Κεφάλαιο Οκτώ
Μια εβδομάδα μετά από την πιο πρόσφατη συνάντηση τους στην Junon, o Ρένο θα συνόδευε τον Αντιπρόεδρο σε μια επαγγελματική συνάντηση με επόπτες χειρισμού ενέργειας Mako, στην Περιοχή της Kalm.
Ενώ ήταν επιβεβαιωμένο ότι το ελικόπτερο είχε υποβληθεί στις απαραίτητες συντηρήσεις, η μια από τις δύο έλικες παρουσίασε πρόβλημα κατά την λειτουργία της. Κρίθηκε αναγκαίο να πραγματοποιήσουν μια αναγκαστική προσγείωση σε ερημική περιοχή, αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την ήσυχη πόλη.
Στο μεταξύ, ξεκίνησε να νυχτώνει και όσο το ανοιξιάτικο φως υποχωρούσε πίσω από τους σκιερούς λόφους, τόσο ο κίνδυνος εμφάνισης θηρευτών αυξανόταν. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Midgar είχαν ενημερωθεί εγκαίρως μέσω του ασύρματου, αλλά δεν θα ήταν εύκολο να καταφτάσουν γρήγορα στο σημείο. Εκείνο το βράδυ, ο άνεμος έπνεε με υπερβολική δύναμη, προερχόμενος από την βόρεια ήπειρο.
Ο Ρούφους δεν ήταν υποχρεωμένος να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της άμυνας. Ήδη νωρίτερα, ο Ρένο τον προέτρεψε να παραμείνει εντός του οχήματος μέχρι την άφιξη των ενισχύσεων. Καθώς περνούσαν τα λεπτά και περισσότεροι θηρευτές πλησίαζαν γύρω από το ελικόπτερο, ο άνδρας από την Junon επιθυμούσε να βρεθεί στο πεδίο της μάχης, ανεξάρτητα αν ο Ρένο είχε τις δυνατότητες να διασφαλίσει την σωματική ακεραιότητα και των δύο.
Η τεράστια ερημική έκταση γύρω από την Midgar, χαρακτηριζόταν, όπως ήταν αναμενόμενο, ως αφιλόξενη· μια τοποθεσία όπου η πλειοψηφία των κατοίκων της υπερσύγχρονης πόλης, δεν θα ήθελαν να διασχίσουν κατά την δύση του ήλιου, ή να βρεθούν εκεί, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, ειδικότερα μετά από κάποια βλάβη του οχήματος που θα επέβαιναν. Μια τέτοια περίσταση, θα ήταν λογικό να δημιουργήσει αίσθημα φόβου σε οποιονδήποτε που τύχαινε να μην είναι εξοικειωμένος με άγρια περιβάλλοντα.
Ούτε ο Ρούφους ήταν εξοικειωμένος, αλλά εκείνη η έρημος στο βορινό τμήμα της ανατολικής ηπείρου, ποτέ δεν του προξένησε ιδιαίτερη αποστροφή. Δεν τον άγχωνε η θέα. Φυσικά αυτό δεν σήμαινε ότι αγνοούσε τις απειλητικές εκφάνσεις μιας απέραντης ερημιάς. Εξάλλου, για κάποιον όπως εκείνος, οι κίνδυνοι καιροφυλακτούσαν σχεδόν παντού.
Καταλάβαινε ότι θα ήταν παράξενο αν έλεγε ότι υπήρχε κάτι το γνώριμο, σε αυτό το περιβάλλον. Σε αντίθεση με τον πατέρα του, δεν είχε χρειαστεί να κατοικήσει σε προσωρινή στέγη με ελλιπή ασφάλεια σε αυτή την έρημο, όταν ακόμη κτίζονταν τα θεόρατα θεμέλια της Άνω Midgar. Ο Ρούφους είχε γεννηθεί λίγο πριν την ολοκλήρωση του Τομέα 8 και ποτέ δεν χρειάστηκε να ζήσει σε τόσο ανοχύρωτη περιοχή.
Ακόμη και έτσι, ευρισκόμενος σε εκείνη την άγονη έκταση, δεν αισθανόταν ούτε χαμένος, ούτε πανικοβλημένος. Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμούσε το γεγονός ότι σε αυτό συνέβαλλαν άνθρωποι και συνθήκες που σχετίζονταν με την θέση που εκείνος κατείχε στην μεγαλύτερη εταιρία της Midgar. Υπήρχε όμως και κάτι άλλο. Πιο προσωπικό, και ας μην γινόταν να εξηγηθεί με την λογική. Σαν να συνδεόταν ο ίδιος με μια έννοια -ή μια πολύ παλιά μνήμη που δεν γινόταν να οριστεί- η οποία αναπτέρωνε το ηθικό του, τον ενθάρρυνε να λάβει δράση και να μην παραμείνει στις επάλξεις. Αυτή ήταν η αίσθηση που προκαλούσε σε εκείνον η θέα του συγκεκριμένου τοπίου.
Προχώρησε έξω από το ελικόπτερο, κρατώντας στα χέρια του τα εξατομικευμένα πυροβόλα όπλα, έτοιμος να φυλάξει τα νώτα του συμπολεμιστή του.
Παρ' ότι εκτιμούσε την γενναιότητα του συμμάχου του, ο Ρένο υπενθύμισε σε εκείνον τους εταιρικούς κανόνες.
"Δεν θα σε αφήσω να παλέψεις μόνος."
"Γιατί; Όπως βλέπετε τα καταφέρνω."
Ο Ρούφους δεν ενδιαφέρθηκε να επιβάλλει μια δική του στρατηγική. Έδειξε στον Ρένο ότι τον εμπιστευόταν, ζητώντας από εκείνον να καθοδηγήσει τις κινήσεις τους σύμφωνα με το προσωπικό του σκεπτικό μάχης, το οποίο -έως και εκείνη την στιγμή- αντανακλούσε την αποτελεσματικότητα του απέναντι στους θηρευτές.
Ο βασικότερος στόχος του Ρένο ήταν να κρατηθούν οι θηρευτές μακριά από το μεταφορικό όχημα ώστε να μην υπάρξουν ζημιές. Αρχικά πρέπει είχε υπολογίσει ότι ο Ρούφους δεν θα άφηνε την ασφάλεια του οχήματος, όχι πριν την άφιξη των ενισχύσεων τουλάχιστον. Αυτό όμως δεν συνέβη τελικά. Πάντως έπρεπε να παραδεχτεί ότι υπήρχε μια συνέπεια σχετικά με τον τρόπο που δρούσε ο Ρούφους, και όχι μόνο αναφορικά με τα καθήκοντα του στην Junon και την Midgar. Φαινόταν πως πάντοτε ήταν έτοιμος να παλέψει, ακόμη και αν δεν ήταν απολύτως απαραίτητο να το κάνει.
Οι προβολείς του ελικοπτέρου παρέμειναν αναμμένοι καθ' όλη την διάρκεια της μάχης.
Σαρκοβόροι θηρευτές Shadow αποτελούσαν τα μέλη της αγέλης που είχε εμφανιστεί ολόγυρα τους και ο αριθμός τους δεν επέτρεπε λάθη ή απροσεξίες στις κινήσεις των πολεμιστών. Κανείς από τους δύο δεν είχε την πρόθεση να υποχωρήσει, ούτε να διστάσει να επιτεθεί εναντίον αυτών των θηρίων.
Λίγο πριν ξεκινήσουν μια συντονισμένη επίθεση, και ενώ η προσοχή του Ρένο ήταν κυρίως συγκεντρωμένη σε όσους από τους στόχους βρίσκονταν εντός του πεδίου βολής του Ρούφους, σκέφτηκε στιγμιαία, για ακόμη μια φορά, πως πραγματικά θα ήθελε να είναι με κάποιον όπως ο τωρινός συμπολεμιστής του. Ή, πιο σωστά, με εκείνον και μόνο.
Ακόμη και στο πεδίο της μάχης, υπήρχε αυτή η αίσθηση οικειότητας μεταξύ τους· δυσεύρετη ακόμη και για τους έμπειρους Turks που εμπλέκονταν συχνά σε μάχες.
Ο Ρένο υποψιαζόταν ότι η σύνθεση κάποιων Materia που είχε εκείνη την ώρα ο Ρούφους στην διάθεση του, ήταν από φυσική αποκρυστάλλωση. Ζήτησε από εκείνον να μην χρησιμοποιήσει το καλύτερο Materia του, όπως το έθεσε, εννοώντας εκείνο με την θεραπευτική ιδιότητα του οποίου η χρήση επέφερε σοβαρή εξάντληση στον κάτοχο αν το χρησιμοποιούσε προς όφελος κάποιου άλλου.
"Μέχρι στιγμής, δεν πέρασε από το νου μου ότι θα ήθελες τέτοια βοήθεια." Βρέθηκαν ξανά, πλάτη με πλάτη, "Αν διατηρήσεις αυτή την μαχητικότητα που έχεις, δεν θα χρειαστεί να το κάνω." Του απάντησε εκείνος με νόημα.
"Αυτό ήθελα να ακούσω." Ο Ρένο είχε τις αντοχές να συνεχίσει με την ίδια εκρηκτική ορμητικότητα και αυτοσυγκέντρωση.
Υπήρξε μια περίσταση κατά την οποία ο Ρούφους είχε αιφνιδιαστεί. Δεν θέλησε όμως να θέσει αμέσως σε συναγερμό τον σύμμαχο—η περηφάνια του δεν το επέτρεψε. Απέφευγε να ζητάει βοήθεια, και δεν αποτελούσε παρά την τελική εναλλακτική που εκείνος επέλεγε.
Σαν να είχε διαβάσει την σκέψη του, ή μάλλον χάρη στην διορατικότητα που τον διέκρινε στο πεδίο της μάχης, ο Ρένο δεν χρειάστηκε να ακούσει κάποια προτροπή προκειμένου να βρεθεί κοντά του και να αντεπιτεθεί στους θηρευτές που είχαν σφίξει τον κλοιό γύρω τους.
Ο Ρούφους ήταν απολύτως ικανοποιημένος από το θάρρος και την δεξιοτεχνία εκείνου. Καθώς μάχονταν για τον ίδιο σκοπό, μια σιωπηλή επικοινωνία δρούσε ανάμεσα τους και ειδικότερα σε κάθε συνδυαστική, επιθετική κίνηση ή έναν αμυντικό χειρισμό που αναλάμβαναν ισότιμα και οι δύο. Προέκυπτε η συνειδητοποίηση των κοινών στοιχείων που διέθεταν, παρά τις διαφορετικές πτυχές στην ζωή τον καθενός από εκείνους.
Όταν οι ενισχύσεις κατέφτασαν, οι δύο πολεμιστές είχαν ήδη κάνει την περισσότερη δουλειά από μόνοι τους. Οι προβολείς των στρατιωτικών ελικοπτέρων από την Midgar, δημιουργούσαν δυνατές δεσμίδες φωτός με φόντο τον κατασκότεινο ουρανό. Λόγω του έντονοι θορύβου και του έντονου φωτός, οι υπόλοιποι πεινασμένοι θηρευτές που είχαν περικυκλώσει το σταματημένο όχημα, τράπηκαν σε φυγή. Ακόμη κι έτσι, μια ομάδα στρατιωτών συνέχισε να παρακολουθεί το έδαφος από ψηλά, προκειμένου να αναχαιτίσουν οτιδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει την σωματική ακεραιότητα του Αντιπροέδρου και του σωματοφύλακα εκείνου.
Η βλάβη του ελικοπτέρου δεν γινόταν να διορθωθεί άμεσα. Ο Ρούφους και ο Ρένο θα συνέχιζαν την διαδρομή τους σε διαφορετικό εναέριο όχημα. Κανείς από τους δύο δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά. Αργότερα θα είχαν τον χώρο και τον χρόνο να αποσυρθούν μέχρι την ώρα που είχε προγραμματιστεί η επαγγελματική συνάντηση.
Τους υποδέχτηκε η ηρεμία και ο καθαρός αέρας της Kalm. Η πόλη περιφρουρούνταν επαρκώς, οπότε δεν υπήρχε σοβαρός λόγος για ανησυχία. Παρ' όλα αυτά, ο Ρένο βρισκόταν διαρκώς σε επιφυλακή. Κατάφερε να χαλάρωσε εν μέρει, παρά μόνο όταν έφτασαν στα δωμάτια τους, σε καλά εξοπλισμένο πανδοχείο της πόλης. Όπως συνέβαινε αρκετές φορές, τα δωμάτια μεταξύ του Αντιπροέδρου και των εκάστοτε Turks που βρίσκονταν σε βάρδια, επικοινωνούσαν μέσω διαδρόμου.
Ο Ρούφους μπορούσε να έχει την ιδιωτικότητα του και συνάμα την δυνατότητα να συναντηθεί προσωπικά με κάποιον από τους σωματοφύλακες του, ειδικότερα σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι απρόοπτο. Είχε καθίσει στο γραφείο του, θέλοντας να ελέγξει μερικές σημειώσεις. Η Περιοχή της Junon και οι νότιες ακτές της ανατολικής ηπείρου, δεν ήταν οι μοναδικές που προστατεύονταν από ομάδες φύλαξης, χορηγούμενες από την Midgar. Το ίδιο ίσχυε και για τα βόρεια τμήματα, όπου είχαν κτιστεί φυλάκια. Κάθε τόσο, ο Πρόεδρος Σίνρα αιτούνταν την επόπτευση των δυνάμεων εκεί, ζητώντας από τον γιο του να συνεννοείται με τους αξιωματικούς σχετικά με τον εξοπλισμό και τις προμήθειες. Με την ίδια συχνότητα, ο Ρούφους αναλάμβανε επιθεωρήσεις των στρατευμάτων της Junon, ειδικότερα μετά από την απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου στο μεγαλύτερο λιμάνι τις ανατολικής ηπείρου.
Σε αυτή την αποστολή, μακριά από την Midgar, καλούνταν να συνομιλήσει με τους εγκεκριμένους χειριστές και να καταγράψει την ποσότητα των φιαλών με ενέργεια Mako, τις οποίες εκείνοι χρειάζονταν για έργα συντήρησης και κατασκευής τους επόμενους πέντε μήνες. Έπειτα θα προγραμμάτιζε την μεταφορά και θα έλεγχε κατά πόσο το κόστος λειτουργίας που σχετιζόταν με τις γεννήτριες, ήταν σύμφωνο με εκείνο που είχαν σημειωμένο ο πατέρας του, αλλά και ο Ριβ. Ο Πρόεδρος θεωρούσε σημαντικό να γνωρίζει ο γιος του να κάνει αυτούς τους ελέγχους. Παρά τις όποιες προσωπικές διενέξεις είχε με τον γιο του, τον εμπιστευόταν σε αυτό το είδος των ζητημάτων και τον ενδιέφερε να βλέπει κατά πόσο οι εκτιμήσεις και οι παρατηρήσεις του καθενός, ήταν σωστές και αν συνέπιπταν, όπως θα έπρεπε.
Μέσα από τα ασφαλισμένα παράθυρα του ήσυχου δωματίου του, ο νυχτερινός ουρανός ήταν πολύ διαφορετικός από εκείνον των δύο νοτιότερων, μεγάλων πόλεων· απαλλαγμένος από την θολότητα που δημιουργούσαν οι υδρατμοί των αντιδραστήρων και η υγρασία μιας ανοιχτής θάλασσας αντίστοιχα. Κάποια στιγμή χαμήλωσε τον εσωτερικό φωτισμό, αφήνοντας αναμμένη μονάχα την λάμπα του γραφείου και βγήκε στον διάδρομο που ένωνε τα δύο δωμάτια.
Η θερμοκρασία ήταν χαμηλή έξω. Αυτή η λεπτομέρεια δεν αποθάρρυνε τον Ρούφους να βρεθεί έξω, στην μπροστινή βεράντα του πανδοχείου.
Σκέφτηκε το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε για όσο ο Ρένο, η Φρέγια και ο Ρουντ έλειπαν μακριά από την ανατολική ήπειρο, αφότου είχαν κληθεί τελικά να εξουδετερώσουν μια συμμορία η οποία είχε προκαλέσει δολιοφθορές στην Junon. Ευτυχώς και οι τρεις σύμμαχοι του είχαν ολοκληρώσει εκείνη την αποστολή χωρίς να έχουν υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς.
Όσο η επιχείρηση αύξανε την δύναμη της, τόσο η αναγκαιότητα για χρήση ωμής βίας γινόταν ολοένα και πιο αναπόφευκτη. Κάποιες φορές, ακόμη και ανήθικη, αλλά και αναγκαία σε μέγιστο βαθμό. Ελάχιστα ενδιέφερε τον πατέρα του ο εκάστοτε τρόπος με τον οποίο εξοντώνονταν οι εχθροί τους· εκείνο που τον ένοιαζε προπάντων, ήταν να μην υπάρχουν και ως εκ τούτου να μην δημιουργούν περαιτέρω εμπόδια στα σχέδια του.
Ο Ρούφους αποδεχόταν την βία καθώς και τις απόρρητες εκτελέσεις που πραγματοποιούσαν οι Turks, ως έσχατη επίλυση σε όσους προσπαθούσαν να επιβουλευτούν την Midgar και τις συμμαχικές πόλεις που ηλεκτροδοτούνταν με ενέργεια Mako. Όμως δεν ήταν το ίδιο απροβλημάτιστος σχετικά με την ανηθικότητα ορισμένων πρακτικών στις οποίες κατέφευγε ο Πρόεδρος Σίνρα προκειμένου να διασφαλίζει την θέση του στον κόσμο και την εξουσία που συγκέντρωναν και οι δύο στα χέρια τους.
Σημειώσεις 8ου Κεφαλαίου: Επίσημα, απ' ό,τι γνωρίζω, οι Shadow Creepers είναι πλάσματα που εξέλιξαν οι διάδοχοι του Σέφιροθ στην ταινία Advent Children και περιπλανιούνται στην άγονη περιοχή γύρω από την Midgar και την Edge. Όταν έγραφα την σκηνή της μάχης, δεν θυμόμουν την σύνδεση τους με τους τρεις Remnants· μονάχα το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι θηρευτές κινούνταν στην ίδια περιοχή με αυτή όπου βρέθηκαν ο Ρούφους και ο Ρένο. Εδώ, ακολουθώ την ιδέα ότι τα πλάσματα προϋπήρχαν της πτώσης του μετεωρίτη, και ότι αργότερα απέκτησαν διαφορετικές δυνατότητες χάρη στους Remnants.