Όπως η θάλασσα της Junon
Όταν ολοκληρώθηκε η κύρια κατασκευή των οκτώ τμημάτων της υπερυψωμένης κυκλικής πλατφόρμας, η άποψη που είχε επικρατήσει σχετικά με τον Τομέα 4 της Κάτω Midgar, ήταν η εξής: δεν διέφερε παρά ελάχιστα από την αντίστοιχη γειτονική συνοικία του Τομέα 5. Ένα γκρίζο αχούρι, στερημένο από την λάμψη της Αγοράς στο Τείχος του Τομέα 6 ή την έντονη νυχτερινή ζωή του Τομέα 7.
Δεν ήταν πολλοί οι επισκέπτες που αποφάσιζαν να κάνουν μια στάση στην χαμηλότερη συνοικία του Τομέα 4. Αναμενόμενο, αφού η γεωγραφική θέση του ήταν κάπως μακριά από τους δύο πιο δημοφιλείς Τομείς υπό την σκιά της Άνω Midgar. Υπήρχαν όμως και ορισμένοι επιβάτες του αστικού τραίνου που τελικά κατέβαιναν σε εκείνη την περιοχή, είτε για δουλειά είτε απλώς από περιέργεια.
Αρκούσαν λίγες ώρες περιπλάνησης σε εκείνους τους δρόμους, προκειμένου να δουν πως ακόμη και η ανήλιαγη συνοικία με τις γκριζωπές κατοικίες και την νωχελική, απαλή φωταγώγηση που δεν είχε αντικατασταθεί προς το παρόν από φωτισμούς LED, είχε την δική της ιδιαιτερότητα. Ίσως κάτι το δυσεύρετο, όπως ένα κομμάτι αλήθειας σχετικά με την ταυτότητα κάποιου, το οποίο καταχωνιάστηκε κάπου, βαθειά στην μνήμη ή την συνείδηση.
Σε εκείνη την συνοικία, οι άνθρωποι δεν συνήθιζαν να περπατούν γρήγορα ή βιαστικά, όπως συνέβαινε με τους μόνιμους κατοίκους του Τομέα 8 της Άνω Midgar. Φαίνονταν να έχουν αντίληψη του κάθε βήματος που πραγματοποιούσαν. Σαν να γνώριζαν ακριβώς που ήθελαν να πάνε, καθώς και τον λόγο που είχαν επιλέξει τον συγκεκριμένο προορισμό.
Ο Ρένο είχε ζήσει στον Τομέα 4 της Κάτω Midgar μέχρι το μέσο της εφηβείας του. Γνώριζε καλά την περιοχή. Το ίδιο ίσχυε και τους δρόμους που ξέφευγαν από την παρατηρητικότητα των περισσότερων επισκεπτών και ό,τι αξιοπρόσεχτο ή φαινομενικά ασήμαντο χαρακτήριζε την συνοικία. Ήταν εξοικειωμένος με την καθημερινότητα εντός των ορίων της συνοικίας.
Κατά την ενηλικίωση του, όταν συμπληρώθηκε ένα ολόκληρο έτος από τότε που προσλήφθηκε ως μέλος της προσωπικής ασφάλειας του Προέδρου Σίνρα, έλαβε επίσημα την έγκριση μόνιμης διαμονής επί της πλατφόρμας. Μπορούσε πλέον να επιλέξει μια κατοικία σε οποιονδήποτε από τους υπερυψωμένους Τομείς επιθυμούσε.
Για πολύ καιρό, υπήρχε μέσα στο νου του η εντύπωση ότι σίγουρα θα έφευγε από τα όρια του Τομέα 4 όταν θα ξεκινούσε το κεφάλαιο της ενήλικης ζωής του, ως εργαζόμενος της ηλεκτροπαραγωγικής εταιρίας. Μα ακόμη και όταν απέκτησε τα έγγραφα και την κάρτα που υποδείκνυαν την έγκριση παραμονής στην Άνω Midgar, κατάφερε να μην ενδώσει σε βιαστικές ή απρόσεκτες αποφάσεις σχετικά με τον πιθανότερο τόπο διαμονής. Στον ελεύθερο χρόνο που είχε, εξερευνούσε τμήματα των Άνω Τομέων, ψάχνοντας για εκείνη την συνοικία η οποία φαινόταν να είναι η ιδανικότερη για την νέα του ζωή.
Είχε ξεκινήσει το ψάξιμο στον γειτονικό Τομέα 5. Το γεγονός ότι η πρόσοψη του Πύργου της Midgar έβλεπε προς εκείνον τον Τομέα, προφανώς και συνετέλεσε στην ιδιαίτερη ποιότητα των αρχιτεκτονικών σχεδιασμών καθώς και στο γενικότερο "κλίμα" της συνοικίας· ανέλπιστα...κυριλέ για το γούστο του Ρένο, παρά την ηρεμία και το έξοχο πολεοδομικό σχέδιο που χαρακτήριζε τον συγκεκριμένο Τομέα.
Όταν άρχισε να εξερευνά τον Τομέα 8 για ένα λιτό και σχετικά καινούριο διαμέρισμα σε λογική τιμή, τηρούσε την προσδοκία ότι εκεί θα του ταίριαζε να μείνει. Το χρονικό διάστημα της αναζήτησης, συνέπεσε με την προαγωγή του ως εργαζόμενος πλέον του τμήματος ερευνών και ειδικών υποθέσεων. Τα μέλη του συγκεκριμένου τμήματος της εταιρίας ήταν γνωστά και με την ανεπίσημη ονομασία Turks. Όπως συνέβαινε με όλους τους νεοσύλλεκτους Turks, αναμενόταν από εκείνους, χωρίς καμία εξαίρεση, να αναλαμβάνουν νυχτερινές βάρδιες φύλαξης και περιπολίας στον περίφημο Τομέα 8, επί της πλατφόρμας.
Οι βάρδιες προγραμματίζονταν τις απογευματινές και νυχτερινές ώρες, ακόμη και μέχρι το ξημέρωμα, ειδικότερα κατά την διάρκεια καλλιτεχνικών εκδηλώσεων ή σε περιόδους επισκέψεων επιφανών ατόμων από άλλες πόλεις. Ο συγκεκριμένος Τομέας ήταν, αν όχι το σημαντικότερο, τότε ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα πολιτισμού και τεχνών της Γαίας.
Ο Ρένο είχε δουλέψει αμέτρητες ώρες σε εκείνον τον Τομέα, στο πλαίσιο των βαρδιών που όφειλαν να εκπληρώσουν οι Turks. Αυτό είχε ως συνέπεια να επηρεαστεί η θέληση του σχετικά με την επιλογή μιας κατοικίας εκεί. Προτιμούσε το διαμέρισμα του να βρίσκεται αρκετά πιο μακριά από τον χώρο όπου εργαζόταν τις περισσότερες ώρες. Διαφορετικά ήταν σίγουρος ότι δεν θα κατάφερνε να χαλαρώσει και να ξαναβρεί την αναγκαία ενέργεια του προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις τις επόμενης μέρας. Ήταν μια λογική σκέψη. Εκείνο το διάστημα, συνειδητοποιούσε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν ξεκάθαρρα όρια μεταξύ ωρών ξεκούρασης ή αδειών και του επαγγελματικού προγράμματος. Το σωστό είναι να μην δουλεύει κάποιος υπερωρίες, πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει και η ανάλογη ανταμοιβή.
Λόγω εκείνων των καθηκόντων, η συνέχιση της έρευνας σπιτιού στον λαμπρότερο Τομέα, ακυρώθηκε χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Το ψάξιμο στον Τομέα 7, απορρίφθηκε πριν καν αρχίσει. Η συνοικία ήταν συνδεδεμένη με δυσάρεστες εμπειρίες. Εκεί κατοικούσαν ακόμη τα αδέλφια της μητέρας του, οι στενοί συγγενείς δηλαδή, οι οποίοι ουδέποτε υποστήριξαν την μικρότερη αδελφή τους σε οτιδήποτε. Ούτε στην προσπάθεια της να εξασφαλίσει την έγκριση μόνιμης διαμονής σε κάποιο τμήμα των Άνω Τομέων. Η Κάθριν Σίνκλαιρ επέστρεψε νωρίς στο Ζωηφόρο Ρέμα. Οι αδελφοί της ανέλαβαν την κηδεμονία του γιου της έως ότου εκείνος ενηλικιωνόταν, αλλά υπήρχε ανέκαθεν μια ψυχρότητα από την πλευρά τους. Μάλλον τον έβλεπαν ως περιττό βάρος και ανυπομονούσαν να τον ξεφορτωθούν. Μα και εκείνος επιθυμούσε να χτίσει την δική του ζωή, το νωρίτερο δυνατό, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται υπό την κηδεμονία τους. Όταν συνέβη αυτό, γύρισε στον Τομέα 4, στην συνοικία όπου είχε μεγαλώσει με κάποιες στερήσεις, αλλά και με πολλή ζεστασιά από την μητέρα του.
Ο Τομέας 1, ο προγενέστερος όλων, είχε επίσης απορριφθεί. Πυκνοκατοικημένος και αρκετά θορυβώδης. Σίγουρα όχι το κατάλληλο σημείο διαμονής για κάποιον που χρειαζόταν πολύτιμες ώρες ηρεμίας μετά από μια δύσκολη βάρδια ή απαιτητικές προπονήσεις στην χρήση πολεμικού οπλισμού και τον χειρισμό ελικοπτέρου.
Τελικά εντόπισε το είδος του διαμερίσματος που ανταποκρινόταν στις επιθυμίες του, στον Τομέα 4, στην επιφάνεια της πλατφόρμας. Έχοντας καλύψει ολόκληρη την διάμετρο της Άνω Midgar, βρήκε αυτό που έψαχνε στο σημείο εκκίνησης. Εκεί απ' όπου είχε φανταστεί ότι θα έφευγε. Έπειτα από το πέρασμα πολλών μηνών και αφότου βολεύτηκε εκεί, διαπίστωσε πως δεν ενοχλούνταν με την ιδέα ότι θα παρέμενε τελικά στον Τομέα 4. Επίσης κράτησε το ταπεινό σπίτι στην αντίστοιχο, χαμηλότερο τμήμα της αστικής περιοχής.
Αργά ένα απόγευμα που ήταν ελεύθερο από υποχρεώσεις, ο Ρένο επισκέφτηκε την παλιά συνοικία δίχως να το έχει προσχεδιάσει. Κατά βάθος, του άρεσε η γειτονιά του και ό,τι την συνέθετε, κι ας φαινόταν απλοϊκή στα μάτια όσων δεν την γνώριζαν καλά. Οι παλιές λάμπες του δρόμου είχαν ανάψει από νωρίς, λόγω της έλλειψης επαρκούς φυσικού φωτός.
Το σκοτεινιασμένο περιβάλλον ήταν τόσο γνώριμο σε εκείνον. Πρόσφατα όμως ένιωθε σαν να παρατηρούσε κάποια πράγματα για πρώτη φορά. Με μια ματιά ανανεωμένη. Σε αυτό πρέπει να είχαν συντελέσει οι μυστικές επισκέψεις του Ρούφους στην συγκεκριμένη συνοικία, έχοντας τον Ρένο στο πλάι του, ως σωματοφύλακα.
Πριν από λίγο καιρό, ο Ρούφους είχε αναλάβει την θέση του Αντιπροέδρου της εταιρίας. Είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του στην στρατιωτική σχολή της Junon. Όμως ο πατέρας του δεν ήθελε από εκείνον να επιστρέψει μόνιμα στην Midgar. Ο νεαρότερος άνδρας επέβλεπε τα εταιρικά γραφεία που βρίσκονταν στην Junon. Επιπλέον, συνέχισε να εμβαθύνει κάποιες από τις γνώσεις του, παρακολουθώντας επιπλέον μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της παραθαλάσσιας πόλης. Ο χρόνος του, είτε κατά την διάρκεια των καθηκόντων του, είτε της ανάπαυλας, μοιραζόταν μεταξύ των δύο συμμαχικών Περιοχών.
Ο επικεφαλής της εταιρίας ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τον επαγγελματισμό του Ρένο έως τώρα, αξιολογώντας τον πολύ θετικά. Γι' αυτό και δεν δίσταζε να εμπιστεύεται την ασφάλεια του γιου του σε εκείνον. Όσοι από τους εταιρικούς εργαζόμενους θεωρούνταν άξιοι της εμπιστοσύνης του Προέδρου, επιτρεπόταν να αλληλεπιδρούν και με τον Ρούφους, στο πλαίσιο του επαγγελματικού τους ρόλου. Αυτό σήμαινε ότι οι Turks που αποδεδειγμένα ήταν άξιοι να επιτηρούν την ασφάλεια του Προέδρου, είχαν την δυνατότητα να διεκπεραιώσουν το ίδιο καθήκον και για λογαριασμό του Ρούφους.
Σε κάποιες από τις συνοδείες φύλαξης που αφορούσαν τον Αντιπρόεδρο, ένα από τα πρώτα πράγματα που είχε αντιληφθεί ο Ρένο, ήταν το γεγονός ότι ο Ρούφους είχε πραγματικό άχτι τις συνοικίες της Κάτω Midgar. Με την καλή έννοια. Όπως είχε ακούσει ο Ρένο από εκείνον, ο πατέρας του δεν επέτρεπε σχεδόν ποτέ τις επισκέψεις εκεί, για κανέναν λόγο, για όσο ο Ρούφους ήταν ανήλικος. Αυτό δεν άλλαξε ούτε αργότερα. Κανένας νόμος δεν απαγόρευε στον γιο να επισκέπτεται τις χαμηλότερες συνοικίες αν το ήθελε, αλλά η εξουσία και η αυστηρότητα του πατέρα, έθεταν εμπόδια σε μια τέτοια πρόθεση. Εξάλλου, τον περισσότερο καιρό ο Ρούφους έπρεπε να βρίσκεται στην Junon, έτσι κι αλλιώς.
Υπήρχαν όμως εκείνα τα κενά σε κάποιες από τις βάρδιες φύλαξης που εντόπιζε κάθε τόσο ο Ρούφους, ειδικότερα όταν ήταν μόνος με τον Ρένο. Συγκριτικά με άλλους Turks που ακολουθούσαν όλους τους κανόνες κατά γράμμα, ήταν πολύ πιο εφικτό για τον Αντιπρόεδρο να πείσει τον Ρένο να κάνουν μια σύντομη επίσκεψη σε κάποια από τις συνοικίες κάτω από την πλατφόρμα. Μια τέτοια απόπειρα θα ήταν ήταν αδύνατη με τον Σενγκ, ενώ όταν ο Ρουντ ήταν εκεί μαζί τους, λειτουργούσε ως η ήρεμη φωνή της σύνεσης και της λογικής, αποτρέποντας τον συνεργάτη του να κάνει τέτοια χατήρια στον Ρούφους, το είδος εκείνο δηλαδή που θα αποδοκίμαζε ο Πρόεδρος.
Το βασικό προαπαιτούμενο ήταν να βρίσκονται εκείνοι οι δύο μόνοι τους, έστω για μερικές ώρες, κάπου στην Midgar. Σε μια από τις επισκέψεις του στην υπερσύγχρονη πόλη, o Ρούφους θα έμενε για λίγα βράδια στο προσωπικό του διαμέρισμα στον Τομέα 5. Στο σύντομο διάστημα του ελεύθερου χρόνου που είχε προκύψει, ζήτησε από τον Ρένο να έρθει μαζί του εκεί όπου ο άνδρας από την Junon, ήθελε να πάει. Εκείνη την φορά, είχε επιλέξει τον Τομέα 4. Ο Ρούφους γνώριζε βεβαίως ότι από εκεί καταγόταν εκείνος που θα τον συνόδευε.
Ο Ρένο έβρισκε κάτι το διασκεδαστικό σε αυτό. Δεν σήμαινε όμως ότι θα επιτηρούσε πιο χαλαρά τον συνέταιρο του. Το αντίθετο, η προσοχή του ήταν διαρκώς τεταμένη. Θα υπερασπιζόταν τον προστατευόμενο του, από οποιονδήποτε κίνδυνο. Ήταν πολύ καλά εξοικειωμένος με όλους τους Τομείς και ειδικότερα με εκείνους που ανήκαν εντός των ορίων του 4 έως 7, καθώς και με όλες τις πιθανές κακοτοπιές ή τα συνήθη σημεία όπου τρύπωναν θηρευτές, λόγω κακής συντήρησης των τειχών γύρω από τις Κάτω Συνοικίες.
Ο Ρούφους δεν φαινόταν να έχει ξεχωρίσει κάποια περιοχή της Κάτω Midgar. Το ενδιαφέρον για εξερεύνηση φαινόταν να είναι ίσα μοιρασμένο σε όλες. Φρόντιζε πάντοτε να αποκρύπτει την ταυτότητα του. Οι κάτοικοι δεν υποψιάζονταν ποιός ήταν. Γενικότερα, δεν έκανε κάτι ακραίο ή οτιδήποτε θα προκαλούσε εύκολα την προσοχή των άλλων. Από την συμπεριφορά του δεν έλειπε εκείνη η ατάραχη επαγγελματική στάση η οποία τον χαρακτήριζε όταν αλληλεπιδρούσε με τους άλλους. Κινούνταν με αυτοπεποίθηση και την σιγουριά πως ακόμη και αν προέκυπτε κάτι απρόοπτο -όπως η συνάντηση με όσους θηρευτές κατάφερναν να ξεφύγουν από τους εταιρικούς φρουρούς που πραγματοποιούσαν ελέγχους- δεν θα υπήρχε σοβαρό πρόβλημα. Εξάλλου, είχε διδαχτεί διαφορές μορφές αυτοάμυνας, άοπλης και ένοπλης και μπορούσε να βασιστεί σε αυτή την γνώση, έχοντας τον Ρένο κοντά του, ο οποίος ήταν εξαιρετικός μαχητής.
Σε εκείνες τις συναντήσεις, ο Ρένο είχε την ευκαιρία να παρατηρεί την πιο προσιτή πλευρά του συμμάχου. Αυτό ήταν ένα θέμα που δεν θα συζητούσε ανοιχτά με τον οποιονδήποτε. Εξάλλου, κανείς από τους δύο δεν είχε την άδεια του Προέδρου. Η μυστικότητα ήταν απαραίτητη.
Όσες φορές μετέβαιναν κρυφά στον Τομέα 4, ο Ρούφους φαινόταν να υιοθετεί με ευκολία τον ρυθμό με τον οποίο περιδιάβαιναν οι μόνιμοι κάτοικοι τους δρόμους. Δεν βιαζόταν. Κάποιες φορές, σταματούσε για λίγο όταν ήθελε να παρατηρήσει κάτι σχετικά με τις λιτές μονοκατοικίες ή πως φαινόταν το εσωτερικό τμήμα της πλατφόρμας ακριβώς πάνω από τα κεφάλια τους. Έβρισκε ενδιαφέροντες ακόμη και τους παλιούς φωτισμούς—του θύμιζαν ορισμένους παλιούς δρόμους της Junon. Ο Ρούφους ένιωθε δεμένος με την παραθαλάσσια πόλη και είχε κερδίσει την συμπάθεια των περισσότερων ανθρώπων εκεί.
Πριν την διαδρομή της επιστροφής, ο Ρούφους έπαιρνε μαζί του κάτι απλό, συνήθως ένα αντίτυπο περιοδικού από αυτά που κυκλοφορούσαν σε τακτική βάση στην Midgar, ή ένα Materia τεχνητής αποκρυστάλλωσης.
Ξεπέρασε κάποια προηγούμενα όρια όταν θέλησε να μείνουν εκεί, στον Τομέα 4 για όλο το βράδυ. Είχε ήδη σουρουπώσει. Όπως συνέβαινε πάντα στις περιοχές κάτω από την πλατφόρμα, η σκοτεινιά είχε απλωθεί πολύ νωρίτερα συγκριτικά με επάνω. Κάποιες φορές ο Αντιπρόεδρος αναζητούσε ενστικτωδώς τον ουρανό με το βλέμμα του, θέλοντας να υπολογίσει κατά προσέγγιση την ώρα, αλλά η τοποθεσία τον μπέρδευε.
"Ας μείνουμε εδώ απόψε, στον Τομέα 4, αν δεν έχεις σοβαρή αντίρρηση." Είπε ο Ρούφους και φαινόταν να το εννοεί σοβαρά.
"Εννοείτε πάνω, στο διαμέρισμα μου;"
"Όχι, εδώ. Λέω να μην φύγουμε."
Αυτό κι αν ήταν ανήκουστο. Ο Ρένο σάστισε.
"Δεν είμαι σίγουρος ότι γίνεται. Ο Σενγκ θα ζητήσει να μάθει που βρίσκεστε. Ή ο Βελντ, ο αρχηγός του τμήματος μας. Ξέρουν ότι δεν έχω φύγει από το πλάι σας κι ας μην τους ενημέρωσα που ακριβώς βρισκόμαστε."
"Θα τους πεις ότι είμαι ασφαλής στο σπίτι σου. Δεν χρειάζεται να αναφέρεις σε ποιό από τα δύο."
Ο Ρένο δεν περίμενε με τίποτα ότι θα άκουγε μια τέτοια πρόταση. Ανησυχούσε. Αλλά αν ήθελε να είναι απολύτως ειλικρινής με τον εαυτό του, υπήρχε κάτι σε αυτή την ιδέα που του άρεσε. Η μονοκατοικία είχε επισκευαστεί πρόσφατα με δική του επίβλεψη. Δεν ήταν ένα σπίτι με πολλές πολυτέλειες, αλλά κατοικήσιμο. Κάλυπτε τις βασικές ανάγκες εκείνων που θα χρειαζόταν να μείνουν εκεί για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Κι αν τελικά δεν άρεσε κάτι στον Ρούφους, απλώς θα επέστρεφαν πίσω.
Προέβλεπε ότι ο Ρούφους θα άλλαζε γνώμη, συνηθισμένος καθώς ήταν σε πολύ περισσότερες ανέσεις. Ούτως ή άλλως, δεν θα έμεναν εκεί για πολλές ώρες. Είχε προγραμματιστεί η επιστροφή του Αντιπροέδρου νωρίς το επόμενο πρωί στην Junon, με την συνοδεία των Turks, όχι όμως του Ρένο ο οποίος ήταν επιφορτισμένος με καθήκοντα που θα τον κρατούσαν αναγκαστικά στην Midgar.
Ενώ ο υψηλόβαθμος Turk σκεφτόταν τι να κάνει, ο Ρούφους τον παρακολουθούσε σιωπηλά, αλλά και επίμονα· ήταν φανερό ότι περίμενε μια θετική απάντηση. Σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, ο Ρένο ήξερε ότι έπρεπε να στραφεί στον κώδικα δεοντολογίας. Είχε την δυνατότητα να αρνηθεί το αίτημα του Αντιπροέδρου -ή οποιουδήποτε ανωτέρου στην εταιρία- αν θεωρούσε ότι οι προστατευόμενοι έθεταν τον εαυτό τους σε πολύ σοβαρό κίνδυνο. Από την άλλη πλευρά, αν ο Ρούφους ήταν πραγματικά αποφασισμένος να περάσει το βράδυ εκεί, είχε την δυνατότητα να αυξήσει την ασφάλεια του με το κάλεσμα περισσότερων εταιρικών φρουρών, οι οποίοι περιπολούσαν διαρκώς τις χαμηλότερες συνοικίες.
Τελικά ο Ρένο δέχτηκε, σκεφτόμενος ότι θα κατάφερνε να προστατέψει τον Ρούφους. Εξάλλου θα έμεναν μόνο για ένα βράδυ. Και προπάντων βρίσκονταν στην συνοικία που γνώριζε τόσο καλά.
Αποδείχτηκε ότι ο Αντιπρόεδρος δεν είχε παρακινηθεί από κάποιο προσωπικό καπρίτσιο. Ήταν πραγματικά εξαντλημένος και άϋπνος μετά από μια σειρά επαγγελματικών συναντήσεων. Βολεύτηκε από μόνος του σε έναν από τους καναπέδες του κάτω ορόφου (ο οποίος αποτελούσε το κύριο δωμάτιο), έχοντας αφαιρέσει το μακρύ παλτό και τις μπότες του. Τα άφησε τακτοποιημένα σε ένα άλλο σημείο. Εκείνη την ώρα ο Ρένο έλεγχε κάτι σχετικά με τους φωτισμούς της οικίας και αν υπήρχαν κάποιες βασικές προμήθειες στα ντουλάπια. Δεν είχε αφήσει και πολλά πράγματα εκεί, αφού η κύρια κατοικία του βρισκόταν επί της πλατφόρμας.
Μέχρι να τελειώσει με το τσεκάρισμα των δωματίων, διαπίστωσε ότι ο Ρούφους είχε ήδη αποκοιμηθεί στο σημείο που ο ίδιος είχε επιλέξει. Αργότερα, ο Ρένο θα ανακάλυπτε ότι ο σύμμαχος του δεν είχε πρόβλημα να κοιμηθεί κάπου άλλου πέρα από το ιδιωτικό του δωμάτιο, εφόσον ένιωθε ασφαλής με την παρουσία ενός ή περισσότερων Turks.
Ο Ρένο θυμήθηκε ότι ο συναίτερος του είχε ξεκινήσει την ημέρα του από πολύ νωρίς. Μονάχα ένα σύντομο διάλειμμα είχε μεσολαβήσει λίγο μετά το μεσημέρι, όταν ο Ρούφους χρειάστηκε να αλλάξει την ενδυμασία του, επιλέγοντας ένα διαφορετικό επαγγελματικό κοστούμι. Μια σειρά συσκέψεων είχε προηγηθεί στις κεντρικές εγκαταστάσεις. Σκέπασε τον επισκέπτη με μια από τις καλύτερες κουβέρτες που είχε βρει στο σπίτι. Μια ιδιαίτερη ψύχρα τύλιγε τις Κάτω Συνοικίες. Σχετιζόταν με το γεγονός ότι δεν τις έβλεπε σχεδόν καθόλου ο ήλιος και δεν θα ήταν σοφό να την πάρει κάποιος αψήφιστα.
Αφότου κλείδωσε την πόρτα και τα παράθυρα, ο Ρένο κάθισε απέναντι από τον φιλοξενούμενο, έχοντας τα γόνατα του διπλωμένα κοντά στο στήθος. Σκέφτηκε αυτή την ημέρα που είχαν περάσει μαζί, όπως και κάποιες άλλες παρόμοιες. Αν ο Βελντ μάθαινε τι συνέβαινε, σίγουρα θα αποδοκίμαζε την ανοχή του εργαζόμενου του απέναντι στην περιπετειώδη πλευρά του Ρούφους. Όμως αυτές οι ώρες που περνούσαν ο ένας κοντά στον άλλο, άρεσαν πολύ στον Ρένο. Υπήρχε κάτι το ωραίο. Μια αίσθηση βεβαιότητας πως αυτό που γινόταν, δεν ήταν εντελώς λάθος.
Την ώρα που η κινητικότητα άρχισε να μειώνεται ολοένα και περισσότερο έξω στους δρόμους του Τομέα 4, ο Ρένο ερωτήθη σχετικά με την θέση του Αντιπροέδρου, και εκείνος απάντησε σύμφωνα με τον τρόπο που είχε υποδείξει ο Ρούφους σε εκείνον. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Σενγκ δεν ρώτησε σε ποιά συνοικία, θεωρώντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να βρίσκονται στην παλιά γειτονιά του συναδέλφου του.
Ο κάτοχος του σπιτιού κοιμήθηκε λίγες ώρες. Ήταν εύκολο για εκείνον να διαχωρίζει τους γνώριμους ήχους της περιοχής από εκείνους που φαίνονταν σε εκείνον ελαφρώς πιο ύποπτοι ή ανησυχητικοί. Κι όταν οι συγκεκριμένοι ήχοι γίνονταν αντιληπτοί, σηκωνόταν για να ελέγξει τι συνέβαινε. Δεν σταμάτησε να περιφρουρεί τον Ρούφους ο οποίος κοιμόταν βαθειά και ήσυχα. Ξεκουράζονταν στον ίδιο χώρο. Ένα μικρό φως που προερχόταν από διαφορετικό δωμάτιο, επέτρεπε στον ιδιοκτήτη να έχει κάποια ορατότητα όποτε ήθελε να μετακινηθεί· ή απλώς για να κοιτάξει τον Ρούφους, κάτι το οποίο είχε κάνει αρκετές φορές μέσα στην νύχτα, διότι του φαινόταν σχεδόν απίστευτο ότι βρίσκονταν και οι δύο εδώ.
Το ξημέρωμα σηκώθηκε λίγο νωρίτερα από τον σημαντικό φιλοξενούμενο, θέλοντας να πλυθεί και να είναι έτοιμος να τον συνοδεύσει. Ο Ρούφους δεν δυσκολεύτηκε να ξυπνήσει το ίδιο νωρίς, παρά το γεγονός ότι η έλλειψη φυσικού φωτός δεν θα του επέτρεπε να μαντέψει σωστά τι ώρα ήταν. Θα ήταν αδύνατο να αισθανθεί το ξεκίνημα της ημέρας στα κλειστά του βλέφαρα.
"Φαίνεται ότι θα βρέξει σήμερα. Δεν έχει καθόλου φως έξω." Ο επισκέπτης ανακάθισε αργά, καταλαβαίνοντας αμέσως που είχε περάσει την νύχτα του. Από την θέση όπου βρισκόταν, έριξε μια ματιά έξω από το σκονισμένο παράθυρο. Δεν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη θέα για να δει. Το περίμενε. Όμως η υπόθεση που είχε κάνει προηγουμένως, ήταν λανθασμένη.
"Έτσι φαίνεται πάντοτε, λόγω της γεωγραφικής τοποθεσίας που βρισκόμαστε. Όσοι δεν μένουν μόνιμα εδώ και τυχαίνει να ξυπνήσουν στις Κάτω Γειτονιές, αυτό νομίζουν." Αποκρίθηκε ο Ρένο, κοιτώντας το φως της λάμπας που είχε παραμείνει αναμένη όλο το βράδυ. Θα χρειάζονταν εκείνο το φως για λίγο ακόμη. Ήταν αρκετά σκοτεινά μέσα στο σπίτι. "Έλεγξα το δελτίο καιρού από το κινητό μου." Ενημέρωσε τον αρχηγό του, "Θα έχει λιακάδα σε ολόκληρη την Περιοχή της Midgar αλλά και της Junon. Θα ταξιδέψετε με καλό καιρό, ευτυχώς."
Ο Ρούφους τον κοίταξε με αμφιβολία, σαν να μην μπορούσε να δεχτεί ότι ο ίδιος είχε κάνει μια τόσο λάθος εκτίμηση. Ωστόσο αντιλαμβανόταν ότι δεν γινόταν να ξέρει τις χαμηλότερες συνοικίες καλύτερα από κάποιον που είχε γεννηθεί και μεγαλώσει εδώ.
Η διάθεση του ήταν πολύ καλή και επιβεβαίωσε ότι είχε ξεκουραστεί πολύ καλά.
Ο Ρένο χαμογέλασε, νιώθοντας ικανοποιημένος που ο επισκέπτης δεν είχε κανένα παράπονο από την σύντομη διαμονή του εδώ.
"Κύλησε ήσυχα το προηγούμενο βράδυ. Τίποτα δυσάρεστο δεν συνέβη."
"Απ' ό,τι έχω δει μέχρι τώρα, είναι ένας ήσυχος Τομέας." Αποκρίθηκε ο Ρούφους καθώς ετοιμάζονταν να πιούν τον πρώτο καφέ της ημέρας στο κεντρικό δωμάτιο, εκεί όπου είχαν ξεκουραστεί. "Τα περισσότερα προβλήματα προκύπτουν στον Τομέα 7 λόγω των θηρευτών και της εγκληματικότητας του Τομέα 6 που δεν περιορίζεται εύκολα στην Αγορά στο Τείχος."
"Είστε αρκετά ενημερωμένος. Όμως τα θηρία που τρυπώνουν απέξω, είναι ένα πρόβλημα που αφορά όλους τους Κάτω Τομείς, ακόμη και τον 8, που είναι ο πιο καινούριος. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που εντοπίσαμε μια φωλιά ενός επικινδύνου θηρευτή εκεί πέρα. Ήταν ένα περιστατικό που ανέλαβαν οι Turks. Ο Βέρντοτ μας συντόνισε καλά. Η Φρέγια και εγώ κάναμε ό,τι έπρεπε." Ο Ρένο αντλούσε πολλή περηφάνεια από τον ρόλο του ως Turk. Τα κατάφερνε εξαιρετικά στις περισσότερες αποστολές και κανείς από τους συναδέλφους του δεν το αμφισβητούσε αυτό.
Σε λίγο θα έπρεπε να ανέβουν επάνω στον Τομέα 5, ώστε ο Ρούφους να πάρει τις αποσκευές του και να κατευθυνθεί στο ελικοδρόμιο του ίδιου Τομέα, προκειμένου να αναχωρήσει. Είχαν αρκετό χρόνο στην διάθεση τους αφού είχαν σηκωθεί και οι δύο πολύ νωρίς. Θα τον συνόδευε ο Ρένο μέχρι το πολυτελές διαμέρισμα και έπειτα θα μετέβαιναν στην κορυφή εκείνου του ουρανοξύστη απ' όπου ο Αντιπρόεδρος θα έφευγε με το εταιρικό ελικόπτερο.
Άλλος ένας προσωρινός αποχωρισμός. Τους τελευταίους μήνες, ο Ρένο είχε διαπιστώσει ότι αισθανόταν μια ελαφριά, αλλά ασυνήθιστη θλίψη όποτε ο Ρούφους μετακινούνταν σε διαφορετική Περιοχή, έστω κι αν παρέμεναν και οι δύο στην ίδια ήπειρο. Ορισμένες φορές προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι αυτό που ένιωθε δεν ήταν ακριβώς λύπη, αλλά μια δικαιολογημένη ανησυχία για την ασφάλεια του Ρούφους. Η βάση όλων των Turks βρισκόταν στην Midgar και παρά μόνο αν προέκυπταν προβλήματα σε άλλη Περιοχή, έφευγαν προσωρινά από την πόλη και από το πλευρό του Προέδρου.
Όποιος κι αν ήταν ο πυρήνας εκείνου του συναισθήματος, ο Ρένο θα έπρεπε να το διερευνήσει όταν δεν θα ήταν πολύ απορροφημένος από κάποια δουλειά. Χωρίς περισπασμούς, προκατάληψη ή δισταγμό. Προς το παρόν, οι υποχρεώσεις του είχαν τον πρώτο λόγο.
Όταν βγήκαν από το σπίτι, ο Ρούφους προμηθεύτηκε ένα τεχνητά κατασκευασμένο, θεραπευτικό Materia από την τοπική αγορά. Ίσως ήθελε με αυτή την αγορά να δικαιολογήσει την επίσκεψη του, έχοντας την φύλαξη ενός και μόνο Turk, τον οποίο φαινόταν να εμπιστεύεται τόσο πολύ.
Αν κάποιος τον ρωτούσε πως και δεν βρισκόταν ήδη επί του Τομέα 5, θα τους έλεγε σχετικά με την αγορά που ήθελε να κάνει. Σε ορισμένες από τις συνοικίες κάτω από την πλατφόρμα, η ποικιλία των διαθέσιμων προς αγορά, Materia, δεν υστερούσε σε τίποτα με τις αντίστοιχες στα υψηλά τμήματα των Τομέων. Αν μη τι άλλο, κανείς δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει τον Ρούφους ότι τον ενδιέφερε να έχει ένα Materia θεραπείας, παρ' όλο που ήταν ήδη εφοδιασμένος με ένα το οποίο ήταν φυσικής αποκρυστάλλωσης.
Το ελικοδρόμιο βρισκόταν στην κορυφή ενός ουρανοξύστη που στέγαζε γραφεία και ακριβά εμπορικά καταστήματα. Ούτε ένα σύννεφο δεν κάλυπτε τον ουρανό. Όμως οι υδρατμοί που εκλύονταν από τους ενεργούς αντιδραστήρες Mako και ένα ελαφρύ πέπλο ομίχλης που θα χανόταν κατά την διάρκεια του μεσημεριού, θάμπωναν το καθαρό φως του ήλιου. Αυτή ήταν μια συνηθισμένη εικόνα της υπερσύγχρονης πόλης.
Η προφυλαγμένη βεράντα του προτελευταίου ορόφου του ουρανοξύστη, πρόσφερε μια καταπληκτική θέα. Όποτε ο Ρούφους παρατηρούσε την Midgar από κάποιο ψηλό σημείο, άλλοτε την ένιωθε ως δική του, και άλλοτε αισθανόταν σαν ένας επίσημος φιλοξενούμενος. Για όσο ο πατέρας του διοικούσε ολόκληρη την επιχείρηση, δεν θα επέτρεπε στον γιο να αποκτήσει πραγματικό έλεγχο επί της Midgar. Σαν να έπρεπε αυτή η πόλη να ανήκει πραγματικά σε ένα και μόνο πρόσωπο, το οποίο καθόριζε το πεπρωμένο ή και την γενικότερη μορφή της.
Προς το παρόν, η Junon ήταν το σπίτι του. Μερικές φορές, ένιωθε μέσα του μια επαναστατική ενόρμηση η οποία τον παρακινούσε να διεκδικήσει ένα σοβαρό μερίδιο στην διοίκηση της υπερσύγχρονης πόλης. Επιθυμούσε πραγματικά να την νιώσει το ίδιο δική του, όπως και την Junon.
Οι τζαμαρίες της πρόσοψης του Πύργου της Midgar, έλαμπαν κάτω από το φως του ήλιου. Ορισμένα τμήματα του πελώριου κτιρίου ήταν ακόμη υπό ανέγερση και η ύπαρξη των ψηλότερων γερανών ήταν εμφανής από μακριά.
Τέτοιου είδους στιγμές, ο Ρούφους βίωνε μια καθαρά προσωπική μοναξιά. Δεν γινόταν να μιλήσει σε κανέναν σχετικά με αυτό το θέμα, ούτε να μετακινήσει αυτή την προσωπική αίσθηση στους ώμους κάποιου άλλου. Έπρεπε να βασιστεί κυρίως στον εαυτό του.
Όταν ο Ρένο καλούνταν να συμμετέχει αυτοπροσώπως στην προετοιμασία της πτήσης με το ελικόπτερο, ο Ρούφους εκτιμούσε εκείνες τις στιγμές που βρίσκονταν κοντά ο ένας στον άλλο. Αυτές οι στιγμές τούς ανήκαν. Τους ανήκε η εμπιστοσύνη μεταξύ τους και η επίγνωση ότι συνείσφεραν -ο καθένας σύμφωνα με τον δικό του ρόλο- σε κάτι εξαιρετικά σημαντικό. Δεν υπήρχε σημαντικότερο πρότζεκτ σε ολόκληρη την Γαία από την ίδρυση και το χτίσιμο της Midgar, όπως και της ηλεκτροπαραγωγικής εταιρίας που είχε συσταθεί εκεί και ασκούσε τόσο μεγάλη επιρροή.
Στην τωρινή φάση της καθημερινότητας του, το πιο σημαντικό για τον Ρένο ήταν να αποδεικνύει τον επαγγελματισμό του. Τα κατάφερνε καλά στην εξισορρόπηση του ελεύθερου χρόνου με τις ώρες της δουλειάς, θέτοντας όρια μεταξύ των δύο.
Εκείνο το ξημέρωμα που είχε μοιραστεί με τον Ρούφους, δημιούργησε την κρυφή εντύπωση στον ίδιο πως υπήρχε χώρος και για κάτι παραπάνω. Κάτι που γινόταν να διεκδικήσει. Ή τουλάχιστον να το οραματιστεί· επειδή πολλά πράγματα που έχουν σημασία στην ζωή κάποιου, από εκεί ξεκινούν.
"Δεν έχεις δει την ιδιωτική μου κατοικία στην Junon."
"Όχι, ποτέ μέχρι τώρα, αλλά γνωρίζω που βρίσκεται. Εννοώ ότι έχω ενημερωθεί από τον γραφείο και συγκεκριμένα από τον Βελντ."
Η απάντηση που πήρε, δεν του προξένησε την παραμικρή έκπληξη. Ο Ρούφους φάνηκε σαν να ήθελε να πει κάτι επί αυτού, αλλά το σκεφτόταν. Οι μεγάλες συζητήσεις που είχαν μεταξύ τους, συνέβαιναν μονάχα αν επέβαιναν στο ίδιο ελικόπτερο, ήταν μόνοι και ταξίδευαν αργά την νύχτα. Σαν να εισέρχονταν σε έναν τόπο και χρόνο που δεν ήταν συνδεδεμένος με τον παρόν και επομένως, τίποτε από όσα έλεγαν μεταξύ τους δεν θα μπορούσε κατά κάποιο τρόπο να επηρεάσει την πραγματικότητα που γνώριζαν. Μόνο τότε ανοιγόταν λίγο παραπάνω ο Ρούφους σε εκείνον, και το ίδιο έκανε και ο Ρένο, αλλά με πιο συγκρατημένο τρόπο. Σαν να έπρεπε να διασφαλίσει τα όρια μεταξύ των εκάστοτε ευθυνών τους και των ωρών που ένιωθαν σαν να μην υπήρχε κανείς άλλος στον κόσμο παρά μόνο οι ίδιοι, ο βαθύ μπλε ουρανός που δεν τελείωνε ποτέ και η φαινομενική στασιμότητα κάτω στο έδαφος.
Σύμφωνα με τους κανόνες, ο Ρούφους ήταν υποχρεωμένος να ενημερώνει το γραφείο ειδικών υποθέσεων σχετικά με την ομαλή άφιξη του. Μεταξύ της αναμονής που προηγούνταν της ενημέρωσης και της ευκαιρίας να συνοδεύσει ο ίδιος τον Αντιπρόεδρο, ο Ρένο προτιμούσε την δεύτερη επιλογή. Πάντοτε, ακόμη κι αν υπέφερε από κάποιο τραυματισμό. Ήταν πολύ σημαντικό για εκείνον να περιφρουρεί την ασφάλεια των ηγετών της εταιρίας. Εξάλλου αυτό ήταν ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα του. Απέναντι στον Πρόεδρο, υπήρχε βεβαίως το αίσθημα της σοβαρής ευθύνης. Το ίδιο ίσχυε και με τον Ρούφους, αλλά και κάτι παραπάνω· τον ένιωθε πραγματικά ως δικό του άνθρωπο.
Ανέβηκαν τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο ελικοδρόμιο. Η μηχανή του στρατιωτικού μεταφορικού μέσου είχε ήδη τεθεί σε λειτουργία.
Εκείνη την ημέρα, κάποιοι άλλοι Turks θα τον συνόδευαν στην Junon. Όμως θα ερχόταν και η δική του σειρά.
Σημείωση της συγγραφέα: Το κίνητρο για την ιστορία, προέκυψε την Άνοιξη του 2022 έχοντας δει μια συγκεκριμένη εικόνα τύπου game photography με τους κύριους χαρακτήρες στους οποίους αναφέρομαι, από χρήστρια του Twitter. Προς το παρόν, δεν έχω αποφασίσει αν θα αποκαλύψω τον σύνδεσμο με την φωτογραφία που με ενέπνευσε, ή αν θα εκφράσω προσωπικά την εκτίμηση μου στο πρόσωπο που ανέβασε το art.
Η διήγηση στην αρχική της μορφή, ήταν ένα σύντομο κείμενο που είχα γράψει στο σημειωματάριο μου, από την οπτική γωνία του Ρένο. Αργότερα, αποφάσισα να την αναπτύξω περισσότερο και να γράψω μερικά κεφάλαια, έχοντας ως πρώτη ύλη εκείνο το κείμενο.
Τα γεγονότα διαδραματίζονται πριν την πλοκή του FFVII.