Hoofdstuk 5
"Wat ben je stil, Lily." zei mevrouw Evers die
avond, toen ze aan het eten waren. Lily haalde haar schouders op. Ze
was nog steeds aan James aan het denken, het was echt een vreselijk
stomme actie van haar om hem zomaar te zoenen. Hij ging het
natuurlijk weer aan Sirius vertellen, en Remus, of aan iedereen….
"We
hebben nieuwe overburen, zag ik net," zei Petunia.
"Ja, we
moeten straks eens bij ze langs gaan. Ik heb een taart gebakken."
zei mevrouw Evers. Typisch, dacht Lily.
Na het eten ging Lily naar
haar kamer. Ze keek nieuwsgierig uit het raam. Bij de overburen was
een dakkapel, net als bij Lily, en ze zag twee mensen in de kamer.
Toen ze beneden haar moeder hoorde roepen, snelde ze naar beneden en
deed een paar afgetrapte gympen aan.
"Wat zie je er charmant
uit," zei Petunia sarcastisch.
"Nou en. Ga jij niet mee?"
snauwde Lily.
"Nee, ik ga naar Herman," zei Petunia.
Lily
reageerde niet en liep achter haar moeder aan naar buiten.
Ze
belden aan. Lily zag een vage schim naar de deur lopen.
"Hallo!"
zei mevrouw Evers toen er opengedaan werd. "Hé, bent u
niet...mevrouw Potter?" Lily keek geschrokken op en zag inderdaad
de moeder van James in de deuropening staan.
"Hallo mevrouw
Evers! Kom binnen!" zei ze. Lily sjokte naar binnen en probeerde
iets te verzinnen zodat ze misschien weg kon.
"James en Sirius
zitten boven, ga maar naar ze toe!" zei mevrouw Potter.
"Eh…ik
blijf wel hier," zei Lily zacht, maar haar moeder keek haar
waarschuwend aan en ze liep toch maar de trap op.
"Kappen,
Sluipvoet! AAAAARGH!" hoorde ze de stem van James schreeuwen. Ze
klopte, maar dat hadden ze blijkbaar niet gehoord, want er werd niet
gereageerd. Ze liep maar gewoon naar binnen en zag Sirius met een
emmer staan en James kletsnat op de grond liggen.
"Lily! Wat doe
jij hier?" vroeg Sirius.
"Ook goeiedag. Ik woon hier
tegenover." zei Lily. James kwam overeind en streek gauw zijn haar
naar achter.
"Hier tegenover?" zei hij verrast.
"Yep,
Wat doe jij hier eigelijk, Sirius?" vroeg Lily. Ze wilde eigelijk
even met James praten….
"Ik woon hier," zei Sirius
schouderophalend.
"Waarom?" vroeg Lily.
"Ik ben vorig
jaar weggelopen." zei Sirius, en Lily zag dat hij er liever niet
over wilde praten en dat James haar waarschuwend aankeek, dus zei ze
maar niets meer.
"Eh…goed. Ga jij de eerste dag al naar de
kermis?" vroeg James aan Lily, toen het een hele tijd stil was
geweest. Lily knikte. Ze had eigelijk zin om weer naar huis te gaan.
Op dat moment riep mevrouw Potter van beneden. Ze liepen naar
beneden.
"Lily, we blijven hier eten." zei haar moeder. Lily
kreunde zachtjes en knikte.
"En jullie zijn…?" zei haar
moeder.
"Ik ben Sirius en dat is James, mevrouw," zei Sirius
met zijn charmantste glimlach. James en Lily probeerden hun gezicht
in de plooi te houden.
"Kijk, Lily, die jongen heeft tenminste
manieren! Zo'n vent moet je hebben!" zei Lily's moeder. Sirius
keek grijnzend om en Lily rolde met haar ogen.
"Het eten is
klaar!" zei mevrouw Potter en iedereen ging aan tafel.
"Ik ga
even naar de wc," zei Lily na een tijdje. Ze keek James
doordringend aan.
"Ik ben vergeten Kwetter te voeren!" zei hij
en hij stond ook op. Ze liepen naar de gang en James deed de deur
dicht.
"Zeg het maar." zei hij.
"Je weet wel waar ik het
over wil hebben." zei Lily.
"Nee?" zei James een beetje
grijnzend.
"Jawel!" zei Lily geïrriteerd. "Luister,
Potter, doe nou even niet zo stom. Het is echt serieus. Je hebt het
toch niet tegen iemand gezegd hè?"
"Nee," zei James.
Lily keek hem ongelovig aan. "Echt niet. Ik zweer het." Lily
geloofde hem eindelijk, want ze zag dat hij heel serieus keek.
"Hoor
eens, het was echt verkeerd.." zei ze.
"Waarom deed je het
dan?" vroeg James.
"Omdat…omdat-" stamelde Lily.
"-ik
zo goed kan zoenen?" zei James lachend.
"Helemaal niet!
Nouja, ik…ja oké. Je kan het goed," zei Lily uiteindelijk
met tegenzin. James grijnsde. "Maar dat komt vast omdat je ongeveer
alle meisjes van de school hebt afgelebberd," voegde ze er nog aan
toe en James' grijns verdween weer.
"Daar ben ik niet trots
op," zei hij. Dat was wel het laatste antwoord dat Lily verwacht
had.
"Jaja…nou, goed, zullen we het maar gewoon vergeten, en
tegen niemand zeggen, ja?" zei ze. James knikte en liep terug naar
de eetkamer. Lily wachtte nog even en kwam toen ook. Sirius keek
steeds grijnzend naar hen, maar hij hield er gauw mee op toen Lily
het zat was en hem boos aankeek.
Na het eten bleef Lily's
moeder nog een hele tijd kletsen met mevrouw Potter, en pas heel laat
gingen ze weer naar huis.
Op de dag van de kermis (de vakantie
was al bijna voorbij) bracht mevrouw Potter Lily, James en Sirius
erheen. Op de kermis ontmoette Lily Shirley, zij was Verschijnseld,
want dat had ze al geleerd omdat ze al 17 was en de anderen nog
niet.
"Zullen we eerst in Parajump?" vroeg Sirius.
"Wie
zegt dat we met jullie meegaan?" zei Lily. Sirius haalde zijn
schouders op.
"Maar we gaan wel mee," zei Shirley opeens en
ze trok Lily mee.
"Wooehoeeeeeeeee!" gilden Lily en Shirley
toen ze weer over de kop gingen. Het was hun favoriete attractie.
Toen ze drie keer achter elkaar waren geweest, liepen ze misselijk
naar een bankje, maar James en Sirius liepen vrolijk verder en kwamen
even later terug met twee betoverde suikerspinnen. Shirley liet haar
hoofd tussen haar knieën hangen en Lily keek de andere kant op.
Toen ze weer een beetje waren bijgekomen gingen ze naar het
ballengooien. James smeet 'per ongeluk' een bal tegen het hoofd
van de norse meneer die bij het geldkistje stond, zodat hij met zijn
hoofd tegen de prijzenkast knalde en alles eruit viel. James en
Sirius liepen snel weg en Lily en Shirley gingen lachend naar het
spookhuis.
Ze liepen door donkere gangen, waar allerlei spoken
uit de muren verschenen.
"BOE!" riep opeens iemand en Lily
voelde een koude hand haar schouder grijpen. Ze dacht even dat ze een
hartverlamming kreeg en gilde, maar toen verschenen Sirius en James
naast haar.
"Hahahahahaha! Je schrok je echt rot!" zei Sirius
lachend. Lily gaf hem geïrriteerd een duw en liep verder.
Ze
zaten alweer in de Zweinsteinexpress. Lily zat met Shirley en een
paar andere meiden in een coupé. Na een tijdje kwam James
opeens binnen, die vroeg of Lily meeging. Ze ging mee en ze stonden
in een lege coupe en vielen al zoenend op de bank….
"Lily?
Halloooo?" zei Shirley. Ze zwaaide met een hand voor haar gezicht.
Lily ging geschrokken overeind zitten. Het was een droom…over James
Potter!
"Waar zat je over te dromen?" vroeg Shirley
grijnzend.
"Eh…niks." zei Lily snel. "Zijn we er al
bijna?"
"Ja, dat wou ik net zeggen," antwoordde Shirley. Ze
deden hun gewaden aan en even later stapten ze uit de trein. Het
regende hard en ze gingen snel in de koetsen zitten. Die reden
hotsend naar het kasteel en toen ze daar waren renden ze naar binnen
en veel mensen gleden uit over de spekgladde vloer. Professor
Anderling kwam net aanlopen en ze struikelde over Sirius' voet,
zodat ze languit in de gang lag.
"Meneer Zwarts!" riep ze
furieus toen ze opstond. "Ga mee naar mijn kantoor!"
"We
zijn er nog maar net en nu al straf, Sluipvoet!" zei Remus
grijnzend. Peter liep achter hem. Hij leek nogal zenuwachtig.
Ze
gingen in de Grote Zaal zitten en wachtten tot de Sorteerceremonie
was afgelopen. Er verscheen weer een heerlijk feestmaal op de tafels
en er werd van alles wel drie keer opgeschept. Na het eten zei
Perkamentus zoals gewoonlijk dat het tijd was om naar bed en iedereen
liep de Grote Zaal uit, naar de leerlingenkamers.
