hoofdstuk 7
gelukkig heeft Ginny de hele week niet hoeven roepen. Met Hermelien is alles gelukkig weer goed en ze heeft er niks aan over gehouden. Ginny ook niet op barstende koppijn na. ze waren al weer een paar dagen thuis, Ginny lag op bed met een ijszak op haar hoofd ze had barstende hoofdpijn. Haar moeder kwam af en toe langs, om te kijken of alles goed ging. Op een gegeven moment ging Ginnys deur open, en daar stond Harry. "Ehm hoi is alles goed" vroeg hij onzeker. "eh ja het is alleen maar hoofdpijn" zei Ginny. "ja, ja" zei Harry ongelovig. "echt waar" Ginny probeerde overeind te komen maar viel kreunend terug in haar kussens. Harry keek naar haar met een blik van 'zie je wel'. "zal ik je maar met rust laten" zei Harry. "nee wil je blijven?" vroeg Ginny. "ja natuurlijk" zei Harry meteen. Ginny keek naar hem, Harry voelde zich ongemakkelijk. Hij keek haar ook aan, "Harry zijn wij veilig nu?" vroeg haar aan. Harry schoof onrustig heen en weer op haar bed. "nee Ginny, we zullen ook voorlopig niet veilig zijn" zei Harry. "Harry je past wel goed op jezelf toch" vroeg Ginny. "tuurlijk Ginny echt waar, wees niet bang" zei Harry. "okeej" zei Ginny. "Maar Ginny pas jij goed op jezelf, je weet dat ik het uitmaakte om je te beschermen toch? ik hou nog steeds van je" zei hij. "weet ik, weet ik. maar je zei zelf ik zal voorlopig niet echt veilig zijn" zei Ginny. "ik zal je beschermen met heel mijn leven" zei Harry. " nee Harry dat hoeft niet ik kan best voor mezelf zorgen. En jou leven is belangrijk." zei Ginny. "jou leven is ook belangrijk, jij geeft iedereen een goed gevoel. je bent aardig voor iedereen behalve de slechte. En je komt op voor de gene die gepest worden. zo iemand hebben we nodig in deze strijd." zei Harry. Ginny kreeg tranen in haar ogen, " je bent echt mooi weet je dat?" zei hij. Ginny glimlachte. "en jij bent de liefste die er bestaat" zei ze. en heel kort zoende ze elkaar. en toen viel Ginny in slaap. Harry besloot maar weg te gaan en haar te laten rusten. En hij voelde zich super vrolijk, hij had vlinders in zijn buik en zo kwam hij beneden in het nest aan.