9. Opium – YSL

Personages: Ron, Belinda

Zesde jaar


In haar ogen, ziet hij een sterkere versie van zichzelf. Hij is knapper, atletischer. Iets in haar ogen laat dat irritante stemmetje in zijn hoofd zijn mond houden.

Hij ziet zijn weerspiegeling in Belinda's ogen en die is aanlokkelijk, bijna geruststellend. In haar ogen, voelt hij zich gewild.

Zoen-waardig.

Hij werkt met plezier de laatste obstakels uit de weg zonder om te kijken. Het bedwelmende gevoel van iets doen wat niet van het stemmetje in zijn hoofd mag krijgt hem te pakken. Hij denkt dat hij op elk moment zou kunnen teruggaan, mocht hij dat willen.

Hij kijkt omlaag en glimlacht naar haar: hij vraagt zich zelfvoldaan af of ze wacht tot hij het initiatief neemt. Al snel denkt hij helemaal niet meer. Haar lippen liggen op de zijne en Belinda's tong zwiept door zijn mond, die een beetje droog is.

Hij begrijpt waarom zoenen zo'n bedwelmend middel is. Zijn zus had helemaal gelijk: hij zal nooit het lef hebben dat aan haar toe te vertrouwen. Zijn koortsachtige brein begint eindelijk grip te krijgen op alle redenen waarom een vent confrontaties met de mond van een mooi meisje zou willen uitlokken.

Iets van dit alles maakt dat hij het rumoer in de gemeenschappelijke ruimte van Griffoendor vergeet. Hij vergeet dat Harry en Ginny met verbijstering naar hem kijken. Hij vergeet dat Hermelien bijna wegrent. Iets van zoenen vervaagt de werkelijkheid: de scherpe kantjes van zijn leven worden er door gladgemaakt. Zijn stemming is heerlijk vaag.

Een opwekkend gevoel van triomf bloeit in hem. Hij zal vaak zijn lippen tegen de hare drukken om deze mist opnieuw te ervaren. Maar al heel snel, sneller dan hij had gedacht, is zoenen met Belinda niet meer genoeg om het stemmetje in zijn hoofd zijn kop te laten houden. Zoenen maakt hem niet sterker; het maakt hem zwakker.

Hij begint te denken dat het effect afneemt.