hoofdstuk 8
"Harry wat ben jij vrolijk" zei Fred grijnzend. "ja waar ben jij geweest" zei George. ze schoten in de lach. Hermelien keek Harry aan en glimlachte breed. Ron keek Fred en George aan met een verbouwereerde uitdrukking op zijn gezicht. "Wat is er zo grappig" zei hij. "Harry was bij Ginny" zei Fred hikkend. Ron grinnikte "was het gezellig" zei hij. "ja, maar ze slaapt nu" zei Harry die niet op het gelach reageerde. "o jee vond ze het te saai" vroeg Ron. "nou dan moet je oppassen Harry dan is ons zusje gauw op je afgeknapt hoor" zei George. Ze schoten in de lach bij het zien van Harrys gezicht. Harry keek ze geïrriteerd aan. "ach stop toch stelletje kinderen" zei Hermelien. "het is lief wat je gedaan hebt Harry, Ginny vond het vast leuk dat je even bent geweest" vervolgde ze. Harry dacht nog even aan hun tijd samen. Harry glimlachte en droomde weg, weg van de plaats waar hij uitgelachen werd omdat hij aardig was. Hij droomde over de dagen die met Ginny had meegemaakt. Ik ga dit wel redden dacht Harry. met Ron en Hermelien achter hem. En de rest van de Wemels behalve Percy dan. Waar zou Percy eigenlijk zijn, hij werkte op het ministerie. Maar Harry had een raar gevoel er over. Harry schrok op van gestommel op de trap. Ginny kwam naar beneden gestrompeld. "goeie morgen, eh middag bedoel ik" zei Fred. "nou zusje je flikt het m weer hoor" zei George. "hoe hou je het vol" zei Ron. Ginny keek ze verbaasd aan, waar hebben ze het over. Ze keek naar Hermelien, "niet op letten Ginny, het zijn gewoon een stelletje idioten" zei ze geïrriteerd. Ginny ging naast Harry zitten, tegenover Fred. "was het gezellig?" vroeg hij treiterend naar Ginny en Harry keek. "ja hoor" zei Ginny, "hoe gaat het eigenlijk met jou een Angeliek?" vroeg Ginny. Fred werd rood, Ginny glimlachte onschuldig naar hem. Nu lagen ze allemaal in een deuk, zelfs Fred. "eej Fred je bent gedist door je JONGERE zusje" zei George. "ja Fred dat haalt je flink omlaag" zei Harry. Fred grinnikte "ik krijg jou nog wel Ginny" zei hij. Ginny negeerde hem en at. "Ginny liefje!" mevrouw wemel kwam aanlopen "gaat het met je hoofd" vroeg ze. "Ja het gaat" zei ze. "Hoe komt dat zo opeens" vroeg ze. Ginny keek naar Harry. "Gewoon even goed geslapen" zei ze. Opeens kwam er een grote witte sneeuwuil aan vliegen, met vier brieven aan zijn poot. "Hedwig" zei Harry blij. Harry ga Hermelien, Ron en Ginny hun brief. "Ehm Harry ben je van plan terug te gaan naar zweinstein" vroeg Hermelien. "ja" zei Harry. Ginny keek hem verbaasd aan "echt waar" vroeg ze. "ja ik heb nog lang niet alles geleerd toch. ik heb sterkere spreuken nodig" zei Harry. Ginny keek blij. Hermelien en Ron hadden hun brief open gemaakt. "ik ben nog steeds klassen oudste" gilde ze. "ik ook" zei Ron verbouwereerd. "dat ze jou niet liever willen, Harry" vervolgde Ron. "verbaast me niks" zei Ginny "Harry kan toch niet zonder regels overtreden in een jaar op zweinstein. Dat weet Anderling goed genoeg" zei ze er achter aan. "En jij Ginny" vroeg Fred. "Ik, denk je dat ze MIJ klassenoudste maken" vroeg Ginny. "He Ginny je begint op ons te lijken" zei George. "nee toch Ginny jij bent toch niet ook met streken bezig" zei mevrouw Wemel. "Tuurlijk niet ma, waarom zou ik" zei Ginny met een zoete glimlach. "geloof je het zelf" vroeg Fred. "nee" zei Ginny. Ze lachte en praatte over zweinstein. Het was best gezellig