20 oktober 1985

Abigor en Draco zaten in de leskamer en hadden net een uur schrijfles achter de rug toen hun vader hen zij om de veren neer te leggen. "We hebben nu wel genoeg geschreven nietwaar jongens?" Beide jongens knikten. "Goed, dan gaan we nu verder met Toverwereldkunde" De jongens keken hun vader en leraar verheugd aan. Ze hielden van het vak, vooral omdat hun vader soms zo mooi kon vertellen. "Abigor? Kun jij me vertellen wat een pure blood is?"

"Een kind van een tovenaar en heks met zuiver tovenaarsbloed is een Pure Blood"

"Ja dat klopt." Zei Lucius terwijl hij een goedkeurende blik op zijn zoon wierp.

"Nu is het zo dat Pure blood tovenaars zich over het algemeen niet fijn voelen in het bijzijn van een muggle of iemand met muggle bloed in zijn aderen. Als een pure bloed met iemand trouwt, dan is die bijna altijd ook een pure blood. Een pure blood tovenaar die met een muggle, muggle-born of halfbloed trouwt word door zijn zuivere familie vaak een bloedverader genoemd, want als hij ooit kinderen krijgt dan zullen deze halfbloeden zijn en dus geen zuiver bloed hebben."

Draco stak zijn vinger op.

"Ja Draco?"

"Pappa, ik begrijp iets niet. Waarom is het zo belangrijk dat het bloed zuiver blijft?"

"Dat is een goede vraag Draco, kom ik zal het uitleggen"

"Tovenaars met zuiver bloed zijn over het algemeen krachtiger met hun magie dan tovenaars die mugglebloed in zich hebben. Hoe meer mugglebloed een tovenaar in zich heeft hoe minder krachtig zijn magie zal zijn. Als deze tovenaar trouwt met een muggle en een kind krijgt heeft deze nog minder tovenaarsbloed in zich maar wel een heleboel mugglebloed. En als die weer trouwt met eenn muggle heeft hun kind nog meer mugglebloed in zich. Zo zal langzaam de magische kracht in de mensen uitsterven. Op het laast zullen er dus alleen nog maar muggles zijn."

Abigor stak zijn vinger op.

"Abigor?"

"pappa, waarom is het erg wanneer er alleen nog maar muggles zijn?"

"Dat is misschien nog een beetje moeilijk voor jullie om te begrijpen, maar het zit zo. Eigenlijk zijn er twee soorten 'mensen'. Er zijn zuivere tovenaars zoals wij, de echte mensen. Deze zijn heel slim en hebben veel magische kracht, Dan zijn er de muggles. Die zijn dom en hebben geen enkele magische kracht. Eigenlijk zijn ze niet veel anders dan gewone dieren zoals een hond een duif of een konijn. Net zo als jij Abigor de meester bent van jouw slang Veni, horen mensen de baas te zijn over de dieren. Als je dieren alleen laat dan gaan ze met elkaar vechten en is het einde zoek. Daarom kunnen er niet alleen muggledieren zijn."

Draco stak zijn vinger op.

"Ja Draco?"

"Maar pappa, dan is het toch heel erg als een tovenaar een jong krijgt van een muggle? Ik bedoel, het zijn dieren! Je gaat toch ook niet jongen krijgen van een konijn?"

Vader Lucius keek een moment trots glimlachend naar zijn zoon. Daarna antwoordde hij, "Ja Draco, dat is inderdaad heel erg" Toen vond hij het welletjes geweest met de les. "Jongens? Hebben jullie zin om meer over het toverschaakspel te leren?" vroeg hij. "Jaaa! Jubelden de jongens in koor. Gedrieën verlieten ze de lesruimte in de richting van de salon waar de schaaktafel op hen stond te wachten.

Die middag bij de lunch vroeg Narcissa "Jongens, hebben jullie zin om naar Diagon Alley te gaan?" De jongens joelden enthousiast. "Goed dan, dan gaan we er zo meteen heen" sprak ze glimlachend. "Pappa, ga je ook mee?" vroeg Abigor. Lucius schudde zijn hoofd. "Nee, pappa gaat deze keer niet mee." "Echt niet?" vroeg Draco teleurgesteld. "Echt niet." Bevestigde Lucius. "Want pappa heeft vanmiddag andere dingen die hij moet doen." De jongens knikten. "Een andere keer gaat pappa wel mee hoor" zei Lucius glimlachend. De jongens werden er een stuk vrolijker van.

Na de lunch liepen Narcissa en de twee jongens naar de openhaard. "Jullie moeten wel allebei heel goed vasthouden" sprak ze nadat ze wat floo powder op het vuur had gedaan." De jongens knikten en hielden elk een hand van hun moeder stevig vast. Toen liepen ze het vuur in en even later stonden ze in The Leaky Cauldron. "Mamma, waar gaan we heen?" vroeg Draco. We gaan eerst naar de boekenwinkel. Daar mogen jullie wat boekjes uitzoeken" zei ze glimlachend. "Maar mamma, ik kan nog niet lezen" zei Abigor. Hun moeder glimlachte. "Geen zorgen. Wist je dat er boeken zijn die zichzelf voorlezen?" "Echt waar mamma!" vroeg Draco enthousiast. Ze knikte en begon The Leaky Cauldron uit te lopen.

Even later waren ze bij Flourish & Blotts. Ze liepen meteen naar de kinderafdeling. "Nou mogen jullie boekjes uitzoeken waarvan je zelf denkt dat je ze leuk vind. Als je je wand tegen de buitenkant houd vertelt het boek je waar hij over gaat" De jongens lachten, trokken hun wands en even later waren ze vol interesse de planken aan het doorsnuffelen.

Abigor vond een boek met een plaatje van een slang erop. Toen hij zijn wand ertegen aanhield begon het boek te sissen. Even later zei het "Ik heet: "Zorgen voor een slang" Als je van slangen houdt, of zelf een slang hebt, dan vind je me vast heel leuk" Abigor nam het boek en gaf het aan zijn moeder. Die moest meteen lachen om de keuze van haar zoon. "Je mag nog meer boekjes uitzoeken hoor, zo veel je wilt" zei ze. Abigor was door het dolle heen en rende snel weer naar de boekenkasten.

Draco deed er lang over voordat hij zijn eerste boek naar zijn moeder bracht. "Magische voorwerpen van A tot Z" Er stonden bewegende plaatjes in van allerlei mysterieus uitziende voorwerpen". Hij gaf het aan zijn moeder en rende daarna weer terug naar de boekenkasten voor meer.

De jongens raakten niet uitgekeken het duurde dan ook wel een aantal uur voordat ze klaar waren met boeken zoeken. Narcissa liep naar de kassa om de boeken af te rekenen. "Kunt u ze meteen laten bezorgen?" vroeg ze aan de vrouw achter de kassa. "Natuurlijk mevrouw Malfoy". Zei deze en riep een bezorgassistent.

Even later stonden ze voldaan buiten de winkel. Ze besloten nog even ergens te gaan drinken alvorens ze The Leaky Cauldron opzochten om terug naar huis te flooen.

Toen ze thuiskwamen zei een huiself dat de boeken alreeds waren aangekomen. De jongens stormden ginenthousiasme naar de gang. Narcissa liep erachter aan. "Zal ik de doos boeken naar de salon brengen?" vroeg ze. Beide jongens jubelden "Graag mamma". Narcissa boog zich voorover en pakte het krat met boeken op en liep er mee naar de salon, haar beide zoons dartelend achter haar aan rennend. "Kijk" zei ze, een van de boeken uit het krat pakken. "Je moet hem openslaan en je wand tegen het papier houden. Dan gaat hij voorlezen. Als hij stopt, dan moet je de bladzijde omslaan en weer er je wand tegenaan houden" De jongens pakten elk een boek uit de krat en gingen op een kussentje zitten. Ze sloegen de boeken open deden hun wand ertegen aan. Het begon met zichzelf voor te lezen. Echter, omdat ze zo dicht bij elkaar zaten was het moeilijk om te verstaan. Abigor stond op en ging in de andere hoek van de salon zitten lezen. Zo hielden ze zichzelf de hele middag en avond zoet totdat ze naar bed moesten.