Sadie, Katie'siz ilk meydan okumalarını kazanmıştı. Sadie, takımının kazanmasından çok mutluydu ama Katie'nin burada olmaması onun kalbini çok acıtıyordu.
Sadie nehir tarafına geçti. Orada biraz oturdu.
Daha ne kadar üzülecekti?...
Katie'siz ilk defa bu kadar ayrı kalıyordu ve onun için güçlü olmak zorundaydı ama Sadie çok zorlanıyordu.
Sadie tekrardan göz yaşlarını dökmeye başladı. İlki kadar çok değildi ama yinede az değildi.
Sadie, arkadan bir ses duydu. Ona doğru yaklaşan bir ses.
Sadie arkasına döndü ve Duncan'ı gördü.
Sadie: Duncan? Burada ne işin var?
Sadie Duncan'a sordu. Onu burada kendisiyle birlikte olmasını beklemiyordu.
Duncan: Sadece iyi olup olmadığına bakmak istedim. Sonuçta takımımdaki herkesi durumu benim için önemli.
Sadie: Pek inandırıcı gelmedi Duncan.
Duncan: Eh, yalan en iyi yaptığım iş değil ama, yine de seni merak ettim.
Sadie: Nedenmiş o?
Duncan iç çekti.
Duncan: Seni anlıyorum...
Sadie şaşırdı.
Sadie: Ne konuda?
Duncan: Sevdiğin şeyden uzun süre ayrı kalmak.
Sadie: Ohh, sen kimden ayrısın?
Duncan: I... Ben köpeğimden ayrıyım.
Sadie: Bekle, Katie'yi köpekle mi karşılaştırıyorsun?!
Duncan: Hayır, benim köpeğim ben 10 yaşımdayken evden kaçtı.
Sadie: Kaçtı mı? Ama neden?
Duncan: Bilmiyorum ama kaçtığı gün bende aynı senin gibiydim. Kendime gelememiştim. Ayrıca seninki sadece elendi ve onu yakında göreceksin ama ben köpeğimi asla göremicem...
Sadie: Duncan... senin adına çok üzgün olsam da... neden bunu bana anlattın ki?
Duncan: Hmm, bilmiyorum. Sadece kendine gelmeni ve sevdiğin kişi için savaşmanı istiyorum. Onun için güçlü kalın falan.
Sadie: Ohh, anladım. Aslında şuan kendimi şuan birisine sarılmaya ihtiyaç duyuyorum. Katie bana sık sık sarılırdı...
Duncan: Şey, istersen bana sarılabilirsin.
Sadie: Gerçekten mi? Bak bunu yaparsam yanlış anlama. Aşkına engel olmak istemem.
Duncan: Emin ol, yapmazsın.
İkisi birbirlerine gülümsediler.
Sadie Duncan'a sarıldı.
Sadie: Teşekkürler Duncan... şimdi kendimi biraz daha iyi hissediyorum...
Duncan: Rica ederim sanırım.
Duncan hafiften kızarmıştı. Sadie çok sıcaktı. Sanki donuk kalbi ısıtıyordu. Duncan, Sadie ile iyi anlaşacaktı.
Sonrasında sarılmayı kestiler.
Duncan: Peki, Tyler'a oy veriyoruz değil mi?
Sadie: Sanırım öyle ama Courtney'den de hoşlanmıyorum... ama bu seferlik Courtney'i kurtarıcam. Zaten önceki elemede Tyler'a oy vermiştim.
Duncan: Güzel, diğerleriyle de bunu konuşucam. Sonra görüşürüz Sadie... eğer istersen.
Sadie: Benim için sorun olmaz. Görüşürüz Duncan.
Duncan Sadie'ye gülümsedi ve gitti.
Sadie yanağında hafif bir kızarma hissetti. Sonrasında da kıkırdadı.
Sadie: Ohh Duncan... o çok tatlı bir çocuk.
Sadie ayağa kalktı ve oradan ayrıldı. Artık istediği şey, Katie için güçlü durmaktı ve onu gururlandırmaktı.
Note: Dundie'ye bayılıyorum! Bu da muhteşem bir Dundie tarzı bir fanfic oldu :)) Başka fanficlerde görüşürüz 33 Dundie ile kalın.