Hoofdstuk 2: Chickenstein

Lenny en Chickenstein zitten tegenover elkaar. Lenny schraapt zijn keel en legt uit.

"Kijk eens, vriend, je moet Purvis beschermen tegen alle gevaren rondom hem, voordat je het doet moet je je de basis kennen van alles"

"Ken al basis." antwoordt Chickenstein.

"Oh, en de andere niveaus?"

"Ook, meester leer me voor hier ben"

Lenny fronst zijn wenkbrauwen en staart naar Chickenstein met bewondering, helemaal in verrassing dat hij al had geleerd de basis van een lijfwacht te zijn voor een beroemde persoon. Maar hij snapt hij het: Hector Pollostine is niet dom, hij had ooit meerdere levende creaties gemaakt voordat hij Chickenstein creërt. Hij leert zijn projecten op voorhand voordat hij ze plaatsnemen in de echte wereld. Lenny krabt aan zijn dubbele kin en kijkt even weg, hij staat op en aait aan Chickensteins hoofd als een teken van dankbaarheid.

"Ik zal je leiden naar de logeerkamer", vermeldt Lenny tegen Chickenstein. Chickenstein staat op en zijn hoofd botst tegen het plafond, hij houdt zijn hoofd vast en de hechtingen die zijn scalp en hoofd verbindt beginnen te prikken.

"Haha, je bent echt een groot beest hè", grinnikt Lenny. Chickenstein kijkt naar hem met een boze gezicht, hij kan niks aan zijn lengte doen. Hij is twee meter lang, groter dan een mens.

Lenny leidt Chickenstein naar de logeerkamer, die tegenover de kamer van Purvis zit. Er ligt een groot bed in de hoek van de logeerkamer.

"Slaap wat, vriend," uit Lenny. Hij sluit de deur dicht en Chickenstein is in de logeerkamer. Hij kijkt rond en hij komt aan op het grote bed, hij gooit de dekens weg en zit erop. Het voelt comfortabel, met een zachte matras en een donzige kussen. Chickenstein valt langzaam in een diepe slaap.

Volgende middag

Purvis en Chickenstein zitten in de kleedkamer, die zo groot is als de woonkamer. De butler komt binnen.

"Wat kan ik voor je doen, Meneer Parker?" de butler vraagt aan Purvis.

"Kan je wat kleren kiezen voor mijn lijfwacht, Bunny?" antwoordt Purvis.

De butler knikt en loopt naar de kasten en na vijf minuten komt hij terug bij hen met wat kleren in zijn handen. Purvis leidt Chickenstein naar de paskamer en wacht totdat hij klaar is.

Chickenstein opent de gordijnen van de paskamer en poseert voor Purvis. Hij draagt zwarte smoking en voelt heel ongemakkelijk want het pak voelt strak aan zijn lichaam. Purvis raadt hem aan om hem en das uit te doen, Chickenstein volgt de instructies en hij voelt makkelijker. De zwarte jas en zwarte broek passen goed, maar de leren schoenen zijn heel puntig. Chickenstein doet de schoenen uit en wrijft aan zijn zere voeten. Purvis pakt een paar leren schoenen met wijdere neuzen en geeft het aan Chickenstein, de schoenen passen goed. Purvis' ogen verwijden van bewondering terwijl hij Chickenstein ziet in het pak. De butler kijkt naar Chickenstein en glimlacht, hij vindt het chique. Hij pakt een leren riem en doet het aan Chickensteins midden, maar hij trekt te strak. Chickenstein gromt naar de butler, zijn scherpe kiezen en hoektanden ontbloten door zijn tandvlees. De butler schrikt en stapt naar een veilige afstand. Purvis komt naar Chickenstein en probeert de riem minder strak te maken maar de gesp is vast aan een draad van de gehechten van zijn buik.

"Yikes, het zal wat pijn doen," Purvis zucht.

Chickenstein steekt zijn vinger tussen de draad en de gesp en na een paar zachte rukjes is de draad los.

"Eenvoudig, paar keer meegemaakt tijdens oefenen met meester" Chickenstein legt uit. Maar hij voelt vast met de riem aan zijn midden, de riem is vol met edelstenen en glimmert als diamanten, de stenen krabben aan zijn huid en veren.

"Bunny, pak nog een riem voor hem." Purvis roept.

De butler knikt en loopt naar de kasten om een paar riemen te pakken, hij loopt terug naar de twee en laat Chickenstein de riemen passen. De eerste riem is eenvoudig, het is gemaakt van bruine leer en heeft een gouden gesp, maar het is te kort. De tweede riem is ook van leer, maar het heeft twee gaten in een rij aan de riem met een zilveren gesp met een bliksemstraal.

"Het past echt bij jou, alleen het bliksem teken moet er weg." complimenteert Purvis tegen Chickenstein.

"Ik heb wel een riem dat hetzelfde is, maar met een gesp vol met diamanten." zegt de butler, die nog twee riemen vasthoudt. De butler overhandigt de derde riem aan Purvis en hapert wanneer hij Chickenstein tegenkomt, maar hij houdt zijn kalme houding. Purvis doet de derde riem aan Chickensteins midden en het past goed.

"Hé, je ziet er knap uit!" fluit Purvis.

Chickensteins staart begint te kwispelen wanneer hij het compliment hoort en weet niet wat hij moet doen. "Dank je?" Chickenstein antwoordt, hij begint te glimlachen en wordt rood. Purvis geeft een klap aan zijn schouder en knikt. De butler zwaait met zijn hand aan zijn gezicht en schudt met zijn hoofd, hij is mee eens.

"En ook, je hebt iets nodig om jouw gezicht te verbergen." De butler neemt een zwarte mondmasker, Purvis en Chickenstein kijken naar elkaar in verwarring. De butler kijkt angstig naar Chickenstein en slikt zijn adem in, hij kan het niet eens uitleggen.

"Is het door mijn dierlijke eigenschappen?" Chickenstein vraagt aan de butler, die al weet wat er gaande is.

"Jazeker, het is ge-gewoon dat iedereen geobsedeerd is van horror en uhh", de butler stopt even en Purvis fronst zijn wenkbrauwen naar hem, zijn schouders scheef gezet en staart in zijn ziel. Hij weet over de populariteit van horror in deze tijd, zeker met het boek Frankenstein en meerdere films gebaseerd op het boek. Maar waarom?

"Bunny, hij is een beetje als een Frankenstein's monster, maar toch!" Purvis brult nonchalant tegen de butler, Chickenstein ziet er wel uit als een Frankenstein's monster behalve met veren en eigenschappen van een kip.

"Ontbloot eens jouw tanden." Purvis vraagt aan Chickenstein, die zijn snavel opent en alweer zijn vlijmscherpe tanden laat zien. Ze zijn zoals dolken maar dierlijk.

"Daarom" roept de butler.

"Krijg de klere, bangerik!" snauwt Chickenstein tegen de butler.

De butler verontschuldigt zich en legt het mondmasker op de grond, hij stapt uit de kleedkamer om Purvis en Chickenstein met rust te laten.

C: "Ben niet verkouden, waarom dit?"

P: "Bunny, mijn butler, die is bezorgd over iedereen, die wil niet dat je iemand pijn gaat doen, zeker met die scherpe snijtanden."

C: "Ik doe pijn als iemand je pijn doet"

P: "Goed dat je het zegt, Chickenstein"

Chickenstein kijkt eens naar de spiegel en zijn mond valt open, hij wijst naar zijn spiegelbeeld en kijkt naar Purvis met wijde ogen. Purvis begint te lachen en geeft toe dat het spiegelbeeld zijn beeld reflecteert vanwege het laagje zilver op de plaat. Chickenstein snapt het en staart naar zijn spiegelbeeld voor een paar minuten voordat hij de mondmasker aandoet om te zien of zijn uiterlijk verandert. purvis zit neer op een poef en kijkt wanneer Chickenstein zich poseert voor de spiegel met de mondmasker aan, Chickenstein ziet er wat menselijker uit met de mondmasker aan want het bedekt zijn snavel.

"Je ziet er fab uit, dat is kort voor fabulous" zegt Purvis, hij is Chickenstein aan het bewonderen.

"Danke." Chickenstein begint te blozen door zijn mondmasker, hij kijkt een keer naar zijn spiegelbeeld en begint te piepen door blijdschap. Hij kijkt naar zijn handen en ziet een paar zwarte wollen vingerloze handschoenen, hij doet ze aan en die verbergt de gehechten aan zijn handen. Purvis staat naast Chickenstein en zet een hand op zijn schouder.

"Niemand zou met je rotzooien als je er zo uitziet." Purvis lacht, Chickenstein begint zachtjes te grommen en knikt.

"Kom, we gaan naar mijn manager." zegt Purvis. Hij en Chickenstein gaan uit de kleedkamer en gaan naar de woonkamer waar Lenny op de zetel zit.