dat hij uiteindelijk toch degene moest zijn die het opstuurde stemde hij toe.

"Oké, ik neem aan dat je op haar uitnodiging in wilt gaan?", vroeg Draco.

Harry knikte.

"Lieve Ginny."
Draco zag hoe Harry hem gewoon stil bleef aankijken en zuchtte. "Als je het opschrijft is de kans groter dat zij deze boodschap ook ontvangt."

Harry keek een beetje schaapachtig terwijl hij zich snel naar het papier draaide en begon te schrijven. Draco begon opnieuw met dicteren.

"Lieve Ginny. Het zal me een groot genoegen zijn om je morgen te vergezellen tijdens een etentje. Zorg dat je om half 8 klaar staat voor onze date. Harry."

Harry las over wat hij zojuist had opgeschreven. Het klonk niet echt als hem en hij wist niet of hij dit wel zou kunnen versturen.

"Verstuur het naar haar. Ze zal het prachtig vinden en wie weet? Als je het morgen goed speelt ga je misschien wel niet alleen naar huis", zei Draco grijnzend.

"Wat!", zei Harry geschrokken.

"Je hoorde me wel", zei Draco met nog steeds een grote grijns. "Dus ga je het nog versturen?"

Harry gaf Draco een boze blik voor hij het papiertje opvouwde en aan de geduldig wachtende uil meegaf.

Harry besloot om even voor de tv te gaan zitten voordat hij aan het diner zou beginnen. Hij was verrast dat hij deze hele tijd met rust werd gelaten door Draco. Na het eten begon hij zich klaar te maken voor zijn afspraak met David. Hij besloot om voor de zekerheid z'n toverstok maar mee te nemen. Hoewel de kans klein was dat hij nog levende dooddoeners tegen zou komen, wilde hij geen risico lopen. Z'n penthouse had hij met verschillende spreuken al goed beschermd, maar het was onmogelijk om die bescherming ook buiten het penthouse te hebben. Hij stopte z'n portomonee in z'n zak en belde een taxi om hem naar het café te laten brengen. Hij had graag nog even met Draco gesproken over wat voor soort persoon David was. Draco leek echter wel weer verdwenen uit het penthouse. Typisch. Als je hem een keer wilt spreken was hij er niet. Hij zag de taxi aankomen en liep naar beneden. Z'n hoofd zat vol met mogelijke scenario's over hoe het gesprek zou kunnen gaan. Geen van deze scenario's hadden hem echter voorbereid op wat komen ging.

Vergeet niet te reviewen:D