Hoofdstuk 6
"Ze dacht dat ik haar expres liet struikelen-" zei
Sirius de volgende morgen aan het ontbijt.
"Deed je dat niet
dan?" onderbrak Remus hem grinnikend.
"Nee! Maargoed, ze was
dus wel een uur tegen me aan het schreeuwen, dat ik al het meeste
strafwerk van de hele school heb gehad en dat ik op mijn tellen moest
passen omdat ik anders weleens van school gestuurd zou kunnen worden,
en toen ze eindelijk klaar was hadden we dus het feestmaal gemist en
moest ik het met boterhammen doen, en toen zei ze dat dat m'n
verdiende loon was! Maar ik heb deze keer geen strafwerk." vertelde
Sirius, verontwaardigd door het feit dat hij boterhammen had moeten
eten.
"Jij doet ook alles fout hè?" zei James lachend.
Lily snoof van dichtbij.
"Hij is niet de enige," zei ze.
"Moet jij nodig zeggen," zei James koeltjes, wijzend op de
zoen.
"Hou je mond, we zouden het er niet meer over hebben,
weet je nog?" siste Lily.
"Waar hebben jullie het over?"
vroeg Sirius gretig. Maar Lily en James antwoordden niet en Sirius
haalde zijn schouders op. Hij zou er toch wel achterkomen….
De
eerste lesdag leek wel een hele week te duren. Ze kregen meteen
ladingen met huiswerk, en iedere leraar begon over PUISTen, behalve
professor Kist, die ze het laatste uur hadden. Hij neuzelde iets over
de grootste Reuzenopstand allertijden, en scheen niet te merken dat
de halve klas met zijn of haar hoofd op tafel lag te slapen.
"Gaffel, de les is voorbij…." zei Sirius slaperig toen de
bel ging. James ging gapend rechtop zitten en liep met de anderen het
lokaal uit.
"Wat zullen we gaan doen?" zei hij toen ze in de
leerlingenkamer zaten.
"Eh…potje schaken?" vroeg Sirius.
James knikte en pakte het schaakbord.
"Wat was dat nou, dat
gedoe met Lily?" vroeg Sirius.
"Niks," zei James.
"Kom
op nou, ik ben toch je beste vriend?" zeurde Sirius.
"Ja,
maar ik vertel het niet. Het is niets bijzonders!" zei James.
"Nou,
dan kan je het net zo goed vertellen." zei Sirius.
"Nee,"
zei James.
"Kom op nou, verder is er niemand hier!" James keek
rond en zag dat er wel een paar mensen zaten, maar die kende hij niet
en ze zaten helemaal aan de andere kant. Hij aarzelde. Zou hij het
vertellen?
Dat zou wel lullig zijn tegenover Lily….zei
een stemmetje in zijn hoofd.
Nou en! zei een andere stem.
James schudde verward zijn hoofd.
"Ik heb jou toch ook altijd
alles verteld!" zei Sirius.
"Ja, maar als ik het vertel, ga
je toch alleen maar lachen en…en…" zei James.
"Ja?"
spoorde Sirius hem aan.
"Nee!" zei James.
"Wat is er?"
vroeg de stem van Lily.
"Oh eh…niks." zei James. Hij werd
rood, dat gebeurde wel vaker als Lily in zijn buurt was. Lily keek
hem doordringend aan, en James schudde zijn hoofd, omdat hij wist dat
Lily zich afvroeg of hij het verteld had. Ze keek ietsje meer
opgelucht, maar keek hem toch nog een beetje achterdochtig aan.
Na
het avondeten stond Perkamentus op, en iedereen keek hem nieuwsgierig
aan.
"We hebben iets bedacht voor de zevendejaars, als
afscheid, zoals we ieder jaar doen. Dit jaar hebben we besloten om op
kamp te gaan," zei hij. Er klonk opgewonden geroezemoes. "Maar
het is vooral leerzaam. We gaan allerlei…dingen doen, waarbij
jullie moeten toveren, dus dat is ook handig voor jullie examens,"
vervolgde Perkamentus glimlachend.
"Leerzaam? Als je met
meisjes in één tent zit? Dat is wel leerzaam ja, voor
je-" zei Sirius lachend, maar Perkamentus ging alweer verder.
"Jullie worden morgen ingedeeld in groepen, maar nu is het tijd
om te gaan slapen. Welterusten!" Iedereen stond op en ging druk
pratend op weg naar de leerlingenkamers.
"Goed," zei
Perkamentus de volgende dag. "Het kamp is eind mei, maar ik ga nu
alvast de groepjes opnoemen, zodat jullie het nog kunnen veranderen
als jullie het er echt niet mee eens zijn." Hij glimlachte even
toen hij dat zei. Daarna begon hij alle groepjes op te noemen, en
iedereen luisterde maar half tot hij zijn naam hoorde.
"…en
het laatste groepje, onder leiding van mij, bestaat uit Sirius
Zwarts, James Potter, Peter Pippeling, Remus Lupos, Shirley Rijkse,
Lily Evers, Mandy Kroo, April de Jonge, Mei-xing Li, Marlou Summers,
Elke de Vries, Daphné Peters en Maxime Bakker. Nou, dat was
het. Ik hoop dat jullie tevreden zijn, ik heb zoveel mogelijk
rekening gehouden met…eh…jullie vriendenkring, zeg maar." zei
Perkamentus tenslotte.
"Dat is te merken. Wie is Xi-meing?"
zei Remus tegen Lily.
"Mei-xing!" zei ze wijzend op op
een Chinees meisje, die een eindje verderop zat en geanimeerd met
April en Mandy praatte, zij sliepen ook in de slaapzaal van Lily en
Shirley.
"Leuk groepje," zei Shirley.
"Ja," zei Lily.
"Zie je het voor je, Perkamentus in een tentje? Waarom gaat hij
eigelijk mee, moet hij niet op school blijven?"
"Er zijn nog
genoeg andere leraren over," zei Shirley
schouderophalend.
"Gelukkig hebben we Anderling niet als
leidster. Ik zie haar nog niet zo gauw eh…feesten, zeg maar," zei
James. Lily grinnikte even toen ze aan Anderling dacht, die twee
bierflessen in haar handen had en in een feestoutfit. Ze keek op en
zag James naar haar glimlachen. Ze glimlachte terug en voelde
vlinders in haar buik. Toen wist ze het zeker; ze was verliefd op
James.
"Zeker een leuk groepje! Weet je hoe lekker Daphné
is!" zei Sirius, terwijl hij naar een meisje aan de tafel van
Ravenklauw keek. Lily tuitte afkeurend haar lippen, maar zei
niets.
Zal ik het vragen? dacht Lily. Het was vrijdagavond en
ze stond bij het mededelingenbord. Ze wilde James mee naar Zweinsveld
vragen, maar ze durfde het niet echt. Maar ze moest het nu toch echt
vragen, want morgen gingen ze al, en straks zou hij nog een ander
hebben.
"Waar denk je aan?" vroeg Shirley.
"Ik wil James
vragen naar Zweinsveld…zal ik dat doen?" zei Lily. Ze had Shirley
al verteld dat ze verliefd was.
"Wacht tot hij je zelf vraagt,
dat doet hij toch wel." zei Shirley.
"Hoe weet jij dat nou?"
vroeg Lily.
"Ik weet alles." zei ze. Op dat moment kwam James
op hen af. Shirley liep grijnzend weg.
"Eh…Lily?" zei James.
Lily vermoedde dat Shirley met hem had gepraat, of het was wel heel
erg toevallig.
Ze staarde hem aan. Hij noemde haar Lily…dat had
hij niet meer gedaan sinds hun eerste jaar!
"Ja?" zei Lily
verwachtingsvol.
"Wil je met me naar Zweinsveld morgen?"
flapte James eruit.
"Oh!" zei Lily iets te verrast. "Ja, is
goed." James knipperde met zijn ogen.
"Echt?"
"Jahaa.
Ik zie je morgen wel. Doei." zei Lily en ze liep naar Shirley toe.
James maakt een vreugdesprongetje.
"James and Lily, sitting in a
tree…" zong Sirius achter hem. James draaide zich om en gaf hem
een duwtje.
"Gaffel is verliefd!" riep Sirius lachend.
"Hou
je kop, ik ben helemaal niet verliefd!" loog James.
"Natuurlijk
niet," zei Sirius sarcastisch.
"Ik ben pas verliefd op Evers
als de wc-pot van de muur valt!" zei James geërgerd. Ergens
vlakbij hoorde hij een harde bonk. Sirius stootte zijn blaffende lach
uit.
"Dat is toch toevallig geen wc-pot hè?" zei
hij.
"Ha ha." zei James verveeld. "Kom nou, we gaan zo naar
de Beukwilg. Remus is al weg." Sirius keek naar buiten en zag de
volle maan.
"Ohja." zei hij. Ze liepen naar de leerlingenkamer
om James' Onzichtbaarheidsmantel te halen en daarna naar buiten.
"James. James!" siste Lily, en ze gaf hem een por. Ze
zaten in de Drie Bezemstelen, en James' ogen vielen steeds dicht.
Hij schrok op.
"Wah? Oh, sorry hoor, het was gisteren volle
maan, weet je…" zei hij slaperig.
"Wat doe je dan ook
allemaal?" zei Lily.
"Uh…niks bijzonders." mompelde
James.
"Ik zou ook wel een Faunaat willen zijn…" zei Lily.
"Ja?" zei James opeens klaarwakker. "Ik kan je helpen,
hoor."
"Hmm….dat duurt wel lang hè? Kan je trouwens
kiezen in wat voor dier je verandert?" zei Lily.
"Nee. Maar ik
en Sirius hebben er drie jaar over gedaan om het uit te vogelen, dus
als ik jou nou gewoon help, zal het niet eens drie maanden duren,
denk ik." zei James. "Maar misschien kan je het beter niet doen.
Jij verandert vast in een zwijn ofzo." voegde hij er nog plagerig
aan toe.
"Sorry?" riep Lily verontwaardigd.
"Grapje,
grapje." zei James lachend.
"Nou, als het minder dan drie
maanden duurt, wil ik het best wel doen. Maar het is wel illegaal..."
zei Lily serieus.
"Je wil toch Schouwer worden? Dan is het
hartstikke handig als je een Faunaant bent..." zei James.
"Ja,
dat wel, maar kan ik me later dan niet laten registreren ofzo?" zei
Lily.
"Nee, want dan komen ze erachter dat je iets illegaals
hebt gedaan, dus dat zou ik niet doen. En het is nog handig ook als
niemand het weet." zei James.
"Dat is waar. Maar
eh...zullen we naar Zacharinus?" zei Lily.
James knikte en ze
stonden op.
Bij Zacharinus kwamen ze Sneep tegen, die met een
paar andere Zwadderaars bij de draculasnoepjes stonden. Lily trok
James snel mee ergens anders heen, voordat hij Sneep weer ging
vervloeken. Maar toen Lily Maxime tegenkwam begon ze een praatje met
haar en James sloop naar Sneep toe. Er volgde een lichtflits, en
Sneeps gewaad was opeens knalgeel. James dook weg en ging onschuldig
bij Lily en Maxime staan.
"Zullen we eh…gaan?" zei hij tegen
Lily en hij trok haar al mee voordat ze kon antwoorden.
Ze
struinden nog even door het dorp, maar het begon toch saai te worden
omdat ze er al zo vaak geweest waren, en het was al vroeg donker. Ze
liepen terug naar het kasteel. Het was doodstil en er was niemand te
zien. James besloot eerst gewoon 'Doei' te zeggen en weg te
lopen, maar hij bedacht zich.
Doe eens gek, Gaffel, zei
hij in gedachten tegen zichzelf. Hij stond daar nog steeds te
twijfelen, tot Lily opeens "Doei!" zei en weg wilde lopen.
"Wacht!" zei James nog, toen ze al bij de kasteeldeuren
waren.
"Wat?" zei Lily.
"Noem je dat een afscheid?" zei
James grijnzend.
"Wil je soms weer dat ik je ga kussen ofzo?"
zei Lily.
"Eh…ja?" zei James. Lily lachte even, en toen was
het een hele tijd stil.
"Nou, waar wacht je nog op?" zei ze na
een paar minuten. James haalde zijn schouders op en liep naar haar
toe.
"Weet je het nu wel zeker?" zei hij.
"Ja," zei
Lily.
"Echt?" zei James.
"Hou je kop, Potter, en kus me."
zei Lily. En dat deden ze, en ze vergaten alle ruzies en alle
onenigheid van de afgelopen jaren...
