Vandaag is een trieste dag, want dit is alweer het laatste hoofdstuk van het verhaal. Dat is ook één van de redenen dat het zo lang duurde, ik wil gewoon nog niet dat het afgelopen is. (toch knap dat ik het volhield, ondanks alle moordneigingen van iedereen)

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor alle reacties. En ik wil iedereen vragen om voor dit laatste hoofdstuk nog even die drie minuten (misschien wel minder) te gebruiken om een reactie te geven. Wat vonden jullie het leukste stukje? Wat het minst leuk? Alvast bedankt :-)

Hoofdstuk 14. Opnieuw badkamerontmoetingen

Het eerste wat Harry na deze rampzalige avond deed was ervoor zorgen dat z'n huis goed beveiligd werd tegen het verschijnselen en verdwijnselen. Dat was immers de oorzaak van zijn probleem. Als hij dat eerder gedaan had waren Ron en Draco nooit in staat geweest om zomaar naar binnen te komen, iets wat een hoop problemen voorkomen had.

Die avond in bed kon hij de slaap niet vatten. Hij bleef maar denken aan alle personen die hij deze avond teleurgesteld had: Ginny, Ron en ook Draco. Draco was duidelijk geweest toen hij wegging, Harry zou moeten veranderen en het niet geheim willen houden. Maar hij was bang, bang wat andere mensen van hem zouden denken. Als hij alleen al keek naar de reactie van Ron. Hij schudde z'n hoofd. Z'n leven was weer eens een grote puinhoop. Morgenochtend zal hij gelijk maar bij Ron en Hermelien langs gaan, misschien dat hij het daar uit kon leggen.

De ochtend kwam en zonder bijna een oog dicht te hebben gedaan stond hij weer op. Hij was moe, maar vooral ook bang over hoe Ron en Hermelien zouden reageren. De hele avond had hij geprobeerd om te verzinnen wat hij tegen ze zou gaan zeggen, maar hij leek wel niets te kunnen verzinnen. Hij besloot er gewoon heen te gaan in de hoop dat de woorden dan vanzelf zouden komen.

Voor hij zich zichzelf er weer uit zou kunnen praten liep hij al naar de open haard en pakte wat poeder uit het potje dat erbij stond. Met veel overtuiging gooide hij het poeder in het haardvuur en riep het huis van Ron en Hermelien.

In een hoop landde hij op de vloer bij Ron en Hermelien in de woonkamer. Hij stond op terwijl hij het stof van zich afsloeg. Het leek wel alsof er een oorkaan door de kamer had gewaaid want overal lag speelgoed en de kinderen rende op en neer. Ron was de eerste die Harry opmerkte. Met boze stappen liep hij op hem af.

"Wat denk je dat je hier aan het doen bent?"

"Ik wilde graag met je praten", zei Harry terwijl hij Ron aankeek.

"Nou, ik heb je niets te zeggen", zei Ron boos terwijl hij hem de rug toekeerde. Hij liep weer naar de kinderen toe terwijl hij probeerde om wat van het speelgoed op te ruimen. Harry staarde hem een beetje teleurgesteld na.

Hij draaide zich om toen hij iemand op z'n schouder voelde tikken en Hermelien achter zich zag staan.

"Harry, zullen we even in de keuken gaan praten."

Harry knikte, opgelucht dat in ieder geval één van z'n vrienden naar hem wilde luisteren. Hij volgde Hermelien de keuken in en was blij dat de deur dicht kon zodat het geluid uit de kamer hen niet kon bereiken.

"Ga zitten Harry, wil je iets te drinken?", vroeg Hermelien terwijl ze al klaar stond om iets te pakken.

"Nee, dank je", antwoordde Harry terwijl hij een beetje zenuwachtig naar Hermelien keek. Hermelien knikte en nam plaats in de stoel tegenover Harry.

"Ik neem aan dat je het al gehoord hebt van Ron", zei Harry terwijl hij Hermelien aankeek. Hermelien knikte."En? Ga je me nu ook de boze behandeling geven?"

"Ow Harry", zei Hermelien een beetje medelevend. "Het enige wat ik wil is dat je voorzichtig bent en dat je weet wat je doet."

Harry keek een beetje verbaasd op naar Hermelien.

"Dat is alles?"

Hermelien haalde haar schouders op. "Ik wil gewoon dat je gelukkig bent Harry, en of dat nou met een man of een vrouw is maakt mij niet uit. En tja Malfidus…", zei Hermelien terwijl ze even stopte met praten om na te denken. "Wij zullen waarschijnlijk nooit de beste vrienden worden, maar ik vertrouw jouw oordeel Harry. En als jij denkt dat hij te vertrouwen is en hij degene is die je gelukkig maakt, wie ben ik dan om daar iets tegen te hebben. Ik hoop alleen wel dat je voorzichtig bent."

Harry keek Hermelien met open mond aan. Hij had niet verwacht dat ze zo positief zou reageren, niet na de reactie die hij van Ron had gekregen.

"Maar Ron?", zei Harry een beetje verward.

"Ron was gewoon boos om je met een ander te zien Harry. Het had voor hem niet uitgemaakt wie je aan het zoenen was, het enige wat hij zag was dat het een ander was dan Ginny. Hij was naar je toegekomen om je te troosten na die mislukte date met Ginny en in plaats daarvan treft hij je zoenend aan met een ander. Tja, hij voelde zich verraden en hij had het gevoel dat hij Ginny moest beschermen. Hij draait wel weer bij", zei Hermelien met een kleine glimlach.

"Dank je Herm", zei Harry terwijl hij opstond en haar een knuffel gaf.

"Graag gedaan", zei Hermelien terwijl ze ook haar armen om hem heensloeg. "Maar Harry", zei Hermelien terwijl ze weer in bezorgde moeder modus ging, "doe alsjeblieft voorzichtig."

Harry knikte, "Dat zal ik doen."

"En als ik er achter komt dat hij je pijn doet dan weet ik hem te vinden", zei Hermelien waarschuwend.

"Ik zal het hem zeggen", zei Harry lachend.

----

Een week. Het was een week geleden dat hij voor het laatst van Draco had gehoord en hij had geen idee wat hij er aan kon doen. Hij wilde hem weer zien, maar hij wist niet of hij er klaar voor was om het iedereen te laten weten, één van de vereisten van Draco. Harry zuchtte terwijl hij de situatie opnieuw overdacht. Hij wist dat het onzin was. Hij was bang hoe anderen over hem zouden denken en wat anderen over hem zouden zeggen als ze er achter zouden komen dat hij iets had met de zoon van een dooddoener. Maar moest hij dan altijd maar alleen blijven omdat hij bang was voor de reacties van anderen? Dat was onzin. Draco had gelijk. Hij moest gewoon doen wat hij zelf wilde. En hij wilde Draco, dat was iets wat hij zeker wist. Hoewel ze waarschijnlijk niet voor altijd bij elkaar zouden blijven, en ongetwijfeld vaak ruzie zouden hebben, wist hij ook dat ze het heel goed konden hebben samen. Hij moest bereid zijn om voor dit te vechten, wat het ook was. En hij wist precies de persoon die hem hierbij kon helpen.

----

Draco zuchtte terwijl hij in z'n ogen wreef om wakker te worden. Het was nu ruim een week dat hij Harry voor het laatst zag. Hij had gehoopt dat Harry voor hem zou kiezen, maar het zag er steeds meer naar uit dat dit niet het geval was. Hij had nog steeds niets van hem gehoord en de drang om hem weer te zien werd steeds groter. Hij wist zich echter in te houden. Als ze wilden dat ze echt een soort relatie kregen was het nu aan Harry. Hij had z'n best gedaan.

Hij stond op en liep naar het raam waar de uil met de ochtendprofeet al stond te wachten. Hoewel hij al een tijdje bij de dreuzels woonde was hij nog steeds lid van de ochtendprofeet om toch een beetje op de hoogte te blijven wat er in de toverwereld speelde. Hij betaalde de uil voor hij de ochtendprofeet op de keukentafel neergooide. Eerst had hij wat koffie nodig om wakker te worden en dan kon hij eens rustig gaan kijken wat er zich daar nu weer afspeelde. Hij wachtte ongeduldig tot de koffie eindelijk klaar was een schonk een kop koffie in voordat hij aan de keukentafel ging zitten. Hij nam een slok koffie en voelde hij de cafeïne z'n werk deed en hij eindelijk een beetje wakker begon te worden. Hij sloeg de krant open en was blij dat hij z'n kop koffie net weer had neergezet, anders had hij hem vast laten vallen. Geschrokken las hij de kop van de krant.

Harry Potter verliefd op zoon dooddoener
Door Rita Pulpers
De held van de toverwereld, Harry Potter houdt er een bijzondere levensstijl op na. In een exclusief interview met de Ochtendprofeet weet hij mij niet alleen te vertellen dat hij op mannen valt, maar dat er ook een speciale man in zijn leven is. Deze man is Draco Malfidus. Inderdaad, de zoon van dooddoener Lucius Malfidus.

Een glimlach brak uit op het gezicht van Draco. Het zag ernaar uit dat Harry eindelijk besloten had om zich niet langer te verstoppen en niet langer bang was over wat anderen van hem dachten. Hij nam nog een slok van z'n koffie terwijl hij er over dacht hoe hij Harry kon vandaag kon gaan verrassen Hij dronk z'n kop leeg voordat hij opstond en naar de badkamer liep. Eerst zou hij zich gaan douchen en daarna moest hij Harry maar eens op gaan zoeken.

Hij begon zich uit te kleden en stelde de douche in op een aangename temperatuur. Hij begon zich te verliezen in het stormende water toen hij het gevoel had dat de badkamerdeur geopend werd. Nieuwsgierig deed hij de douchedeur een stukje open en keek de badkamer in. Daar midden in z'n badkamer stond Harry. Hij zette de douche uit en knoopte snel een baddoek om zich heen voor hij de douchecabine uitliep.

"Hoe ben jij binnengekomen?", zei Draco terwijl hij een kleine glimlach niet kon onderdrukken.

"Nou, ik heb hier natuurlijk een tijdje gewoond en als jij dan de spreuken om het penthouse te beveiligen niet veranderd…", zei Harry grijnzend terwijl hij de druipende Draco in zich opnam. "Stoor ik?", zei Harry op onschuldige toon terwijl het duidelijk was dat Draco net een douche aan het nemen was. Harry was blij dat de rollen nu een keer omgekeerd waren en dat Draco dit keer degene was die halfnaakt was.

"Nou je komt eigenlijk als geroepen", zei Draco uitdagend.

"Oh?", zei Harry verward.

"Ik heb altijd nogal moeite om m'n rug te wassen dus je kunt me mooi helpen", zei Draco grijnzend terwijl hij z'n handdoek liet vallen en weer in de douchecabine ging staan waar hij de douche weer aanzette.

Harry leek wel als aan de grond genageld terwijl hij toekeek hoe Draco de douchecabine weer inging.

"Kom je nog?", zei Draco terwijl hij z'n hoofd weer even uit de cabine stak. "Het is niet dat ik het nog niet gezien heb."

En Harry kon de lach van Draco door de cabine horen. Niet iemand die een uitdaging niet aan zou gaan liep hij al naar de douchecabine en opende hem. Draco keek glimlachend over z'n schouder naar Harry. Hij grijnsde toen hij zag dat Harry al z'n kleding nog aanhad en schudde z'n hoofd. Hij draaide zich naar Harry en trok hem de rest van de cabine in. "Ik moet zeggen dat je een beetje overkleed bent voor de situatie Harry, maar gelukkig weet ik daar de perfecte oplossing voor."

Voordat Harry nog maar iets kon zeggen zoende Draco hem al en Harry gaf zich over aan de kus. Als dit was hoe het voortaan zou gaan was hij blij met zijn beslissing om contact op te nemen met Rita. Hij wist dat vele in de toverwereld dit misschien niet goed zouden vinden, maar dat was dan hun probleem. Op deze manier hoefde hij in ieder geval niet tegen zichzelf te liegen. En het gevoel was werkelijk hemels. ;)

The End