hoofdstuk 5
De dooddoeners draaide zich weer om naar Hermelien. Hermelien keek ze woedend aan. "laat Ginny met rust" zei ze. "en jij denkt ons tegen te houden?" ze draaide zich om maar er was geen Ginny meer te zien. weer vuurde Hermelien een spreuk af. hij raakte dit keer Vleeschouwer, Vleeschouwer viel verlamd op de grond. Harry begon mee te helpen, Ron viel ook bij net als George. Fred kon niet want zijn arm lag helemaal open. Ginny ging naar hem toe "gaat het" vroeg Ginny bezorgd. "ja" zei Fred met een pijnlijk gezicht. Ginny richtte haar toverstok op zijn arm en dacht de spreuk. de wond genas een beetje, hij bloede nog steeds maar deed minder pijn. "hoe doe je dat?" vroeg Fred. "Die spreuk heb ik van madam Pleister geleerd" zei Ginny. "kan je, je stok weer vast houden" vroeg Ginny nog even. "ja kom we gaan helpen" zei hij. Ginny lachte typisch Fred. Maar Ginny werd al weer los gerukt uit haar gedachten. Ze werd ruw tegen een boom opgeduwd. Toen ze keek was het Malfidus weer. Hij richtte zijn stok op Ginny. "willen jullie haar levend geef je dan over" zei hij. Ginny probeerde hem weg te duwen, maar hij was veel sterker dan haar. "laat me gaan" fluisterde Ginny woedend. "ha, ha echt niet ik sta zo wel lekker" en hij lachte gemeen. "Malfidus laat me gaan of ik doe je wat" zei ze nu wat harder. "ha, ha wat dan je zit vast" zei hij met een spottende grijns. "Malfidus ik waarschuw je" zei Ginny nog wat harder. Maar Malfidus bleef staan en lachte haar uit. "Malfidus laat me los!" schreeuwde Ginny nu. Iedereen keek nu om. De dooddoeners lachten. Harry, Hermelien, Fred en George keken verbaasd naar Ginny, die Malfidus woedend aankeek.. Malfidus, die een halve kop langer was, keek treiterend terug. Zo bleven ze een tijdje staan. Toen Ginny hulp wilde zoeken bij Hermelien, hadden de dooddoeners hun vast.