The Not So Typical Tale

Okey. Ik weet dat mensen nu SPB verwachten, maar hier ben ik, schrikschrik. I'M HERE! Boowii heeftet druk met school, dus schrijf ik dit chap, en dan kan zij gwn verder met chap 5. Trouwens, srry dattet zo lang duurde maar kwas in Duitsland. En ik heb een nieuwe fic met Faabjuh(lezen! icedragon-italienbadboy username:P) Okeey, dus dis MOI, Ginevrapsk. (P.S., Faabjuh heeft haar ijsje verdiend! ZE HEEFT GERADEN WIE ER STOND!Applaus mensen! gooit ijsje tegen beeldscherm aan vangen Faab!)

Hoofdstuk 4

Roddel tot realiteit

"KATIARA MERCEDES ROSANGELICA GRAZIOSO-AMORE! WAT DOE JE DAAR? WAAROM LIG JE NIET OP BED?" Een stem doorkliefde de stilte, en er drong licht in de kast, waarvan de deur nu open was. Kat deed haar ogen open. Blaise lag met zijn hoofd op Moon's schoot en Moon sliep tegen de achterwand aan. Zijzelf lag tegen Draco aan, wiens armen om haar middel zaten terwijl hij met zijn hoofd op haar schouder rustte. Toen keek ze naar de deur, en kreeg op slag hoofdpijn bij de aanblik van de persoon die daar stond.

Angelo. Dan was het nog goed dat Milano niet in de buurt was, dacht Kat.

"Katiara! Wat dacht je? Milano en ik waren doodongerust!" riep Angelo, terwijl hij zijn zus uit de kast hielp.

"We zaten opgesloten! Hoe laat is het?" vroeg Kat, terwijl ze Moon nu uit de kast hielp.

"Ochtend. Ik weet het niet precies. Milano en ik waren de hele nacht aan het zoeken, en toen hoorde ik een paar Ravenklauwers iets zeggen over dat jij nogal heftige dingen aan het doen was in een kast met Draco, Blaise, Moon en de halve afdeling van Huffelpuf," zei Angelo met opgetrokken wenkbrauwen. Moon snoof.

"Haha! Met zijn allen in een kast? Serieus, de mensen hier doen niet eens moeite om nog realistische roddels te bedenken," grinnikte Kat.

"En ik kan je verzekeren, Angelo, dat ik niks heb gedaan met Blaise," zei Moon met een walgende blik op Blaise, die inmiddels de kast uit was geklommen en nu half slapend tegen de muur hing.

"Oké. Komen jullie mee? Milano loopt jullie ergens buiten te zoeken, geloof ik" zei Angelo, en hij trok Kat en Moon mee, zonder ook maar even acht te slaan op Draco of Blaise.

Op de slaapzaal, nadat ze Milano hadden gevonden en Angelo en hij de meisjes naar hun slaapzaal hadden gebracht, zat Kat op Moon's bed.

"Dat was raar, hè?" mompelde Moon. Kat knikte.

"Nu denkt de hele school dat we hen hebben gezoend," antwoordde Kat.

"Als het al niet meer was. De vreemdste roddels zijn verspreid, en ik geloof niet dat ik er blij mee ben," gromde Moon. Kat knikte weer.

"Misschien moeten we morgen maar even duidelijk maken dat we niks met ze hebben. Misschien met iemand anders nemen ofzo, voor een weekje. Tot het is vergeten," zei Kat. Moon knikte lusteloos. Kat zuchtte, stond op, en ging in haar bed liggen. Ze viel al snel in slaap.

0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0-o-0

"Is het echt waar dat jij en Blaise gisteren -" begon een meisje van Griffoendor opgewonden te ratelen tegen Moon. Voor ze haar zin af kon maken trok Kat Moon langs haar heen.

"Donder toch op, en ga je cavia pesten in plaats van ons!" riep ze over haar schouders naar het meisje.

"Stom kreng," zei Moon. Ze liepen naar de Grote Zaal, en werden al de hele ochtend bestookt met vragen, waarin mensen vroegen of het echt waar was dat er de meest onvoorstelbare dingen waren gebeurd, van of het waar was dat Kat met Sneep de tango had gedanst in die kast, tot of Moon echt met de Bloederige Baron had gezoend.

Nouja, hier SPB weer. Eigenlijk gaat school voor, maarja, ik haat school, dus ik ga eerst dit even afschrijven. Nog veel dank aan Amor, die het over wilde nemen, en ja, ik ga dit hoofdstuk natuurlijk weer compleet verpesten met saai gezwam. Enjoy! En vergeet vooral geen reviewtjes achter te laten.

De meisjes ploften neer aan de tafel van Zwadderich, en werden vrijwel direct bestookt met vragen, over dé avond. Moon draaide met haar ogen.

"Misschien is het toch een goed idee om gewoon maar met iemand te nemen," zei ze tegen Kat, die instemmend knikte, en toen lachte.

"Mijn plannen zijn altijd goed"

Moon trok haar wenkbrauwen op en zond een woedende blik naar een magere derdejaars, Die duidelijk iets wilde vragen.

"Misschien kan je dan ook iets bedenken hoe we van die twee afkomen, en zorgen dat we niet met hen samen moeten werken," zei Moon, terwijl ze achteloos in de richting van Blaise en Draco wuifde. "En nog belangrijker, zorgen dat ze hun bek houden en de waarheid vertellen in plaats van de roddels aan te dikken,"

Kat haalde haar schouders op ten teken dat ze niets wist, en graaide haar tas van de grond. Ze begon zich te ergeren aan al die nieuwsgierige blikken en vragende gezichten. Zulk ingrijpend nieuws was het nou ook weer niet geweest.

Maar, dacht Kat, het zal wel weer geweest zijn omdat wij de 'lekkerste' jongens uit het zesde jaar zouden hebben ingepikt.

Moon volgde haar voorbeeld en stond op. "We hebben eerst Kruidenkunde," zei ze, als antwoord op Kat's vraag.

Samen liepen de meisjes de zaal uit, en een luid gefluister steeg op. Kruidenkunde werd buiten gegeven, in kas 3. Kat en Moon vonden Kruidenkunde onzin, het enige wat je ervan overhield was gebroken nagels en aarde in je haar. En om er nou zo uit te komen te zien als professor Stronk, nee bedankt.

Toch gingen ze altijd braaf naar de les, om strafwerk te voorkomen. Na een uur lang zwoegen in de hete kas mochten ze weer weg, en de twee vriendinnen waren de eerste die buiten stonden. Kruidenkunde met Ravenklauw was normaal al een ramp, maar nu zeker veel erger.

"Ik begrijp echt niet wat je leert van planten! Het enige wat je ervan meekrijgt is een trauma aan klei en aarde!" mopperde Kat terwijl ze probeerde het vuil onder haar nagels vandaan te halen. Moon gromde instemmend.

Na Kruidenkunde hadden de meisjes een uur vrij, en na een blokuur Toverdranken was gingen ze lunchen. Kat had zich doodgeërgerd tijdens Toverdranken, en dit keer niet alleen aan Sneep. Draco, die het kennelijk erg leuk vond dat er over hem geroddeld werd, had het hele blokuur lang geprobeerd haar aandacht te trekken. Uiteindelijk had ze een handvol dode bloedzuigers naar zijn gezicht gegooid, die doel hadden getroffen, maar wat haar wel strafwerk had opgeleverd.

Kat's aaigehalte was daarna gezakt tot onder het nulpunt, en was ze prikkelbaarder dan ooit. Ze had een paar eerstejaars afgesnauwd die naar haar wezen, en had mevrouw Norks opgesloten in een bezemkast. Moon vond het allemaal erg grappig, en lag de helft van de tijd dubbel van het lachen, wat Kat alleen nog maar pissiger maakte.

"Hou eindelijk is op!" snauwde ze tegen Moon, toen die de tranen van het lachen uit haar gezicht wreef.

"Sorry," mompelde Moon.

"Hé Kat!" riep iemand, genaamd Draco Malfidus.

Kat draaide zich om en keek hem vernietigend aan. "Draco," zei ze, terwijl ze haar best deed om niet gelijk tegen hem te gaan schreeuwen.

"Er zijn een aantal mensen die zich iets afvragen. En, jij kunt me daarbij helpen," zei Draco, en hij begon Kat aan haar pols mee te trekken naar de Grote zaal. Kat stribbelde verwoed tegen, maar hij hield haar vast in een soort houdgreep, waar ze niet uit kon komen.

"Als je denk dat ik je vrijwillig ga helpen heb je het mis!" gilde ze.

"Oh, ik denk ook niet dat vrijwilligheid nodig is," mompelde Draco, en hij trok Kat over de drempel van de Grote zaal.

"Jij, jij -" gromde Kat, en ze keek smekend naar Moon, die haar gevolgd was. Die haalde haar schouders op, maar deed niets om haar vriendin te helpen.

Lekker is dat, dacht Kat. En dat noemt zich een vriendin.

Inmiddels was Draco gekomen waar hij wilde komen, want hij stond stil bij een groepje mensen die Kat niet kende.

Een lange jongen met donkerbruin haar, die kennelijk de leider van het groepje was, begon te praten.

"Dus zij is het?" zei hij. Draco knikte en Kat gilde eroverheen: "Vertel me waar dit over gaat en laat me los!" Draco deed net alsof hij haar niet hoorde, en praatte verder met de jongen.

"Wat moet je nou van me?" vroeg Kat geïrriteerd aan Draco, en hij draaide zich om.

"Dit," zei hij, en hij zoende haar vol op haar mond. Kat was met stomheid geslagen en liet het zich begaan, maar toen ze zijn tong voelde kwam ze weer bij positieven en trok zich terug. Ze was zich er ernstig van bewust dat iedereen in de Zaal hen nu aanstaarde.

Verbijsterd staarde ze hem aan, en hij keek terug. Even bleven ze zo staan, maar toen schudde Kat haar hoofd. Moon, die achter haar was komen staan, fluisterde:

"Moet je nu niet gaan schelden en slaan? Straks denken ze nog dat je hem leuk vindt"

Ze scheen het allemaal erg grappig te vinden en ook de jongen met wie Draco had staan praten keek geamuseerd.

"Je hebt gewonnen maat," zei hij, "Hoeveel was het ook alweer?"

Dat scheen Draco bij zijn positieven te brengen, en hij liet Kat's pols los. Hij wilde zich naar de jongen toedraaien, maar bedacht zich toen Kat ijskoud zei:

"Dus daar gaat het je om? Eerst zorg je ervoor dat ik samen met je opgesloten wordt in een kast, dan dik je de roddels dat we gezoend hebben nog maar eens extra aan, en als klap op de vuurpijl zoen je me alsnog? Om een paar galjoenen, die je toch niet nodig hebt? Draco, je blijft met je gore poten van me af, want anders zorg ik ervoor dat je er spijt van krijgt! En dat kan rommelig aflopen, dus zorg maar gewoon dat je zoiets nooit meer flikt!"

Woedend draaide ze zich om. "Kom Moon, we hebben wel wat beters te doen dan naar hém luisteren," zei ze, en ze haakte haar arm in die van Moon. Samen liepen ze de Grote zaal uit, richting de volgende les.

Moon was de eerste die de stilte tussen de twee vriendinnen verbrak. "Weet je, ik vind het jammer dat je hem niet geslagen hebt. Ik had die kop wel is willen zien," zei ze.

Kat zei niets, maar concentreerde zich op de trap die ze beklommen.

"Hé Katje! Heb ik contact?"

"Ja, ja, rustig aan," mompelde Kat.

"Tut, tut, het heeft je wel erg geraakt zeg," zei Moon met een grote grijns op haar gezicht. Kat draaide met haar ogen.

"Ik was alleen druk bezig met een wraakplan. En dan bedoel ik dus jou en Blaise koppelen," zei Kat met een gemene grijns, en daarna stapte ze snel het lokaal van Transfiguratie in, zodat Moon haar niet kon slaan.

"Als je dat waagt, zorg ik er persoonlijk voor dat jij met Draco moet trouwen," siste Moon terwijl ze haar tas naast een tafeltje neergooide en neerplofte op een houten bank.

"Hmpf"

Toen iedereen binnen was – inclusief een wel heel zelfvoldaan kijkende Draco – begon Anderling met haar les. Zoals gewoonlijk was het weer heel moeilijk, wat erg typisch was voor iemand als Anderling. Het enige voordeel aan de les was dat Draco niets durfde uit te halen met Anderling in de buurt, omdat ze dan wel is, uit haar slof zou kunnen schieten.

Moon zat een beetje voor zich uit te staren en lette niet op Kat, die weer eens iets van plan was.

Zeker een plan om Draco terug te pakken, dacht Moon suf, niet instaat om logisch na te denken.

Ondertussen zat Kat in zichzelf te mompelen, en lette op niemand uit haar omgeving in het speciaal. Behalve op Moon dan, die kon nog wel eens moeilijk gaan doen. Dat was dan ook degene voor wie het plan bestemd was.

"Wat doe je?" vroeg Moon zacht aan Kat, en die zuchtte geïrriteerd.

"Niets, kijk maar snel weer de andere kant op," zei ze. En Moon, met die irritante persoonlijkheid van haar, was nou net zo iemand die precies het tegenovergestelde doet van wat haar gevraagd wordt. Ze weigerde dus haar blik af te wenden en naar Anderling's uitleg te luisteren.

"Ik bereid een wraakactie voor," zei Kat uiteindelijk, toen Moon 10 minuten later nog steeds niet de andere kant op keek.

"Oh ja? Voor wie dan wel, dat ik het niet mag weten?" vroeg Moon geïnteresseerd, al kon ze het antwoord al wel raden.

"Voor degene die zegt dat ze mijn beste vriendin is, lacht om dingen die niet grappig zijn, en me laat stikken als mijn aartsvijand me zoent," gromde Kat boos.

"Als je het zo erg had gevonden om met Draco te zoenen, was je veel eerder gestopt. En trouwens, wees blij, nou zijn al die roddels waardeloos, omdat het echt is gebeurt," antwoordde Moon vrolijk.

Kat gromde, en richtte zich weer op het stuk perkament dat op haat tafel lag. Ongeïnteresseerd begon ze naar Anderling te staren, die gestopt was met haar uitleg, en nu met de klas de spreuk begon te oefenen, die ze zouden moeten gebruiken om je wenkbrauwen te kleuren. Nu keek Anderling de kant op van Kat en Moon, omdat ze niet meededen.

"Denken jullie dat jullie het kunnen opbrengen om gewoon mee te doen?" vroeg ze, en haar lippen waren merkwaardig dun. De meisjes knikten, en deden – al was het met veel tegenzin – mee met het zeggen van de spreuk.

Eindelijk stonden ze dan buiten, en was de schooldag voorbij. Met hernieuwde energie liepen Kat en Moon naar de leerlingenkamer van Zwadderich, om hun tassen te dumpen en dan naar de Grote Zaal te gaan voor het avondeten.

"Weet je wat ik denk?" vroeg Kat aan Moon.

"Nee, wat?"

"Ik denk, dat je ongelijk had wat die roddels betreft. We zijn nou toch nog niet zo lang aan het lopen, maar iedereen die we tegenkomen begint achter onze rug te fluisteren," zei Kat wantrouwig.

"O," zei Moon, en ze keek om zich heen. Het was haar nog niet opgevallen, maar nu ze op ging letten, zag ze verschillende eerstejaars giechelen en wijzen.

Wow, zo interessant is het toch niet? dacht Moon, Of zal Draco het weer hebben zitten aandikken?

Zij en Kat liepen de Grote Zaal binnen en gingen aan de tafel van Zwadderich zitten. Terwijl Moon ongestoord eten op begon te scheppen, keek Kat eerst om zich heen voordat ze een gesprek begon met een blond meisje die naast haar zat.

Patty plofte naast Moon neer en trok een bord naar zich toe. "Waar waren jij en Kat gister nadat Sinistra jullie wegstuurde?" vroeg ze, terwijl ze eten opschepte.

"Je zou toch denken dat je dat toch wist, of heb je alle roddels gemist?" ze Moon.

"Natuurlijk heb ik het gehoord, maar ik wilde het van jullie zelf horen," zei Patty ongeduldig, en ze keek Moon onderzoekend aan.

Die dacht rustig na voordat ze antwoordde. Ze at haar gebakken aardappels en dronk haar glas Pompoensap leeg.

"We zaten opgesloten in een kast," zei ze, niet van plan om in details uit te gaan leggen hoe ze daar gekomen waren, met wie ze daar zaten, en wat er gebeurt was.

Patty staarde haar nog steeds aandachtig aan, alsof ze daarmee het antwoord uit Moon zou kunnen stralen. Moon draaide met haar ogen.

"Met wie waren jullie daar?" vroeg Patty verder. Moon reageerde niet. Toen Patty zag dat die toch niet meer zou reageren, wende ze zich tot Kat.

"Kat! Wat hoorde ik nou? Heb je opgesloten gezeten in een kast?" zei ze op luide toon, en Kat keek haar verveeld aan.

"Wat is daarmee?" vroeg ze, niet bijster enthousiast.

"Nou, ik vroeg me af of dat iets te maken had met het feit dat jij en Draco gezoend hebben," zei Patty. Kat gromde.

Ik vermoord hem, ik vermoord hem, ik vermoord –

"En ik denk van wel," Patty had Kat's gezicht gezien, en ze kende haar goed genoeg om daar haar antwoord uit op te maken.

Kat zuchtte. "Laat ik je even ophelderen, dat het feit dat Draco mij overviel en mij geheel tegen mijn zin zoende, niets te maken heeft met het feit dat ik door zijn toedoen opgesloten heb gezeten in een kast"

Daarna wende ze zich weer tot het blonde meisje, en ging gewoon verder met praten.

"Maar ze houd nog wel van je hoor, Patty," zei Moon op een toon waarmee je mooi weer voorspelt.

(heey! Amor weer :p srry voor al die wisselingen, hopelijk haalt het geconcentreerde lezertjes niet uit het verhaal:P dus prema jaah die ene gare freakoo jah, schrijft vanaf nu weer)

"Kat! Kan je even komen?" riep Angelo in de leerlingenkamer. Kat stond op, zei tegen Moon dat ze zo terug zou komen, en liep naar haar broer toe. Hij stond in een hoek.

"Tisser?" vroeg ze.

"Nou, ik heb gezien wat er in de Grote Zaal gebeurde. En Milano heeft van Blaise gehoord wat er allemaal precies gebeurde. En ik wil zeggen, dat als hij je nog een keer aan durft te raken tegen je zin, dat Milano en ik niks van hem overlaten," zei Angelo.

"Mogen we hem slaan?" vroeg Milano hoopvol, die erbij was komen staan.

'Nee! Ik kan hem zelf wel aan. Geloof me, er komt geen volgende keer, want ik sla hem zelf wel!" zei Kat beslist. Milano grijnsde, maar Angelo leek niet helemaal overtuigd.

"Zeker? Want hij moet niet denken dat hij je ongestraft aan kan raken," zei hij, maar Kat glimlachte.

"Geloof me, ik overtuig hem wel," Patty kwam er aan.

"He, waar hebben jullie het over? Erg als ik mee doe?" vroeg ze opgewekt.

"Ja, donder op," zeiden ze alledrie tegelijk. Patty draaide zich om zonder de grijns van haar gezicht te halen en liep even opgewekt weer weg.

"Oke. Verder, ik heb net een brief gehad van thuis. Pap en mam verwachten ons zoals altijd weer thuis in de vakantie. En dit keer zonder logees, zeggen ze, want ze hebben heel dringende zaken te bespreken met ons," zei Angelo.

"Wat voor dringende zaken dan?" vroegen Kat en Milano.

"Weet ik veel? Iets over onze toekomst, en nog meer zooi. Ik weet het niet meer," zei Angelo.

"Zaten er te veel moeilijke woorden in de brief?" vroeg Kat plagend.

"Enorm moeilijk. Je weet toch dat hij het alfabet nog niet kent?" voegde Milano grijnzend toe.

"Ja, doe maar weer zo met zijn tweeen, he? Me lopen pesten, alleen maar omdat ik niet kan tellen en de dagen van de week niet ken!" zei Angelo zogenaamd beledigt. Kat lachte, tackelde haar broers, en kietelde ze. Voordat ze achter haar aan konden komen, sprong ze op en rende de leerlingenkamer uit. Milano sprong als eerste overeind, en rende achter haar aan om wraak te nemen. Hij riep zijn broer, die nu ook overeind kwam. Angelo twijfelde even. Hij had niet alles verteld wat er in de brief stond. Het gedeelte dat hem veronterustte niet. Hij haalde zijn schouders op, en besloot het zijn broer en zus later te vertellen. Hij rende achter Milano aan, naar hun zus toe, om wraak te nemen. Meestal werkte het wel om een emmer water over haar hoofd te gooien...

Amor: Nou, dit wasset weer. Eigenlijk hebben Boowi en ik dit samen geschreven. Ik heb het begin gedaan, zij het middenstuk, ik het einde en tussendoor een paar stukjes. Volgende chappy schrijf ik gewoon weer. Dan gaat het waarschijnljk weer achteruit :p Nee, laat alsjeblieft een reviewtje achter. Dan hebben wij het gevoel dat IEMAND het leest. En schrijven we niet voor niks. :p Ik heb wel gezien dat we meer hits hebben. Dus kom op, als je dit leest, zou je dan ff een review achter willen laten met je mening? Danke... Tot da volgend keer!...Dat klonk nep zeg... (femmates, zin in live forten!UTRECHT:P)

Boowi: Nouja, dit was chappie 4 dus weer. Hij is niet zo lang als het vorige, maar vergeef me, ik had al veel te weinig tijd om dit af te maken, laat staan dat ik hem nog langer had moeten maken. Lees hem met plezier, en review met nog meer plezier! Het volgende hoofdstuk gaat Ginevrapsk weer maken, denk ik, toch amor? Nouja, dat zie je het volgende hoofdstuk dan wel, maarja lekker boeiend. Nog heel veel thnx voor alle lieve berichtjes die we hebben gekregen, ik houd van jullie! En amor natuurlijk ook hè! ;) Nouja, review review review review! Heel veel kisses van Boowii (SPB)