Scary Girl odasında telefondayken ağlıyordu.
Scary Girl: Ben çok üzgünüm anne... başaramadım... seni ve ailemi tekrardan hayalkırıklığına uğrattım... çok özür dilerim... belki bu seni son hayalkırıklığına uğratışım olur...
Scary Girl telefonu kapadı. Göz yaşlarını sildikten sonra kağıtlardan birisine not yazmaya başladı.
Bu notu yazarken ağlıyordu. Ne kadar değişmeye çalışırsa çalışsın kimse onu sevmeyecekti... ailesinin bile kendisinden nefret ettiklerini biliyordu. Dünyada kendisini seven kim vardı ki diye sürekli düşünüyordu. Notun sonunda "Bensiz dünya daha güzel olacak..." diye yazdıktan sonra kağıdı katladı ve masasına koydu.
Sonrasında normalde açık olan perdelerini kapadı ve kapıyı kilitledi.
Şansına her zaman ip taşıdığı için kolayca yukarıya asmayı başardı. Sonrasında ipin olduğu bölgeye sandalye koydu ve sandalyenin üstüne çıktıktan sonra boynunu ipe geçirdi.
Scary Girl başta tepkisiz kaldı ama sonrasında gülmeye başladı. Bu gülmeler normal gülmeler değildi. Scary Girl gülerken kendisinin bunu haketmediğini ve kendisinin yerine başkalarının orada olmayı hak ettiğini düşündü.
Sonrasında arkadaş olmayı denediği insanları hatırladı. Hepsiyle başarısız olmuştu... hepsi ondan kaçmıştı. Küçükken de herkes ondan her zaman kaçardı. Bu onun alışık olduğu bir durumdu.
Daha sonrasında yukarıya baktı ve gözleri tekrardan yaşarmaya başladı.
Sonrasında son sözlerini söylemeye başladı.
Scary Girl: Herşey için çok üzgünüm. Sizlere layık birisi olamadım. Ailemi defalarca kez utandırdım ve herkesi kendimden uzaklaştırdım...
Sonrasında gülümsemeye başladı.
Scary Girl: Artık rahatlayabilirsiniz çünkü bu dünyadan bir pislik ayrılacak...
Gözlerini kapadı.
Scary Girl: Hoşçakal zalim dünya...
Scary Girl tam hareket edecekken birisi onu durdurdu.
?: NOOOOOOO!
Scary Girl: Huh?
Scary Girl durdu ve sesi tanıdı. Bu...Rajdı...
Raj: Ölmeni istemiyorum! Sen gerçekten iyi bir kızsın ve diğerlerinin aksine sen sürekli daha iyi olmak için çabalıyorsun!
Scary Girl Raj'ı dinlerken şaşkındı.
Raj: Herkesin senden uzaklaşmasını ve değişsen bile herkesin senden nefret etmesinin kolay olmadığını biliyorum! Bende bunu biliyorum çünkü... insanlar Bowie ile çıktığım zamanlarda bana bir hobitmişim gibi baktılar ve aylarca tacize uğradım! Senin gibi yapayanlızdım ve bende senin gibi ölmek istedim!
Raj son kısımları daha da ağlamaklı konuştu.
Sonrasında hafif bir tebessüm uyandı.
Raj: Ama... birkaç arkadaşımın desteği sayesinde şuan buradayım ve artık korkmuyorum. Elbette ki Bowie ile şuan ayrı olsakta... o da benim yakın arkadaşlarımdan birisi oldu.
Raj: Söylemek istediğim şey şu ki... her zaman senin yanında olacağım...
Scary Girl tekrardan duygulanmaya başlamıştı.
Raj: Bana sorunlarını anlayabilirsin. Seni asla yargılamam ve sorunların hakkında çözümlerini birlikte arayabiliriz...
Raj: Lütfen ölme... beni burada yapayanlız bırakma...
Scary Girl düşündü. Bir kez olsun kendisini seven birisini bulmuştu ve onu bırakmak istemiyordu. Sonrasında ipi boynundan çıkardı ve kapının kilidini açtı. Sonrasında Raj'a sarıldı ve ağlamaya başladı.
Raj hem kızarmıştı ve hemde şaşırmıştı. Scary Girl diğerlerinin yanında asla ağlamamıştı. Her zaman mutlu görünürdü.
Scary Girl kara ışığa doğru ilerlerken beyaz ışık onu durdurmuştu ve ona yaşamam için 2. bir şans verilmişti.
Scary Girl hala ağlıyordu. Konuşmak istedi ama yapamadı.
Raj: Şhhh, it's okay... sorunların neyse onu birlikte çözeceğiz... senin her zaman yanında olacağım...
İkisi sarılmaya devam ettiler ve Scary Girl bir kez olsun sevildiğini hissetti.
Note: Pekala böyle birşey yazdım çünkü artık tamamen vazgeçtim. Eski şöhretimi kazanamayacağımı biliyorum ve... ben bugün intihar etmeyi denedim ama lanet olsun ki başaramadım! Hayat benden ne istiyor ki?! Bırak ta ölüp gideyim! Herşey sanki iyimiş gibi... Tanrı bana cevap bile vermiyor! Lanet olsun güven sorunlarım fazlasıyla arttı! Bundan nefret ediyorum! Bu benim ruh halimi yansıtan bir hikayeydi. Belki de yazılarınıza eleştiri yapmama nedenim budur. Her neyse, başka fanficlerde umarım görüşürüz.