Hoofdstuk 4: OUCH!
Purvis wordt wakker in het bed van het ziekenhuis, zijn hoofd doet pijn alsof iemand hem een klap gaf met een baksteen. Hij kijkt rond en ziet Lenny en Chickenstein naast hem, hij voelt aan zijn hoofd en er is verband rondom een blauwe plek aan de achterhoofd. Hij heeft geen idee wat er aan de hand is.
"Wat gebeurd er?" vraagt Purvis met een ruwe stem, hij voelt aan zijn keel en het doet nog pijn. Lenny legt uit wat er gebeurd is. Tijdens zijn paniekaanval viel Purvis flauw toen hij op de zetel zat en kreeg ineens een epileptische aanval en botste zijn hoofd op de tafel. Toen hij in het ziekenhuis beland moest hij meerdere keren opgepompt worden met zuurstof want zijn zuurstofniveau is zo laag dat hij bijna stierf.
"Je geeft ons een paniek", zucht Chickenstein.
Purvis verontschuldigt zich en voelt beschaamd, het incident heeft hem in een wurggreep vastgehouden. Hij legt zijn hoofd aan de kussen en hij voelt alsof hij gaat slapen. De verpleegster komt binnen en heeft een clipboard vast, ze informeert Purvis dat hij een week in het ziekenhuis moet blijven en dat Lenny naar de apotheek moet gaan voor meer diazepam. Ze zegt ook om alleen twee pillen te pakken elke dag voor het eten. Lenny is wat onzeker want de laatste keer dat ze in het ziekenhuis waren, gaf de dokter hen het verkeerde voorschrift.
"Ben je zeker, ga niet doen zoals de laatste keer" zegt Purvis tegen de verpleegster.
"Nee, meneer, dit keer is het juiste voorschrift, ik kan niet goed lezen." antwoordt de verpleegster.
"Waarom in het ziekenhuis werken als je niet kan lezen?"
Lenny probeert niet te lachen door Chickensteins opmerking. De verpleegster geeft de notitie met het voorschrift aan Lenny en stapt uit de kamer. Hij begint te lachen als een auto alarm en smijt de voorschrift naar Purvis, hij valt op de grond en begint te schudden alsof hij bezeten is door een onvoorspelbare demon van de diepste putten van de hel. Chickenstein kijkt naar Lenny met een gezicht van afschuw terwijl Purvis het voorschrift leest en daarna naar Lenny kijkt. Lenny ligt gewoon op de grond en zit terug neer.
"KUNT GE EENS SERIEUS DOEN?!" snauwt Purvis naar Lenny, zijn Waalse accent luid en duidelijk. De hartmonitor biept rap maar gaat langzaam op een normaal tempo, Chickenstein geeft Purvis een schouderklopje.
"Geef me het voorschrift, Purvis, ik ga naar de apotheek om diazepam te pakken voor jou." vraagt Lenny aan Purvis, Purvis aarzelt maar geeft het voorschrift aan hem. Lenny loopt uit de kamer en alleen Chickenstein en Purvis zijn in de kamer.
C: "Waarom diazepam?"
P: "Het is een kalmeringsmiddel, Chickenstein, ik neem elke dag twee pillen."
C: "Ik zie ongeveer tien dozen van die pillen in jouw kamer."
P: "Dat is omdat mijn arts altijd zegt tegen mij om deze pillen te pakken, als het niet werkt, dan zegt hij tegen mij om meer te pakken, en ook die oude pillendozen moeten weggegooid worden want ze werken toch niet."
Purvis zucht in irritatie en kijkt naar het plafond, de vloeistof in de IV zak pompt langzaam in zijn bloedvaten. Chickenstein zit naar hem en houdt hem in de gaten. De verpleegster komt alweer binnen en houdt een glas water vast, ze neemt een slok en ze pakt een envelop van haar borstzakken aan haar jas. Ze gooit de envelop naar Purvis en verlaat de kamer. Purvis wil de envelop openen maar Chickenstein pakt de envelop weg van Purvis want hij weet nu van de rechtszaak van twee jaar geleden. Hij opent de envelop en er zit een brief in, hij kijkt naar de brief en het is gewoon een "Hi, be okay" brief met de naam "Buddy Chillner"... CHILL