Hoofdstuk 19
Lily besloot om maar terug naar huis te gaan en het
uit te praten met James. Ze had totaal geen zin in ruzie op het
moment.
Ze viste de sleutels uit haar jaszak en ging zo snel
mogelijk naar binnen, want het plensde nogal.
"James?" riep
ze.
Even later kwam James de gang in.
"Waar ben je geweest?"
vroeg hij.
"Dat wil je niet weten," zei Lily. "Sorry van
daarnet,"
"Nee, ik moet sorry zeggen," zei James
grijnzend.
"Zand erover," zei Lily.
"Maar waar ben je dan
geweest?" vroeg James.
"Bij Shirley…" zei Lily
niet-enthousiast.
"En waarom wou ik dat niet weten?" zei
James.
"Omdat het daar eh…een levende seksclub is," zei Lily
zuchtend.
"Echt? Waar woont ze?" zei James grinnikend.
"Grapje," zei hij er achteraan.
"Ze is verslaafd," zei
Lily.
"Shirley?" vroeg James verbaasd.
"Ja," zei Lily.
"Lekkere vriendin," zei James fronsend.
"Nee," zei
Lily. "We moeten het nog over een Geheimhouder hebben…"
"Ja….weet
je, ik denk dat we het maar gewoon moeten doen," zei James.
"Toch?"
zei Lily glimlachend.
"Ja, laten we naar Perkamentus gaan,"
zei James zeker.
Ze reden met de auto naar de Orde, waar
Perkamentus aan het vergaderen was.
"Hoi eh….sorry dat we
storen, maar we wilden het even over een Geheimhouder hebben…"
zei Lily tegen Perkamentus.
Die knikte en liep met Lily en James
naar zijn eigen kantoor.
"Weten jullie het al zeker?" zei hij,
toen ze allemaal zaten.
"Ja," zei James.
"Goed, nou, ik
wil jullie Geheimhouder wel worden," zei Perkamentus.
"Nee
nee, jij hebt het al druk genoeg! Ik had eigenlijk Sirius in
gedachten…" zei James.
"Ik wil best jullie Geheimhouder
zijn, dat is geen moeite, James." zei Perkamentus.
"Nee, wij
willen liever Sirius," zei Lily. Ze hadden het er onderweg over
gehad.
"Zeker weten?" zei Perkamentus.
Lily en James
knikten allebei.
"Goed dan…en jullie weten hoe dat moet?"
zei Perkamentus zuchtend.
"Ja," zei James.
"Nou, dan
kunnen jullie gaan, ik ga verder met vergaderen," zei Perkamentus.
Lily en James reden weer naar huis.
Thuis aangekomen pakte
James zijn spiegel uit een kastje.
"Sirius!" zei hij tegen de
spiegel. Sirius' hoofd verscheen erin.
"Wat?" zei hij.
"Wil
jij onze Geheimhouder worden?" vroeg James.
"Wat…waarom?"
zei Sirius.
"Kom nou even hierheen, dan leggen we het uit…"
zei James. Sirius knikte.
Even later Verschijnselde hij in hun
huiskamer.
Lily en James begonnen alles uit te leggen, en Sirius
stemde meteen in.
"Geen probleem," zei hij. "Maar
wacht…jullie moeten dus beschermd worden tegen Voldemort? Maar
Voldemort weet denk ik dat wij beste vrienden zijn…"
"Waarom
zou hij dat weten?" zei James.
"Nou, je kent m'n broer,
Regulus…" zei Sirius naar de grond kijkend.
"Eh…ja. Maar
wie zouden we dan moeten nemen? Perkamentus?" zei Lily.
"Nee,
iemand die Voldemort niet verwacht…Peter, bijvoorbeeld," zei
Sirius.
"Peter? Weet je het zeker?" zei James.
"Ja,
Voldemort verwacht dat niet. Hij zal niet achter Peter aan gaan!"
zei Sirius simpel.
"Dat is wel zo…" zei Lily.
"Goed,
dan halen we Peter. Maar we zeggen tegen niemand dat hij Geheimhouder
is!" zei James.
"Nee," zeiden Lily en Sirius
tegelijk.
"Oké," zei James. Hij Verdwijnselde naar
Peter.
"Mevrouw Pippeling?" riep hij door het huis.
"Oh,
hallo James! Zoek je Peter?" zei mevrouw Pippeling, een kort en
mollig vrouwtje.
"Ja," zei James.
"Ik weet niet waar hij
heen is…maar hij zei dat hij zo terug zou – oh, daar is hij al!"
zei mevrouw Pippeling.
"Hoi Gaffel," zei Peter.
"Hoi, wil
je even meekomen naar mijn huis? We moeten iets bespreken…iets
belangrijks," zei James. "Wat heb je eigenlijk voor rare mantel
aan, je lijkt wel…een Dooddoener,"
"Ja eh…heb ik gekregen
van iemand. Vind je me echt op een Dooddoener lijken?" zei Peter
lachend.
James haalde zijn schouders op en Verdwijnselde, Peter
vlak daarna.
"Hoi Peter," zeiden Lily en Sirius tegelijk. Lily
gaf Sirius gauw een mep voordat hij dat kon doen.
"Hoi," zei
Peter. "Nou, vertel,"
"We willen dat jij onze Geheimhouder
wordt," zei Lily.
Peter moest het blijkbaar even tot zich door
laten dringen.
"Ik, Geheimhouder? Maar – waarom?" stamelde
hij.
"We moeten beschermd worden tegen Voldemort, dus we hebben
een Geheimhouder nodig," zei James.
"En waarom dan ik?" zei
Peter.
"Omdat Voldemort dat misschien niet verwacht. Maar als je
niet wil –" zei Lily.
"Oh ja ja, ik wil wel!" onderbrak
Peter haar snel.
"Oké! Maar nog een ding: zeg tegen
niemand dat je onze Geheimhouder bent…en je weet wat dat inhoudt
hè? Je mag ons dus niet verraden…" zei James.
"Natuurlijk
verraad ik jullie niet!" zei Peter.
"Goed, dan kunnen we –
hoi Marlou," zei Lily.
Iedereen keek om. Marlou was net
Verschijnseld.
"Waar is Fay?" zei Sirius.
"Ze slaapt. Wat
zijn jullie aan het doen?" zei Marlou.
Lily zuchtte en begon het
uit te leggen.
"Kunnen we nu beginnen?" zei James geïrriteerd.
Lily knikte. "Oké Peter, ga daar maar staan. Lily, we moeten
de spreuk tegelijk zeggen,"
Peter ging in het midden van de
kamer staan en Lily en James naast elkaar, met getrokken
toverstokken.
"Klaar? 1…2…3…Fidelio!" zei James.
Lily vuurde de spreuk tegelijk met hem af. Peter lichtte fel op,
maar even later was hij weer normaal.
"Je leek wel een
gloeilamp," zei James grijnzend.
Peter lachte zachtjes.
"Je
kunt gaan," zei Lily. "Bedankt!"
"Graag gedaan…." zei
Peter.
Hij Verdwijnselde naar een plek ergens ver
weg…
"Ah…Wormstaart," zei Voldemort met zijn kille
stem. "Wat kom je binnenvallen…iets belangrijks te melden?"
Peter boog diep voor Voldemort.
"Heer, de Potters hebben
mij tot Geheimhouder benoemd," zei hij.
"Geheimhouder…dat is
goed nieuws, Wormstaart. Maar ik wacht nog af….hun zoon is nog niet
geboren…" zei Voldemort goedkeurend. "Je zal beloond worden als
ik met die jongen heb afgerekend…"
"Dank u, Heer," zei
Peter.
"Je kunt gaan," zei Voldemort.
Peter liep achteruit
de kamer uit.
