Hoofdstuk 25

Ginny volgde hun blik, en kwam uit bij een lange gedaante, met een wit gezicht en een platte neus. Zijn vuurrode ogen keken rond, alsof er elk moment iemand dood zou vallen. Het was niemand dan De heer van het duister zelf. Ginny snakte naar adem, waardoor Vleeschouwer haar nog steviger vast greep zodat het pijn deed. Een zelfvoldane glimlach verscheen op het gezicht van Voldemort. Potter wat een aangename verassing zei hij. Vleeschouwer begon luid te lachen, daarna begonnen de andere dooddoeners ook. Zodat Voldemort nog zelfvoldaner keek. Kan je me wat minder strak vast houden het doet pijn fluisterde Ginny tegen Vleeschouwer. Vleeschouwer was aan het uithijgen in Ginnys nek. Ginny probeerde haar adem in te houden voor de stank die uit zijn mond kwam. Ze zag hoe Harry, Hermelien en Ron verwoede pogingen deden om los te komen, maar blijkbaar waren ze niet sterk genoeg. Voldemort liep naar de professoren toe, Wat is dat met die schoolhoofden van zweinstein, de een laat zich doden en de ander vangen. Zodat wij zweinstein over kunnen nemen. Nou hartelijk dank hoor. De dooddoeners begonnen weer te lachen. Nou ha ha zei Ginny harder dan ze dacht. Ze beet op haar lip, Dat was geen gedachte zeker fluisterde ze tegen Vleeschouwer. Nee, we konden alles horen zei hij grijnsend. Ginny werd bleek, woedend keek Voldemort om. Wat zei je zei hij kil, en hij liep op Ginny af. Ginny probeerde een stap naar achter te doen, maar dat lukte niet dankzij Vleeschouwer. n, niks stotterde Ginny, Dan is het goed siste hij. Ginny keek hem verbaasd aan, bleef het daar bij: dan is het goed. Is dat nou die machtige Voldemort, ik dacht dat hij me vermoorden of martelen of zo. Lucius breng Wemel en Griffel hier riep Voldemort. Natuurlijk heer zei Malfidus. 2 gedaantes brachten Ron en Hermelien naar voren. Crucio zei Voldemort en hij richtte zijn toverstok op Ron en Hermelien. Ze vielen op de grond, ze kronkelde en gilde. Nee! riepen Ginny en Harry. Ginny werd ruw terug getrokken, maar Harry kreeg het voor elkaar om los te komen. Laat ze met rust schreeuwde Harry. In plaats van jou zei Voldemort. Ja zei Harry. Harry, nee! riep Ginny. Harry keek om, Ginny stop zei Harry. Och wat schattig Potter beschermd zijn vriendinnetje zei Vleeschouwer. Hou je mond siste Ginny en ze trapte op zijn teen. aah schreeuwde Vleeschouwer en hij greep naar zijn teen waardoor hij Ginny los liet. Ginny keek verbaasd toe, Ginny achter je riep Harry. Ginny draaide zich om en stond oog in oog met Malfidus. Niet jij weer zei Ginny. Op dat moment viel Harry op de grond en kneep zijn ogen dicht. Maar hij schreeuwde niet. Potter dit word je einde fluisterde Voldemort. Ginny deed een stap naar achter, donder op siste ze. 'Nee, want dit wordt eindelijk het einde van potter' zei Malfidus grijnzend. 'Nooit' zei Ginny. Maar wat wou ze eigenlijk doen? Met een grote kracht duwde ze Malfidus opzij. Malfidus knalde op de grond. Ginny rende op Voldemort af en ging aan zijn arm hangen. Het zag er eigenlijk best idioot uit. Maar de spreuk stopte wel. Harry krabbelde gauw overeind. 'Crucio' riep Harry nu op zijn beurt. Voldemort krijste. 'Harry heb je alle gruzielementen vernietigd' vroeg Hermelien. 'Ja Lupos en de rest hebben me geholpen en ze allemaal vernietigd' zei Harry. 'Wat! Mijn gruzielementen? Jij kleine…' zei Voldemort. 'Expeliarmus' riep Harry. Voldemort werd met grote kracht naar achter geblazen. 'O Potter stop met dit zielige spelletje, je wordt echt te over moedig door al die aandacht. Je wint toch nooit. En als je wint zorgen mijn dooddoeners wel dat ik terug kom hoe dan ook.' Zei Voldemort. 'Zo dat zijn een hele boel worden in een paar zinnen' zei Hermelien. 'Houd je mond modderbloedje' siste Malfidus die achter hen stond. 'Hou zelf je mond, sneeuwvlokje' zei Ginny. Sneeuwvlokje? Wat is dat nou weer voor stoms, nu ja het is beter dan niks dacht Ginny bij zich zelf. Ron lag helemaal in een deuk. 'Nou ha ha' zei Malfidus sarcastisch. 'Ik vond hem wel goed' mompelde Ron. 'Goh typisch Wemel humor toch?' zei Malfidus. 'O Malfidus kan je er niet tegen om gedist te worden door een meisje?' zei Hermelien. 'Inderdaad en al helemaal niet als het een Wemel is' zei hij. 'Au!' riep Ginny toen Harry tegen haar opknalde. 'Sorry gin, gaat het?' zei Harry. 'Ja' mompelde Ginny. 'Harry maak het nu eindelijk is af, ik word gek van dat voorspel' zei Hermelien. Harry grijnsde, 'Oké, oké' zei hij. Harry rende weer op Voldemort af, 'Avada kedavra!' riep Harry. Voldemort probeerde opzij te springen, maar er is geen ontkomen aan de vloek des doods. De vloek raakte hem midden in zn borst. Hij vloog omhoog, net als Harry. Er kwam een groene gloed om heen. En even snel als het gekomen was, was het weer weg. Harry en Voldemort vielen op de grond. Ze bleven roerloos liggen. Ginny begon op Harry af te rennen. Maar vlak voor haar kwam een rode lichtflits op de grond neer. 'Blijf staan Wemel' siste Malfidus junior. 'Of anders, jullie heer is dood' zei Ginny. Ze liep weer naar Harry toe, en knielde naast hem neer. Ze legde haar hand op de zijne. 'Kom op Harry je bent niet dood. Toch?' zei Ginny. Nog steeds geen beweging. Achter haar deed Lucius hetzelfde. 'Kom op Harry, je hebt hem verslagen, dan kan jij niet dood zijn' zei Ginny, de tranen prikte in haar ogen. 'NEE!' schreeuwde Lucius, 'hij is dood.' 'Kom op Harry, Kom op' fluisterde Ginny. Nog steeds geen reactie. 'Nee, Nee, het kan niet je kan niet dood zijn kom op' snikte Ginny. Ze liet haar hoofd zakken op zijn borst en begon te huilen. Hermelien kwam naar haar toe gerend. 'Ginny wat is er?' vroeg ze geschrokken. 'Hij is… het kan toch niet Hermelien' zei Ginny. 'Is hij…' vroeg Hermelien. 'Hij reageert nergens op' zei Ginny snikkend. Hermelien liep gauw naar de professoren. 'Ginny' fluisterde een stem in haar oor. Ze keek op, en keek recht in het gezicht van Harry. 'Je leeft nog' riep ze. Ze knuffelde hem haast plat. Harry rolde om zodat hij boven lag en kuste Ginny. Het was het fijnste gevoel wat ze ooit hadden gehad.

Oooooooooooooh wat klef die laatste zin! Sorry hoor, maar ik wist effe niks anders:P