Autumn; Ik ben geen verader (A). #houd mond goed dicht# Lees maar verder ;)TMLM; Je computer krijgt het iedere keer wel te verduren zeg :p
Enelaya; #deelt zakdoekje uit# Dit hoofdstuk is gelukkig wat meer humor en minder depri ;)
Writertje; Draco is nog niet dood….(A)
RockxLion; :) Was je zo van slag dat het typen fout ging (A) :p
Iluna; Thanx :) Het is wel de bedoeling dat ze samen komen, al heeft Harry nog andere ideeën :p
GentleRaven; Thanx :) Ik probeer Draco altijd zoveel mogelijk 'in character' te houden.
Bedankt voor alle reacties :D
Dit is tot nu toe één van mijn favoriete hoofdstukjes. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden :)
Hoofdstuk 8. Verkleedpartijtjes en Hoofdgerechten
Harry ging weer terug naar z'n appartement, maar hij was er met zijn hoofd niet echt bij. Hij bleef het bijna levenloze lichaam van Draco maar voor zich zien. Over twee dagen zou het echt levenloos zijn. Harry bracht een hand naar zijn voorhoofd terwijl de woorden van de arts nog in zijn hoofd naklonken. Vrijdag om 14 uur zullen we de stekkers eruit trekken. Als in trance drukte hij op het stopknopje van de bus en liep het kleine stukje naar zijn appartement. Hij vroeg zich af waar Draco nu zou zijn. Waarschijnlijk had hij wat tijd alleen nodig wat Harry goed kon begrijpen. Harry wachtte tot de lift eindelijk op de bovenste verdieping stopte en opende de deur van zijn penthouse.
De rest van de dag ging eigenlijk voorbij in één grote waas. Hij had Draco niet meer gezien na zijn bezoek aan het ziekenhuis en had het vreemde gevoel dat hij hem miste. Hoewel, dat kon toch niet? Wat was er nou om te missen? Toch zeker niet zijn super irritante opmerkingen om nog maar te zwijgen over het feit dat hij totaal geen privacy meer had. Hij moest juist blij zijn dat hij nu eindelijk wat tijd alleen had. Hij stond op en liep richting zijn kledingkast om zich voor te bereiden op de date die hij vanavond met Ginny zou hebben. Het was nu pas 7 uur en hij had beloofd om haar half 8 op te halen, tijd genoeg dus.
Hij pakte de eerste broek en overhemd die hij kon vinden en gooide ze op zijn bed. Normaal was hij niet het type om zich eerst nog om te kleden voor hij op een date ging, maar hij had net een tijdje op de bank gelegen en zelfs hij kon zien dat de kreukels nou niet echt geweldig stonden. Hij was juist bezig om het overhemd dat hij had klaargelegd aan te doen toen hij het gevoel had dat hij werd bekeken. Hij draaide zich om en zag Draco in de slaapkamerdeur staan.
"Jemig Draco maak je er een gewoonte van om me te besluipen terwijl ik halfnaakt ben", zei Harry terwijl hij snel verder ging met het dichtknopen van zijn overhemd.
"Nee hoor, soms doe ik het ook als je geheel naakt ben", zei Draco grijnzend.
Harry voelde zijn gezicht rood worden terwijl hij terugdacht aan de keer dat Draco zomaar de badkamer inkwam. Hij wendde snel zijn gezicht af en liep naar zijn nachtkastje waar hij zijn portemonnee vanaf haalde en in zijn zak deed.
"Je bent toch niet van plan om zo naar je date te gaan", zei Draco die een vies gezicht trok terwijl hij naar Harry's kleding keek. "Geen wonder dat de wezelin de enige is die met je uit wilt. Niemand die zo met jou wil worden gezien. Hoewel, je status als beroemdheid maakt het misschien wel minder erg."
"Wat is er mis met mijn kleding", zei Harry schouderophalend, niet goed wetend waarom Draco er zo stom over deed. "Het zit lekker en is toch schoon."
Draco leek even met stomheid geslagen maar herstelde zich snel. "Je bedoelt dat jij je kleding uitkiest door te kijken of het schoon is en of het lekker zit."
"Ja", zei Harry die niet begreep waar Draco zich zo druk over maakte.
"Je kunt dit toch niet zo dragen. Zelfs een blinde kan zien dat dit niet samen past."
Draco keek met een verafschuwd gezicht naar de kleding die Harry aanhad. Hij droeg een vaal zwart overhemd dat wel drie maten te groot leek. Daaronder had hij een soort bruine broek die duidelijk te kort was.
Hoewel Harry het niet wilde toegeven deden de woorden van Draco best pijn.
"Wat moet ik dan volgens jou aan, ow mode-expert", zei Harry sarcastisch.
Draco glimlachte terwijl hij naar Harry's kast liep. Hij bekeek de hoopjes kleding die Harry op de grond van de kast had staan en schudde zijn hoofd.
"Noem je dit kleding?"
Harry haalde z'n schouders op, geen zin in nog meer van dit soort opmerkingen van Draco.
"Waarom probeer je deze broek niet eens." Draco wees naar een zwarte pantalon die ver weggestopt in een hoekje van de kast lag. Harry zag de broek waar Draco naar wees en trok een naar gezicht.
"Maar die broek zit helemaal niet lekker", zei Harry op een beetje zeurderige toon.
Draco keek hem met een 'nou en?' blik aan en Harry zuchtte terwijl hij de broek opraapte. Hij deed snel de bruine broek uit terwijl hij de 'jeuk' broek aandeed. Hij wist zeker dat Draco nu ook wel in moest zien dat hij nooit deze broek aan kon doen. Hij zat veel te strak en was gewoon te netjes. Tot zijn verbazing zag hij Draco echter tevreden toekijken.
"Dat is al een stuk beter."
Harry's mond viel letterlijk open. "Maar maar…"
Harry was klaar om te protesteren. Eén boze blik van Draco zorgde er echter voor dat hij zijn protesten voor zich hield. "Goed", zei Harry boos terwijl hij zijn armen over elkaar deed.
"Oké, dan nu je shirt", zei Draco terwijl hij opnieuw in de kast keek.
Harry deed zijn overhemd vast uit, argwanend toekijkend met wat Draco nu weer aan zou komen.
"Aha, die daar", zei Draco triomfantelijk terwijl hij naar een groen overhemd wees dat wederom ver weggestopt was in de kast.
Draco keek tevreden naar Harry terwijl Harry kreunend het overhemd uit de kast haalde.
"Vertrouw een Zwadderaar om met een groen overhemd aan te komen", mompelde Harry maar Draco hoorde het toch.
"Als je dat overhemd zo erg vind kun je altijd nog zonder iets gaan. Die 'geen shirt look' staat je ook best goed hoor", zei Draco grijnzend. "Bovendien heb ik het niet gekozen omdat groen de kleur van Zwadderich is, hoewel nu je het zegt het wel een mooie extra is. Ik heb het gekozen omdat het bij je ogen past."
Harry keek verbaasd op naar Draco toen hij dit zei.
"Trek het nu maar aan", zei Draco ongeduldig.
Harry trok het overhemd aan en keek in de spiegel. Hij had het idee dat zijn kleding veel te strak was en voelde zich er niet echt gemakkelijk in. Hij keek naar Draco en zag dat hij tevreden keek.
"Dit staat je toch veel beter Harry."
Harry keek nog eens in de spiegel. Hoewel hij het nooit aan Draco zou toegeven stond deze kleding hem inderdaad best wel goed. Als hij niet beter wist zou hij het zelfs sexy noemen.
"Zonde dat het allemaal voor de wezelin is", zei Draco terwijl hij Harry nog eens goed bekeek. "Hoe laat zou je haar eigenlijk ophalen?"
"Shit", zei Harry. Hij was de tijd helemaal vergeten. Hij keek naar de klok en zag dat het inmiddels al tien over half acht was. "Dubbel shit, ik had er al lang moeten zijn."
Harry rende naar de bruine broek waar hij snel zijn portemonnee weer uithaalde en haalde zijn toverstok uit het nachtkastje.
"Waar gaan jullie eigenlijk heen?", zei Draco vragend terwijl hij rustig toekeek hoe Harry van de ene kant van het penthouse naar de andere kant rende.
"De zilveren koksmuts", antwoordde Harry een beetje afwezig. "Waar is mijn andere schoen nou", zei Harry terwijl hij op één schoen rondhinkte.
"Probeer onder het bed", zei Draco rustig.
Harry dook onder het bed en kwam met zijn andere schoen weer tevoorschijn. Snel deed hij hem aan en zonder nog achterom te kijken rende hij naar de deur.
"Ik ga!" Was het laatste wat Harry zei voor de deur met een klap dichtviel.
"Dat zie ik Potter", mompelde Draco terwijl hij de slaapkamer uitliep.
Harry bleek toch nog ruim op tijd bij Ginny te zijn. Klaarblijkelijk was hij niet de enige die de tijd was vergeten. Hij moest nog zeker een kwartier wachten voordat ook zij klaar was om uit te gaan. Samen verdwijnselde ze naar het restaurant. Als een echte heer schoof Harry de stoel voor Ginny aan voor hij tegenover haar ging zitten. In de achtergrond klonk zachte romantische muziek en Ginny glimlachte naar hem. Ze had een mooie groene jurk aangetrokken met een open decolleté. Ze bestelde bij de ober en ze praatte wat bij over de afgelopen tijd. Hun date ging heel goed tot het voorgerecht werd geserveerd. Met het eten was niets mis, dat zag er lekker uit. Het was een bepaalde ongenodigde gast die voor dit ongemak zorgde.
Harry wilde net een hap van zijn salade nemen toen hij met een klap zijn vork uit z'n hand liet vallen. Dit kon niet waar zijn. Hij knipperde met z'n ogen maar het beeld voor hem veranderde niet. Met grote stappen en een tevreden grijns op z'n gezicht kwam Draco naar hun tafeltje toegelopen.
"Harry gaat het wel goed", zei Ginny die een beetje geschrokken was toen Harry ineens z'n vork liet vallen. Ze volgde zijn blik maar zag niemand aankomen die voor zo'n reactie kon zorgen.
"Het gaat prima", zei Harry terwijl hij snel z'n blik weer op Ginny richtte. Hij slikte. Hoe moest hij ooit deze avond doorkomen als Draco er de hele tijd bijstond. Hij pakte z'n vork weer op en begon opnieuw een hap te nemen.
"Is het gezellig Potter", zei Draco die inmiddels bij hun tafeltje was aangekomen. "Laat me eens kijken wat voor voorgerecht je hebt."
In plaats van gewoon op het bord te kijken, wat ieder ander mens zou doen besloot Draco het even anders aan te pakken. Hij ging dwars door de tafel heen en ging op zo'n manier zitten dat zijn hoofd net boven Harry's bord uitkwam.
Harry's trek was meteen verdwenen. Dit was gewoon te erg. Hoe kon hij hier nou rustig gaan eten als hij de hele tijd Draco's hoofd boven zijn bord zag zweven. Hij legde z'n bestek opnieuw neer en staarde boos naar z'n bord.
"Harry vind je het niet lekker?", zei Ginny die Harry boos naar z'n bord zag staren.
Snel keek Harry weer op naar Ginny, geschrokken dat hij zo erg afgeleid was door Draco.
"Ik denk dat ik de salade toch maar even oversla vanavond. Ik moet natuurlijk nog wel ruimte over houden voor het hoofdgerecht", zei Harry terwijl hij knipoogde.
Ginny glimlachte terwijl ze weer verder ging met het eten van haar salade.
"Als je niet van plan bent om je salade te gaan eten waarom heb je het dan besteld?", zei Draco terwijl hij vanuit Harry's bord opkeek naar hem.
"Houd je kop", siste Harry boos.
Ginny keek even vreemd op maar Harry glimlachte slechts naar haar en ze ging weer verder met eten. Er hing een beetje ongemakkelijk stilte aan hun tafeltje en het enige wat gehoord kon worden was de zachte muziek op de achtergrond en het geluid van Ginny's bestek op haar bord. De stilte begon Harry een beetje op z'n zenuwen te werken en hij besloot er wat aan te doen.
"Hoe gaat het nu verder met je? Ik hoorde van Ron dat je tijdens de oorlog kort met Marcel gedate hebt?"
Ginny bloosde een beetje terwijl ze weer opkeek naar Harry. "Het stelde niet zoveel voor. We pasten niet echt goed bij elkaar", zei Ginny terwijl ze een beetje zenuwachtig Harry's reactie afwachtte.
"Goede zet Potter. Over ex-vriendjes beginnen is echt een hele goede manier om een gezellige date te hebben."
Harry keek opnieuw boos naar Draco. Ginny zag echter alleen de boze blik en dacht dat Harry boos op haar was. Snel probeerde ze hem gerust te stellen. "Het stelde echt niets voor Harry. Ik was veel liever bij jou geweest."
"Ik begrijp het Gin", zei Harry terwijl hij z'n aandacht snel weer op haar richtte. Dit vreemde gesprek begon hem echt een beetje gek te maken. Hij moest oppassen met wat hij zei, voordat hij Ginny wegjaagde. Waarom moest Draco hier ook komen?
Hun wat ongemakkelijke gesprek werd onderbroken door een ober die het hoofdgerecht kwam brengen. Harry hoopte dat Draco nu eindelijk ergens anders heen zou gaan. Het liefst ver bij hem vandaan, maar in ieder geval uit zijn bord. Draco had echter andere plannen en zorgde ervoor dat hij ook bij het hoofdgerecht precies met z'n hoofd boven Harry's bord was.
Ginny glimlachte een beetje verlegen naar Harry, maar toen het duidelijk werd dat hij niet van plan was iets te gaan zeggen begon ze maar wat te eten.
"Dit is echt heerlijk Harry", zei Ginny toen ze na een paar happen zag dat Harry nog steeds een beetje twijfelend naar z'n bord keek.
Harry glimlachte en pakte een beetje weifelend z'n bestek op.
"Die date van jullie is echt geweldig hè Potter? Dat de wezelin nog niet in slaap is gevallen van pure verveling mag een klein wonder heten."
Dit was precies de push die Harry nodig had. Boos zette hij z'n vork en mes in z'n bord en begon in Draco's hoofd te prikken. Hij wist dat hij hem nooit echt kon raken, maar het hielp in ieder geval wel om een klein beetje z'n woede weg te nemen.
Ginny keek een beetje geschrokken toe hoe Harry als een madmen in z'n vlees en groente aan het prikken was. Het zag er allemaal heel vreemd uit en een beetje zelfbewust keek ze om zich heen of er nog meer mensen naar Harry's vreemde gedrag aan het kijken waren. Ze was opgelucht om te zien dat de meeste gasten niets in de gaten hadden.
