[ Μετάφραση της συγγραφέα ] Wallbreaker Wave: Κύμα Θραυσμού
Κεφάλαιο XVIII
Οι προβληματισμένοι μαχητές επέστρεψαν στο κέντρο του Dworlek δίχως κανείς να τους σταματήσει για έλεγχο. Μετά την φυγή τους από το σημείο όπου διαπίστωσαν ότι είχε εξαφανιστεί η σύνδεση τους με την μαγεία του βασιλιά, παρέμειναν αμίλητοι σε όλη διάρκεια της διαδρομής. Ο καθένας από τους δύο, εξέταζε με το νου όλες τις πιθανότητες σχετικά με όσα είχαν συμβεί και κατά πόσο αυτό το φαινόμενο θα επηρέαζε την συνέχεια της αποστολής.
Αφότου στάθμευσαν στο ιδιωτικό πάρκινγκ του Ventum Via και βρέθηκαν ξανά στο δωμάτιο τους, υπήρξε μια ελαφριά αίσθηση ασφάλειας... Αν μη τι άλλο, είχαν απομακρυνθεί από την παράξενη πηγή κυμάτων που δημιουργούσε εκείνη την παρεμπόδιση.
"Πρέπει να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, ως Glaives, για να μην πλησιάσει αυτό το όπλο την Insomnia." Ήταν η πρώτη σκέψη που μοιράστηκε η Βανέσσα με τον Λούτσε, έπειτα από την σιωπηλή κατάβαση τους με την μοτοσυκλέτα. Παραμέρισε τις βαριές κουρτίνες του δροσερού δωματίου και κοίταξε έξω από το νοτισμένο παράθυρο. Στάλες χιονόνερου είχαν αρχίσει να πέφτουν, ενώ τα κλαδιά των αειθαλών δέντρων άρχισαν να κινούνται πιο ζωηρά με το φύσημα του αέρα.
"Η γεωγραφική απόσταση είναι ο μόνος σύμμαχος που έχουμε απέναντι σε μια τέτοια απειλή..." Συμπλήρωσε η ίδια, παρατηρώντας μουδιασμένα το εξωτερικό τοπίο.
Ο Λούτσε επανέφερε στην μνήμη του την στιγμή που απέτυχε η πτητική στρέβλωση. Προσπάθησε να θυμηθεί αν είχε λάβει χώρα κάποιο παρατηρήσιμο -μέσω των βασικών αισθήσεων- γεγονός προκειμένου να το συμπεριλάβει στην αναφορά τους· όπως η εμφάνιση μιας έντονης ή έστω θαμπής λάμψης ή το άκουσμα ενός ασυνήθιστου θορύβου, όμως τίποτε από αυτά δεν είχε συμβεί. Η μαγεία τους παρεμποδίστηκε από μια αόρατη αιτία.
"Πιστεύω ότι αν έβρισκαν τον τρόπο να εξουδετερώσουν τον θόλο, θα το είχαν κάνει ήδη. Δεν θα έχαναν καθόλου χρόνο—ακόμη και αν το υποτιθέμενο όπλο βρίσκεται σε καθαρά πειραματικό στάδιο..." Ειδικότερα ως προς αυτή την θεώρηση, ο μαχητής από την Galahd ήταν απολύτως βέβαιος. Τα όπλα υψηλής τεχνολογίας με τα οποία ο αυτοκρατορικός στρατός επέβαλλε την εξουσία του στην ορεινή πόλη της Cleigne, ήταν ακόμη σε πειραματικό στάδιο. Ο Άλντερκαπτ δεν περίμενε την τελειοποίηση αυτών προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει σε πραγματικές συνθήκες μάχης.
Η ματιά του παρέμεινε για λίγο επικεντρωμένη στο κράνος που φορούσε νωρίτερα και ήταν ακουμπισμένο στο τραπέζι. Έπειτα συνέχισε, "Είμαι αρκετά σίγουρος ότι η Insomnia είναι ασφαλής για την ώρα. Ακόμη και αν οι Niflheim έχουν κατασκευάσει έναν μηχανισμό που έχει την δύναμη να μας αποσυνδέει από την μαγεία των Κάελουμ, θεωρώ πιθανό να είναι ανεπαρκής απέναντι στην πηγή, εκεί όπου βρίσκεται συσσωρευμένη -σε μεγάλο βαθμό- η υπερφυσική ενέργεια που λαμβάνουμε..."
Η υπόθεση εκείνη, καθησύχασε για λίγο την Βανέσσα. Πάντως όσο εξαντλημένοι και αν αισθάνονταν και οι δύο έπειτα από την πολύωρη εξερεύνηση, ήταν αποφασισμένοι να μην καθυστερήσουν περαιτέρω την αναφορά τους.
"Είναι σχεδόν μεσάνυχτα στην πρωτεύουσα... Ίσως έχουμε το περιθώριο να επικοινωνήσουμε με τον Ντράουτος." Πρότεινε ο Λούτσε. Η απόπειρα για συνομιλία απορρίφθηκε από την άλλη πλευρά. Ένα κενό ασφαλείας πρέπει να απέτρεψε αυτομάτως το τηλεφώνημα. Οι απεσταλμένοι μαχητές προσπάθησαν μια ακόμη φορά, αφήνοντας ένα τέταρτο της ώρας να μεσολαβήσει, χωρίς όμως να έχει επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
"Καλύτερα να δοκιμάσουμε αύριο το πρωί." Παρατήρησε η Βανέσσα, "Το Dworlek είναι ένα κέντρο όπου αναπτύσσονται νέες τεχνολογίες που δεν έχουμε ξαναδεί. Γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε ακόμη πιο επιφυλακτικοί στο θέμα της επικοινωνίας με την πρωτεύουσα."
"Έχεις δίκιο. Δεν θα επιμείνω παραπάνω. Εξάλλου χρειαζόμαστε χρόνο να ξεκουραστούμε και να αναπληρώσουμε τις δυνάμεις μας."
Η αραιή χιονόπτωση συνεχίστηκε μέχρι λίγο πριν το ξημέρωμα. Το φως μιας επιτραπέζιας λάμπας φώτιζε μια γωνιά του δωματίου, ρυθμισμένο σε μια σχετικά χαμηλή ένταση. Η Βανέσσα ήταν καθισμένη στο λιτό γραφείο και μελετούσε τις σημειώσεις του μουσικού κομματιού που είχε ξεκινήσει να γράφει πριν από την ανάθεση της αποστολής.
Είχε ξεκινήσει την ανάγνωση από την αρχή, την οποία η ίδια απομνημονεύσει. Δεν προχώρησε σε καμία αλλαγή στα πρωταρχικά πεντάγραμμα—ήταν πλήρως ικανοποιημένη με το ξεκίνημα...
Ακόμη και το διαφορετικό περιβάλλον, την ενθάρρυνε να αξιολογεί με περισσότερη ουδετερότητα και αντικειμενικότητα την έμπνευση της, χωρίς την παρεμβολή υπερβολικής ανασφάλειας.
Σε αυτό συνέβαλλε το γεγονός ότι η Βανέσσα είχε βρεθεί σε μια ξένη χώρα όπου τα τοπία δεν ήταν συνδεδεμένα με παλιές εικόνες από την ζωή της πριν τον πόλεμο, ή έντονες αναμνήσεις που αφορούσαν την μετάβαση και την διαμονή της σε μια νέα πόλη αρκετά διαφορετική από την γενέτειρα της.
Η εμπειρία αυτού του ταξιδιού και της αποστολής στην Tenebrae, ήταν πρωτίστως συσχετισμένη με την αίσθηση του παρόντος και της υπευθυνότητας που απαιτούσαν τα καθήκοντα της. Μια παρόμοια υπευθυνότητα ένιωθε και απέναντι στο μουσικό κομμάτι της, το οποίο εκείνη αντίκριζε υπό το σαφές πρίσμα μιας ήρεμης λογικής και την βαθύτητα ενός όμορφου, δυνατού συναισθήματος. Ήδη από το ξεκίνημα της θαλάσσιας διαδρομής με πρώτο προορισμό την Succarpe, η Βανέσσα αξιολογούσε την έκφραση των εμπνεύσεων της με μια ματιά πιο ξεκάθαρη και τολμηρή, βασισμένη σε ουσιώδεις τεχνικές γνώσεις.
Στην απέναντι πλευρά του δωματίου, εκεί όπου το φως της λάμπας μετά βίας έφτανε, ξεκουραζόταν ο σύντροφος της. Κάθε φορά που κατηύθυνε την ματιά της προς εκείνον, αισθανόταν ασφάλεια και γλυκιά συγκίνηση· κοντά σε εκείνον, ένιωθε πως κανένας φόβος δεν θα μπορούσε να την εξουσιάσει ολοκληρωτικά.
Όταν ήταν έτοιμοι να καλέσουν τον αρχηγό τους από την απόρρητη γραμμή, δεν υπήρξε απάντηση από την πλευρά του εμπειρότερου ξιφομάχου. Η κλήση όμως δεν είχε απορρίφθηκε αμέσως, όπως είχε συμβεί αργά το απόγευμα της προηγούμενης μέρας.
Υπέθεσαν ότι ο Ντράουτος ήταν απασχολημένος ή συμμετείχε σε κάποιο συμβούλιο και δεν μπορούσε να απαντήσει άμεσα. Ο Λούτσε αποπειράθηκε να επικοινωνήσει με τον στρατάρχη, πραγματοποιώντας κλήση σε έναν εξίσου απόρρητο αριθμό. Ο Κορ Λεόνις απάντησε έπειτα από τρία χτυπήματα.
"Σε ακούω, Λάζαρους." Αποκρίθηκε σε σοβαρό τόνο, δίχως περιστροφές ή περιττά λόγια. Η πολυτέλεια της άνεσης χρόνου ήταν απαγορευτική για μια τόσο ριψοκίνδυνη επικοινωνία.
Ο Λούτσε περιέγραψε με σαφήνεια και περιεκτικότητα τι είχε συμβεί στην πιο πρόσφατη έρευνα του με την Βανέσσα. Ο αρχηγός των φυλάκων του στέμματος δεν τον διέκοψε σε κανένα σημείο—ο συνομιλητής σχεδόν μπορούσε να νιώσει πόσο προσεκτικά τον παρακολουθούσε εκείνος.
Αφότου ο άνδρας από την Galahd ολοκλήρωσε την ενημέρωση του, ο στρατάρχης πήρε τον λόγο, "Πέντε χρόνια πριν, όταν ο αυτοκρατορικός στρατός σκότωσε την Παγωμένη Άστρινη στο Ρήγμα Ghorovas, υπήρξαν αναφορές ότι οι επιστήμονες του Niflheim εξουδετέρωσαν πλήρως την μαγεία της Σίβα. Δεν πρέπει να ήταν εύκολο, διότι οι απώλειες του στρατού ήταν τεράστιες. Αν έχουν βρει τον τρόπο να υπερβαίνουν, ακόμη και προσωρινά, την υπερφυσική δύναμη ενός Άστρινου στο πεδίο της μάχης, θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο και σε ανθρώπους, σε αντίστοιχες συνθήκες. Προς το παρόν, δεν έχουμε επαρκείς πληροφορίες. Αυτό όμως που συνέβη σε εσάς, είναι μια σοβαρή ένδειξη."
Οι δύο Glaives συνειδητοποίησαν ότι άκουγαν αυτή την μη εξακριβωμένη πληροφορία για πρώτη φορά. Η πτώση της Άστρινης και οι ακραίες καιρικές συνέπειες μόνιμου χαρακτήρα που προέκυψαν σε ολόκληρη την επαρχία Vogliupe καθώς και στην Weltham, ήταν γεγονότα που είχαν γνωστοποιηθεί σε κάθε γωνιά της Eos. Όμως κανείς πέρα από τους αυτοκρατορικούς αξιωματικούς και επιστήμονες, δεν γνώριζε τα ακριβή βήματα με τα οποία ο στρατός κέρδισε αυτή την κολοσσιαία μάχη.
"Οι βασιλικοί σύμβουλοι από τον οίκο των Σιέντια, ισχυρίζονται ότι αυτό το αποτέλεσμα προήλθε από ογκώδη μηχανισμό που δεν επιτρέπει την εύκολη μεταφορά του σε οποιοδήποτε σημείο της Eos. Είναι η επικρατέστερη θεωρία που έχει αναπτυχθεί. Αν αληθεύει, πρέπει να βρεθήκατε πολύ κοντά στην πηγή." Επεσήμανε ο στρατάρχης.
"Νωρίτερα, προσπαθήσαμε να δώσουμε την αναφορά μας στον διοικητή της ομάδας, όμως δεν κατέστη εφικτό να μιλήσουμε μαζί του." Ο Λούτσε όπως και η Βανέσσα, χρειάζονταν λίγο χρόνο να αποδεχτούν την πιθανότητα ότι η βασιλική μαγεία ενδεχομένως να μην ήταν άτρωτη απέναντι σε κάθε αυτοκρατορικό υπερόπλο.
"Θα λάβετε νέες οδηγίες αφού προηγηθεί σύσκεψη με τον βασιλιά. Ενδέχεται η αναμονή σας να διαρκέσει παραπάνω από μια μέρα. Θα μεταφέρω τις πληροφορίες στο συμβούλιο όσο πιο άμεσα γίνεται."
Γύρω στο μεσημέρι, η ιδιοκτήτρια του πανδοχείου επισκέφτηκε τους φιλοξενούμενους που κατάγονταν πέρα από την ήπειρο του Niflheim. Η Κάρλσεν θυμόταν καθαρά ότι την πρώτη ημέρα που πέρασαν το κατώφλι, η Έμιλυ Ράινχαρτ (το ψευδές όνομα της Βανέσσα για την συγκεκριμένη αποστολή) κρατούσε μια θήκη βιολιού. Ήταν αδύνατο να μην της προξενήσει εντύπωση το γεγονός ότι η επισκέπτρια δεν είχε πρόβλημα να μεταφέρει ένα τόσο εύθραυστο και πολύτιμο αντικείμενο σε ένα μακρινό ταξίδι που διήρκησε πάνω από μια βδομάδα, προτού καν εκείνοι φτάσουν στον πρώτο σταθμό της Succarpe. Ρώτησε λοιπόν την Έμιλυ αν το μουσικό όργανο ήταν δικό της. Αφότου έλαβε μια θετική απάντηση, θέλησε να μάθει εάν η κάτοχος θα μπορούσε να παίξει κάποια κομμάτια σε κεντρικό δωμάτιο του ισογείου, το οποίο έμοιαζε με σαλόνι και κάποιες φορές χρησιμοποιούνταν για επαγγελματικές συναντήσεις.
"Ο γνωστότερος επιχειρηματίας που χορηγεί έρευνες στο Dworlek, θα βρίσκεται εδώ για μια επαγγελματική συνάντηση μαζί με την οικογένεια του. Αν έχετε εμπιστοσύνη στις ικανότητες σας, θα ήθελα να ζητήσω την παρουσία σας."
Η Βανέσσα αξιολόγησε την πρόταση και έπειτα κοίταξε τον σύντροφο της. Αρκούσε η σιωπηλή ματιά που αντάλλαξαν για να αντιληφθεί ο καθένας από τους δύο ότι είχαν κάνει την ίδια σκέψη. Υπήρχε η πιθανότητα για εκείνη να συλλέξει κάποιες περαιτέρω πληροφορίες εφόσον της παραχωρούνταν η δυνατότητα να παραμείνει για λίγο ακόμη στην σάλα, μετά τις ερμηνείες της. Στο βλέμμα του Λούτσε, εμφανίστηκε και η έγνοια, παρ' ότι προσπάθησε να την συγκαλύψει, ώστε να μην κινήσει τυχόν υποψίες στην ιδιοκτήτρια. Η Βανέσσα ένευσε αδιόρατα προς εκείνον, σαν να ήθελε να τον καθησυχάσει. Έπειτα στράφηκε προς την γυναίκα που είχε απευθύνει την πρόσκληση.
"Τα περισσότερα κομμάτια που έχω αποστηθίσει, είναι γραμμένα από συνθέτες με καταγωγή από την Altissia και περιοχές του Lucis. Αν είστε σίγουρη ότι δεν θα δυσαρεστηθούν οι επισκέπτες εξαιτίας αυτού του λόγου..."
"Η οικογένεια κατάγεται από την Tenebrae. Όχι από την Gralea ή τις πατρογονικές επαρχίες του Niflheim. Δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Τέτοιου είδους λεπτομέρειες μετά βίας μας απασχολούν."
Η Έμμα Κάρλσεν θα αναλάμβανε να δείξει τον χώρο όπου θα παρουσιαζόταν η Βανέσσα, για μια πρώτη εξοικείωση. Επιπλέον, η ιδιοκτήτρια υποσχέθηκε να προσφέρει εξαιρετικά γεύματα χωρίς κανένα αντίτιμο κατά την διαμονή του ζευγαριού στο Ventum Via, εφόσον η κοπέλα κατάφερνε να εντυπωσιάσει την οικογένεια που θα ερχόταν αργότερα το ίδιο απόγευμα.
"Εφόσον δεν μας δοθούν νέες οδηγίες από τον διοικητή τουλάχιστον μέχρι την ώρα που θα βρίσκεσαι στον κεντρικό χώρο του πανδοχείου, σκέφτομαι να επιχειρήσω μια έρευνα στους δρόμους της πόλης." Επεσήμανε διακριτικά ο Λούτσε, αφότου ο ίδιος και η σύντροφος του ήταν και πάλι μόνοι στο δωμάτιο. "Θα παραμείνω στο Ventum Via για όσο θα ερμηνεύεις. Είναι προτιμότερο να μην είσαι εντελώς μόνη απέναντι σε κάποιον που χρηματοδοτεί εγχειρήματα τα οποία προάγουν -ακόμη και εν μέρει- την επιθετικότητα της Gralea."
Έφερε στο νου του τον τωρινό νομάρχη της δυτικής Cleigne· επελέγη παράτυπα κατόπιν εμπλοκής των κατακτητών, μετά το τέλος της εισβολής στην ορεινή Cleigne, επειδή φαινόταν πρόθυμος για συνεργασία μαζί τους. Από τότε που ανέλαβε αυτή την θέση, ο Σύλλας Βέρντεν φερόταν με απροκάλυπτη περιφρόνηση προς τους κατοίκους της Galahd και των γειτονικών σε εκείνη περιοχών. Μολονότι εκείνος και η οικογένεια του κατάγονταν από την δυτικότερη επαρχία του Lucis, η νέα εξουσία που δόθηκε σε αυτόν από τους κατακτητές, ήταν παραπάνω από αρκετή ώστε να γυρίσει την πλάτη στους συμπολίτες του. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ο Βασιλιάς Ρέγκις δεν δίστασε τότε να στείλει σεβαστή ποσότητα προμηθειών στην Galahd, βλέποντας ότι ο νομάρχης δεν σκόπευε να επενδύσει ούτε ένα gil προς όφελος της πόλης που επλήγη σοβαρά μετά τις γενικευμένες επιθέσεις.
Γι' αυτό και ο μαχητής από την Galahd δεν καθησυχαζόταν με την ιδέα της καταγωγής του επιχειρηματία. Δεν θα ήταν καθόλου απίθανο να δείξει την ίδια περιφρόνηση προς ένα πρόσωπο που η υποτιθέμενη πατρίδα του ήταν η Altissia, η οποία υπέκυψε στην Αυτοκρατορία κατά τον Μεγάλο Πόλεμο.
"Λούτσε, καταλαβαίνω ότι ανησυχείς για την ασφάλεια μου. Δεν θα τον αφήσω να με στριμώξει με τα λόγια του ή με ερωτήσεις. Μπορώ να ελιχθώ. Είναι μια κατάσταση που χρειάστηκε να αντιμετωπίσω όταν πρωτοήρθα στην Insomnia και ήταν φανερό σε διάφορα άτομα ότι ήμουν νεοφερμένη και χωρίς έμπιστους φίλους εκείνον τον καιρό. Πιστεύω ότι πρέπει να ξεκινήσεις την έρευνα στην πόλη χωρίς εμένα." Επέμεινε η Βανέσσα και έπειτα συνέχισε, "Συμφώνησα να ερμηνεύσω για περίπου τριανταπέντε λεπτά και μέχρι την ώρα που θα έχω τελειώσει, η κίνηση στο κέντρο της πόλης θα έχει μειωθεί—ειδικά με το κρύο της νύχτας. Υποθέτω ότι και το επίπεδο της ασφάλειας στους δρόμους θα είναι αυξημένο, λόγω της έλευσης του επιχειρηματία... και ίσως ακούσεις του φρουρούς να μιλούν για ό,τι συμβαίνει στο Dworlek."
"Ας δούμε πως θα κυλήσει το απόγευμα πρωτίστως... εφόσον δεν διακρίνω κάποιο σοβαρό κίνδυνο, μόνο τότε θα απομακρυνθώ από το πανδοχείο." Η προσοχή τους έπρεπε να είναι ακόμη πιο τεταμένη, διότι δεν γινόταν να βασιστούν στους εξατομικευμένους ασύρματους δέκτες που στερέωναν στο αυτί τους, όπως συνηθιζόταν σε άλλου τύπου αποστολές.
Κατευθυνόμενος σε δρόμους με περισσότερη κίνηση συγκριτικά με την ήρεμη περιοχή γύρω από το Ventum Via, ο Λούτσε βρέθηκε σε ένα ευρύ, λιθόστρωτο μονοπάτι με ελλιπή, για εκείνη την ώρα, φωταγώγηση. Αρκετές από τις λάμπες πρέπει να είχαν υποστεί προσωρινή βλάβη, λόγω πρωτύτερων υπερφυσικών χιονοπτώσεων που προέρχονταν από την επαρχία Vogliupe. Ακόμη και αν αυτές οι χιονοπτώσεις δεν διαρκούσαν πολύ στην περιοχή της Tenebrae, το πέρασμα τους ήταν δυνατόν να δημιουργήσει βραχυπρόθεσμα προβλήματα.
Ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με μια ομάδα αξιωματικών του Niflheim οι οποίοι περπατούσαν προς το μέρος του, από την αντίθετη κατεύθυνση. Αμέσως πρόσεξε τα διακριτικά τους επάνω στις στολές.
Όταν συνέβη αυτό, λίγοι από τους τυπικούς πολίτες του Dworlek έτυχε να βρίσκονται σ' εκείνο το σημείο. Η αίσθηση του κινδύνου, πυροδότησε στο μυαλό του Glaive αναμνήσεις από τα πρώτα χρόνια της διαμονής του στην Insomnia. Αρκετές φορές είχε χρειαστεί να υπερασπιστεί σε δημόσιο χώρο την σωματική του ακεραιότητα αλλά και των επαρχιωτών που είτε ήταν δόκιμοι της επίλεκτης ομάδας του βασιλιά ή και όχι.
Ορισμένοι αυθάδεις και τραμπούκοι πολίτες του στέμματος θεωρούσαν ότι είχαν την δύναμη να φοβίσουν και να επιβληθούν γενικώς στους πρόσφυγες του Lucis. Όποτε του δινόταν η ευκαιρία, ο Λούτσε φρόντιζε να διαψεύδει τους ανάγωγους με έμπρακτο τρόπο, έπειτα από πάλη την οποία πάντοτε κέρδιζε και μάλιστα χωρίς την παραμικρή χρήση της βασιλικής μαγείας ή με υπερβολική βία. Εξάλλου η εκπαίδευση στην άοπλη μάχη συγκαταλεγόταν στο πρόγραμμα των ανήλικων μαθητών της Galahd, ενώ η εκμάθηση των όπλων ήταν προαιρετική και εξαρτιόταν κυρίως από την απόφαση των γονέων. Ο Λούτσε είχε αποκτήσει πολύχρονη εμπειρία και στις δύο αυτές εκφάνσεις της αυτοάμυνας. Για όσο ήταν δόκιμος, αλλά και αργότερα, κατάφερνε να τελειοποιεί κάποιες τεχνικές που είχε διδαχτεί στην πατρίδα του.
Οι αξιωματικοί τον κοίταξαν διερευνητικά όταν πλησίασαν αρκετά κοντά του. Εκείνος διατήρησε τον ρυθμό των βημάτων του, χωρίς να δείξει την παραμικρή διστακτικότητα, αλλά ούτε και αναιδή τόλμη. Καθώς προσπερνούσε, σχεδόν ένιωθε τις ματιές τους στην πλάτη του. Η αίσθηση ήταν κοφτερή σαν αγκαθωτή λεπίδα. Παρέμεινε σε πλήρη εγρήγορση ώστε αν κάποιος ή όλοι από αυτούς επιτίθονταν πισώπλατα σε εκείνον, θα ήταν έτοιμος να προλάβει και να σταματήσει τον αιφνιδιασμό.
Διατηρούσε συνειδητά τον συνήθη ρυθμό της αναπνοής του· ένας έμπειρος στρατιωτικός θα μπορούσε να διακρίνει το άγχος ή την αγωνία μέσα από την ασταθή ή πιο γρήγορη ανάσα ενός ατόμου. Ο Λούτσε συνέχισε να απομακρύνεται με ήρεμα βήματα, μέχρι που άκουσε τους στρατιωτικούς να συζητούν σε κανονική ένταση.
Επιβράδυνε ελαφρώς τον βηματισμό του, θέλοντας να ακούσει τι έλεγαν. Ταυτόχρονα, έψαχνε το πλησιέστερο στενό δρομάκι ώστε να χαθεί από το οπτικό τους πεδίο.
Σίγουρα θα κατέφευγε στην πτητική στρέβλωση με την πρώτη ευκαιρία, προκειμένου να σταθεροποιήσει το σώμα του σε ένα υψηλό σημείο. Ανυπομονούσε να το κάνει, άλλα έπρεπε να δείξει επιφυλακτικότητα· οι καλά εκπαιδευμένοι αξιωματικοί του Niflheim σίγουρα θα κατάφερναν να αναγνωρίσουν τα στάδια και τα οπτικά σημάδια της στρέβλωσης, και ειδικότερα τις σπίθες που προέκυπταν μετά την ολοκλήρωση της.
"...Δεν θα διαρκέσει για πολύ ο πόλεμος. Το έχω ξαναπεί. Μονάχη η Insomnia με τις Ανατολικές Νήσους, τι θα μπορούσαν να κάνουν;"
"Είναι θέμα χρόνου να συμβεί αυτό που περιμένουμε για ολόκληρες δεκαετίες. Η μαγεία λειτουργεί σαν ασπίδα, αλλά ακόμη και οι ασπίδες δεν παραμένουν για πάντα άσπαστες και αλύγιστες."
Ενώ οι αξιωματικοί έδειχναν αρκετά απορροφημένοι από την συζήτηση τους, ο Λούτσε υποκρίθηκε πως κάποιο αντικείμενο σε μια κοντινή βιτρίνα τράβηξε την προσοχή του και έπειτα έστρεψε ελαφρά το κεφάλι, ελέγχοντας αν κάποιος από αυτούς, τον παρακολουθούσε. Όχι, κανείς δεν ήταν στραμμένος προς εκείνον. Ούτε απλοί περαστικοί θα μπορούσαν εύκολα να τον προσέξουν, κρυμμένος καθώς ήταν κάτω από τις πλατιές σκιές που δημιουργούσε η απουσία τεχνητού φωτός σε διαδοχικούς φανοστάτες.
Ο βασιλικός μαχητής εκμεταλλεύτηκε αμέσως αυτή την ευκαιρία και εκτέλεσε μια αστραπιαία στρέβλωση προς την σκεπή ενός κτιρίου. Το σημείο άφιξης βρισκόταν μόλις ελάχιστα βήματα πίσω από τους αξιωματικούς και σε σχετικά μεγάλο ύψος από αυτούς. Ο πολεμιστής έπρεπε να ακούσει καλύτερα τι έλεγαν.
"Με το Κύμα Θραυσμού, θα δούμε σύντομα μια νέα αλλαγή. Οι επιστήμονες εργάζονται σκληρά· αλλά ο έλεγχος της ενέργειας του Κύματος Θραυσμού δεν έχει προχωρήσει έως το επίπεδο που επιθυμούμε. Υπάρχουν ακόμη πολλές παράμετροι που πρέπει να διευθετηθούν. Ταυτίζομαι με την αισιοδοξία σας, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να παραμείνουμε προσγειωμένοι."
Ο Λούτσε απομνημόνευσε την αναφορά στο Κύμα Θραυσμού, όπως και τα σχετικά σχόλια που ακούστηκαν. Σίγουρα υπήρχε μια σύνδεση με όσα είχε πει ο Κορ Λεόνις για την κατασκευή που -θεωρητικά ή όχι- εξουδετέρωνε προσωρινά την δύναμη της μαγείας.
Σημειώσεις: Έχουν πραγματοποιηθεί ορισμένες αλλαγές στην διατύπωση των Κεφαλαίων 45 & 47 στο Φέγγος της Λουσίνια, αναφορικά με τις δράσεις του Κύματος Θραυσμού και πιο συγκεκριμένα, με το γεγονός ότι ο Λούτσε και η Βανέσσα είχαν ξαναέρθει αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση (δηλαδή κατά την αποστολή τους στην Tenebrae, όπως περιγράφεται σε αυτή την ιστορία), σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους.