Notitie: Dit is mijn allereerste fanfictie dat ik meedeel met jullie. Een waarschuwing voor geweld en grof taalgebruik. Ik zal een Engelse versie klaarzetten als het kan.
Hoofdstuk 0: Introductie
1967, Purvis Parker werd beroemd in Coolsville. Hij was de meest fantastische muzikant in de stad, iedereen vond hem leuk. Zijn gitaar speelde als een gospel. Purvis kreeg zijn inspiratie van de ene echte Elvis Presley: stijl, muziek, enzovoort. Zijn albums waren snel gekocht in alle vinyl winkels, iedereen had alle merchandise van hem en hij werd rijk. Maar elk jaar werd Purvis uitgeput van zijn carrière, hij werd altijd lastiggevallen door zijn fans en hij haatte langzaam zijn passies. Alles liep normaal totdat er iets gebeurde in 1972, tijdens een van zijn optredens in het grootste casino in Las Vegas. Hij zong zijn beroemdste lied "Now you're mine" in het auditorium van het casino, alle lichten op hem en zijn fans gilden elke keer hij zijn stem verheft. Maar wat de mensen niet zagen, is iemand die hem wilde vermoorden. Toen Purvis aan het einde van zijn lied zong, hoorden de mensen een schot. Purvis viel op de grond en een van zijn achtergrondzangeressen werd in plaats daarvan neergeschoten, hij had ontsnapt van de dood maar wat had er zin in als iemand gestorven was op het podium. Een ander incident is toen hij buiten de muziekstudio stond om een sigaret te roken na zijn tour en een fan hem bijna aanviel en probeerde kussen, ook al wilde Purvis het niet. Hij werd paranoïde en kreeg paniekaanvallen toen hij zijn fans zag. Zijn manager, Lenny Lipner, probeerde een lijfwacht in te huren voor hem maar er was geen succes.
Maar er is een verstrooide professor die hen kan helpen. Zijn naam is Hector Pollostine. Hij zag een flyer voor een lijfwacht en kreeg een idee. Hij kan de perfecte lijfwacht maken: intimiderend, krachtig, loyaal, groot en beschermend. De lijfwacht moet ook heel alert zijn. Hector liep naar zijn bureau en maakte een schets van wat een echte lijfwacht moest uitzien: stevig gebouwd, gespierd, aantrekkelijk en strenge gezichtsbouw. Veel dagen gingen door en hij verzamelde menselijke resten zoals ledematen, beenderen en zoveel meer. Maar hij verzamelde ook tanden van verschillende dieren, want in de ogen van Hector zijn dierlijke tanden intimiderend voor een mens. Hij stak zijn vrije tijd in het laboratorium, elk lichaamsdeel naaien aan lichaamsdeel, huid aan huid, stuk per stuk en gemengd. Enkele weken later was hij bijna klaar met zijn creatie, maar er is één iets dat hij nodig had om zijn project af te werken: een brein. Een brein dat alert is, gefocust is en ook intelligent. Hij zocht in de hele Coolsville van de persoon met de hersenen dat hij wilde maar er is geen enkele persoon die hij goed vond. Toen hij het juiste brein vond, was zijn meesterwerk afgemaakt. Toen hij zijn creatie voor het eerst zag compleet, was hij fier. Maar het was geen volledig mens, het heeft veren en een snavel. Ook al ziet het er raar uit, Hector is gelukkig op zijn werk. Hij noemde hem "Chickenstein". Toen er een storm was, trok Hector aan de hendel en elektriciteit werd ingedrongen in het lichaam van Chickenstein.
"Hij is klaar!" riep Hector als hij observeerde dat zijn creatie tot leven kwam. Het bliksem scheen als een lamp. "LANG LEVE DE ROCKSTER!"