Κεφάλαιο XVII
Η κινητικότητα των κιβωτοειδών αεροσκαφών Magitek, ήταν διακριτή στο βάθος του ορίζοντα. Πιθανώς μετέφεραν υλικά ή πραγματοποιούσαν περιπολίες. Αν και η εμφάνιση τους είχε δημιουργήσει μια ενστικτώδη ανησυχία στο ζευγάρι των Glaives, εκείνοι υπενθύμιζαν στον εαυτό τους ότι βρίσκονταν στην ήπειρο του Niflheim, όπου οι ανοιχτές συμπλοκές μεταξύ των δύο αντίπαλων επικρατειών της Eos, ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Οι περισσότερες εντάσεις ξεκινούσαν και τελείωναν στα κατακτημένα και αυτόνομα εδάφη του Lucis.
Ο Λούτσε συνέχισε να διατηρεί μια σταθερή ταχύτητα καθώς οδηγούσε. Όποτε οι συνθήκες του δρόμου ήταν κατάλληλες, παρατηρούσε τις πτήσεις των αεροσκαφών και η Βανέσσα τον ενημέρωνε για την κίνηση των εν λόγω οχημάτων καθώς αυτά πλοηγούνταν πέρα από το οπτικό του πεδίο. Συγχρόνως, οι ματιές τους διερευνούσαν το ορεινό περιβάλλον για οποιοδήποτε χρήσιμο στοιχείο. Όπως την ύπαρξη φυλακίων που δεν ήταν σημειωμένα στον χάρτη ή κτίσματα τα οποία έμοιαζαν με αποθήκες που περιείχαν πολεμοφόδια.
Καθώς ανηφόριζαν το Όρος του Διαδήματος, πρόσεξαν από μακριά μια ομάδα ανθρώπινων φρουρών που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι κοντά σε έναν γκρεμό. Στην άκρη αυτού, είχε τοποθετηθεί ένα μεταλλικό προστατευτικό κιγκλίδωμα το οποίο εκτεινόταν σε μεγάλη απόσταση. Καθώς η μηχανή άρχισε να διασχίζει ένα πιο ίσιο τμήμα του δρόμου, ο Λούτσε χαμήλωσε προοδευτικά την ταχύτητα, όχι όμως περισσότερο απ' όσο χρειαζόταν, έτσι ώστε να μην φανεί διστακτικός απέναντι στην παρουσία των φρουρών.
Η συγκεκριμένη ομάδα δεν ενόχλησε τους αναβάτες. Ωστόσο, ενώ οι Glaives συνέχιζαν την ανοδική τους πορεία προς κάποιο ομιχλώδες σημείο του βουνού, ένα διαφορετικό τμήμα περιφρούρησης που αποτελούνταν από ανθρώπους και Magitek, ζήτησε να εξακριβώσει τα στοιχεία τους. Ο οδηγός στάθμευσε την μηχανή και αφού έβγαλε το κράνος, έδειξε στους φρουρούς τις πλαστές ταυτότητες όπως και την άδεια οδήγησης με το ονοματεπώνυμο που χρησιμοποιούσε ειδικά για την αποστολή.
"Έχετε έρθει από μακριά. Είναι σπάνιοι οι επισκέπτες από την Altissia, ειδικά αυτή την εποχή." Οι κάτοικοι των Νήσων Accordo δεν θεωρούνταν απειλητικοί προς την Αυτοκρατορία. Η επιδίωξη των νησιωτών για αυτονομία στην καθημερινότητα και το εμπόριο, σπάνια συνοδευόταν από βίαιες ταραχές· όποτε συνέβαινε αυτό, δεν διαρκούσαν περισσότερο από μια ή δύο βδομάδες. Κανείς από τους φρουρούς δεν φαινόταν ιδιαίτερα καχύποπτος απέναντι τους, όμως δεν ήταν ακόμη έτοιμοι να αφήσουν το ζευγάρι να φύγει.
"Πάντως, θα μας ενδιέφερε να έχουμε περισσότερες επαφές με άτομα που εργάζονται για την εταιρία EXINERIS στην Lestallum. Την γνωρίζετε;" Ο άνδρας από την Tenebrae αναφερόταν στον σπουδαιότερο ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό της Cleigne.
"Γνωρίζω κάποια πράγματα, χάρη σε προηγούμενα ταξίδια που έχω κάνει με την σύντροφο μου. Εκείνη η πόλη θεωρείται ως "γκρίζα περιοχή" και όλοι μπορούμε να την επισκεφτούμε. Όμως στην επιχείρηση απασχολούνται κυρίως γυναίκες και οι υψηλότερα ιστάμενες δεν προσλαμβάνουν συνήθως μη μόνιμους κατοίκους."
"Ναι. Είναι ένα πρόβλημα αυτό. Από τότε που ο αυτοκρατορικός στρατός έφτασε στην Lestallum, οι πολίτες αρνούνται να συνεργαστούν με μηχανικούς και επιστήμονες από την Ulwaat. Είναι κρίμα. Θα μπορούσαμε να καταφέρουμε πολλά μαζί, για χάρη του Niflheim. Παρ' όλα αυτά, τα σχέδια που έχουμε εδώ, είναι ασύγκριτα πιο προχωρημένα από τα αντίστοιχα της EXINERIS."
"Ναι; Σε τι αναφέρεστε;" Ρώτησε ο Λούτσε με έναν τόνο ευγένειας και ουδετερότητας στην φωνή του, ελπίζοντας πως θα εκμαίευε κάποια χρήσιμη πληροφορία.
Τα μέλη της περιπολίας κοιτάχτηκαν για λίγο μεταξύ τους προτού ο επικεφαλής αποκαλύψει ένα σημαντικό στοιχείο, "Εργαζόμαστε επάνω σε έναν βελτιωμένο τύπο οπλισμού που θα καταστρέψει το μαγικό Τείχος της Insomnia. Μπορεί να σας φαίνεται σαν ψέμα, λόγω της φήμης ότι το αόρατο τείχος είναι αδιάτρητο και αιώνιο, μα η τεχνολογία θα υπερβεί κάποια μέρα τις μαγικές δυνάμεις του βασιλιά του Lucis."
"Ούτε να το σκεφτείτε, εσείς οι νησιώτες, να επιστρέψετε στους παλιούς συμμάχους σας. Δεν θα ήταν καθόλου καλή ιδέα, ξέρετε." Είπε κάποιος από τους φρουρούς, με μια δόση χαιρεκακίας στην φωνή του.
"Εμείς οι κάτοικοι της Altissia, συζητούμε συχνά πως η πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας δεν θα παραιτηθεί ποτέ από τον αγώνα για πλήρη ενοποίηση του Άστρου. Προς το παρόν, χαιρόμαστε όση ουδετερότητα και ειρηνικές περιόδους μπορούμε να έχουμε." Παρενέβη η Βανέσσα και προσπάθησε να κρατήσει την προσοχή του φρουρού λίγο παραπάνω, ώστε να μην χαθεί η ευκαιρία για περαιτέρω πληροφόρηση, "Γνωρίζετε που ακριβώς κατασκευάζεται αυτό το όπλο; Ελπίζω το εργοστάσιο να μην βρίσκεται πολύ κοντά στο Dworlek. Τέτοιες κατασκευές είναι μάλλον επικίνδυνες για το φυσικό περιβάλλον και τους ανθρώπους..."
Ένας από τους φρουρούς ψιθύρισε κάτι στον επικεφαλής που συνομιλούσε με τους ταξιδιώτες. Ο προϊστάμενος ένευσε με κατανόηση αλλά έπειτα έκανε μια χειρονομία σαν να ήθελε να πει στον σύμμαχο του να μην ανησυχεί.
"Το Dworlek δεν κινδυνεύει. Ούτε κάποια άλλη πόλη της Tenebrae. Το Όρος του Διαδήματος είναι από μόνο του σαν μια φυσική ασπίδα και οι επιστήμονες ξέρουν καλά την δουλειά τους. Μην ανησυχείτε. Απολαύστε την διαμονή σας εδώ άφοβα."
Συννεφιά είχε αρχίσει να μαζεύεται στα υψηλότερα σημεία του όρους. Μετά από εκείνο το σχόλιο του αρχηγού, επετράπη στους ταξιδιώτες να συνεχίσουν τις διαδρομές τους.
Ήταν προφανές ότι κάτι συνέβαινε στο Όρος του Διαδήματος και συγκεκριμένα στην κοιλάδα ή τα φαράγγια που βρίσκονταν υπό την σκιά του. Αυτό ήταν το συμπέρασμα των συμπολεμιστών, μετά από όσα είχαν ακούσει. Το κίνητρο τους να προχωρήσουν την έρευνα και να εκμεταλλευτούν κάθε λεπτό πριν την δύση του ήλιου, είχε ενισχυθεί ακόμη περισσότερο.
Η ελαφριά ομίχλη μπλεκόταν με το πυκνό φύλλωμα των δένδρων, δημιουργώντας θολότητα σε όλο το μήκος του δρόμου. Ο Λούτσε αναγκάστηκε να μειώσει ταχύτητα. Η παρουσία του φαινομένου της ομίχλης σε ορεινές περιοχές, ήταν κάποιες φορές απρόβλεπτη και δεν θα ήταν σοφό να την αγνοήσει κάποιος. "Με την βοήθεια του χάρτη που έχουμε, θα εντοπίσω το πιο αξιόπιστο μονοπάτι που θα μας φέρει πιο σύντομα στην κοντινή κοιλάδα ή σε κάποιο από τα φαράγγια." Επεσήμανε, καθώς κινούνταν επί του δρόμου.
"Ναι. Όμως πριν από αυτό, θα ήταν σωστό να εφοδιάσουμε την μηχανή με επιπλέον καύσιμα. Το πρατήριο που έχουμε σημειωμένο, βρίσκεται σε ένα πιο χαμηλό σημείο... θα χρειαστεί να επιστρέψουμε..." Του υπενθύμισε η Βανέσσα. Κανείς από τους δύο δεν ήθελε να συναντηθούν ξανά με εκείνους τους φύλακες. Θα αναζητούσαν μια εναλλακτική δίοδο για την κατάβαση τους. Ο άνδρας από την Galahd έσβησε και στάθμευσε την μηχανή σε ένα ασφαλές σημείο, προκειμένου να συμβουλευτούν τον χάρτη πιο προσεκτικά.
Έσυρε τον δείκτη του γαντοφορεμένου χεριού του επάνω στα χάρτινα τμήματα που τον ενδιέφεραν άμεσα και βεβαιώθηκε ότι μπορούσε να επιλέξει μια άλλη διαδρομή. Προτού καβαλήσουν ξανά το δίτροχο όχημα τους, ήπιαν φρέσκο νερό από το θερμός και έκαναν ένα σύντομο διάλειμμα, αφήνοντας την ηρεμία που πρόσφερε η καθαρή ατμόσφαιρα και η ομορφιά του τοπίου, να καταπραΰνουν την τεταμένη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν.
Μετά από τον ανεφοδιασμό τους στο πρατήριο, και έπειτα από σχεδόν δύο ώρες, ο Λούτσε κατάφερε να βρει ένα εξαιρετικό, αλλά όχι εύκολα ορατό μονοπάτι που οδηγούσε σε πιο κρυμμένα τμήματα του βουνού. Ο συγκεκριμένος δρόμος δεν ήταν αποτυπωμένος στον χάρτη. Με μια κωδικοποιημένη σημείωση, η Βανέσσα πρόσθεσε τις συντεταγμένες στο σημειωματάριο της, τις οποία έλεγξε ξανά και ο σύντροφος της. Η ομίχλη γλιστρούσε πιο βαριά σε εκείνο το κατηφορικό και κάπως πιο επικίνδυνο μονοπάτι. Επικρατούσε μια σχεδόν αλλόκοτη ησυχία.
Κατηφόριζαν σταδιακά προς ένα χαμηλότερο επίπεδο. Τότε ακούστηκε ένας πολύ γνώριμος θόρυβος. Δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να μην αναγνωρίσουν αμέσως την ταυτότητα του ήχου· ήταν ένα κιβωτοειδές σκάφος Magitek εν κινήσει.
Καθοδηγούμενος καθαρά από το ένστικτο του, ο Λούτσε έστρεψε το τιμόνι της μοτοσυκλέτας προς την εσωτερική πλευρά του δρόμου και αναζήτησε κάλυψη στις σκιές μιας πέτρινης προεξοχής. Φυσικά και θα μπορούσε να τους δει κάποιος αν περνούσε κοντά από εκείνο το σημείο, αλλά ήδη από την στιγμή της κατάβασης, οι δύο ταξιδιώτες ήταν οι μόνοι που διέσχιζαν εκείνη την περιοχή οδικώς. Παραμένοντας ακίνητοι στην θέση τους, ο Λούτσε κρατούσε με το αριστερό του χέρι το τιμόνι ενώ το έσφιγγε την λαβή του πιστολιού του.
Το σκάφος αιωρήθηκε και υψώθηκε σε κάθετο άξονα χωρίς να σταματήσει. Οι Glaives περίμεναν μέχρι να χαθεί ο χαρακτηριστικός ήχος που παρήγαγε το σκάφος και έμοιαζε πάντοτε με απόκοσμο σφύριγμα.
Ο άνδρας από την Galahd ανέλαβε να φωτογραφίσει τα γύρω περιβάλλοντα της άγριας περιοχής και έπειτα συγκεντρώθηκε στην κατάβαση. Φτάνοντας στο βάθος ενός τεράστιου και σκοτεινιασμένου φαραγγιού, διαπίστωσαν και οι δύο πόσο κακοτράχαλος ήταν ο δρόμος, αλλά η μηχανή μεγάλου κυβισμού ήταν σχεδιασμένη ακόμα και για τέτοιο έδαφος.
Το αίσθημα της έκπληξης σχηματίστηκε στα πρόσωπα των Glaives καθώς μέσα από την θολότητα της ομίχλης, ξεπρόβαλε σε μακρινή απόσταση, η εικόνα ενός προσγειωμένου ιπτάμενου θωρηκτού του Niflheim. Τα συγκεκριμένα πολεμικά αεροσκάφη ήταν πελώρια σαν κάστρα, δημιουργώντας δέος με το μέγεθος και τον πρωτότυπο σχεδιασμό τους. Ο Λούτσε φρέναρε την μηχανή, αποφεύγοντας να πλησιάσει περισσότερο. Γνώριζε πως ο θόρυβος του δίτροχου μεταφορικού μέσου, θα μπορούσε να προδώσει την παρουσία τους.
Τριγύρω δεν υπήρχαν ούτε Magitek ούτε ανθρώπινοι στρατιώτες. Ίσως βρίσκονταν μέσα στο θωρηκτό.
Το ένστικτο και των δύο, τους παρότρυνε να φύγουν άμεσα από εκείνη την περιοχή. Όμως η αποφασιστικότητα ασκούσε μια αντίθετη δύναμη· η φωτογράφηση εκείνου του θωρηκτού από ασφαλείς γωνίες λήψης θα αποτελούσε ένα χρήσιμο αποδεικτικό της σημερινής έρευνας.
Έπρεπε να αποκτήσουν τώρα κάποιες φωτογραφίες και να τις αποθηκεύσουν προσωρινά στο κινητό τηλέφωνο.
Ο Λούτσε στάθμευσε την μοτοσυκλέτα στην εσωτερική πλευρά του μονοπατιού απ' όπου θα έφευγαν. Την πιθανότερη έξοδο τους. Ζήτησε από την Βανέσσα να παραμείνει σε εκείνο το σημείο, έτσι ώστε εκείνη να τον προειδοποιήσει αν πλησίαζαν σε επικίνδυνη απόσταση ένας ή περισσότεροι φρουροί της Tenebrae, ή αυτοκρατορικοί στρατιώτες.
Κράτησε στο χέρι του το ένα εκ των δύο ξιφιδίων που κουβαλούσε και το εκσφενδόνισε προς μια προεξοχή· από εκεί, θα μπορούσε να φωτογραφήσει ολόκληρο το ιπτάμενο θωρηκτό, περικλείοντας και το φαράγγι, στο βάθος του οποίου ήταν προσγειωμένο το σκάφος. Η βολή του πολεμιστή ήταν άριστη και το ξιφίδιο καρφώθηκε με επιτυχία στον στόχο. Όμως κάτι παράξενο και αναπάντεχο ακολούθησε...
Η πτητική στρέβλωση δεν πραγματοποιήθηκε. Το σώμα του μαχητή παρέμεινε στο ίδιο σημείο, ενώ τα πέλματα του δεν σταμάτησαν να στηρίζονται στο χωμάτινο έδαφος. Ο Λούτσε κοίταξε με δυσπιστία το επικρατέστερο χέρι του και έπειτα το ξιφίδιο που συνέχιζε να είναι μπηγμένο στον βράχο. Μήπως η γεωγραφική απόσταση από την πρωτεύουσα, είχε αποδυναμώσει τελικά την σύνδεση με την βασιλική μαγεία; Αν κάτι τέτοιο ήταν αλήθεια, τότε πως είχαν καταφέρει να βασιστούν στην τεχνική της στρέβλωσης τόσες πολλές φορές για όσο εκείνος και η Βανέσσα βρίσκονταν στην Pagla; Τα χιλιόμετρα που χώριζαν τις δύο βόρειες επαρχίες της Tenebrae, δεν δικαιολογούσαν μια τέτοια τροπή.
Η δυσπιστία αναμίχθηκε με μια ανήσυχη απορία. Για την ώρα, η βασικότερη προτεραιότητα του Λούτσε ήταν να ανακτήσει την λεπίδα του. Σκαρφάλωσε με προσοχή προς εκείνο το σημείο του γκρεμού με τα βράχια που προεξείχαν, έχοντας συναίσθηση του κινδύνου, χωρίς να αφήνει τον φόβο να τον κυριεύσει. Η αποστολή του συνεχιζόταν και έπρεπε να σκεφτεί και την ασφάλεια της Βανέσσα.
Είχε πλησιάσει αρκετά στο σημείο του βράχου όπου είχε καρφωθεί η λεπίδα. Έσφιγξε την γερή λαβή του όπλου και το τράβηξε με μια αστραπιαία κίνηση από τον βράχο. Με την ίδια προσοχή και με πιο γρήγορες κινήσεις, επέστρεψε στην μηχανή. Κατά την ανάβαση του, τράβηξε μερικές φωτογραφίες του ιπτάμενου θωρηκτού και του φαραγγιού. Αυτές ήταν οι καλύτερες λήψεις που θα μπορούσε να έχει, λαμβάνοντας φυσικά υπ' όψη το γεγονός ότι η επιλογή της πτητικής στρέβλωσης απουσίαζε για κάποιο μυστήριο λόγο, από το ρεπερτόριο των δυνάμεων του.
"Η στρέβλωση δεν είναι η μοναδική δύναμη που έχουμε δανειστεί από τον μονάρχη... Είναι και ο έλεγχος των στοιχείων του καθενός." Του είπε η Βανέσσα, όταν εκείνος επέστρεψε κοντά της. Νωρίτερα, είχε αποπειραθεί και η ίδια να χρησιμοποιήσει την στρέβλωση σε μια πιο κοντινή απόσταση, προκειμένου να δει αν είχαν επηρεαστεί και οι δικές της δυνάμεις. Όπως συνέβη και στην περίπτωση του συντρόφου της, η πτήση της πέρα από τις τρεις διαστάσεις, δεν ξεκίνησε καν.
Ο Λούτσε έριξε πρώτα μια επιφυλακτική ματιά προς το θωρηκτό που παρέμενε ακίνητο και μισοκρυμμένο μέσα στην ομίχλη. Με κινητήρια δύναμη την πρόθεση του, δοκίμασε να δημιουργήσει ψήγματα πάγου για να ελέγξει σε τι βαθμό είχε επηρεαστεί η τιθάσευση του δικού του στοιχείου. Ούτε ένα παγωμένο ίχνος δεν εμφανίστηκε στο κέντρο της παλάμης του.
"Πρέπει να συμβουλευτούμε τον Ντράουτος ή και τον Βασιλιά Ρέγκις σχετικά με τον τρόπο που θα κινηθούμε από εδώ και στο εξής." Υπό τις παρούσες συνθήκες, ο Λούτσε έκρινε ότι η καλύτερη στρατηγική θα ήταν μια προσωρινή υποχώρηση.
"Οι φύλακες που συναντήσαμε, ανέφεραν κάτι για ένα δοκιμαστικό όπλο που εξουδετερώνει την μαγεία..." Θυμήθηκε η Βανέσσα καθώς ετοιμάζονταν να φύγουν. "Αν είναι αληθή όσα μας είπαν, φαίνεται πως βρισκόμαστε εντός της εμβέλειας ενός τέτοιου όπλου..."
"Υπάρχει όμως κάτι ακόμη που μπορούμε να δοκιμάσουμε. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις την Libra;" Την ρώτησε ο σύμμαχος της. Κατα βάθος γνώριζαν και οι δύο την πιθανότερη απάντηση.
Συνήθως, η νοερή διερεύνηση πρόσφερε στοιχεία της ζωτικότητας και των αδυναμιών των αντιπάλων τους—οτιδήποτε λειτουργούσε επιθετικά, την εκάστοτε στιγμή, εις βάρος των Glaives. Υπό αυτή την έννοια, ακόμη και μια αόρατη επίδραση θα μπορούσε να γίνει αντιληπτή από την ξεχωριστή δυνατότητα που κατείχε η Βανέσσα και να επωφεληθούν από τις πληροφορίες που θα προέκυπταν.
Επικεντρώθηκε αμέσως στην πρακτική της. Έγινε φανερό ότι η Libra έλειπε από το νοερό σημείο της συνείδησης όπου εδραζόταν.
"Αν και βλέπω ότι αυτή η τεχνική δεν είναι στην διάθεση μου αυτή την στιγμή... αισθάνομαι ότι κάτι είναι διαφορετικό στο βάθος αυτού του φαραγγιού. Υπάρχει μια σύνθεση στην ατμόσφαιρα που δεν είναι φυσιολογική... Σαν ένα πυκνό δίχτυ που απλώνεται από πολύ ψηλά και φτάνει περίπου μέχρι το επίπεδο του εδάφους. Κάπως έτσι θα μπορούσα να περιγράψω την παρεμπόδιση της μαγείας μας."