hoofdstuk 9
"Ginny" fluisterde iemand. Ginny knipperde met haar ogen. "tizzer" vroeg Ginny slaap dronken. Ze zag dat er zonlicht door haar gordijn viel. "We gaan naar zweinstein gek" zei Hermelien. Ginny was op eens klaar wakker. Dat was waar Harry ging toch naar school dan konden ze langer met elkaar doorbrengen, als Harry haar op school niet probeerd te beschermen. En ze kon meer bij Hermelien zijn. En Natascha een vriendin van haar jaar. Ze haalde altijd streken uit bij sneep. Een keer hadden ze Sneeps oren laten groeien hij zag er toen echt niet uit. Ginny en Natascha lagen er steeds om in een deuk.
"hij ziet er echt niet uit" zei Natascha. "Ik zie geen verschil" fluisterde Ginny. Ze lagen helemaal dubbel. Sneep draaide zich woedend om en keek de klas rond. Natascha en Ginny deden net of ze druk in de weer waren met hun werk. Sneep draaide zich weer om. Ginny en Natascha grinnikte. Weer draaide sneep zich om "oké wie is dat steeds, beken maar ik geef geen straf. "ja, ja" zei Natascha iets te hard. Sneep keek hen aan. "wat zei je juffrouw Panstra" zei hij kil. "niks professor" zei Natascha. Hij keek naar Ginny. "Juffrouw Wemel kijk me aan. Ginny keek hem aan, ze zag Sneeps grote oren het vervormde echt zijn gezicht. Hij zag er uit als, als. ja als wat zie hij er eigenlijk uit. hij lijkt op niets. Ginny kon het niet houden, ze begon te grinniken. "wat is er zo grappig, juffrouw Wemel" sneerde hij. "niks" zei Ginny die moeite had om haar lach in te houden. "juffrouw Wemel ik waarschuw u" zei sneep woedend. "wilt u het echt weten" vroeg Natascha. "kijk dan in een spiegel" zei Ginny. Sneep keek hen verbaasd aan. Nu hielden Ginny en Natascha hun lach niet meer in. Ze kregen tranen in hun ogen van het lachen. "mijn lokaal uit!" schreeuwde Sneep, Ginny en Natascha pakte hun spullen en liepen hun lokaal uit. "WEG" schreeuwde Sneep. Hij vuurde allerlei spreuken op hun af.
"GINNY" zei Hermelien geërgerd, Ginny schrok wakker, het was vorig jaar gebeurd. Natascha zag ze eigenlijk nooit tussen de lessen door die had andere vrienden. Ginny ging dan ook veel om met Hermelien, Ron en Harry. Heel af en toe zagen ze elkaar tussen de lessen door als ze straf hadden, nou ja eigenlijk dus niet af en toe, maar heel vaak. Ginny lachte. "Ginny hup kleed je aan en ontbijt ik heb je spullen al gepakt" zei Hermelien. "Bedankt" zei Ginny verbaasd. Ze kleedde zich aan en liep naar beneden om te ontbijten. Toen iedereen klaar was, vertrokken ze. Op naar de zweinsteinexpres.